مزامیر 129

۱ 1 سرود درجات چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند:

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

۲ 2 چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

۳ 3 شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را درازنمودند.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

۴ 4 اما خداوند عادل است و بندهای شریران راگسیخت.

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

۵ 5 خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون نفرت دارند.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

۶ 6 مثل گیاه بر پشت بامهاباشند، که پیش از آن که آن را بچینند می‌خشکد.

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

۷ 7 که درونده دست خود را از آن پر نمی کند و نه دسته بند آغوش خود را.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

۸ 8 و راهگذاران نمی گویند برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند مبارک می‌خوانیم.

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»