مزامیر 121

۱ 1 سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]

A SONG OF THE ASCENTS. I lift up my eyes to the hills, From where does my help come?

۲ 2 اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.

My help [is] from YHWH, Maker of the heavens and earth,

۳ 3 او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

He does not permit your foot to be moved, He who is preserving you does not slumber.

۴ 4 اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

Behold, He does not slumber, nor sleep, He who is preserving Israel.

۵ 5 خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.

YHWH [is] He who is preserving you, YHWH [is] your shade on your right hand,

۶ 6 آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.

By day the sun does not strike you, Nor the moon by night.

۷ 7 خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.

YHWH preserves you from all evil, He preserves your soul.

۸ 8 خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.

YHWH preserves your going out and your coming in, From now on—even for all time!