مزامیر 107

۱ 1 خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد.

Praise the Lord, because he is good: for his mercie endureth for euer.

۲ 2 فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است.

Let them, which haue bene redeemed of the Lord, shewe how he hath deliuered them from the hand of the oppressour,

۳ 3 وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب.

And gathered them out of the lands, from the East and from the West, from the North and from the South.

۴ 4 در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند.

When they wandered in the desert and wildernesse out of the waie, and founde no citie to dwell in,

۵ 5 گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید.

Both hungrie and thirstie, their soule fainted in them.

۶ 6 آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

Then they cried vnto the Lord in their trouble, and he deliuered them from their distresse,

۷ 7 و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.

And led them forth by the right way, that they might goe to a citie of habitation.

۸ 8 پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.

Let them therefore confesse before ye Lord his louing kindnesse, and his wonderfull woorkes before the sonnes of men.

۹ 9 زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.

For he satisfied the thirstie soule, and filled the hungrie soule with goodnesse.

۱۰ 10 آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.

They that dwell in darkenesse and in the shadowe of death, being bounde in miserie and yron,

۱۱ 11 زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند.

Because they rebelled against the wordes of the Lord, and despised the counsell of the most High,

۱۲ 12 و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود.

When he humbled their heart with heauines, then they fell downe and there was no helper.

۱۳ 13 آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

Then they cried vnto the Lord in their trouble, and he deliuered them from their distresse.

۱۴ 14 ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست.

He brought them out of darkenes, and out of the shadowe of death, and brake their bandes asunder.

۱۵ 15 پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

Let them therefore cofesse before the Lord his louing kindnesse, and his wonderfull woorkes before the sonnes of men.

۱۶ 16 زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است.

For hee hath broken the gates of brasse, and brast the barres of yron asunder.

۱۷ 17 احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند.

Fooles by reason of their transgression, and because of their iniquities are afflicted.

۱۸ 18 جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند.

Their soule abhorreth al meat, and they are brought to deaths doore.

۱۹ 19 آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

Then they crie vnto the Lord in their trouble, and he deliuereth them from their distresse.

۲۰ 20 کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید.

He sendeth his worde and healeth them, and deliuereth them from their graues.

۲۱ 21 پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

Let them therefore cofesse before the Lord his louing kindnesse, and his wonderful workes before the sonnes of men,

۲۲ 22 و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند.

And let them offer sacrifices of praise, and declare his workes with reioycing.

۲۳ 23 آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند.

They that goe downe to the sea in ships, and occupie by the great waters,

۲۴ 24 اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها.

They see the woorkes of the Lord, and his wonders in the deepe.

۲۵ 25 او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت.

For he commaundeth and raiseth the stormie winde, and it lifteth vp the waues thereof.

۲۶ 26 به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید.

They mount vp to the heauen, and descend to ye deepe, so that their soule melteth for trouble.

۲۷ 27 سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید.

They are tossed to and from, and stagger like a drunken man, and all their cunning is gone.

۲۸ 28 آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

Then they crie vnto the Lord in their trouble, and he bringeth them out of their distresse.

۲۹ 29 طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید.

He turneth the storme to calme, so that the waues thereof are still.

۳۰ 30 پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید.

When they are quieted, they are glad, and hee bringeth them vnto the hauen, where they would be.

۳۱ 31 پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

Let them therfore confesse before the Lord his louing kindnesse, and his wonderfull woorkes before the sonnes of men.

۳۲ 32 و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند.

And let them exalt him in the Congregation of the people, and praise him in the assembly of the Elders.

۳۳ 33 او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه.

He turneth the floodes into a wildernesse, and the springs of waters into drinesse,

۳۴ 34 و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن.

And a fruitfull land into barrennes for the wickednes of them that dwell therein.

۳۵ 35 بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب.

Againe hee turneth the wildernesse into pooles of water, and the drie lande into water springs.

۳۶ 36 و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند.

And there he placeth the hungrie, and they builde a citie to dwell in,

۳۷ 37 و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند.

And sowe the fieldes, and plant vineyardes, which bring foorth fruitfull increase.

۳۸ 38 و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند.

For he blesseth them, and they multiplie exceedingly, and he diminisheth not their cattell.

۳۹ 39 و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن.

Againe men are diminished, and brought lowe by oppression, euill and sorowe.

۴۰ 40 ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد.

He powreth contempt vpon princes, and causeth them to erre in desert places out of the way.

۴۱ 41 اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند.

Yet he raiseth vp the poore out of miserie, and maketh him families like a flocke of sheepe.

۴۲ 42 صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست.

The righteous shall see it, and reioyce, and all iniquitie shall stoppe her mouth.

۴۳ 43 کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید.

Who is wise that hee may obserue these things? for they shall vnderstand the louing kindnesse of the Lord.