مزامیر 104

۱ 1 ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! ای یهوه خدای من توبی نهایت عظیم هستی! به عزت و جلال ملبس هستی.

Bless, O my soul, Yahweh, —Yahweh, my God, thou art exceedingly great, With honour and majesty, hast thou clothed thyself,

۲ 2 خویشتن را به نور مثل ردا پوشانیده‌ای.

Putting on light, as a robe, Stretching out the heavens, as a curtain;

۳ 3 آن که غرفات خود را بر آبها بنا کرده است و ابرها رامرکب خود نموده و بر بالهای باد می‌خرامد.

Building, in the waters, his upper chambers, —Who maketh clouds his chariot, Who passeth along on the wings of the wind;

۴ 4 فرشتگان خود را بادها می‌گرداند و خادمان خود را آتش مشتعل.

Making His messengers, winds, His attendants, a flaming fire;

۵ 5 که زمین را بر اساسش استوار کرده، تا جنبش نخورد تا ابدالاباد.

He hath fixed the earth on its foundations, It is not to be shaken, to times age-abiding and beyond.

۶ 6 آن رابه لجه‌ها مثل ردا پوشانیده‌ای، که آبها بر کوههاایستاده‌اند.

With the resounding deep—as a garment, hast thou covered it, Above the mountains, stand the waters;

۷ 7 از عتاب تو می‌گریزند. از آواز رعدتو پراکنده می‌شوند.

At thy rebuke, they flee, At the voice of thy thunder, they hurry away;

۸ 8 به فراز کوهها برمی آیند، وبه همواریها فرود می‌آیند، به مکانی که برای آنهامهیا ساخته‌ای.

Mountains rise, Valleys sink, Unto the place which thou hast fixed for them;

۹ 9 حدی برای آنها قرار داده‌ای که از آن نگذرند و برنگردند تا زمین را بپوشانند.

Bounds, hast thou set, which they are not to pass over, They are not to return to cover the earth.

۱۰ 10 که چشمه‌ها را در وادیها جاری می‌سازد تا درمیان کوهها روان بشوند.

Who hast sent forth springs, through the torrent-beds, Between the mountains, they flow along;

۱۱ 11 تمام حیوانات صحرارا سیراب می‌سازند تا گورخران تشنگی خود رافرو نشانند.

They give drink, to every wild beast of the field, The wild asses do break their thirst.

۱۲ 12 بر آنها مرغان هوا ساکن می‌شوند واز میان شاخه‌ها آواز خود را می‌دهند.

Over them, the bird of the heavens settleth down, From amidst the foliage, they utter a voice.

۱۳ 13 او ازغرفات خود کوهها را سیراب می‌کند و از ثمرات اعمال تو زمین سیر می‌شود.

Who watereth the mountains out of his upper chambers, Out of the fruit of thy works, thou satisfiest the earth.

۱۴ 14 نباتات را برای بهایم می‌رویاند و سبزه‌ها رابرای خدمت انسان، و نان را از زمین بیرون می‌آورد.

Who causeth the grass to shoot forth for the cattle, And the herb, for the service of man, That he may bring forth food out of the earth;

۱۵ 15 و شراب را که دل انسان را شادمان می‌کند، و چهره او را به روغن شاداب می‌سازد ودل انسان را به نان قوی می‌گرداند.

And, wine, may rejoice the heart of man, Making radiant his well-nourished face, —And, food, may, the heart of man, sustain.

۱۶ 16 درختان خداوند شادابند، یعنی سروهای آزاد لبنان که غرس کرده است،

Satisfied are, The trees of Yahweh, The cedars of Lebanon, which he hath planted;

۱۷ 17 که در آنها مرغان آشیانهای خود را می‌گیرند و اما صنوبر خانه لق لق می‌باشد.

Where the birds build their nests, The stork, in the fir-trees, hath her house;

۱۸ 18 کوههای بلند برای بزهای کوهی و صخره هابرای یربوع ملجاء است.

The high mountains, are for the chamois, The crags, are a refuge for the conies.

۱۹ 19 ماه را برای موسمهاساخت و آفتاب مغرب خود را می‌داند.

He hath made the moon for seasons, And, the sun, knoweth his place for entering in.

۲۰ 20 تاریکی می‌سازی و شب می‌شود که در آن همه حیوانات جنگلی راه می‌روند.

Thou causest darkness, and it becometh night, Therein, creepeth forth, Every wild beast of the forest;

۲۱ 21 شیربچگان برای شکار خود غرش می‌کنند و خوراک خویش را از خدا می‌جویند.

The young lions, roaring for prey, And seeking, from GOD, their food.

۲۲ 22 چون آفتاب طلوع می‌کند جمع می‌شوند و در بیشه های خودمی خوابند.

The sun ariseth, they withdraw themselves, And, in their lairs, lay them down.

۲۳ 23 انسان برای عمل خود بیرون می‌آید و به جهت شغل خویش تا شامگاه.

Man goeth forth to his work, And to his labour, until evening.

۲۴ 24 ‌ای خداوند اعمال تو چه بسیار است. جمیع آنها را به حکمت کرده‌ای. زمین از دولت تو پر است.

How thy works abound, O Yahweh! All of them—in wisdom, hast thou made, The earth is full of thy possession: —

۲۵ 25 و آن دریای بزرگ و وسیع الاطراف نیز که در آن حشرات از حد شماره زیاده‌اند و حیوانات خرد و بزرگ.

This sea here, is great and broad on both hands, —Wherein are creeping things, even without number, Living things, small with great;

۲۶ 26 و در آن کشتیها راه می‌روند و آن لویاتان که به جهت بازی کردن در آن آفریده‌ای.

There, ships, sail along, This sea-monster, thou hast formed to sport therein;

۲۷ 27 جمیع اینها از تو انتظارمی کشند تا خوراک آنها را در وقتش برسانی.

All of them, for thee, do wait, That thou mayest give them their food in its season;

۲۸ 28 آنچه را که به آنها می‌دهی، فرا می‌گیرند. دست خود را باز می‌کنی، پس از چیزهای نیکو سیرمی شوند.

Thou givest unto them, they gather, Thou openest thy hand, they are satisfied with good.

۲۹ 29 روی خود را می‌پوشانی پس مضطرب می‌گردند. روح آنها را قبض می‌کنی، پس می‌میرند و به خاک خود برمی گردند.

Thou hidest thy face, they are dismayed, Thou withdrawest their spirit, They cease to breathe, And, unto their own dust, do they return:

۳۰ 30 چون روح خود را می‌فرستی، آفریده می‌شوند و روی زمین را تازه می‌گردانی.

Thou sendest forth thy spirit, they are created, And thou renewest the face of the ground.

۳۱ 31 جلال خداوند تا ابدالاباد است. خداوند ازاعمال خود راضی خواهد بود.

Be thy glory, O Yahweh, to times age-abiding, Let Yahweh rejoice in his own works:

۳۲ 32 که به زمین نگاه می‌کند و آن می‌لرزد. کوهها را لمس می‌کند، پس آتش فشان می‌شوند.

Who looketh at the earth, and it trembleth, He toucheth the mountains, and they smoke.

۳۳ 33 خداوند را خواهم سرایید تا زنده می‌باشم. برای خدای خود تسبیح خواهم خواند تا وجود دارم.

I will sing to Yahweh, as long as I live! Yea I will touch the strings to my God, while I continue;

۳۴ 34 تفکر من او رالذیذ بشود و من در خداوند شادمان خواهم بود.

Pleasing unto him, be my (meditation) I, will rejoice in Yahweh.

۳۵ 35 گناهکاران از زمین نابود گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! هللویاه!

Sinners shall be consumed out of the earth And, the lawless, no more, shall exist, —Bless, O my soul, Yahweh, Praise ye Yah!