مزامیر 102

۱ 1 دعای مسکین وقتی که پریشان حال شده، ناله خود را به حضور یهوه می‌ریزد ای خداوند دعای مرا بشنو، و فریادمن نزد تو برسد.

A prayer of the afflicted when he is faint and pours out his lament before Yahweh. Hear my prayer, Yahweh; hear my cry to you.

۲ 2 در روز تنگی‌ام روی خود را از من مپوشان. گوش خود را به من فراگیر، و روزی که بخوانم مرا به زودی اجابت فرما.

Do not hide your face from me in my time of trouble. Listen to me. When I call out to you, answer me quickly.

۳ 3 زیرا روزهایم مثل دود تلف شد واستخوانهایم مثل هیزم سوخته گردید.

For my days pass away like smoke, and my bones burn like fire.

۴ 4 دل من مثل گیاه زده شده و خشک گردیده است زیراخوردن غذای خود را فراموش می‌کنم.

My heart is crushed, and I am like grass that has withered. I forget to eat any food.

۵ 5 به‌سبب آواز ناله خود، استخوانهایم به گوشت من چسبیده است.

With my continual groaning, I have become very thin.

۶ 6 مانند مرغ سقای صحرا شده، ومثل بوم خرابه‌ها گردیده‌ام.

I am like a pelican of the wilderness; I have become like an owl in the ruins.

۷ 7 پاسبانی می‌کنم ومثل گنجشک بر پشت بام، منفرد گشته‌ام.

I lie awake like a solitary bird, alone on the housetop.

۸ 8 تمامی روز دشمنانم مرا سرزنش می‌کنند و آنانی که برمن دیوانه شده‌اند مرا لعنت می‌نمایند.

My enemies taunt me all day long; those who mock me use my name in curses.

۹ 9 زیراخاکستر را مثل نان خورده‌ام و مشروب خود را بااشک آمیخته‌ام،

I eat ashes like bread and mix my drink with tears.

۱۰ 10 به‌سبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکنده‌ای.

Because of your raging anger, you have lifted me up to throw me down.

۱۱ 11 روزهایم مثل سایه زوال پذیر گردیده و من مثل گیاه پژمرده شده‌ام.

My days are like a shadow that fades, and I have withered like grass.

۱۲ 12 لیکن تو‌ای خداوند جلوس فرموده‌ای تاابدالاباد! و ذکر تو تا جمیع نسل هاست!

But you, Yahweh, live forever, and your fame is for all generations.

۱۳ 13 توبرخاسته، بر صهیون ترحم خواهی نمود زیراوقتی است که بر او رافت کنی و زمان معین رسیده است.

You will rise up and have mercy on Zion. Now is the time to have mercy upon her; the appointed time has come.

۱۴ 14 چونکه بندگان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت می‌نمایند.

For your servants hold her stones dear and feel compassion for the dust of her ruins.

۱۵ 15 پس امتها از نام خداوند خواهند ترسید وجمیع پادشاهان جهان از کبریایی تو.

The nations will respect your name, Yahweh, and all the kings of the earth will honor your glory.

۱۶ 16 زیراخداوند صهیون را بنا نموده، و در جلال خودظهور فرموده است.

Yahweh will rebuild Zion and will appear in his glory.

۱۷ 17 به دعای مسکینان توجه نموده، و دعای ایشان را خوار نشمرده است.

At that time, he will respond to the prayer of the destitute; he will not reject their prayer.

۱۸ 18 این برای نسل آینده نوشته می‌شود تا قومی که آفریده خواهند شد خداوند را تسبیح بخوانند.

This will be written for future generations, and a people not yet born will praise Yahweh.

۱۹ 19 زیرا که از بلندی قدس خودنگریسته، خداوند از آسمان بر زمین نظر افکنده است.

For he has looked down from the holy heights; from heaven Yahweh has viewed the earth,

۲۰ 20 تا ناله اسیران را بشنود و آنانی را که به موت سپرده شده‌اند آزاد نماید.

to hear the groaning of the prisoners, to release those who were condemned to death.

۲۱ 21 تا نام خداوندرا در صیهون ذکر نمایند و تسبیح او را دراورشلیم،

Then men will proclaim the name of Yahweh in Zion and his praise in Jerusalem

۲۲ 22 هنگامی که قوم‌ها با هم جمع شوند وممالک نیز تا خداوند را عبادت نمایند.

when the peoples and kingdoms gather together to serve Yahweh.

۲۳ 23 توانایی مرا در راه ناتوان ساخت و روزهای مرا کوتاه گردانید.

He has taken away my strength in the middle of life. He has shortened my days.

۲۴ 24 گفتم‌ای خدای من مرا در نصف روزهایم برمدار. سالهای تو تا جمیع نسل‌ها است.

I said, “My God, do not take me away in the middle of life; you are here throughout all generations.

۲۵ 25 از قدیم بنیاد زمین را نهادی وآسمان‌ها عمل دستهای تو است.

In ancient times you set the earth in place; the heavens are the work of your hands.

۲۶ 26 آنها فانی می‌شوند، لیکن تو باقی هستی و جمیع آنها مثل جامه مندرس خواهند شد. و مثل ردا آنها راتبدیل خواهی کرد و مبدل خواهند شد.

They will perish, but you will remain; they will all grow old like a garment; like clothing, you will remove them, and they will disappear.

۲۷ 27 لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید.

But you are the same, and your years will have no end.

۲۸ 28 فرزندان بندگانت باقی خواهند ماند و ذریت ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود.

The children of your servants will live on, and their descendants will live in your presence.”