امثال 26

۱ 1 چنانکه برف در تابستان و باران درحصاد، همچنین حرمت برای احمق شایسته نیست.

As snow in summer, and as rain in harvest, so honour beseemeth not a fool.

۲ 2 لعنت، بی‌سبب نمی آید، چنانکه گنجشک در طیران و پرستوک در پریدن.

As the sparrow for flitting about, as the swallow for flying, so a curse undeserved shall not come.

۳ 3 شلاق به جهت اسب و لگام برای الاغ، وچوب از برای پشت احمقان است.

A whip for the horse, a bridle for the ass, and a rod for the back of fools.

۴ 4 احمق را موافق حماقتش جواب مده، مباداتو نیز مانند او بشوی.

Answer not a fool according to his folly, lest thou also be like unto him.

۵ 5 احمق را موافق حماقتش جواب بده، مباداخویشتن را حکیم بشمارد.

Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own eyes.

۶ 6 هر‌که پیغامی به‌دست احمق بفرستد، پایهای خود را می‌برد و ضرر خود را می‌نوشد.

He that sendeth a message by the hand of a fool cutteth off [his own] feet, [and] drinketh damage.

۷ 7 ساقهای شخص لنگ بی‌تمکین است، ومثلی که از دهان احمق برآید همچنان است.

The legs of the lame hang loose; so is a proverb in the mouth of fools.

۸ 8 هر‌که احمق را حرمت کند، مثل کیسه جواهر در توده سنگها است.

As a bag of gems in a stoneheap, so is he that giveth honour to a fool.

۹ 9 مثلی که از دهان احمق برآید، مثل خاری است که در دست شخص مست رفته باشد.

[As] a thorn goeth up into the hand of a drunkard, so is a proverb in the mouth of fools.

۱۰ 10 تیرانداز همه را مجروح می‌کند، همچنان است هر‌که احمق را به مزد گیرد و خطاکاران رااجیر نماید.

A master roughly worketh every one: he both hireth the fool and hireth passers-by.

۱۱ 11 چنانکه سگ به قی خود برمی گردد، همچنان احمق حماقت خود را تکرار می‌کند.

As a dog turneth back to its vomit, [so] a fool repeateth his folly.

۱۲ 12 آیا شخصی را می‌بینی که در نظر خودحکیم است، امید داشتن بر احمق از امید بر اوبیشتر است.

Hast thou seen a man wise in his own eyes? There is more hope of a fool than of him.

۱۳ 13 کاهل می‌گوید که شیر در راه است، و اسددر میان کوچه‌ها است.

The sluggard saith, There is a fierce lion in the way; a lion is in the midst of the streets!

۱۴ 14 چنانکه در بر پاشنه‌اش می‌گردد، همچنان کاهل بر بستر خویش.

[As] the door turneth upon its hinges, so the sluggard upon his bed.

۱۵ 15 کاهل دست خود را در قاب فرو می‌برد و ازبرآوردن آن به دهانش خسته می‌شود.

The sluggard burieth his hand in the dish: it wearieth him to bring it again to his mouth.

۱۶ 16 کاهل در نظر خود حکیمتر است از هفت مرد که جواب عاقلانه می‌دهند.

A sluggard is wiser in his own eyes than seven [men] that answer discreetly.

۱۷ 17 کسی‌که برود و در نزاعی که به او تعلق ندارد متعرض شود، مثل کسی است که گوشهای سگ را بگیرد.

He that passing by vexeth himself with strife belonging not to him, is [like] one that taketh a dog by the ears.

۱۸ 18 آدم دیوانه‌ای که مشعلها و تیرها و موت رامی اندازد،

As a madman who casteth firebrands, arrows, and death,

۱۹ 19 مثل کسی است که همسایه خود را فریب دهد، و می‌گوید آیا شوخی نمی کردم؟

so is a man that deceiveth his neighbour, and saith, Am I not in sport?

۲۰ 20 از نبودن هیزم آتش خاموش می‌شود، و ازنبودن نمام منازعه ساکت می‌گردد.

Where no wood is, the fire goeth out; and where there is no talebearer, the contention ceaseth.

۲۱ 21 زغال برای اخگرها و هیزم برای آتش است، و مرد فتنه انگیز به جهت برانگیختن نزاع.

[As] coals for hot coals, and wood for fire, so is a contentious man to inflame strife.

۲۲ 22 سخنان نمام مثل خوراک لذیذ است، که به عمقهای دل فرو می‌رود.

The words of a talebearer are as dainty morsels, and they go down into the innermost parts of the belly.

۲۳ 23 لبهای پرمحبت با دل شریر، مثل نقره‌ای پردرد است که بر ظرف سفالین اندوده شود.

Ardent lips, and a wicked heart, are [as] an earthen vessel overlaid with silver dross.

۲۴ 24 هر‌که بغض دارد با لبهای خود نیرنگ می‌نماید، و در دل خود فریب را ذخیره می‌کند.

He that hateth dissembleth with his lips, but he layeth up deceit within him:

۲۵ 25 هنگامی که سخن نیکو گوید، او را باور مکن زیرا که در قلبش هفت چیز مکروه است.

when his voice is gracious, believe him not, for there are seven abominations in his heart.

۲۶ 26 هر‌چند بغض او به حیله مخفی شود، اماخباثت او در میان جماعت ظاهر خواهد گشت.

Though [his] hatred is covered by dissimulation, his wickedness shall be made manifest in the congregation.

۲۷ 27 هر‌که حفره‌ای بکند در آن خواهد افتاد، وهر‌که سنگی بغلطاند بر او خواهد برگشت.

Whoso diggeth a pit shall fall therein; and he that rolleth a stone, it shall return upon him.

۲۸ 28 زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد، و دهان چاپلوس هلاکت را ایجاد می‌کند.

A lying tongue hateth those that are injured by it, and a flattering mouth worketh ruin.