امثال 12

۱ 1 هر‌که تادیب را دوست می‌دارد معرفت را دوست می‌دارد، اما هر‌که از تنبیه نفرت کند وحشی است.

Whoso loveth discipline loveth knowledge, but he that hateth reproof is brutish.

۲ 2 مرد نیکو رضامندی خداوند را تحصیل می‌نماید، اما او صاحب تدبیر فاسد را ملزم خواهد ساخت.

A good [man] obtaineth favour of Jehovah; but a man of mischievous devices will he condemn.

۳ 3 انسان از بدی استوار نمی شود، اما ریشه عادلان جنبش نخواهد خورد.

A man shall not be established by wickedness; but the root of the righteous shall not be moved.

۴ 4 زن صالحه تاج شوهر خود می‌باشد، اما زنی که خجل سازد مثل پوسیدگی در استخوانهایش می‌باشد.

A woman of worth is a crown to her husband; but she that maketh ashamed is as rottenness in his bones.

۵ 5 فکرهای عادلان انصاف است، اما تدابیرشریران فریب است.

The thoughts of the righteous are right; the counsels of the wicked are deceit.

۶ 6 سخنان شریران برای خون در کمین است، اما دهان راستان ایشان را رهایی می‌دهد.

The words of the wicked are a lying-in-wait for blood; but the mouth of the upright shall deliver them.

۷ 7 شریران واژگون شده، نیست می‌شوند، اماخانه عادلان برقرار می‌ماند.

Overthrow the wicked, and they are no [more]; but the house of the righteous shall stand.

۸ 8 انسان برحسب عقلش ممدوح می‌شود، اماکج دلان خجل خواهند گشت.

A man is commended according to his wisdom; but he that is of a perverted heart shall be despised.

۹ 9 کسی‌که حقیر باشد و خادم داشته باشد، بهتراست از کسی‌که خویشتن را برافرازد و محتاج نان باشد.

Better is he that is lightly esteemed, and hath a servant, than he that honoureth himself, and lacketh bread.

۱۰ 10 مرد عادل برای جان حیوان خود تفکرمی کند، اما رحمتهای شریران ستم کیشی است.

A righteous man is concerned for the life of his beast; but the tender mercies of the wicked are cruel.

۱۱ 11 کسی‌که زمین خود را زرع کند از نان سیرخواهد شد، اما هر‌که اباطیل را پیروی نمایدناقص العقل است.

He that tilleth his land shall be satisfied with bread; but he that followeth the worthless is void of understanding.

۱۲ 12 مرد شریر به شکار بدکاران طمع می‌ورزد، اما ریشه عادلان میوه می‌آورد.

The wicked desireth the net of evil [men]; but the root of the righteous yieldeth [fruit].

۱۳ 13 در تقصیر لبها دام مهلک است، اما مردعادل از تنگی بیرون می‌آید.

In the transgression of the lips is an evil snare; but a righteous [man] shall go forth out of trouble.

۱۴ 14 انسان از ثمره دهان خود از نیکویی سیرمی شود، و مکافات دست انسان به او رد خواهدشد.

A man is satisfied with good by the fruit of his mouth; and the recompense of a man's hands shall be rendered unto him.

۱۵ 15 راه احمق در نظر خودش راست است، اماهر‌که نصیحت را بشنود حکیم است.

The way of a fool is right in his own eyes; but he that is wise hearkeneth unto counsel.

۱۶ 16 غضب احمق فور آشکار می‌شود، اماخردمند خجالت را می‌پوشاند.

The vexation of the fool is presently known; but a prudent [man] covereth shame.

۱۷ 17 هر‌که به راستی تنطق نماید عدالت را ظاهرمی کند، و شاهد دروغ، فریب را.

He that uttereth truth sheweth forth righteousness; but a false witness deceit.

۱۸ 18 هستند که مثل ضرب شمشیر حرفهای باطل می‌زنند، اما زبان حکیمان شفا می‌بخشد.

There is that babbleth like the piercings of a sword; but the tongue of the wise is health.

۱۹ 19 لب راستگو تا به ابد استوار می‌ماند، اما زبان دروغگو طرفه العینی است.

The lip of truth shall be established for ever; but a lying tongue is but for a moment.

۲۰ 20 در دل هر‌که تدبیر فاسد کند فریب است، اما مشورت دهندگان صلح را شادمانی است.

Deceit is in the heart of them that devise evil; but to the counsellors of peace is joy.

۲۱ 21 هیچ بدی به مرد صالح واقع نمی شود، اماشریران از بلا پر خواهند شد.

There shall no evil happen to a righteous [man]; but the wicked shall be filled with mischief.

۲۲ 22 لبهای دروغگو نزد خداوند مکروه است، اما عاملان راستی پسندیده او هستند.

Lying lips are an abomination to Jehovah; but they that deal truly are his delight.

۲۳ 23 مرد زیرک علم را مخفی می‌دارد، اما دل احمقان حماقت را شایع می‌سازد.

A prudent man concealeth knowledge; but the heart of the foolish proclaimeth folly.

۲۴ 24 دست شخص زرنگ سلطنت خواهدنمود، اما مرد کاهل بندگی خواهد کرد.

The hand of the diligent shall bear rule; but the slothful [hand] shall be under tribute.

۲۵ 25 کدورت دل انسان، او را منحنی می‌سازد، اما سخن نیکو او را شادمان خواهد گردانید.

Heaviness in the heart of man maketh it stoop; but a good word maketh it glad.

۲۶ 26 مرد عادل برای همسایه خود هادی می‌شود، اما راه شریران ایشان را گمراه می‌کند.

The righteous guideth his neighbour; but the way of the wicked misleadeth them.

۲۷ 27 مرد کاهل شکار خود را بریان نمی کند، امازرنگی، توانگری گرانبهای انسان است.

The slothful roasteth not what he took in hunting; but man's precious substance is to the diligent.

۲۸ 28 در طریق عدالت حیات‌است، و درگذرگاههایش موت نیست.

In the path of righteousness is life, and in the pathway thereof there is no death.