لوقا 8

۱ 1 و بعد از آن واقع شد که او در هر شهری ودهی گشته، موعظه می‌نمود و به ملکوت خدا بشارت می‌داد و آن دوازده با وی می‌بودند.

អបរញ្ច យីឝុ រ្ទ្វាទឝភិះ ឝិឞ្យៃះ សាទ៌្ធំ នានានគរេឞុ នានាគ្រាមេឞុ ច គច្ឆន៑ ឥឝ្វរីយរាជត្វស្យ សុសំវាទំ ប្រចារយិតុំ ប្រារេភេ។

۲ 2 و زنان چند که از ارواح پلید و مرضها شفا یافته بودند، یعنی مریم معروف به مجدلیه که از اوهفت دیو بیرون رفته بودند،

តទា យស្យាះ សប្ត ភូតា និរគច្ឆន៑ សា មគ្ទលីនីតិ វិខ្យាតា មរិយម៑ ហេរោទ្រាជស្យ គ្ឫហាធិបតេះ ហោឞេ រ្ភាយ៌្យា យោហនា ឝូឝានា

۳ 3 و یونا زوجه خوزا، ناظر هیرودیس و سوسن و بسیاری از زنان دیگرکه از اموال خود او را خدمت می‌کردند.

ប្រភ្ឫតយោ យា ពហ្វ្យះ ស្ត្រិយះ ទុឞ្ដភូតេភ្យោ រោគេភ្យឝ្ច មុក្តាះ សត្យោ និជវិភូតី រ្វ្យយិត្វា តមសេវន្ត, តាះ សវ៌្វាស្តេន សាទ៌្ធម៑ អាសន៑។

۴ 4 و چون گروهی بسیار فراهم می‌شدند و از هرشهر نزد او می‌آمدند مثلی آورده، گفت

អនន្តរំ នានានគរេភ្យោ ពហវោ លោកា អាគត្យ តស្យ សមីបេៜមិលន៑, តទា ស តេភ្យ ឯកាំ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាំ កថយាមាស។ ឯកះ ក្ឫឞីពលោ ពីជានិ វប្តុំ ពហិជ៌គាម,

۵ 5 که «برزگری بجهت تخم کاشتن بیرون رفت. و وقتی که تخم می‌کاشت بعضی بر کناره راه ریخته شد وپایمال شده، مرغان هوا آن را خوردند.

តតោ វបនកាលេ កតិបយានិ ពីជានិ មាគ៌បាឝ៌្វេ បេតុះ, តតស្តានិ បទតលៃ រ្ទលិតានិ បក្ឞិភិ រ្ភក្ឞិតានិ ច។

۶ 6 وپاره‌ای بر سنگلاخ افتاده چون رویید از آنجهت که رطوبتی نداشت خشک گردید.

កតិបយានិ ពីជានិ បាឞាណស្ថលេ បតិតានិ យទ្យបិ តាន្យង្កុរិតានិ តថាបិ រសាភាវាត៑ ឝុឝុឞុះ។

۷ 7 و قدری درمیان خارها افکنده شد که خارها با آن نمو کرده آن را خفه نمود.

កតិបយានិ ពីជានិ កណ្ដកិវនមធ្យេ បតិតានិ តតះ កណ្ដកិវនានិ សំវ្ឫទ្ធ្យ តានិ ជគ្រសុះ។

۸ 8 و بعضی در زمین نیکو پاشیده شده رویید و صد چندان ثمر آورد.» چون این بگفت ندا در‌داد «هر‌که گوش شنوا دارد بشنود.»

តទន្យានិ កតិបយពីជានិ ច ភូម្យាមុត្តមាយាំ បេតុស្តតស្តាន្យង្កុរយិត្វា ឝតគុណានិ ផលានិ ផេលុះ។ ស ឥមា កថាំ កថយិត្វា ប្រោច្ចៃះ ប្រោវាច, យស្យ ឝ្រោតុំ ឝ្រោត្រេ ស្តះ ស ឝ្ឫណោតុ។

۹ 9 پس شاگردانش از او سوال نموده، گفتند که «معنی‌این مثل چیست؟»

តតះ បរំ ឝិឞ្យាស្តំ បប្រច្ឆុរស្យ ទ្ឫឞ្ដាន្តស្យ កិំ តាត្បយ៌្យំ?

۱۰ 10 گفت: «شما رادانستن اسرار ملکوت خدا عطا شده است و لیکن دیگران را به واسطه مثلها، تا نگریسته نبینند وشنیده درک نکنند.

តតះ ស វ្យាជហារ, ឦឝ្វរីយរាជ្យស្យ គុហ្យានិ ជ្ញាតុំ យុឞ្មភ្យមធិការោ ទីយតេ កិន្ត្វន្យេ យថា ទ្ឫឞ្ដ្វាបិ ន បឝ្យន្តិ ឝ្រុត្វាបិ ម ពុធ្យន្តេ ច តទត៌្ហំ តេឞាំ បុរស្តាត៑ តាះ សវ៌្វាះ កថា ទ្ឫឞ្ដាន្តេន កថ្យន្តេ។

۱۱ 11 اما مثل این است که تخم کلام خداست.

ទ្ឫឞ្ដាន្តស្យាស្យាភិប្រាយះ, ឦឝ្វរីយកថា ពីជស្វរូបា។

۱۲ 12 و آنانی که در کنار راه هستندکسانی می‌باشند که چون می‌شنوند، فور ابلیس آمده کلام را از دلهای ایشان می‌رباید، مبادا ایمان آورده نجات یابند.

យេ កថាមាត្រំ ឝ្ឫណ្វន្តិ កិន្តុ បឝ្ចាទ៑ វិឝ្វស្យ យថា បរិត្រាណំ ន ប្រាប្នុវន្តិ តទាឝយេន ឝៃតានេត្យ ហ្ឫទយាត្ឫ តាំ កថាម៑ អបហរតិ ត ឯវ មាគ៌បាឝ៌្វស្ថភូមិស្វរូបាះ។

۱۳ 13 و آنانی که بر سنگلاخ هستند کسانی می‌باشند که چون کلام رامی شنوند آن را به شادی می‌پذیرند و اینها ریشه ندارند پس تا مدتی ایمان می‌دارند و در وقت آزمایش، مرتد می‌شوند.

យេ កថំ ឝ្រុត្វា សានន្ទំ គ្ឫហ្លន្តិ កិន្ត្វពទ្ធមូលត្វាត៑ ស្វល្បកាលមាត្រំ ប្រតីត្យ បរីក្ឞាកាលេ ភ្រឝ្យន្តិ តឯវ បាឞាណភូមិស្វរូបាះ។

۱۴ 14 اما آنچه در خارهاافتاد اشخاصی می‌باشند که چون شنوند می‌روند و اندیشه های روزگار و دولت و لذات آن ایشان راخفه می‌کند و هیچ میوه به‌کمال نمی رسانند.

យេ កថាំ ឝ្រុត្វា យាន្តិ វិឞយចិន្តាយាំ ធនលោភេន ឯហិកសុខេ ច មជ្ជន្ត ឧបយុក្តផលានិ ន ផលន្តិ ត ឯវោប្តពីជកណ្ដកិភូស្វរូបាះ។

۱۵ 15 اما آنچه در زمین نیکو واقع گشت کسانی می‌باشند که کلام را به دل راست و نیکو شنیده، آن را نگاه می‌دارند و با صبر، ثمر می‌آورند.

កិន្តុ យេ ឝ្រុត្វា សរលៃះ ឝុទ្ធៃឝ្ចាន្តះករណៃះ កថាំ គ្ឫហ្លន្តិ ធៃយ៌្យម៑ អវលម្ព្យ ផលាន្យុត្បាទយន្តិ ច ត ឯវោត្តមម្ឫត្ស្វរូបាះ។

۱۶ 16 «و هیچ‌کس چراغ را افروخته، آن را زیرظرفی یا تختی پنهان نمی کند بلکه بر چراغدان می‌گذارد تا هر‌که داخل شود روشنی را ببیند.

អបរញ្ច ប្រទីបំ ប្រជ្វាល្យ កោបិ បាត្រេណ នាច្ឆាទយតិ តថា ខដ្វាធោបិ ន ស្ថាបយតិ, កិន្តុ ទីបាធារោបយ៌្យេវ ស្ថាបយតិ, តស្មាត៑ ប្រវេឝកា ទីប្តិំ បឝ្យន្តិ។

۱۷ 17 زیرا چیزی نهان نیست که ظاهر نگردد و نه مستور که معلوم و هویدا نشود.

យន្ន ប្រកាឝយិឞ្យតេ តាទ្ឫគ៑ អប្រកាឝិតំ វស្តុ កិមបិ នាស្តិ យច្ច ន សុវ្យក្តំ ប្រចារយិឞ្យតេ តាទ្ឫគ៑ គ្ឫប្តំ វស្តុ កិមបិ នាស្តិ។

۱۸ 18 پس احتیاطنمایید که به چه طور می‌شنوید، زیرا هر‌که داردبدو داده خواهد شد و از آنکه ندارد آنچه گمان هم می‌برد که دارد، از او گرفته خواهد شد.»

អតោ យូយំ កេន ប្រការេណ ឝ្ឫណុថ តត្រ សាវធានា ភវត, យស្យ សមីបេ ពទ៌្ធតេ តស្មៃ បុនទ៌ាស្យតេ កិន្តុ យស្យាឝ្រយេ ន ពទ៌្ធតេ តស្យ យទ្យទស្តិ តទបិ តស្មាត៑ នេឞ្យតេ។

۱۹ 19 و مادر وبرادران او نزد وی آمده به‌سبب ازدحام خلق نتوانستند او را ملاقات کنند.

អបរញ្ច យីឝោ រ្មាតា ភ្រាតរឝ្ច តស្យ សមីបំ ជិគមិឞវះ

۲۰ 20 پس او را خبر داده گفتند: «مادر و برادرانت بیرون ایستاده می‌خواهند تو را ببینند.»

កិន្តុ ជនតាសម្ពាធាត៑ តត្សន្និធិំ ប្រាប្តុំ ន ឝេកុះ។ តត្បឝ្ចាត៑ តវ មាតា ភ្រាតរឝ្ច ត្វាំ សាក្ឞាត៑ ចិកីឞ៌ន្តោ ពហិស្តិឞ្ឋនតីតិ វាត៌្តាយាំ តស្មៃ កថិតាយាំ

۲۱ 21 در جواب ایشان گفت: «مادر و برادران من اینانند که کلام خدا را شنیده آن را به‌جا می‌آورند.»

ស ប្រត្យុវាច; យេ ជនា ឦឝ្វរស្យ កថាំ ឝ្រុត្វា តទនុរូបមាចរន្តិ តឯវ មម មាតា ភ្រាតរឝ្ច។

۲۲ 22 روزی از روزها او با شاگردان خود به کشتی سوار شده، به ایشان گفت: «به سوی آن کناردریاچه عبور بکنیم.» پس کشتی را حرکت دادند.

អនន្តរំ ឯកទា យីឝុះ ឝិឞ្យៃះ សាទ៌្ធំ នាវមារុហ្យ ជគាទ, អាយាត វយំ ហ្រទស្យ បារំ យាមះ, តតស្តេ ជគ្មុះ។

۲۳ 23 و چون می‌رفتند، خواب او را در ربود که ناگاه طوفان باد بر دریاچه فرود آمد، بحدی که کشتی از آب پر می‌شد و ایشان در خطر افتادند.

តេឞុ នៅកាំ វាហយត្សុ ស និទទ្រៅ;

۲۴ 24 پس نزد او آمده او را بیدار کرده، گفتند: «استادا، استادا، هلاک می‌شویم.» پس برخاسته باد وتلاطم آب را نهیب داد تا ساکن گشت و آرامی پدید آمد.

អថាកស្មាត៑ ប្រពលឈញ្ភ្ឝគមាទ៑ ហ្រទេ នៅកាយាំ តរង្គៃរាច្ឆន្នាយាំ វិបត៑ តាន៑ ជគ្រាស។ តស្មាទ៑ យីឝោរន្តិកំ គត្វា ហេ គុរោ ហេ គុរោ ប្រាណា នោ យាន្តីតិ គទិត្វា តំ ជាគរយាម្ពភូវុះ។ តទា ស ឧត្ថាយ វាយុំ តរង្គាំឝ្ច តជ៌យាមាស តស្មាទុភៅ និវ្ឫត្យ ស្ថិរៅ ពភូវតុះ។

۲۵ 25 پس به ایشان گفت: «ایمان شما کجااست؟» ایشان ترسان و متعجب شده با یکدیگرمی گفتند که «این چطور آدمی است که بادها وآب را هم امر می‌فرماید و اطاعت او می‌کنند.»

ស តាន៑ ពភាឞេ យុឞ្មាកំ វិឝ្វាសះ ក? តស្មាត្តេ ភីតា វិស្មិតាឝ្ច បរស្បរំ ជគទុះ, អហោ កីទ្ឫគយំ មនុជះ បវនំ បានីយញ្ចាទិឝតិ តទុភយំ តទាទេឝំ វហតិ។

۲۶ 26 و به زمین جدریان که مقابل جلیل است، رسیدند.

តតះ បរំ គាលីល្ប្រទេឝស្យ សម្មុខស្ថគិទេរីយប្រទេឝេ នៅកាយាំ លគន្ត្យាំ តដេៜវរោហមាវាទ្

۲۷ 27 چون به خشکی فرود آمد، ناگاه شخصی از آن شهر‌که از مدت مدیدی دیوهاداشتی و رخت نپوشیدی و در خانه نماندی بلکه در قبرها منزل داشتی دچار وی گردید.

ពហុតិថកាលំ ភូតគ្រស្ត ឯកោ មានុឞះ បុរាទាគត្យ តំ សាក្ឞាច្ចការ។ ស មនុឞោ វាសោ ន បរិទធត៑ គ្ឫហេ ច ន វសន៑ កេវលំ ឝ្មឝានម៑ អធ្យុវាស។

۲۸ 28 چون عیسی را دید، نعره زد و پیش او افتاده به آواز بلندگفت: «ای عیسی پسر خدای تعالی، مرا با تو چه‌کار است؟ از تو التماس دارم که مرا عذاب ندهی.»

ស យីឝុំ ទ្ឫឞ្ដ្វៃវ ចីច្ឆព្ទំ ចការ តស្យ សម្មុខេ បតិត្វា ប្រោច្ចៃជ៌គាទ ច, ហេ សវ៌្វប្រធានេឝ្វរស្យ បុត្រ, មយា សហ តវ កះ សម្ពន្ធះ? ត្វយិ វិនយំ ករោមិ មាំ មា យាតយ។

۲۹ 29 زیرا که روح خبیث را امر فرموده بودکه از آن شخص بیرون آید. چونکه بارها او راگرفته بود، چنانکه هر‌چند او را به زنجیرها وکنده‌ها بسته نگاه می‌داشتند، بندها را می‌گسیخت و دیو او را به صحرا می‌راند.

យតះ ស តំ មានុឞំ ត្យក្ត្វា យាតុម៑ អមេធ្យភូតម៑ អាទិទេឝ; ស ភូតស្តំ មានុឞម៑ អសក្ឫទ៑ ទធារ តស្មាល្លោកាះ ឝ្ឫង្ខលេន និគឌេន ច ពពន្ធុះ; ស តទ៑ ភំក្ត្វា ភូតវឝត្វាត៑ មធ្យេប្រាន្តរំ យយៅ។

۳۰ 30 عیسی از اوپرسیده، گفت: «نام تو چیست؟» گفت: «لجئون.» زیرا که دیوهای بسیار داخل او شده بودند.

អនន្តរំ យីឝុស្តំ បប្រច្ឆ តវ កិន្នាម? ស ឧវាច, មម នាម ពាហិនោ យតោ ពហវោ ភូតាស្តមាឝិឝ្រិយុះ។

۳۱ 31 واز او استدعا کردند که ایشان را نفرماید که به هاویه روند. (Abyssos g12)

អថ ភូតា វិនយេន ជគទុះ, គភីរំ គត៌្តំ គន្តុំ មាជ្ញាបយាស្មាន៑។ (Abyssos g12)

۳۲ 32 و در آن نزدیکی گله گراز بسیاری بودند که در کوه می‌چریدند. پس از او خواهش نمودند که بدیشان اجازت دهد تا در آنها داخل شوند. پس ایشان را اجازت داد.

តទា បវ៌្វតោបរិ វរាហវ្រជឝ្ចរតិ តស្មាទ៑ ភូតា វិនយេន ប្រោចុះ, អមុំ វរាហវ្រជម៑ អាឝ្រយិតុម៑ អស្មាន៑ អនុជានីហិ; តតះ សោនុជជ្ញៅ។

۳۳ 33 ناگاه دیوها از آن آدم بیرون شده، داخل گرازان گشتند که آن گله ازبلندی به دریاچه جسته، خفه شدند.

តតះ បរំ ភូតាស្តំ មានុឞំ វិហាយ វរាហវ្រជម៑ អាឝិឝ្រិយុះ វរាហវ្រជាឝ្ច តត្ក្ឞណាត៑ កដកេន ធាវន្តោ ហ្រទេ ប្រាណាន៑ វិជ្ឫហុះ។

۳۴ 34 چون گرازبانان ماجرا را دیدند فرار کردند و در شهر واراضی آن شهرت دادند.

តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា ឝូកររក្ឞកាះ បលាយមានា នគរំ គ្រាមញ្ច គត្វា តត្សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តំ កថយាមាសុះ។

۳۵ 35 پس مردم بیرون آمده تا آن واقعه را ببینندنزد عیسی رسیدند و چون آدمی را که از او دیوهابیرون رفته بودند، دیدند که نزد پایهای عیسی رخت پوشیده و عاقل گشته نشسته است ترسیدند.

តតះ កិំ វ្ឫត្តម៑ ឯតទ្ទឝ៌នាត៌្ហំ លោកា និគ៌ត្យ យីឝោះ សមីបំ យយុះ, តំ មានុឞំ ត្យក្តភូតំ បរិហិតវស្ត្រំ ស្វស្ថមានុឞវទ៑ យីឝោឝ្ចរណសន្និធៅ សូបវិឝន្តំ វិលោក្យ ពិភ្យុះ។

۳۶ 36 و آنانی که این را دیده بودند ایشان راخبر دادند که آن دیوانه چطور شفا یافته بود.

យេ លោកាស្តស្យ ភូតគ្រស្តស្យ ស្វាស្ថ្យករណំ ទទ្ឫឝុស្តេ តេភ្យះ សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តំ កថយាមាសុះ។

۳۷ 37 پس تمام خلق مرزوبوم جدریان از او خواهش نمودند که از نزد ایشان روانه شود، زیرا خوفی شدید بر ایشان مستولی شده بود. پس او به کشتی سوار شده مراجعت نمود.

តទនន្តរំ តស្យ គិទេរីយប្រទេឝស្យ ចតុទ៌ិក្ស្ថា ពហវោ ជនា អតិត្រស្តា វិនយេន តំ ជគទុះ, ភវាន៑ អស្មាកំ និកដាទ៑ វ្រជតុ តស្មាត៑ ស នាវមារុហ្យ តតោ វ្យាឃុដ្យ ជគាម។

۳۸ 38 اما آن شخصی که دیوها از وی بیرون رفته بودند از او درخواست کرد که با وی باشد. لیکن عیسی او را روانه فرموده، گفت:

តទានីំ ត្យក្តភូតមនុជស្តេន សហ ស្ថាតុំ ប្រាត៌្ហយាញ្ចក្រេ

۳۹ 39 «به خانه خود برگرد و آنچه خدا با تو کرده است حکایت کن.» پس رفته درتمام شهر از آنچه عیسی بدو نموده بود موعظه کرد.

កិន្តុ តទត៌្ហម៑ ឦឝ្វរះ កីទ្ឫង្មហាកម៌្ម ក្ឫតវាន៑ ឥតិ និវេឝនំ គត្វា វិជ្ញាបយ, យីឝុះ កថាមេតាំ កថយិត្វា តំ វិសសជ៌។ តតះ ស វ្រជិត្វា យីឝុស្តទត៌្ហំ យន្មហាកម៌្ម ចការ តត៑ បុរស្យ សវ៌្វត្រ ប្រកាឝយិតុំ ប្រារេភេ។

۴۰ 40 و چون عیسی مراجعت کرد خلق او راپذیرفتند زیرا جمیع مردم چشم به راه اومی داشتند.

អថ យីឝៅ បរាវ្ឫត្យាគតេ លោកាស្តំ អាទរេណ ជគ្ឫហុ រ្យស្មាត្តេ សវ៌្វេ តមបេក្ឞាញ្ចក្រិរេ។

۴۱ 41 که ناگاه مردی، یایرس نام که رئیس کنیسه بود به پایهای عیسی افتاده، به اوالتماس نمود که به خانه او بیاید.

តទនន្តរំ យាយីន៌ាម្នោ ភជនគេហស្យៃកោធិប អាគត្យ យីឝោឝ្ចរណយោះ បតិត្វា ស្វនិវេឝនាគមនាត៌្ហំ តស្មិន៑ វិនយំ ចការ,

۴۲ 42 زیرا که او رادختر یگانه‌ای قریب به دوازده ساله بود که مشرف بر موت بود. و چون می‌رفت خلق بر اوازدحام می‌نمودند.

យតស្តស្យ ទ្វាទឝវឞ៌វយស្កា កន្យៃកាសីត៑ សា ម្ឫតកល្បាភវត៑។ តតស្តស្យ គមនកាលេ មាគ៌េ លោកានាំ មហាន៑ សមាគមោ ពភូវ។

۴۳ 43 ناگاه زنی که مدت دوازده سال به استحاضه مبتلا بود و تمام مایملک خود را صرف اطبانموده و هیچ‌کس نمی توانست او را شفا دهد،

ទ្វាទឝវឞ៌ាណិ ប្រទររោគគ្រស្តា នានា វៃទ្យៃឝ្ចិកិត្សិតា សវ៌្វស្វំ វ្យយិត្វាបិ ស្វាស្ថ្យំ ន ប្រាប្តា យា យោឞិត៑ សា យីឝោះ បឝ្ចាទាគត្យ តស្យ វស្ត្រគ្រន្ថិំ បស្បឝ៌។

۴۴ 44 از پشت سر وی آمده، دامن ردای او را لمس نمود که در ساعت جریان خونش ایستاد.

តស្មាត៑ តត្ក្ឞណាត៑ តស្យា រក្តស្រាវោ រុទ្ធះ។

۴۵ 45 پس عیسی گفت: «کیست که مرا لمس نمود.» چون همه انکار کردند، پطرس و رفقایش گفتند: «ای استاد مردم هجوم آورده بر تو ازدحام می‌کنند ومی گویی کیست که مرا لمس نمود؟»

តទានីំ យីឝុរវទត៑ កេនាហំ ស្ប្ឫឞ្ដះ? តតោៜនេកៃរនង្គីក្ឫតេ បិតរស្តស្យ សង្គិនឝ្ចាវទន៑, ហេ គុរោ លោកា និកដស្ថាះ សន្តស្តវ ទេហេ ឃឞ៌យន្តិ, តថាបិ កេនាហំ ស្ប្ឫឞ្ដឥតិ ភវាន៑ កុតះ ប្ឫច្ឆតិ?

۴۶ 46 عیسی گفت: «البته کسی مرا لمس نموده است، زیرا که من درک کردم که قوتی از من بیرون شد.»

យីឝុះ កថយាមាស, កេនាប្យហំ ស្ប្ឫឞ្ដោ, យតោ មត្តះ ឝក្តិ រ្និគ៌តេតិ មយា និឝ្ចិតមជ្ញាយិ។

۴۷ 47 چون آن زن دید که نمی تواند پنهان ماند، لرزان شده، آمد و نزد وی افتاده پیش همه مردم گفت که به چه سبب او را لمس نمود و چگونه فور شفا یافت.

តទា សា នារី ស្វយំ ន គុប្តេតិ វិទិត្វា កម្បមានា សតី តស្យ សម្មុខេ បបាត; យេន និមិត្តេន តំ បស្បឝ៌ ស្បឝ៌មាត្រាច្ច យេន ប្រការេណ ស្វស្ថាភវត៑ តត៑ សវ៌្វំ តស្យ សាក្ឞាទាចខ្យៅ។

۴۸ 48 وی را گفت: «ای دختر خاطرجمع دار، ایمانت تو را شفا داده است، به سلامتی برو.»

តតះ ស តាំ ជគាទ ហេ កន្យេ សុស្ថិរា ភវ, តវ វិឝ្វាសស្ត្វាំ ស្វស្ថាម៑ អកាឞ៌ីត៑ ត្វំ ក្ឞេមេណ យាហិ។

۴۹ 49 و این سخن هنوز بر زبان او بود که یکی ازخانه رئیس کنیسه آمده به وی گفت: «دخترت مرد. دیگر استاد را زحمت مده.»

យីឝោរេតទ្វាក្យវទនកាលេ តស្យាធិបតេ រ្និវេឝនាត៑ កឝ្ចិល្លោក អាគត្យ តំ ពភាឞេ, តវ កន្យា ម្ឫតា គុរុំ មា ក្លិឝាន។

۵۰ 50 چون عیسی این را شنید توجه نموده به وی گفت: «ترسان مباش، ایمان آور و بس که شفا خواهد یافت.»

កិន្តុ យីឝុស្តទាកណ៌្យាធិបតិំ វ្យាជហារ, មា ភៃឞីះ កេវលំ វិឝ្វសិហិ តស្មាត៑ សា ជីវិឞ្យតិ។

۵۱ 51 و چون داخل خانه شد، جز پطرس و یوحنا ویعقوب و پدر و مادر دختر هیچ‌کس را نگذاشت که به اندرون آید.

អថ តស្យ និវេឝនេ ប្រាប្តេ ស បិតរំ យោហនំ យាកូពញ្ច កន្យាយា មាតរំ បិតរញ្ច វិនា, អន្យំ កញ្ចន ប្រវេឞ្ដុំ វារយាមាស។

۵۲ 52 و چون همه برای او گریه وزاری می‌کردند او گفت: «گریان مباشید نمرده بلکه خفته است.»

អបរញ្ច យេ រុទន្តិ វិលបន្តិ ច តាន៑ សវ៌្វាន៑ ជនាន៑ ឧវាច, យូយំ មា រោទិឞ្ដ កន្យា ន ម្ឫតា និទ្រាតិ។

۵۳ 53 پس به او استهزا کردندچونکه می‌دانستند که مرده است.

កិន្តុ សា និឝ្ចិតំ ម្ឫតេតិ ជ្ញាត្វា តេ តមុបជហសុះ។

۵۴ 54 پس او همه را بیرون کرد و دست دختر را گرفته صدا زد وگفت: «ای دختر برخیز.»

បឝ្ចាត៑ ស សវ៌្វាន៑ ពហិះ ក្ឫត្វា កន្យាយាះ ករៅ ធ្ឫត្វាជុហុវេ, ហេ កន្យេ ត្វមុត្តិឞ្ឋ,

۵۵ 55 و روح او برگشت وفور برخاست. پس عیسی فرمود تا به وی خوراک دهند.

តស្មាត៑ តស្យាះ ប្រាណេឞុ បុនរាគតេឞុ សា តត្ក្ឞណាទ៑ ឧត្តស្យៅ។ តទានីំ តស្យៃ កិញ្ចិទ៑ ភក្ឞ្យំ ទាតុម៑ អាទិទេឝ។

۵۶ 56 و پدر و مادر او حیران شدند. پس ایشان را فرمود که هیچ‌کس را از این ماجراخبر ندهند.

តតស្តស្យាះ បិតរៅ វិស្មយំ គតៅ កិន្តុ ស តាវាទិទេឝ ឃដនាយា ឯតស្យាះ កថាំ កស្មៃចិទបិ មា កថយតំ។

Jesus Raises the Daughter of Jairus