لوقا 7
| و چون همه سخنان خود را به سمع خلق به اتمام رسانید، وارد کفرناحوم شد. | ۱ 1 |
តតះ បរំ ស លោកានាំ កណ៌គោចរេ តាន៑ សវ៌្វាន៑ ឧបទេឝាន៑ សមាប្យ យទា កផន៌ាហូម្បុរំ ប្រវិឝតិ
| ویوزباشی را غلامی که عزیز او بود مریض ومشرف بر موت بود. | ۲ 2 |
តទា ឝតសេនាបតេះ ប្រិយទាស ឯកោ ម្ឫតកល្បះ បីឌិត អាសីត៑។
| چون خبر عیسی را شنید، مشایخ یهود را نزد وی فرستاده از او خواهش کرد که آمده غلام او را شفا بخشد. | ۳ 3 |
អតះ សេនាបតិ រ្យីឝោ រ្វាត៌្តាំ និឝម្យ ទាសស្យារោគ្យករណាយ តស្យាគមនាត៌្ហំ វិនយករណាយ យិហូទីយាន៑ កិយតះ ប្រាចះ ប្រេឞយាមាស។
| ایشان نزدعیسی آمده به الحاح نزد او التماس کرده گفتند: «مستحق است که این احسان را برایش به‌جاآوری. | ۴ 4 |
តេ យីឝោរន្តិកំ គត្វា វិនយាតិឝយំ វក្តុមារេភិរេ, ស សេនាបតិ រ្ភវតោនុគ្រហំ ប្រាប្តុម៑ អហ៌តិ។
| زیرا قوم ما را دوست می‌دارد و خودبرای ما کنیسه را ساخت.» | ۵ 5 |
យតះ សោស្មជ្ជាតីយេឞុ លោកេឞុ ប្រីយតេ តថាស្មត្ក្ឫតេ ភជនគេហំ និម៌្មិតវាន៑។
| پس عیسی با ایشان روانه شد و چون نزدیک به خانه رسید، یوزباشی چند نفر از دوستان خودرا نزد او فرستاده بدو گفت: «خداوندا زحمت مکش زیرا لایق آن نیستم که زیر سقف من درآیی. | ۶ 6 |
តស្មាទ៑ យីឝុស្តៃះ សហ គត្វា និវេឝនស្យ សមីបំ ប្រាប, តទា ស ឝតសេនាបតិ រ្វក្ឞ្យមាណវាក្យំ តំ វក្តុំ ពន្ធូន៑ ប្រាហិណោត៑។ ហេ ប្រភោ ស្វយំ ឝ្រមោ ន កត៌្តវ្យោ យទ៑ ភវតា មទ្គេហមធ្យេ បាទាប៌ណំ ក្រិយេត តទប្យហំ នាហ៌ាមិ,
| و از این سبب خود را لایق آن ندانستم که نزد تو آیم، بلکه سخنی بگو تا بنده من صحیح شود. | ۷ 7 |
កិញ្ចាហំ ភវត្សមីបំ យាតុមបិ នាត្មានំ យោគ្យំ ពុទ្ធវាន៑, តតោ ភវាន៑ វាក្យមាត្រំ វទតុ តេនៃវ មម ទាសះ ស្វស្ថោ ភវិឞ្យតិ។
| زیرا که من نیز شخصی هستم زیر حکم ولشکریان زیر دست خود دارم. چون به یکی گویم برو، می‌رود و به دیگری بیا، می‌آید و به غلام خود این را بکن، می‌کند.» | ۸ 8 |
យស្មាទ៑ អហំ បរាធីនោបិ មមាធីនា យាះ សេនាះ សន្តិ តាសាម៑ ឯកជនំ ប្រតិ យាហីតិ មយា ប្រោក្តេ ស យាតិ; តទន្យំ ប្រតិ អាយាហីតិ ប្រោក្តេ ស អាយាតិ; តថា និជទាសំ ប្រតិ ឯតត៑ កុវ៌្វិតិ ប្រោក្តេ ស តទេវ ករោតិ។
| چون عیسی این راشنید، تعجب نموده به سوی آن جماعتی که از عقب او می‌آمدند روی گردانیده، گفت: «به شمامی گویم چنین ایمانی، در اسرائیل هم نیافته‌ام.» | ۹ 9 |
យីឝុរិទំ វាក្យំ ឝ្រុត្វា វិស្មយំ យយៅ, មុខំ បរាវត៌្យ បឝ្ចាទ្វត៌្តិនោ លោកាន៑ ពភាឞេ ច, យុឞ្មានហំ វទាមិ ឥស្រាយេលោ វំឝមធ្យេបិ វិឝ្វាសមីទ្ឫឝំ ន ប្រាប្នវំ។
| پس فرستادگان به خانه برگشته، آن غلام بیماررا صحیح یافتند. | ۱۰ 10 |
តតស្តេ ប្រេឞិតា គ្ឫហំ គត្វា តំ បីឌិតំ ទាសំ ស្វស្ថំ ទទ្ឫឝុះ។
| و دو روز بعد به شهری مسمی به نائین می‌رفت و بسیاری از شاگردان او و گروهی عظیم، همراهش می‌رفتند. | ۱۱ 11 |
បរេៜហនិ ស នាយីនាខ្យំ នគរំ ជគាម តស្យានេកេ ឝិឞ្យា អន្យេ ច លោកាស្តេន សាទ៌្ធំ យយុះ។
| چون نزدیک به دروازه شهر رسید، ناگاه میتی را که پسر یگانه بیوه‌زنی بود می‌بردند و انبوهی کثیر از اهل شهر، با وی می‌آمدند. | ۱۲ 12 |
តេឞុ តន្នគរស្យ ទ្វារសន្និធិំ ប្រាប្តេឞុ កិយន្តោ លោកា ឯកំ ម្ឫតមនុជំ វហន្តោ នគរស្យ ពហិយ៌ាន្តិ, ស តន្មាតុរេកបុត្រស្តន្មាតា ច វិធវា; តយា សាទ៌្ធំ តន្នគរីយា ពហវោ លោកា អាសន៑។
| چون خداوند او را دید، دلش بر اوبسوخت و به وی گفت: «گریان مباش.» | ۱۳ 13 |
ប្រភុស្តាំ វិលោក្យ សានុកម្បះ កថយាមាស, មា រោទីះ។ ស សមីបមិត្វា ខដ្វាំ បស្បឝ៌ តស្មាទ៑ វាហកាះ ស្ថគិតាស្តម្យុះ;
| و نزدیک آمده تابوت را لمس نمود وحاملان آن بایستادند. پس گفت: «ای جوان تو رامی گویم برخیز.» | ۱۴ 14 |
តទា ស ឧវាច ហេ យុវមនុឞ្យ ត្វមុត្តិឞ្ឋ, ត្វាមហម៑ អាជ្ញាបយាមិ។
| در ساعت آن مرده راست بنشست و سخن‌گفتن آغاز کرد و او را به مادرش سپرد. | ۱۵ 15 |
តស្មាត៑ ស ម្ឫតោ ជនស្តត្ក្ឞណមុត្ថាយ កថាំ ប្រកថិតះ; តតោ យីឝុស្តស្យ មាតរិ តំ សមប៌យាមាស។
| پس خوف همه را فراگرفت و خدا راتمجیدکنان می‌گفتند که «نبی‌ای بزرگ در میان مامبعوث شده و خدا از قوم خود تفقد نموده است.» | ۱۶ 16 |
តស្មាត៑ សវ៌្វេ លោកាះ ឝឝង្កិរេ; ឯកោ មហាភវិឞ្យទ្វាទី មធ្យេៜស្មាកម៑ សមុទៃត៑, ឦឝ្វរឝ្ច ស្វលោកានន្វគ្ឫហ្លាត៑ កថាមិមាំ កថយិត្វា ឦឝ្វរំ ធន្យំ ជគទុះ។
| پس این خبر درباره او در تمام یهودیه و جمیع آن مرز و بوم منتشر شد. | ۱۷ 17 |
តតះ បរំ សមស្តំ យិហូទាទេឝំ តស្យ ចតុទ៌ិក្ស្ថទេឝញ្ច តស្យៃតត្កីត៌្តិ រ្វ្យានឝេ។
| و شاگردان یحیی او را از جمیع این وقایع مطلع ساختند. | ۱۸ 18 |
តតះ បរំ យោហនះ ឝិឞ្យេឞុ តំ តទ្វ្ឫត្តាន្តំ ជ្ញាបិតវត្សុ
| پس یحیی دو نفر از شاگردان خود را طلبیده، نزد عیسی فرستاده، عرض نمودکه «آیا تو آن آینده هستی یا منتظر دیگری باشیم؟» | ۱۹ 19 |
ស ស្វឝិឞ្យាណាំ ទ្វៅ ជនាវាហូយ យីឝុំ ប្រតិ វក្ឞ្យមាណំ វាក្យំ វក្តុំ ប្រេឞយាមាស, យស្យាគមនម៑ អបេក្ឞ្យ តិឞ្ឋាមោ វយំ កិំ ស ឯវ ជនស្ត្វំ? កិំ វយមន្យមបេក្ឞ្យ ស្ថាស្យាមះ?
| آن دو نفر نزد وی آمده، گفتند: «یحیی تعمید‌دهنده ما را نزد تو فرستاده، می‌گوید آیا تو آن آینده هستی یا منتظر دیگری باشیم.» | ۲۰ 20 |
បឝ្ចាត្តៅ មានវៅ គត្វា កថយាមាសតុះ, យស្យាគមនម៑ អបេក្ឞ្យ តិឞ្ឋាមោ វយំ, កិំ សឯវ ជនស្ត្វំ? កិំ វយមន្យមបេក្ឞ្យ ស្ថាស្យាមះ? កថាមិមាំ តុភ្យំ កថយិតុំ យោហន៑ មជ្ជក អាវាំ ប្រេឞិតវាន៑។
| در همان ساعت، بسیاری را از مرضهاو بلایا و ارواح پلید شفا داد و کوران بسیاری رابینایی بخشید. | ۲۱ 21 |
តស្មិន៑ ទណ្ឌេ យីឝូរោគិណោ មហាវ្យាធិមតោ ទុឞ្ដភូតគ្រស្តាំឝ្ច ពហូន៑ ស្វស្ថាន៑ ក្ឫត្វា, អនេកាន្ធេភ្យឝ្ចក្ឞុំឞិ ទត្ត្វា ប្រត្យុវាច,
| عیسی در جواب ایشان گفت: «بروید و یحیی را از آنچه دیده و شنیده‌اید خبردهید که کوران، بینا و لنگان خرامان و ابرصان طاهر و کران، شنوا و مردگان، زنده می‌گردند و به فقرا بشارت داده می‌شود. | ۲۲ 22 |
យុវាំ វ្រជតម៑ អន្ធា នេត្រាណិ ខញ្ជាឝ្ចរណានិ ច ប្រាប្នុវន្តិ, កុឞ្ឋិនះ បរិឞ្ក្រិយន្តេ, ពធិរាះ ឝ្រវណានិ ម្ឫតាឝ្ច ជីវនានិ ប្រាប្នុវន្តិ, ទរិទ្រាណាំ សមីបេឞុ សុសំវាទះ ប្រចាយ៌្យតេ, យំ ប្រតិ វិឃ្នស្វរូបោហំ ន ភវាមិ ស ធន្យះ,
| و خوشابحال کسی‌که در من لغزش نخورد.» | ۲۳ 23 |
ឯតានិ យានិ បឝ្យថះ ឝ្ឫណុថឝ្ច តានិ យោហនំ ជ្ញាបយតម៑។
| و چون فرستادگان یحیی رفته بودند، درباره یحیی بدان جماعت آغاز سخن نهاد که «برای دیدن چه چیز به صحرا بیرون رفته بودید، آیا نی را که از باد در جنبش است؟ | ۲۴ 24 |
តយោ រ្ទូតយោ រ្គតយោះ សតោ រ្យោហនិ ស លោកាន៑ វក្តុមុបចក្រមេ, យូយំ មធ្យេប្រាន្តរំ កិំ ទ្រឞ្ដុំ និរគមត? កិំ វាយុនា កម្បិតំ នឌំ?
| بلکه بجهت دیدن چه بیرون رفتید، آیا کسی را که به لباس نرم ملبس باشد؟ اینک آنانی که لباس فاخر می‌پوشندو عیاشی می‌کنند، در قصرهای سلاطین هستند. | ۲۵ 25 |
យូយំ កិំ ទ្រឞ្ដុំ និរគមត? កិំ សូក្ឞ្មវស្ត្របរិធាយិនំ កមបិ នរំ? កិន្តុ យេ សូក្ឞ្មម្ឫទុវស្ត្រាណិ បរិទធតិ សូត្តមានិ ទ្រវ្យាណិ ភុញ្ជតេ ច តេ រាជធានីឞុ តិឞ្ឋន្តិ។
| پس برای دیدن چه رفته بودید، آیا نبی‌ای را؟ بلی به شما می‌گویم کسی را که از نبی هم بزرگتراست. | ۲۶ 26 |
តហ៌ិ យូយំ កិំ ទ្រឞ្ដុំ និរគមត? កិមេកំ ភវិឞ្យទ្វាទិនំ? តទេវ សត្យំ កិន្តុ ស បុមាន៑ ភវិឞ្យទ្វាទិនោបិ ឝ្រេឞ្ឋ ឥត្យហំ យុឞ្មាន៑ វទាមិ;
| زیرا این است آنکه درباره وی مکتوب است، اینک من رسول خود را پیش روی تومی فرستم تا راه تو را پیش تو مهیا سازد. | ۲۷ 27 |
បឝ្យ ស្វកីយទូតន្តុ តវាគ្រ ប្រេឞយាម្យហំ។ គត្វា ត្វទីយមាគ៌ន្តុ ស ហិ បរិឞ្ករិឞ្យតិ។ យទត៌្ហេ លិបិរិយម៑ អាស្តេ ស ឯវ យោហន៑។
| زیراکه شما را می‌گویم از اولاد زنان نبی‌ای بزرگتر ازیحیی تعمید‌دهنده نیست، لیکن آنکه در ملکوت خدا کوچکتر است از وی بزرگتر است.» | ۲۸ 28 |
អតោ យុឞ្មានហំ វទាមិ ស្ត្រិយា គព៌្ភជាតានាំ ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ មធ្យេ យោហនោ មជ្ជកាត៑ ឝ្រេឞ្ឋះ កោបិ នាស្តិ, តត្រាបិ ឦឝ្វរស្យ រាជ្យេ យះ សវ៌្វស្មាត៑ ក្ឞុទ្រះ ស យោហនោបិ ឝ្រេឞ្ឋះ។
| وتمام قوم و باجگیران چون شنیدند، خدا راتمجید کردند زیرا که تعمید از یحیی یافته بودند. | ۲۹ 29 |
អបរញ្ច សវ៌្វេ លោកាះ ករមញ្ចាយិនឝ្ច តស្យ វាក្យានិ ឝ្រុត្វា យោហនា មជ្ជនេន មជ្ជិតាះ បរមេឝ្វរំ និទ៌ោឞំ មេនិរេ។
| لیکن فریسیان و فقها اراده خدا را از خود ردنمودند زیرا که از وی تعمید نیافته بودند. | ۳۰ 30 |
កិន្តុ ផិរូឝិនោ វ្យវស្ថាបកាឝ្ច តេន ន មជ្ជិតាះ ស្វាន៑ ប្រតីឝ្វរស្យោបទេឝំ និឞ្ផលម៑ អកុវ៌្វន៑។
| آنگاه خداوند گفت: «مردمان این طبقه را به چه تشبیه کنم و مانند چه می‌باشند؟ | ۳۱ 31 |
អថ ប្រភុះ កថយាមាស, ឥទានីន្តនជនាន៑ កេនោបមាមិ? តេ កស្យ សទ្ឫឝាះ?
| اطفالی را می مانند که در بازارها نشسته، یکدیگر را صدازده می‌گویند، برای شما نواختیم رقص نکردید ونوحه گری کردیم گریه ننمودید. | ۳۲ 32 |
យេ ពាលកា វិបណ្យាម៑ ឧបវិឝ្យ បរស្បរម៑ អាហូយ វាក្យមិទំ វទន្តិ, វយំ យុឞ្មាកំ និកដេ វំឝីរវាទិឞ្ម, កិន្តុ យូយំ នានត៌្តិឞ្ដ, វយំ យុឞ្មាកំ និកដ អរោទិឞ្ម, កិន្តុ យុយំ ន វ្យលបិឞ្ដ, ពាលកៃរេតាទ្ឫឝៃស្តេឞាម៑ ឧបមា ភវតិ។
| زیرا که یحیی تعمید‌دهنده آمد که نه نان می‌خورد و نه شراب می‌آشامید، می‌گویید دیو دارد. | ۳۳ 33 |
យតោ យោហន៑ មជ្ជក អាគត្យ បូបំ នាខាទត៑ ទ្រាក្ឞារសញ្ច នាបិវត៑ តស្មាទ៑ យូយំ វទថ, ភូតគ្រស្តោយម៑។
| پسر انسان آمد که می‌خورد و می‌آشامد، می‌گویید اینک مردی است پرخور و باده پرست و دوست باجگیران و گناهکاران. | ۳۴ 34 |
តតះ បរំ មានវសុត អាគត្យាខាទទបិវញ្ច តស្មាទ៑ យូយំ វទថ, ខាទកះ សុរាបឝ្ចាណ្ឌាលបាបិនាំ ពន្ធុរេកោ ជនោ ទ្ឫឝ្យតាម៑។
| اما حکمت از جمیع فرزندان خود مصدق می‌شود. | ۳۵ 35 |
កិន្តុ ជ្ញានិនោ ជ្ញានំ និទ៌ោឞំ វិទុះ។
| و یکی از فریسیان از او وعده خواست که بااو غذا خورد پس به خانه فریسی درآمده بنشست. | ۳۶ 36 |
បឝ្ចាទេកះ ផិរូឝី យីឝុំ ភោជនាយ ន្យមន្ត្រយត៑ តតះ ស តស្យ គ្ឫហំ គត្វា ភោក្តុមុបវិឞ្ដះ។
| که ناگاه زنی که در آن شهر گناهکاربود، چون شنید که در خانه فریسی به غذا نشسته است شیشه‌ای از عطر آورده، | ۳۷ 37 |
ឯតហ៌ិ តត្ផិរូឝិនោ គ្ឫហេ យីឝុ រ្ភេក្តុម៑ ឧបាវេក្ឞីត៑ តច្ឆ្រុត្វា តន្នគរវាសិនី កាបិ ទុឞ្ដា នារី បាណ្ឌរប្រស្តរស្យ សម្បុដកេ សុគន្ធិតៃលម៑ អានីយ
| در پشت سر اونزد پایهایش گریان بایستاد و شروع کرد به شستن پایهای او به اشک خود و خشکانیدن آنها به موی سر خود و پایهای وی را بوسیده آنها را به عطرتدهین کرد. | ۳۸ 38 |
តស្យ បឝ្ចាត៑ បាទយោះ សន្និធៅ តស្យៅ រុទតី ច នេត្រាម្ពុភិស្តស្យ ចរណៅ ប្រក្ឞាល្យ និជកចៃរមាក៌្ឞីត៑, តតស្តស្យ ចរណៅ ចុម្ពិត្វា តេន សុគន្ធិតៃលេន មមទ៌។
| چون فریسی‌ای که از او وعده خواسته بوداین را بدید، با خود می‌گفت که «این شخص اگرنبی بودی هرآینه دانستی که این کدام و چگونه زن است که او را لمس می‌کند، زیرا گناهکاری است.» | ۳۹ 39 |
តស្មាត៑ ស និមន្ត្រយិតា ផិរូឝី មនសា ចិន្តយាមាស, យទ្យយំ ភវិឞ្យទ្វាទី ភវេត៑ តហ៌ិ ឯនំ ស្ប្ឫឝតិ យា ស្ត្រី សា កា កីទ្ឫឝី ចេតិ ជ្ញាតុំ ឝក្នុយាត៑ យតះ សា ទុឞ្ដា។
| عیسی جواب داده به وی گفت: «ای شمعون چیزی دارم که به تو گویم.» گفت: «ای استاد بگو.» | ۴۰ 40 |
តទា យាឝុស្តំ ជគាទ, ហេ ឝិមោន៑ ត្វាំ ប្រតិ មម កិញ្ចិទ៑ វក្តវ្យមស្តិ; តស្មាត៑ ស ពភាឞេ, ហេ គុរោ តទ៑ វទតុ។
| گفت: «طلبکاری را دو بدهکار بودکه از یکی پانصد و از دیگری پنجاه دینار طلب داشتی. | ۴۱ 41 |
ឯកោត្តមណ៌ស្យ ទ្វាវធមណ៌ាវាស្តាំ, តយោរេកះ បញ្ចឝតានិ មុទ្រាបាទាន៑ អបរឝ្ច បញ្ចាឝត៑ មុទ្រាបាទាន៑ ធារយាមាស។
| چون چیزی نداشتند که ادا کنند، هر دو را بخشید. بگو کدام‌یک از آن دو او را زیادترمحبت خواهد نمود.» | ۴۲ 42 |
តទនន្តរំ តយោះ ឝោធ្យាភាវាត៑ ស ឧត្តមណ៌ស្តយោ រ្ឫណេ ចក្ឞមេ; តស្មាត៑ តយោទ៌្វយោះ កស្តស្មិន៑ ប្រេឞ្យតេ ពហុ? តទ៑ ព្រូហិ។
| شمعون در جواب گفت: «گمان می‌کنم آنکه او را زیادتر بخشید.» به وی گفت: «نیکو گفتی.» | ۴۳ 43 |
ឝិមោន៑ ប្រត្យុវាច, មយា ពុធ្យតេ យស្យាធិកម៑ ឫណំ ចក្ឞមេ ស ឥតិ; តតោ យីឝុស្តំ វ្យាជហារ, ត្វំ យថាត៌្ហំ វ្យចារយះ។
| پس به سوی آن زن اشاره نموده به شمعون گفت: «این زن را نمی بینی، به خانه تو آمدم آب بجهت پایهای من نیاوردی، ولی این زن پایهای مرا به اشکها شست و به مویهای سر خود آنها راخشک کرد. | ۴۴ 44 |
អថ តាំ នារីំ ប្រតិ វ្យាឃុឋ្យ ឝិមោនមវោចត៑, ស្ត្រីមិមាំ បឝ្យសិ? តវ គ្ឫហេ មយ្យាគតេ ត្វំ បាទប្រក្ឞាលនាត៌្ហំ ជលំ នាទាះ កិន្តុ យោឞិទេឞា នយនជលៃ រ្មម បាទៅ ប្រក្ឞាល្យ កេឝៃរមាក៌្ឞីត៑។
| مرا نبوسیدی، لیکن این زن ازوقتی که داخل شدم از بوسیدن پایهای من بازنایستاد. | ۴۵ 45 |
ត្វំ មាំ នាចុម្ពីះ កិន្តុ យោឞិទេឞា ស្វីយាគមនាទារភ្យ មទីយបាទៅ ចុម្ពិតុំ ន វ្យរំស្ត។
| سر مرا به روغن مسح نکردی، لیکن اوپایهای مرا به عطر تدهین کرد. | ۴۶ 46 |
ត្វញ្ច មទីយោត្តមាង្គេ កិញ្ចិទបិ តៃលំ នាមទ៌ីះ កិន្តុ យោឞិទេឞា មម ចរណៅ សុគន្ធិតៃលេនាមទ៌្ទីត៑។
| از این جهت به تو می‌گویم، گناهان او که بسیار است آمرزیده شد، زیرا که محبت بسیار نموده است. لیکن آنکه آمرزش کمتر یافت، محبت کمتر می‌نماید.» | ۴۷ 47 |
អតស្ត្វាំ វ្យាហរាមិ, ឯតស្យា ពហុ បាបមក្ឞម្យត តតោ ពហុ ប្រីយតេ កិន្តុ យស្យាល្បបាបំ ក្ឞម្យតេ សោល្បំ ប្រីយតេ។
| پس به آن زن گفت: «گناهان تو آمرزیده شد.» | ۴۸ 48 |
តតះ បរំ ស តាំ ពភាឞេ, ត្វទីយំ បាបមក្ឞម្យត។
| و اهل مجلس در خاطر خود تفکر آغاز کردندکه این کیست که گناهان را هم می‌آمرزد. | ۴۹ 49 |
តទា តេន សាទ៌្ធំ យេ ភោក្តុម៑ ឧបវិវិឝុស្តេ បរស្បរំ វក្តុមារេភិរេ, អយំ បាបំ ក្ឞមតេ ក ឯឞះ?
| پس به آن زن گفت: «ایمانت تو را نجات داده است به سلامتی روانه شو.» | ۵۰ 50 |
កិន្តុ ស តាំ នារីំ ជគាទ, តវ វិឝ្វាសស្ត្វាំ បយ៌្យត្រាស្ត ត្វំ ក្ឞេមេណ វ្រជ។
