لوقا 4
| اما عیسی پر از روح‌القدس بوده، از اردن مراجعت کرد و روح او را به بیابان برد. | ۱ 1 |
តតះ បរំ យីឝុះ បវិត្រេណាត្មនា បូណ៌ះ សន៑ យទ៌្ទននទ្យាះ បរាវ្ឫត្យាត្មនា ប្រាន្តរំ នីតះ សន៑ ចត្វារិំឝទ្ទិនានិ យាវត៑ ឝៃតានា បរីក្ឞិតោៜភូត៑,
| ومدت چهل روز ابلیس او را تجربه می‌نمود و درآن ایام چیزی نخورد. چون تمام شد، آخر گرسنه گردید. | ۲ 2 |
កិញ្ច តានិ សវ៌្វទិនានិ ភោជនំ វិនា ស្ថិតត្វាត៑ កាលេ បូណ៌េ ស ក្ឞុធិតវាន៑។
| و ابلیس بدو گفت: «اگر پسر خدا هستی، این سنگ را بگو تا نان گردد.» | ۳ 3 |
តតះ ឝៃតានាគត្យ តមវទត៑ ត្វំ ចេទីឝ្វរស្យ បុត្រស្តហ៌ិ ប្រស្តរានេតាន៑ អាជ្ញយា បូបាន៑ កុរុ។
| عیسی در جواب وی گفت: «مکتوب است که انسان به نان فقط زیست نمی کند، بلکه به هر کلمه خدا.» | ۴ 4 |
តទា យីឝុរុវាច, លិបិរីទ្ឫឝី វិទ្យតេ មនុជះ កេវលេន បូបេន ន ជីវតិ កិន្ត្វីឝ្វរស្យ សវ៌្វាភិរាជ្ញាភិ រ្ជីវតិ។
| پس ابلیس او رابه کوهی بلند برده، تمامی ممالک جهان را درلحظه‌ای بدو نشان داد. | ۵ 5 |
តទា ឝៃតាន៑ តមុច្ចំ បវ៌្វតំ នីត្វា និមិឞៃកមធ្យេ ជគតះ សវ៌្វរាជ្យានិ ទឝ៌ិតវាន៑។
| و ابلیس بدو گفت: «جمیع این قدرت و حشمت آنها را به تو می‌دهم، زیرا که به من سپرده شده است و به هر‌که می‌خواهم می‌بخشم. | ۶ 6 |
បឝ្ចាត៑ តមវាទីត៑ សវ៌្វម៑ ឯតទ៑ វិភវំ ប្រតាបញ្ច តុភ្យំ ទាស្យាមិ តន៑ មយិ សមប៌ិតមាស្តេ យំ ប្រតិ មមេច្ឆា ជាយតេ តស្មៃ ទាតុំ ឝក្នោមិ,
| پس اگر تو پیش من سجده کنی، همه از آن تو خواهد شد.» | ۷ 7 |
ត្វំ ចេន្មាំ ភជសេ តហ៌ិ សវ៌្វមេតត៑ តវៃវ ភវិឞ្យតិ។
| عیسی در جواب او گفت: «ای شیطان، مکتوب است، خداوند خدای خود را پرستش کن و غیر او راعبادت منما.» | ۸ 8 |
តទា យីឝុស្តំ ប្រត្យុក្តវាន៑ ទូរី ភវ ឝៃតាន៑ លិបិរាស្តេ, និជំ ប្រភុំ បរមេឝ្វរំ ភជស្វ កេវលំ តមេវ សេវស្វ ច។
| پس او را به اورشلیم برده، برکنگره هیکل قرار داد و بدو گفت: «اگر پسر خداهستی، خود را از اینجا به زیر انداز. | ۹ 9 |
អថ ឝៃតាន៑ តំ យិរូឝាលមំ នីត្វា មន្ទិរស្យ ចូឌាយា ឧបរិ សមុបវេឝ្យ ជគាទ ត្វំ ចេទីឝ្វរស្យ បុត្រស្តហ៌ិ ស្ថានាទិតោ លម្ផិត្វាធះ
| زیرامکتوب است که فرشتگان خود را درباره تو حکم فرماید تا تو را محافظت کنند. | ۱۰ 10 |
បត យតោ លិបិរាស្តេ, អាជ្ញាបយិឞ្យតិ ស្វីយាន៑ ទូតាន៑ ស បរមេឝ្វរះ។
| و تو را به‌دستهای خود بردارند، مبادا پایت به سنگی خورد.» | ۱۱ 11 |
រក្ឞិតុំ សវ៌្វមាគ៌េ ត្វាំ តេន ត្វច្ចរណេ យថា។ ន លគេត៑ ប្រស្តរាឃាតស្ត្វាំ ធរិឞ្យន្តិ តេ តថា។
| عیسی در جواب وی گفت که «گفته شده است، خداوند خدای خود را تجربه مکن.» | ۱۲ 12 |
តទា យីឝុនា ប្រត្យុក្តម៑ ឥទមប្យុក្តមស្តិ ត្វំ ស្វប្រភុំ បរេឝំ មា បរីក្ឞស្វ។
| و چون ابلیس جمیع تجربه را به اتمام رسانید، تا مدتی از او جدا شد. | ۱۳ 13 |
បឝ្ចាត៑ ឝៃតាន៑ សវ៌្វបរីក្ឞាំ សមាប្យ ក្ឞណាត្តំ ត្យក្ត្វា យយៅ។
| و عیسی به قوت روح، به جلیل برگشت وخبر او در تمامی آن نواحی شهرت یافت. | ۱۴ 14 |
តទា យីឝុរាត្មប្រភាវាត៑ បុនគ៌ាលីល្ប្រទេឝំ គតស្តទា តត្សុខ្យាតិឝ្ចតុទ៌ិឝំ វ្យានឝេ។
| و اودر کنایس ایشان تعلیم می‌داد و همه او را تعظیم می‌کردند. | ۱۵ 15 |
ស តេឞាំ ភជនគ្ឫហេឞុ ឧបទិឝ្យ សវ៌្វៃះ ប្រឝំសិតោ ពភូវ។
| و به ناصره جایی که پرورش یافته بود، رسید و بحسب دستور خود در روز سبت به کنیسه درآمده، برای تلاوت برخاست. | ۱۶ 16 |
អថ ស ស្វបាលនស្ថានំ នាសរត្បុរមេត្យ វិឝ្រាមវារេ ស្វាចារាទ៑ ភជនគេហំ ប្រវិឝ្យ បឋិតុមុត្តស្ថៅ។
| آنگاه صحیفه اشعیا نبی را بدو دادند و چون کتاب راگشود، موضعی را یافت که مکتوب است | ۱۷ 17 |
តតោ យិឝយិយភវិឞ្យទ្វាទិនះ បុស្តកេ តស្យ ករទត្តេ សតិ ស តត៑ បុស្តកំ វិស្តាយ៌្យ យត្រ វក្ឞ្យមាណានិ វចនានិ សន្តិ តត៑ ស្ថានំ ប្រាប្យ បបាឋ។
| «روح خداوند بر من است، زیرا که مرا مسح کرد تا فقیران را بشارت دهم و مرا فرستاد، تاشکسته دلان را شفا بخشم و اسیران را به رستگاری و کوران را به بینایی، موعظه کنم و تاکوبیدگان را، آزاد سازم، | ۱۸ 18 |
អាត្មា តុ បរមេឝស្យ មទីយោបរិ វិទ្យតេ។ ទរិទ្រេឞុ សុសំវាទំ វក្តុំ មាំ សោភិឞិក្តវាន៑។ ភគ្នាន្តះ ករណាល្លោកាន៑ សុស្វស្ថាន៑ កត៌្តុមេវ ច។ ពន្ទីក្ឫតេឞុ លោកេឞុ មុក្តេ រ្ឃោឞយិតុំ វចះ។ នេត្រាណិ ទាតុមន្ធេភ្យស្ត្រាតុំ ពទ្ធជនានបិ។
| و از سال پسندیده خداوند موعظه کنم.» | ۱۹ 19 |
បរេឝានុគ្រហេ កាលំ ប្រចារយិតុមេវ ច។ សវ៌្វៃតត្ករណាត៌្ហាយ មាមេវ ប្រហិណោតិ សះ៕
| پس کتاب را به هم پیچیده، به خادم سپرد وبنشست و چشمان همه اهل کنیسه بر وی دوخته می‌بود. | ۲۰ 20 |
តតះ បុស្តកំ ពទ្វ្វា បរិចារកស្យ ហស្តេ សមប៌្យ ចាសនេ សមុបវិឞ្ដះ, តតោ ភជនគ្ឫហេ យាវន្តោ លោកា អាសន៑ តេ សវ៌្វេៜនន្យទ្ឫឞ្ដ្យា តំ វិលុលោកិរេ។
| آنگاه بدیشان شروع به گفتن کرد که «امروز این نوشته در گوشهای شما تمام شد.» | ۲۱ 21 |
អនន្តរម៑ អទ្យៃតានិ សវ៌្វាណិ លិខិតវចនានិ យុឞ្មាកំ មធ្យេ សិទ្ធានិ ស ឥមាំ កថាំ តេភ្យះ កថយិតុមារេភេ។
| و همه بر وی شهادت دادند و از سخنان فیض آمیزی که از دهانش صادر می‌شد، تعجب نموده، گفتند: «مگر این پسر یوسف نیست؟» | ۲۲ 22 |
តតះ សវ៌្វេ តស្មិន៑ អន្វរជ្យន្ត, កិញ្ច តស្យ មុខាន្និគ៌តាភិរនុគ្រហស្យ កថាភិឝ្ចមត្ក្ឫត្យ កថយាមាសុះ កិមយំ យូឞផះ បុត្រោ ន?
| بدیشان گفت: «هرآینه این مثل را به من خواهیدگفت، ای طبیب خود را شفا بده. آنچه شنیده‌ایم که در کفرناحوم از تو صادر شد، اینجا نیز در وطن خویش بنما.» | ۲۳ 23 |
តទា សោៜវាទីទ៑ ហេ ចិកិត្សក ស្វមេវ ស្វស្ថំ កុរុ កផន៌ាហូមិ យទ្យត៑ ក្ឫតវាន៑ តទឝ្រៅឞ្ម តាះ សវ៌ាះ ក្រិយា អត្រ ស្វទេឝេ កុរុ កថាមេតាំ យូយមេវាវឝ្យំ មាំ វទិឞ្យថ។
| و گفت: «هرآینه به شمامی گویم که هیچ نبی در وطن خویش مقبول نباشد. | ۲۴ 24 |
បុនះ សោវាទីទ៑ យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ, កោបិ ភវិឞ្យទ្វាទី ស្វទេឝេ សត្ការំ ន ប្រាប្នោតិ។
| و به تحقیق شما را می‌گویم که بسا بیوه‌زنان در اسرائیل بودند، در ایام الیاس، وقتی که آسمان مدت سه سال و شش ماه بسته ماند، چنانکه قحطی عظیم در تمامی زمین پدید آمد، | ۲۵ 25 |
អបរញ្ច យថាត៌្ហំ វច្មិ, ឯលិយស្យ ជីវនកាលេ យទា សាទ៌្ធត្រិតយវឞ៌ាណិ យាវត៑ ជលទប្រតិពន្ធាត៑ សវ៌្វស្មិន៑ ទេឝេ មហាទុព៌្ហិក្ឞម៑ អជនិឞ្ដ តទានីម៑ ឥស្រាយេលោ ទេឝស្យ មធ្យេ ពហ្វ្យោ វិធវា អាសន៑,
| و الیاس نزد هیچ کدام از ایشان فرستاده نشد، مگر نزد بیوه‌زنی در صرفه صیدون. | ۲۶ 26 |
កិន្តុ សីទោន្ប្រទេឝីយសារិផត្បុរនិវាសិនីម៑ ឯកាំ វិធវាំ វិនា កស្យាឝ្ចិទបិ សមីបេ ឯលិយះ ប្រេរិតោ នាភូត៑។
| و بساابرصان در اسرائیل بودند، در ایام الیشع نبی واحدی از ایشان طاهر نگشت، جز نعمان سریانی.» | ۲۷ 27 |
អបរញ្ច ឥលីឝាយភវិឞ្យទ្វាទិវិទ្យមានតាកាលេ ឥស្រាយេល្ទេឝេ ពហវះ កុឞ្ឋិន អាសន៑ កិន្តុ សុរីយទេឝីយំ នាមាន្កុឞ្ឋិនំ វិនា កោប្យន្យះ បរិឞ្ក្ឫតោ នាភូត៑។
| پس تمام اهل کنیسه چون این سخنان راشنیدند، پر از خشم گشتند. | ۲۸ 28 |
ឥមាំ កថាំ ឝ្រុត្វា ភជនគេហស្ថិតា លោកាះ សក្រោធម៑ ឧត្ថាយ
| و برخاسته او را ازشهر بیرون کردند و بر قله کوهی که قریه ایشان برآن بنا شده بود بردند، تا او را به زیر افکنند. | ۲۹ 29 |
នគរាត្តំ ពហិឞ្ក្ឫត្យ យស្យ ឝិខរិណ ឧបរិ តេឞាំ នគរំ ស្ថាបិតមាស្តេ តស្មាន្និក្ឞេប្តុំ តស្យ ឝិខរំ តំ និន្យុះ
| ولی از میان ایشان گذشته، برفت. | ۳۰ 30 |
កិន្តុ ស តេឞាំ មធ្យាទបស្ឫត្យ ស្ថានាន្តរំ ជគាម។
| و به کفرناحوم شهری از جلیل فرود شده، در روزهای سبت، ایشان را تعلیم می‌داد. | ۳۱ 31 |
តតះ បរំ យីឝុគ៌ាលីល្ប្រទេឝីយកផន៌ាហូម្នគរ ឧបស្ថាយ វិឝ្រាមវារេ លោកានុបទេឞ្ដុម៑ អារព្ធវាន៑។
| و ازتعلیم او در حیرت افتادند، زیرا که کلام او باقدرت می‌بود. | ۳۲ 32 |
តទុបទេឝាត៑ សវ៌្វេ ចមច្ចក្រុ រ្យតស្តស្យ កថា គុរុតរា អាសន៑។
| و در کنیسه مردی بود، که روح دیو خبیث داشت و به آواز بلند فریادکنان می‌گفت: | ۳۳ 33 |
តទានីំ តទ្ភជនគេហស្ថិតោៜមេធ្យភូតគ្រស្ត ឯកោ ជន ឧច្ចៃះ កថយាមាស,
| «آه‌ای عیسی ناصری، ما را با تو چه‌کار است، آیا آمده‌ای تا ما را هلاک سازی؟ تو را می شناسم کیستی، ای قدوس خدا.» | ۳۴ 34 |
ហេ នាសរតីយយីឝោៜស្មាន៑ ត្យជ, ត្វយា សហាស្មាកំ កះ សម្ពន្ធះ? កិមស្មាន៑ វិនាឝយិតុមាយាសិ? ត្វមីឝ្វរស្យ បវិត្រោ ជន ឯតទហំ ជានាមិ។
| پس عیسی او را نهیب داده، فرمود: «خاموش باش و ازوی بیرون آی.» در ساعت دیو او را در میان انداخته، از او بیرون شد و هیچ آسیبی بدونرسانید. | ۳۵ 35 |
តទា យីឝុស្តំ តជ៌យិត្វាវទត៑ មៅនី ភវ ឥតោ ពហិព៌្ហវ; តតះ សោមេធ្យភូតស្តំ មធ្យស្ថានេ បាតយិត្វា កិញ្ចិទប្យហិំសិត្វា តស្មាទ៑ ពហិគ៌តវាន៑។
| پس حیرت بر همه ایشان مستولی گشت و یکدیگر را مخاطب ساخته، گفتند: «این چه سخن است که این شخص با قدرت و قوت، ارواح پلید را امر می‌کند و بیرون می‌آیند!» | ۳۶ 36 |
តតះ សវ៌្វេ លោកាឝ្ចមត្ក្ឫត្យ បរស្បរំ វក្តុមារេភិរេ កោយំ ចមត្ការះ។ ឯឞ ប្រភាវេណ បរាក្រមេណ ចាមេធ្យភូតាន៑ អាជ្ញាបយតិ តេនៃវ តេ ពហិគ៌ច្ឆន្តិ។
| وشهرت او در هر موضعی از آن حوالی، پهن شد. | ۳۷ 37 |
អនន្តរំ ចតុទ៌ិក្ស្ថទេឝាន៑ តស្យ សុខ្យាតិវ៌្យាប្នោត៑។
| و از کنیسه برخاسته، به خانه شمعون درآمد. و مادر‌زن شمعون را تب شدیدی عارض شده بود، برای او از وی التماس کردند. | ۳۸ 38 |
តទនន្តរំ ស ភជនគេហាទ៑ ពហិរាគត្យ ឝិមោនោ និវេឝនំ ប្រវិវេឝ តទា តស្យ ឝ្វឝ្រូជ៌្វរេណាត្យន្តំ បីឌិតាសីត៑ ឝិឞ្យាស្តទត៌្ហំ តស្មិន៑ វិនយំ ចក្រុះ។
| پس برسر وی آمده، تب را نهیب داده، تب از او زایل شد. در ساعت برخاسته، به خدمتگذاری ایشان مشغول شد. | ۳۹ 39 |
តតះ ស តស្យាះ សមីបេ ស្ថិត្វា ជ្វរំ តជ៌យាមាស តេនៃវ តាំ ជ្វរោៜត្យាក្ឞីត៑ តតះ សា តត្ក្ឞណម៑ ឧត្ថាយ តាន៑ សិឞេវេ។
| و چون آفتاب غروب می‌کرد، همه آنانی که اشخاص مبتلا به انواع مرضها داشتند، ایشان را نزد وی آوردند و به هر یکی از ایشان دست گذارده، شفا داد. | ۴۰ 40 |
អថ សូយ៌្យាស្តកាលេ ស្វេឞាំ យេ យេ ជនា នានារោគៃះ បីឌិតា អាសន៑ លោកាស្តាន៑ យីឝោះ សមីបម៑ អានិន្យុះ, តទា ស ឯកៃកស្យ គាត្រេ ករមប៌យិត្វា តានរោគាន៑ ចការ។
| و دیوها نیز از بسیاری بیرون می‌رفتند و صیحه زنان می‌گفتند که «تو مسیح پسرخدا هستی.» ولی ایشان را قدغن کرده، نگذاشت که حرف زنند، زیرا که دانستند او مسیح است. | ۴۱ 41 |
តតោ ភូតា ពហុភ្យោ និគ៌ត្យ ចីត្ឝព្ទំ ក្ឫត្វា ច ពភាឞិរេ ត្វមីឝ្វរស្យ បុត្រោៜភិឞិក្តត្រាតា; កិន្តុ សោភិឞិក្តត្រាតេតិ តេ វិវិទុរេតស្មាត៑ ការណាត៑ តាន៑ តជ៌យិត្វា តទ្វក្តុំ និឞិឞេធ។
| و چون روز شد، روانه شده به مکانی ویران رفت و گروهی کثیر در جستجوی او آمده، نزدش رسیدند و او را باز می‌داشتند که از نزد ایشان نرود. | ۴۲ 42 |
អបរញ្ច ប្រភាតេ សតិ ស វិជនស្ថានំ ប្រតស្ថេ បឝ្ចាត៑ ជនាស្តមន្វិច្ឆន្តស្តន្និកដំ គត្វា ស្ថានាន្តរគមនាត៌្ហំ តមន្វរុន្ធន៑។
| به ایشان گفت: «مرا لازم است که به شهرهای دیگر نیز به ملکوت خدا بشارت دهم، زیرا که برای همین کار فرستاده شده‌ام.» | ۴۳ 43 |
កិន្តុ ស តាន៑ ជគាទ, ឦឝ្វរីយរាជ្យស្យ សុសំវាទំ ប្រចារយិតុម៑ អន្យានិ បុរាណ្យបិ មយា យាតវ្យានិ យតស្តទត៌្ហមេវ ប្រេរិតោហំ។
| پس در کنایس جلیل موعظه می‌نمود. | ۴۴ 44 |
អថ គាលីលោ ភជនគេហេឞុ ស ឧបទិទេឝ។
