ایّوب 6
| و ایوب جواب داده، گفت: | ۱ 1 |
Then responded Job, and said: —
| «کاش که غصه من سنجیده شود. و مشقت مرا درمیزان با آن بگذارند. | ۲ 2 |
Oh that, weighed, were my vexation, and, my engulfing ruin—into the balances, they would lift up all at once!
| زیرا که الان از ریگ دریاسنگینتر است. از این سبب سخنان من بیهوده می‌باشد. | ۳ 3 |
For, now, beyond the sand of the seas, would it be heavy, On this account, my words, have wandered.
| زیرا تیرهای قادرمطلق در اندرون من است. و روح من زهر آنها را می‌آشامد، و ترسهای خدا بر من صف آرایی می‌کند. | ۴ 4 |
For, the arrows of the Almighty, are in me, The heat whereof, my spirit is drinking up, The, terrors of GOD, array themselves against me.
| آیا گورخر باداشتن علف عرعر می‌کند؟ و یا گاو بر آذوقه خودبانگ می‌زند؟ | ۵ 5 |
Doth the wild ass bray over grass? Or loweth the ox over his fodder?
| آیا چیز بی‌مزه، بی‌نمک خورده می‌شود؟ و یا در سفیده تخم، طعم می‌باشد؟ | ۶ 6 |
Can that which hath no savour be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
| جان من از لمس نمودن آنها کراهت دارد. آنهابرای من مثل خوراک، زشت است. | ۷ 7 |
My soul hath refused to touch, Those things, are like disease in my food.
| «کاش که مسالت من برآورده شود، و خداآرزوی مرا به من بدهد! | ۸ 8 |
Oh that my request would come! and, my hope, oh that GOD would grant!
| و خدا راضی شود که مرا خرد کند، و دست خود را بلند کرده، مرامنقطع سازد! | ۹ 9 |
That it would please GOD to crush me, That he would set free his hand, and cut me off!
| آنگاه معهذا مرا تسلی می‌شد ودر عذاب الیم شاد می‌شدم، چونکه کلمات حضرت قدوس را انکار ننمودم. | ۱۰ 10 |
So might it still be my comfort, And I might exult in the anguish he would not spare, —That I had not concealed the sayings of the Holy One.
| من چه قوت دارم که انتظار بکشم و عاقبت من چیست که صبرنمایم؟ | ۱۱ 11 |
What is my strength, that I should hope? Or what mine end, that I should prolong my desire?
| آیا قوت من قوت سنگها است؟ و یاگوشت من برنج است؟ | ۱۲ 12 |
Is my strength, the strength of stones? Or is, my flesh, of bronze?
| آیا بالکل بی‌اعانت نیستم؟ و مساعدت از من مطرود نشده است؟ | ۱۳ 13 |
Is there any help at all in me? Is not, abiding success, driven from me?
| حق شکسته دل از دوستش ترحم است، اگر‌چه هم ترس قادر مطلق را ترک نماید. | ۱۴ 14 |
The despairing, from his friend, should have lovingkindness, or, the reverence of the Almighty, he may forsake.
| اما برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند، مثل رودخانه وادیها که می‌گذرند. | ۱۵ 15 |
Mine own brethren, have proved treacherous like a torrent, like a channel of torrents which disappear:
| که از یخ سیاه فام می‌باشند، و برف در آنها مخفی است. | ۱۶ 16 |
Which darken by reason of the cold, over them, is a covering made by the snow:
| وقتی که آب از آنها می‌رود، نابود می‌شوند. و چون گرماشود، از جای خود ناپدید می‌گردند. | ۱۷ 17 |
By the time they begin to thaw, they are dried up, as soon as it is warm, they have vanished out of their place.
| کاروانیان از راه خود منحرف می‌شوند، و در بیابان داخل شده، هلاک می‌گردند. | ۱۸ 18 |
Caravans turn aside by their course, they go up into a waste, and are lost:
| کاروانیان تیما به آنهانگران بودند. قافله های سبا امید آن را داشتند. | ۱۹ 19 |
The caravans of Tema looked about, the travelling companies of Sheba, hoped for them:
| از امید خود خجل گردیدند. به آنجا رسیدند وشرمنده گشتند. | ۲۰ 20 |
They are ashamed that they had trusted, They have come up to one of them, and are confounded.
| زیرا که الان شما مثل آنهاشده‌اید، مصیبتی دیدید و ترسان گشتید. | ۲۱ 21 |
For, now, ye have come to him, ye see something fearful, and fear.
| آیاگفتم که چیزی به من ببخشید؟ یا ارمغانی از اموال خود به من بدهید؟ | ۲۲ 22 |
Is it that I said, Make me a gift, or, out of your abundance, offer a bribe on my behalf;
| یا مرا از دست دشمن رهاکنید؟ و مرا از دست ظالمان فدیه دهید؟ | ۲۳ 23 |
And deliver me from the hand of the adversary? And, out of the hand of tyrants, ransom me?
| «مرا تعلیم دهید و من خاموش خواهم شد، و مرا بفهمانید که در چه چیز خطا کردم. | ۲۴ 24 |
Show me, and, I, will hold my peace, And, wherein I have erred, cause me to understand.
| سخنان راستی چقدر زورآور است! اما تنبیه شما چه نتیجه می‌بخشد؟ | ۲۵ 25 |
How pleasant are the sayings that are right! But what can a decision from you, decide?
| آیا گمان می‌برید که سخنان را تنبیه می‌نمایید و سخنان مایوس را که مثل باد است؟ | ۲۶ 26 |
To decide words, do ye intend, When, to the wind, are spoken the sayings of one in despair?
| یقین برای یتیم قرعه می‌اندازیدو دوست خود را مال تجارت می‌شمارید. | ۲۷ 27 |
Surely, the fatherless, ye would assail, and make merchandise of your friend!
| پس الان التفات کرده، بر من توجه نمایید، و روبه‌روی شما دروغ نخواهم گفت. | ۲۸ 28 |
But, now, be pleased to turn to me, that it may be, to your faces, if I speak falsehood,
| برگردید و بی‌انصافی نباشد، و باز برگردید زیرا عدالت من قایم است. | ۲۹ 29 |
Reply, I pray you, let there be no perversity, Yea reply even yet, my vindication is in it!
| آیا در زبان من بی‌انصافی می‌باشد؟ و آیا کام من چیزهای فاسد را تمیز نمی دهد؟ | ۳۰ 30 |
Is there, in my tongue, perversity? Or can, my sense, not discern, engulfing ruin?
