ایّوب 39

۱ 1 «آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟

Do you know at what time the wild goats have given birth among the rocks, or do you observe the deer when they go into labor?

۲ 2 آیا ماههایی را که کامل می‌سازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟

Have you numbered the months since their conception, and do you know at what time they gave birth?

۳ 3 خم شده، بچه های خود را می‌زایند واز دردهای خود فارغ می‌شوند.

They bend themselves for their offspring, and they give birth, and they emit roars.

۴ 4 بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو می‌کنند، می‌روند و نزدآنها برنمی گردند.

Their young are weaned and go out to feed; they depart and do not return to them.

۵ 5 کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود.

Who has set the wild ass free, and who has released his bonds?

۶ 6 که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم.

I have given a house in solitude to him, and his tabernacle is in the salted land.

۷ 7 به غوغای شهراستهزاء می‌کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.

He despises the crowded city; he does not pay attention to the bellow of the tax collector.

۸ 8 دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می‌طلبد.

He looks around the mountains of his pasture, and he searches everywhere for green plants.

۹ 9 آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟

Will the rhinoceros be willing to serve you, and will he remain in your stall?

۱۰ 10 آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟

Can you detain the rhinoceros with your harness to plough for you, and will he loosen the soil of the furrows behind you?

۱۱ 11 آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟

Will you put your faith in his great strength, and delegate your labors to him?

۱۲ 12 آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟

Will you trust him to return to you the seed, and to gather it on your drying floor?

۱۳ 13 «بال شترمرغ به شادی متحرک می‌شود واما پر و بال او مثل لقلق نیست.

The wing of the ostrich is like the wings of the heron, and of the hawk.

۱۴ 14 زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند

When she leaves eggs behind in the earth, will you perhaps warm them in the dust?

۱۵ 15 و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال می‌کنند.

She forgets that feet may trample them, or that the beasts of the field may shatter them.

۱۶ 16 با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود.

She is hardened against her young, as if they were not hers; she has labored in vain, with no fear compelling her.

۱۷ 17 زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است.

For God has deprived her of wisdom; neither has he given her understanding.

۱۸ 18 هنگامی که به بلندی پرواز می‌کنداسب و سوارش را استهزا می‌نماید.

Yet, when the time is right, she raises her wings on high; she ridicules the horse and his rider.

۱۹ 19 «آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده‌ای؟

Will you supply strength to the horse, or envelope his throat with neighing?

۲۰ 20 آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است.

Will you alarm him as the locusts do? His panic is revealed by the display of his nostrils.

۲۱ 21 در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون می‌رود.

He digs at the earth with his hoof; he jumps around boldly; he advances to meet armed men.

۲۲ 22 برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.

He despises fear; he does not turn away from the sword.

۲۳ 23 ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق

Above him, the quiver rattles, the spear and the shield shake.

۲۴ 24 با خشم وغیض زمین را می‌نوردد. و چون کرنا صدا می‌کندنمی ایستد،

Seething and raging, he drinks up the earth; neither does he pause when the blast of the trumpet sounds.

۲۵ 25 وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، وخروش سرداران و غوغا را.

When he hears the bugle, he says, “Ha!” He smells the battle from a distance, the exhortation of the officers, and the battle cry of the soldiers.

۲۶ 26 آیا از حکمت توشاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟

Does the hawk grow feathers by means of your wisdom, spreading her wings towards the south?

۲۷ 27 آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را به‌جای بلند می‌سازد؟

Will the eagle lift herself up at your command and make her nest in steep places?

۲۸ 28 بر صخره ساکن شده، ماوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.

She dwells among the rocks, and she lingers among broken boulders and inaccessible cliffs.

۲۹ 29 از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد.

From there, she looks for food, and her eyes catch sight of it from far away.

۳۰ 30 بچه هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»

Her young will drink blood, and wherever the carcass will be, she is there immediately.