ایّوب 36

۱ 1 و الیهو باز‌گفت:

Elihu also proceeded, and said,

۲ 2 «برای من‌اندکی صبرکن تا تو را اعلام نمایم، زیرا از برای خدا هنوز سخنی باقی است.

Suffer me a little, and I will show thee that [I have] yet to speak on God's behalf.

۳ 3 علم خود را از دورخواهم آورد و به خالق خویش، عدالت راتوصیف خواهم نمود.

I will bring my knowledge from afar, and will ascribe righteousness to my Maker.

۴ 4 چونکه حقیقت کلام من دروغ نیست، و آنکه در علم کامل است نزد توحاضر است.

For truly my words [shall] not [be] false: he that is perfect in knowledge [is] with thee.

۵ 5 اینک خدا قدیر است و کسی رااهانت نمی کند و در قوت عقل قادر است.

Behold, God [is] mighty, and despiseth not [any]: [he is] mighty in strength [and] wisdom.

۶ 6 شریررا زنده نگاه نمی دارد و داد مسکینان را می‌دهد.

He preserveth not the life of the wicked: but giveth right to the poor.

۷ 7 چشمان خود را از عادلان برنمی گرداند، بلکه ایشان را با پادشاهان بر کرسی تا به ابد می‌نشاند، پس سرافراشته می‌شوند.

He withdraweth not his eyes from the righteous: but with kings [are they] on the throne; yes, he doth establish them for ever, and they are exalted.

۸ 8 اما هرگاه به زنجیرهابسته شوند، و به بندهای مصیبت گرفتار گردند،

And if [they are] bound in fetters, [and] are held in cords of affliction;

۹ 9 آنگاه اعمال ایشان را به ایشان می‌نمایاند وتقصیرهای ایشان را از اینکه تکبر نموده‌اند،

Then he showeth them their work, and their transgressions that they have exceeded.

۱۰ 10 وگوشهای ایشان را برای تادیب باز می‌کند، و امرمی فرماید تا از گناه بازگشت نمایند.

He openeth also their ear to discipline, and commandeth that they return from iniquity.

۱۱ 11 پس اگربشنوند و او را عبادت نمایند، ایام خویش را درسعادت بسر خواهند برد، و سالهای خود را درشادمانی.

If they obey and serve [him], they shall spend their days in prosperity, and their years in pleasures.

۱۲ 12 و اما اگر نشنوند از تیغ خواهند افتاد، و بدون معرفت، جان را خواهند سپرد.

But if they obey not, they shall perish by the sword, and they shall die without knowledge.

۱۳ 13 اماآنانی که در دل، فاجرند غضب را ذخیره می‌نمایند، و چون ایشان را می‌بندد استغاثه نمی نمایند.

But the hypocrites in heart heap up wrath: they cry not when he bindeth them.

۱۴ 14 ایشان در عنفوان جوانی می‌میرندو حیات ایشان با فاسقان (تلف می‌شود).

They die in youth, and their life [is] among the unclean.

۱۵ 15 مصیبت کشان را به مصیبت ایشان نجات می‌بخشد و گوش ایشان را در تنگی باز می‌کند.

He delivereth the poor in his affliction, and openeth their ears in oppression.

۱۶ 16 «پس تو را نیز از دهان مصیبت بیرون می‌آورد، در مکان وسیع که در آن تنگی نمی بود وزاد سفره تو از فربهی مملو می‌شد،

Even so would he have removed thee out of the strait [into] a broad place, where [there is] no straitness; and that which should be set on thy table [would be] full of fatness.

۱۷ 17 و تو ازداوری شریر پر هستی، لیکن داوری و انصاف باهم ملتصقند.

But thou hast fulfilled the judgment of the wicked: judgment and justice take hold [on thee].

۱۸ 18 باحذر باش مبادا خشم تو را به تعدی ببرد، و زیادتی کفاره تو را منحرف سازد.

Because [there is] wrath, [beware] lest he take thee away with [his] stroke: then a great ransom cannot deliver thee.

۱۹ 19 آیا او دولت تو را به حساب خواهد آورد؟ نی، نه طلا و نه تمامی قوای توانگری را.

Will he esteem thy riches? [no], not gold, nor all the forces of strength.

۲۰ 20 برای شب آرزومند مباش، که امت‌ها را از جای ایشان می‌برد.

Desire not the night, when people are cut off in their place.

۲۱ 21 با حذر باش که به گناه مایل نشوی، زیرا که تو آن را بر مصیبت ترجیح داده‌ای.

Take heed, regard not iniquity: for this hast thou chosen rather than affliction.

۲۲ 22 اینک خدا در قوت خود متعال می‌باشد. کیست که مثل او تعلیم بدهد؟

Behold, God exalteth by his power: who teacheth like him?

۲۳ 23 کیست که طریق او را به او تفویض کرده باشد؟ و کیست که بگویدتو بی‌انصافی نموده‌ای؟

Who hath enjoined him his way? or who can say, Thou hast wrought iniquity?

۲۴ 24 به یاد داشته باش که اعمال او را تکبیر گویی که درباره آنها مردمان می‌سرایند.

Remember that thou magnify his work, which men behold.

۲۵ 25 جمیع آدمیان به آنها می‌نگرند. مردمان آنها را از دور مشاهده می‌نمایند.

Every man may see it; man may behold [it] afar off.

۲۶ 26 اینک خدا متعال است و او را نمی شناسیم. و شماره سالهای او را تفحص نتوان کرد.

Behold, God [is] great, and we know [him] not, neither can the number of his years be searched out.

۲۷ 27 زیرا که قطره های آب را جذب می‌کند و آنها باران را ازبخارات آن می‌چکاند.

For he maketh small the drops of water: they pour down rain according to the vapor of it.

۲۸ 28 که ابرها آن را به شدت می‌ریزد و بر انسان به فراوانی می‌تراود.

Which the clouds do drop [and] distill upon man abundantly.

۲۹ 29 آیاکیست که بفهمد ابرها چگونه پهن می‌شوند، یارعدهای خیمه او را بداند؟

Also can [any] understand the spreadings of the clouds, [or] the noise of his tabernacle?

۳۰ 30 اینک نور خود رابر آن می‌گستراند. و عمق های دریا را می‌پوشاند.

Behold, he spreadeth his light upon it, and covereth the bottom of the sea.

۳۱ 31 زیرا که به واسطه آنها قوم‌ها را داوری می‌کند، و رزق را به فراوانی می‌بخشد.

For by them he judgeth the people; he giveth food in abundance.

۳۲ 32 دستهای خودرا با برق می‌پوشاند، و آن را بر هدف مامورمی سازد.

With clouds he covereth the light; and commandeth it [not to shine] by [the] intervening [cloud].

۳۳ 33 رعدش از او خبر می‌دهد و مواشی از برآمدن او اطلاع می‌دهند.

The noise of it showeth concerning it, the cattle also concerning the vapor.