ایّوب 26
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ 1 |
| ויען איוב ויאמר |
| «شخص بی‌قوت را چگونه اعانت کردی؟ و بازوی ناتوان را چگونه نجات دادی؟ | ۲ 2 |
| מה-עזרת ללא-כח הושעת זרוע לא-עז |
| شخص بی‌حکمت را چه نصیحت نمودی؟ وحقیقت امر را به فراوانی اعلام کردی! | ۳ 3 |
| מה-יעצת ללא חכמה ותשיה לרב הודעת |
| برای که سخنان را بیان کردی؟ و نفخه کیست که از توصادر شد؟ | ۴ 4 |
| את-מי הגדת מלין ונשמת-מי יצאה ממך |
| ارواح مردگان می‌لرزند، زیر آبها وساکنان آنها. | ۵ 5 |
| הרפאים יחוללו-- מתחת מים ושכניהם |
| هاویه به حضور او عریان است، وابدون را ستری نیست. (Sheol h7585) | ۶ 6 |
| ערום שאול נגדו ואין כסות לאבדון (Sheol h7585) |
| شمال را بر جو پهن می‌کند، و زمین را بر نیستی آویزان می‌سازد. | ۷ 7 |
| נטה צפון על-תהו תלה ארץ על-בלימה |
| آبها را در ابرهای خود می‌بندد، پس ابر، زیرآنها چاک نمی شود. | ۸ 8 |
| צרר-מים בעביו ולא-נבקע ענן תחתם |
| روی تخت خود رامحجوب می‌سازد و ابرهای خویش را پیش آن می‌گستراند. | ۹ 9 |
| מאחז פני-כסה פרשז עליו עננו |
| به اطراف سطح آبها حد می‌گذاردتا کران روشنایی و تاریکی. | ۱۰ 10 |
| חק-חג על-פני-מים-- עד-תכלית אור עם-חשך |
| ستونهای آسمان متزلزل می‌شود و از عتاب او حیران می‌ماند. | ۱۱ 11 |
| עמודי שמים ירופפו ויתמהו מגערתו |
| به قوت خود دریا را به تلاطم می‌آورد، و به فهم خویش رهب را خرد می‌کند. | ۱۲ 12 |
| בכחו רגע הים ובתובנתו (ובתבונתו) מחץ רהב |
| به روح اوآسمانها زینت داده شد، و دست او مار تیز رو راسفت. | ۱۳ 13 |
| ברוחו שמים שפרה חללה ידו נחש ברח |
| اینک اینها حواشی طریق های او است. و چه آواز آهسته‌ای درباره او می‌شنویم، لکن رعد جبروت او را کیست که بفهمد؟» | ۱۴ 14 |
| הן-אלה קצות דרכו-- ומה-שמץ דבר נשמע-בו ורעם גבורתו מי יתבונן |
