ایّوب 21

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Then Job answered:

۲ 2 «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد.

“Listen carefully to my words; let this be your consolation to me.

۳ 3 با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید.

Bear with me while I speak; then, after I have spoken, you may go on mocking.

۴ 4 و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟

Is my complaint against a man? Then why should I not be impatient?

۵ 5 به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید.

Look at me and be appalled; put your hand over your mouth.

۶ 6 هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد.

When I remember, terror takes hold, and my body trembles in horror.

۷ 7 چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟

Why do the wicked live on, growing old and increasing in power?

۸ 8 ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان.

Their descendants are established around them, and their offspring before their eyes.

۹ 9 خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید.

Their homes are safe from fear; no rod of punishment from God is upon them.

۱۰ 10 گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید.

Their bulls breed without fail; their cows bear calves and do not miscarry.

۱۱ 11 بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند.

They send forth their little ones like a flock; their children skip about,

۱۲ 12 با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند.

singing to the tambourine and lyre and making merry at the sound of the flute.

۱۳ 13 روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585)

They spend their days in prosperity and go down to Sheol in peace. (Sheol h7585)

۱۴ 14 و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم.

Yet they say to God: ‘Leave us alone! For we have no desire to know Your ways.

۱۵ 15 قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم.

Who is the Almighty, that we should serve Him, and what would we gain if we pray to Him?’

۱۶ 16 اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد.

Still, their prosperity is not in their own hands, so I stay far from the counsel of the wicked.

۱۷ 17 «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند.

How often is the lamp of the wicked put out? Does disaster come upon them? Does God, in His anger, apportion destruction?

۱۸ 18 مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند.

Are they like straw before the wind, like chaff swept away by a storm?

۱۹ 19 خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست.

It is said that God lays up one’s punishment for his children. Let God repay the man himself, so he will know it.

۲۰ 20 چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید.

Let his eyes see his own destruction; let him drink for himself the wrath of the Almighty.

۲۱ 21 زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟

For what does he care about his household after him, when the number of his months has run out?

۲۲ 22 آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند.

Can anyone teach knowledge to God, since He judges those on high?

۲۳ 23 یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است.

One man dies full of vigor, completely secure and at ease.

۲۴ 24 قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است.

His body is well nourished, and his bones are rich with marrow.

۲۵ 25 و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد.

Yet another man dies in the bitterness of his soul, having never tasted prosperity.

۲۶ 26 اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند.

But together they lie down in the dust, and worms cover them both.

۲۷ 27 اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید.

Behold, I know your thoughts full well, the schemes by which you would wrong me.

۲۸ 28 زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟

For you say, ‘Where now is the nobleman’s house, and where are the tents in which the wicked dwell?’

۲۹ 29 آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود،

Have you never asked those who travel the roads? Do you not accept their reports?

۳۰ 30 که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند.

Indeed, the evil man is spared from the day of calamity, delivered from the day of wrath.

۳۱ 31 کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟

Who denounces his behavior to his face? Who repays him for what he has done?

۳۲ 32 که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد.

He is carried to the grave, and watch is kept over his tomb.

۳۳ 33 کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند.

The clods of the valley are sweet to him; everyone follows behind him, and those before him are without number.

۳۴ 34 پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!»

So how can you comfort me with empty words? For your answers remain full of falsehood.”