ایّوب 13

۱ 1 «اینک چشم من همه این چیزها رادیده، و گوش من آنها را شنیده وفهمیده است.

Behold, my eye has seen all these things, and my ear has heard, and I have understood each one.

۲ 2 چنانکه شما می‌دانید من هم می‌دانم. و من کمتر از شما نیستم.

In conformity with your knowledge, I also know. I am not inferior to you.

۳ 3 لیکن می‌خواهم با قادر مطلق سخن گویم. و آرزو دارم که با خدا محاجه نمایم.

Yet I speak this way to the Almighty, and I desire to argue with God,

۴ 4 اما شما دروغها جعل می‌کنید، و جمیع شما طبیبان باطل هستید.

having first shown that you fabricate lies and cultivate perverse teachings.

۵ 5 کاش که شما به کلی ساکت می‌شدید که این برای شما حکمت می‌بود.

And I wish that you would remain silent, so that you would be counted among the wise.

۶ 6 پس حجت مرابشنوید. و دعوی لبهایم را گوش گیرید.

Therefore, listen to my correction, and pay attention to the judgment of my lips.

۷ 7 آیابرای خدا به بی‌انصافی سخن خواهید راند؟ و به جهت او با فریب تکلم خواهید نمود؟

Does God require your lie, so that you would speak deceitfully for him?

۸ 8 آیا برای او طرف داری خواهید نمود؟ و به جهت خدادعوی خواهید کرد؟

Have you taken his place, and do you struggle to give judgment in favor of God?

۹ 9 آیا نیکو است که او شما راتفتیش نماید؟ یا چنانکه انسان را مسخره می‌نمایند او را مسخره می‌سازید.

Or, will it please him, from whom nothing can be concealed? Or, will he be deceived, like a man, by your deceitfulness?

۱۰ 10 البته شما را توبیخ خواهد کرد. اگر در خفا طرف داری نمایید.

He will accuse you because in secret you have preempted his presence.

۱۱ 11 آیا جلال او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و هیبت او بر شما مستولی نخواهد شد؟

As soon as he moves himself, he will disturb you, and his dread will fall over you.

۱۲ 12 ذکرهای شما، مثل های غبار است. وحصارهای شما، حصارهای گل است.

Your remembrance will be compared to ashes, and your necks will be reduced to clay.

۱۳ 13 «از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هرچه خواهد، بر من واقع شود.

Be silent for a little while, so that I may speak whatever my mind suggests to me.

۱۴ 14 چراگوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را دردستم بنهم؟

Why do I wound my flesh with my teeth, and carry my soul in my hands?

۱۵ 15 اگرچه مرا بکشد، برای او انتظارخواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت.

And now, if he would kill me, I will hope in him; in this, truly, I will correct my ways in his sight.

۱۶ 16 این نیز برای من نجات خواهدشد. زیرا ریاکار به حضور او حاضر نمی شود.

And he will be my savior, for no hypocrite at all will approach in his sight.

۱۷ 17 بشنوید! سخنان مرا بشنوید. و دعوی من به گوشهای شما برسد.

Listen to my words, and perceive an enigma with your ears.

۱۸ 18 اینک الان دعوی خود رامرتب ساختم. و می‌دانم که عادل شمرده خواهم شد.

If I will be judged, I know that I will be found to be just.

۱۹ 19 کیست که بامن مخاصمه کند؟ پس خاموش شده جان را تسلیم خواهم کرد.

Who is it that will go to judgment with me? Let him approach. Why should I be consumed in silence?

۲۰ 20 فقطدو چیز به من مکن. آنگاه خود را از حضور توپنهان نخواهم ساخت.

Do not do such things to me twice, and then I will not hide from your face.

۲۱ 21 دست خود را از من دورکن. و هیبت تو مرا هراسان نسازد.

Take your hand far away from me, and do not let your dread terrify me.

۲۲ 22 آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد، یا اینکه من بگویم و مراجواب بده.

Call me, and I will answer you, or else I will speak, and you can answer me.

۲۳ 23 خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به من بشناسان.

How many iniquities and sins do I have? Reveal my crimes and offenses to me.

۲۴ 24 چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ و مرا دشمن خودمی شماری؟

Why do you conceal your face and consider me to be your enemy?

۲۵ 25 آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌گریزانی؟ و کاه خشک را تعاقب می‌کنی؟

Against a leaf, which is carried away by the wind, you reveal your power, and you pursue dry straw.

۲۶ 26 زیرا که چیزهای تلخ را به ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را نصیب من می‌سازی.

For you write bitter things against me, and you want to consume me for the sins of my youth.

۲۷ 27 و پایهای مرا در کنده می‌گذاری، وجمیع راههایم را نشان می‌کنی و گرد کف پاهایم خط می‌کشی؛

You have put my feet on a tether, and you have observed all my paths, and you have considered the steps of my feet.

۲۸ 28 و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم.

I will be left to decay like something rotten and like a garment that is being eaten by moths.