دوم قرنتیان 3
| آیا باز به سفارش خود شروع می‌کنیم؟ وآیا مثل بعضی احتیاج به سفارش نامه جات به شما یا از شما داشته باشیم؟ | ۱ 1 |
វយំ កិម៑ អាត្មប្រឝំសនំ បុនរារភាមហេ? យុឞ្មាន៑ ប្រតិ យុឞ្មត្តោ វា បរេឞាំ កេឞាញ្ចិទ៑ ឥវាស្មាកមបិ កិំ ប្រឝំសាបត្រេឞុ ប្រយោជនម៑ អាស្តេ?
| شما رساله ماهستید، نوشته شده در دلهای ما، معروف وخوانده شده جمیع آدمیان. | ۲ 2 |
យូយមេវាស្មាកំ ប្រឝំសាបត្រំ តច្ចាស្មាកម៑ អន្តះករណេឞុ លិខិតំ សវ៌្វមានវៃឝ្ច ជ្ញេយំ បឋនីយញ្ច។
| چونکه ظاهرشده‌اید که رساله مسیح می‌باشید، خدمت کرده شده از ما و نوشته شده نه به مرکب بلکه به روح خدای حی، نه بر الواح سنگ، بلکه بر الواح گوشتی دل. | ۳ 3 |
យតោ ៜស្មាភិះ សេវិតំ ខ្រីឞ្ដស្យ បត្រំ យូយបេវ, តច្ច ន មស្យា កិន្ត្វមរស្យេឝ្វរស្យាត្មនា លិខិតំ បាឞាណបត្រេឞុ តន្នហិ កិន្តុ ក្រវ្យមយេឞុ ហ្ឫត្បត្រេឞុ លិខិតមិតិ សុស្បឞ្ដំ។
| اما بوسیله مسیح چنین اعتماد به خدا داریم. | ۴ 4 |
ខ្រីឞ្ដេនេឝ្វរំ ប្រត្យស្មាកម៑ ឦទ្ឫឝោ ទ្ឫឍវិឝ្វាសោ វិទ្យតេ;
| نه آنکه کافی باشیم که چیزی را به خود تفکر کنیم که گویا از ما باشد، بلکه کفایت مااز خداست. | ۵ 5 |
វយំ និជគុណេន កិមបិ កល្បយិតុំ សមត៌្ហា ឥតិ នហិ កិន្ត្វីឝ្វរាទស្មាកំ សាមត៌្ហ្យំ ជាយតេ។
| که او ما را هم کفایت داد تا عهدجدید را خادم شویم، نه حرف را بلکه روح رازیرا که حرف می‌کشد لیکن روح زنده می‌کند. | ۶ 6 |
តេន វយំ នូតននិយមស្យាត៌្ហតោ ៜក្ឞរសំស្ថានស្យ តន្នហិ កិន្ត្វាត្មន ឯវ សេវនសាមត៌្ហ្យំ ប្រាប្តាះ។ អក្ឞរសំស្ថានំ ម្ឫត្យុជនកំ កិន្ត្វាត្មា ជីវនទាយកះ។
| اما اگر خدمت موت که در حرف بود و برسنگها تراشیده شده با جلال می‌بود، بحدی که بنی‌اسرائیل نمی توانستند صورت موسی را نظاره کنند به‌سبب جلال چهره او که فانی بود، | ۷ 7 |
អក្ឞរៃ រ្វិលិខិតបាឞាណរូបិណី យា ម្ឫត្យោះ សេវា សា យទីទ្ឫក៑ តេជស្វិនី ជាតា យត្តស្យាចិរស្ថាយិនស្តេជសះ ការណាត៑ មូសសោ មុខម៑ ឥស្រាយេលីយលោកៃះ សំទ្រឞ្ដុំ នាឝក្យត,
| چگونه خدمت روح بیشتر با جلال نخواهد بود؟ | ۸ 8 |
តហ៌្យាត្មនះ សេវា កិំ តតោៜបិ ពហុតេជស្វិនី ន ភវេត៑?
| زیراهرگاه خدمت قصاص با جلال باشد، چند مرتبه زیادتر خدمت عدالت در جلال خواهد افزود. | ۹ 9 |
ទណ្ឌជនិកា សេវា យទិ តេជោយុក្តា ភវេត៑ តហ៌ិ បុណ្យជនិកា សេវា តតោៜធិកំ ពហុតេជោយុក្តា ភវិឞ្យតិ។
| زیرا که آنچه جلال داده شده بود نیز بدین نسبت جلالی نداشت به‌سبب این جلال فایق. | ۱۰ 10 |
ឧភយោស្តុលនាយាំ ក្ឫតាយាម៑ ឯកស្យាស្តេជោ ទ្វិតីយាយាះ ប្រខរតរេណ តេជសា ហីនតេជោ ភវតិ។
| زیرا اگر آن فانی با جلال بودی، هرآینه این باقی از طریق اولی در جلال خواهد بود. | ۱۱ 11 |
យស្មាទ៑ យត៑ លោបនីយំ តទ៑ យទិ តេជោយុក្តំ ភវេត៑ តហ៌ិ យត៑ ចិរស្ថាយិ តទ៑ ពហុតរតេជោយុក្តមេវ ភវិឞ្យតិ។
| پس چون چنین امید داریم، با کمال دلیری سخن می‌گوییم. | ۱۲ 12 |
ឦទ្ឫឝីំ ប្រត្យាឝាំ លព្ធ្វា វយំ មហតីំ ប្រគល្ភតាំ ប្រកាឝយាមះ។
| و نه مانند موسی که نقابی برچهره خود کشید تا بنی‌اسرائیل، تمام شدن این فانی را نظر نکنند، | ۱۳ 13 |
ឥស្រាយេលីយលោកា យត៑ តស្យ លោបនីយស្យ តេជសះ ឝេឞំ ន វិលោកយេយុស្តទត៌្ហំ មូសា យាទ្ឫគ៑ អាវរណេន ស្វមុខម៑ អាច្ឆាទយត៑ វយំ តាទ្ឫក៑ ន កុម៌្មះ។
| بلکه ذهن ایشان غلیظ شدزیرا که تا امروز همان نقاب در خواندن عهد عتیق باقی است و کشف نشده است، زیرا که فقط درمسیح باطل می‌گردد. | ۱۴ 14 |
តេឞាំ មនាំសិ កឋិនីភូតានិ យតស្តេឞាំ បឋនសមយេ ស បុរាតនោ និយមស្តេនាវរណេនាទ្យាបិ ប្រច្ឆន្នស្តិឞ្ឋតិ។
| بلکه تا امروز وقتی که موسی را می‌خوانند، نقاب بر دل ایشان برقرارمی ماند. | ۱۵ 15 |
តច្ច ន ទូរីភវតិ យតះ ខ្រីឞ្ដេនៃវ តត៑ លុប្យតេ។ មូសសះ ឝាស្ត្រស្យ បាឋសមយេៜទ្យាបិ តេឞាំ មនាំសិ តេនាវរណេន ប្រច្ឆាទ្យន្តេ។
| لیکن هرگاه به سوی خداوند رجوع کند، نقاب برداشته می‌شود. | ۱۶ 16 |
កិន្តុ ប្រភុំ ប្រតិ មនសិ បរាវ្ឫត្តេ តទ៑ អាវរណំ ទូរីការិឞ្យតេ។
| اما خداوند روح است و جایی که روح خداوند است، آنجا آزادی است. | ۱۷ 17 |
យះ ប្រភុះ ស ឯវ ស អាត្មា យត្រ ច ប្រភោរាត្មា តត្រៃវ មុក្តិះ។
| لیکن همه ما چون با چهره بی‌نقاب جلال خداوند را در آینه می‌نگریم، از جلال تاجلال به همان صورت متبدل می‌شویم، چنانکه از خداوند که روح است. | ۱۸ 18 |
វយញ្ច សវ៌្វេៜនាច្ឆាទិតេនាស្យេន ប្រភោស្តេជសះ ប្រតិពិម្ពំ គ្ឫហ្លន្ត អាត្មស្វរូបេណ ប្រភុនា រូបាន្តរីក្ឫតា វទ៌្ធមានតេជោយុក្តាំ តាមេវ ប្រតិមូត៌្តិំ ប្រាប្នុមះ។
