اول قرنتیان 14

۱ 1 در‌پی محبت بکوشید و عطایای روحانی را به غیرت بطلبید، خصوص اینکه نبوت کنید.

Earnestly pursue love and eagerly desire spiritual gifts, especially the gift of prophecy.

۲ 2 زیرا کسی‌که به زبانی سخن می‌گوید، نه به مردم بلکه به خدا می‌گوید، زیراهیچ‌کس نمی فهمد لیکن در روح به اسرار تکلم می‌نماید.

For he who speaks in a tongue does not speak to men, but to God. Indeed, no one understands him; he utters mysteries in the Spirit.

۳ 3 اما آنکه نبوت می‌کند، مردم را برای بنا و نصیحت و تسلی می‌گوید.

But he who prophesies speaks to men for their edification, encouragement, and comfort.

۴ 4 هرکه به زبانی می‌گوید، خود را بنا می‌کند، اما آنکه نبوت می‌نماید، کلیسا را بنا می‌کند.

The one who speaks in a tongue edifies himself, but the one who prophesies edifies the church.

۵ 5 و خواهش دارم که همه شما به زبانها تکلم کنید، لکن بیشتر اینکه نبوت نمایید زیرا کسی‌که نبوت کند بهتر است ازکسی‌که به زبانها حرف زند، مگر آنکه ترجمه کندتا کلیسا بنا شود.

I wish that all of you could speak in tongues, but I would rather have you prophesy. He who prophesies is greater than one who speaks in tongues, unless he interprets so that the church may be edified.

۶ 6 اما الحال‌ای برادران اگر نزد شما آیم و به زبانها سخن رانم، شما را چه سود می‌بخشم؟ مگرآنکه شما را به مکاشفه یا به معرفت یا به نبوت یا به تعلیم گویم.

Now, brothers, if I come to you speaking in tongues, how will I benefit you, unless I bring you some revelation or knowledge or prophecy or teaching?

۷ 7 و همچنین چیزهای بیجان که صدا می‌دهد چون نی یا بربط اگر در صداها فرق نکند، چگونه آواز نی یا بربط فهمیده می‌شود؟

Even in the case of lifeless instruments, such as the flute or harp, how will anyone recognize the tune they are playing unless the notes are distinct?

۸ 8 زیر اگر کرنا نیز صدای نامعلوم دهد که خود رامهیای جنگ می‌سازد؟

Again, if the trumpet sounds a muffled call, who will prepare for battle?

۹ 9 همچنین شما نیز به زبان، سخن مفهوم نگویید، چگونه معلوم می‌شودآن چیزی که گفته شد زیرا که به هوا سخن خواهید گفت؟

So it is with you. Unless you speak intelligible words with your tongue, how will anyone know what you are saying? You will just be speaking into the air.

۱۰ 10 زیرا که انواع زبانهای دنیاهرقدر زیاده باشد، ولی یکی بی‌معنی نیست.

Assuredly, there are many different languages in the world, yet none of them is without meaning.

۱۱ 11 پس هرگاه قوت زبان را نمی دانم، نزد متکلم بربری می‌باشم و آنکه سخن گوید نزد من بربری می‌باشد.

If, then, I do not know the meaning of someone’s language, I am a foreigner to the speaker, and he is a foreigner to me.

۱۲ 12 همچنن شما نیز چونکه غیورعطایای روحانی هستید بطلبید اینکه برای بنای کلیسا افزوده شوید.

It is the same with you. Since you are eager to have spiritual gifts, strive to excel in gifts that build up the church.

۱۳ 13 بنابراین کسی‌که به زبانی سخن می‌گوید، دعا بکند تا ترجمه نماید.

Therefore, the one who speaks in a tongue should pray that he may interpret.

۱۴ 14 زیرا اگر به زبانی دعاکنم، روح من دعا می‌کند لکن عقل من برخوردارنمی شود.

For if I pray in a tongue, my spirit prays, but my mind is unfruitful.

۱۵ 15 پس مقصود چیست؟ به روح دعاخواهم کرد و به عقل نیز دعا خواهم نمود؛ به روح سرود خواهم خواند و به عقل نیز خواهم خواند.

What then shall I do? I will pray with my spirit, but I will also pray with my mind. I will sing with my spirit, but I will also sing with my mind.

۱۶ 16 زیرا اگر در روح تبرک می‌خوانی، چگونه آن کسی‌که به منزلت امی است، به شکر تو آمین گوید و حال آنکه نمی فهمد چه می‌گویی؟

Otherwise, if you speak a blessing in spirit, how can someone who is uninstructed say “Amen” to your thanksgiving, since he does not know what you are saying?

۱۷ 17 زیرا تو البته خوب شکر می‌کنی، لکن آن دیگربنا نمی شود.

You may be giving thanks well enough, but the other one is not edified.

۱۸ 18 خدا را شکر می‌کنم که زیادتر ازهمه شما به زبانها حرف می‌زنم.

I thank God that I speak in tongues more than all of you.

۱۹ 19 لکن در کلیسابیشتر می‌پسندم که پنج کلمه به عقل خود گویم تادیگران را نیز تعلیم دهم از آنکه هزاران کلمه به زبان بگویم.

But in the church, I would rather speak five coherent words to instruct others than ten thousand words in a tongue.

۲۰ 20 ‌ای برادران، در فهم اطفال مباشید بلکه در بدخویی اطفال باشید و در فهم رشید.

Brothers, stop thinking like children. In regard to evil be infants, but in your thinking be mature.

۲۱ 21 درتورات مکتوب است که «خداوند می‌گوید به زبانهای بیگانه و لبهای غیر به این قوم سخن خواهم گفت و با این همه مرا نخواهند شنید.»

It is written in the Law: “By strange tongues and foreign lips I will speak to this people, but even then they will not listen to Me, says the Lord.”

۲۲ 22 پس زبانها نشانی است نه برای ایمان داران بلکه برای بی‌ایمانان؛ اما نبوت برای بی‌ایمان نیست بلکه برای ایمانداران است.

Tongues, then, are a sign, not for believers, but for unbelievers. Prophecy, however, is for believers, not for unbelievers.

۲۳ 23 پس اگر تمام کلیسادر جایی جمع شوند و همه به زبانها حرف زنند وامیان یا بی‌ایمانان داخل شوند، آیا نمی گویند که دیوانه‌اید؟

So if the whole church comes together and everyone speaks in tongues, and some who are uninstructed or some unbelievers come in, will they not say that you are out of your minds?

۲۴ 24 ولی اگر همه نبوت کنند و کسی ازبی ایمانان یا امیان درآید، از همه توبیخ می‌یابد واز همه ملزم می‌گردد،

But if an unbeliever or uninstructed person comes in while everyone is prophesying, he will be convicted and called to account by all,

۲۵ 25 و خفایای قلب او ظاهرمی شود و همچنین به روی درافتاده، خدا راعبادت خواهد کرد و ندا خواهد داد که «فی الحقیقه خدا در میان شما است.»

and the secrets of his heart will be made known. So he will fall facedown and worship God, proclaiming, “God is truly among you!”

۲۶ 26 پس‌ای برادران مقصود این است که وقتی که جمع شوید، هریکی از شما سرودی دارد، تعلیمی دارد، زبانی دارد، مکاشفه‌ای دارد، ترجمه‌ای دارد، باید همه بجهت بنا بشود.

What then shall we say, brothers? When you come together, everyone has a psalm or a teaching, a revelation, a tongue, or an interpretation. All of these must be done to build up the church.

۲۷ 27 اگرکسی به زبانی سخن گوید، دو دو یا نهایت سه سه باشند، به ترتیب و کسی ترجمه کند.

If anyone speaks in a tongue, two, or at most three, should speak in turn, and someone must interpret.

۲۸ 28 اما اگرمترجمی نباشد، در کلیسا خاموش باشد و با خودو با خدا سخن گوید.

But if there is no interpreter, he should remain silent in the church and speak only to himself and God.

۲۹ 29 و از انبیا دو یا سه سخن بگویند و دیگران تمیز دهند.

Two or three prophets should speak, and the others should weigh carefully what is said.

۳۰ 30 و اگر چیزی به دیگری از اهل مجلس مکشوف شود، آن اول ساکت شود.

And if a revelation comes to someone who is seated, the first speaker should stop.

۳۱ 31 زیرا که همه می‌توانید یک یک نبوت کنید تا همه تعلیم یابند و همه نصیحت‌پذیرند.

For you can all prophesy in turn so that everyone may be instructed and encouraged.

۳۲ 32 و ارواح انبیا مطیع انبیا می‌باشند.

The spirits of prophets are subject to prophets.

۳۳ 33 زیرا که او خدای تشویش نیست بلکه خدای سلامتی، چنانکه در همه کلیساهای مقدسان.

For God is not a God of disorder, but of peace—as in all the churches of the saints.

۳۴ 34 و زنان شما در کلیساها خاموش باشند زیرا که ایشان را حرف زدن جایز نیست بلکه اطاعت نمودن، چنانکه تورات نیز می‌گوید.

Women are to be silent in the churches. They are not permitted to speak, but must be in submission, as the law says.

۳۵ 35 اما اگرمی خواهند چیزی بیاموزند، در خانه از شوهران خود بپرسند، چون زنان را در کلیسا حرف زدن قبیح است.

If they wish to inquire about something, they are to ask their own husbands at home; for it is dishonorable for a woman to speak in the church.

۳۶ 36 آیا کلام خدا از شما صادر شد یا به شما به تنهایی رسید؟

Did the word of God originate with you? Or are you the only ones it has reached?

۳۷ 37 اگر کسی خود را نبی یاروحانی پندارد، اقرار بکند که آنچه به شمامی نویسم، احکام خداوند است.

If anyone considers himself a prophet or spiritual person, let him acknowledge that what I am writing you is the Lord’s command.

۳۸ 38 اما اگر کسی جاهل است، جاهل باشد.

But if anyone ignores this, he himself will be ignored.

۳۹ 39 پس‌ای برادران، نبوت را به غیرت بطلبید و از تکلم نمودن به زبانهامنع مکنید.

So, my brothers, be eager to prophesy, and do not forbid speaking in tongues.

۴۰ 40 لکن همه‌چیز به شایستگی و انتظام باشد.

But everything must be done in a proper and orderly manner.