Apenbaring 21
1 Og eg såg ein ny himmel og ei ny jord; for den fyrste himmelen og den fyrste jordi hadde kvorve burt, og havet er ikkje meir.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਨਵੀਨਮ੍ ਆਕਾਸ਼ਮਣ੍ਡਲੰ ਨਵੀਨਾ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀ ਚ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇ ਯਤਃ ਪ੍ਰਥਮਮ੍ ਆਕਾਸ਼ਮਣ੍ਡਲੰ ਪ੍ਰਥਮਾ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀ ਚ ਲੋਪੰ ਗਤੇ ਸਮੁਦ੍ਰੋ (ਅ)ਪਿ ਤਤਃ ਪਰੰ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
2 Og eg såg den heilage byen, det nye Jerusalem, stiga ned ifrå himmelen frå Gud, budd som ei brur som er prydd for brudgomen sin.
ਅਪਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਅਵਰੋਹਨ੍ਤੀ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਨਗਰੀ, ਅਰ੍ਥਤੋ ਨਵੀਨਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਪੁਰੀ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾ, ਸਾ ਵਰਾਯ ਵਿਭੂਸ਼਼ਿਤਾ ਕਨ੍ਯੇਵ ਸੁਸੱਜਿਤਾਸੀਤ੍|
3 Og eg høyrde ei høg røyst frå kongsstolen, som sagde: «Sjå, Guds bustad er hjå menneski, og han skal bu hjå deim; og dei skal vera hans folk, og Gud sjølv skal vera hjå deim og vera deira Gud.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਏਸ਼਼ ਮਹਾਰਵੋ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਃ ਪਸ਼੍ਯਾਯੰ ਮਾਨਵੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਵਾਸਃ, ਸ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵਤ੍ਸ੍ਯਤਿ ਤੇ ਚ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਜਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
4 Og han skal turka kvar tåra av augo deira, og dauden skal ikkje meir vera til, og ikkje sorg og ikkje skrik og ikkje pinsla skal meir vera til; for dei fyrste ting er burtfarne.»
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨੇਤ੍ਰੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚਾਸ਼੍ਰੂਣਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਮਾਰ੍ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਰਪਿ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ਼ੋਕਵਿਲਾਪਕ੍ਲੇਸ਼ਾ ਅਪਿ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯਤਃ ਪ੍ਰਥਮਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਵ੍ਯਤੀਤਿਨਿ|
5 Og han som sat på kongsstolen, sagde: «Sjå, eg gjer alle ting nye!» Og han segjer til meg: «Skriv! for desse ordi er truverdige og sanne.»
ਅਪਰੰ ਸਿੰਹਾਸਨੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟੋ ਜਨੋ(ਅ)ਵਦਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਾਹੰ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਨੂਤਨੀਕਰੋਮਿ| ਪੁਨਰਵਦਤ੍ ਲਿਖ ਯਤ ਇਮਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਸਤ੍ਯਾਨਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯਾਨਿ ਚ ਸਨ੍ਤਿ|
6 Og han sagde til meg: «Det er gjort. Eg er A og Å, upphavet og enden. Eg vil gjeva den tyrste av kjelda med livsens vatn for inkje.
ਪਨ ਰ੍ਮਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਸਮਾਪ੍ਤੰ, ਅਹੰ ਕਃ ਕ੍ਸ਼਼ਸ਼੍ਚ, ਅਹਮ੍ ਆਦਿਰਨ੍ਤਸ਼੍ਚ ਯਃ ਪਿਪਾਸਤਿ ਤਸ੍ਮਾ ਅਹੰ ਜੀਵਨਦਾਯਿਪ੍ਰਸ੍ਰਵਣਸ੍ਯ ਤੋਯੰ ਵਿਨਾਮੂਲ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ|
7 Den som sigrar, skal erva alle ting, og eg vil vera hans Gud, og han skal vera min son.
ਯੋ ਜਯਤਿ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਧਿਕਾਰੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਅਹਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸ ਚ ਮਮ ਪੁਤ੍ਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
9 Og ein av dei sju englarne som hadde dei sju skålerne, fyllte med dei sju siste plågorne, kom til meg og tala med meg og sagde: «Kom, eg skal visa deg bruri, vivet til Lambet!»
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ਼ੇਸ਼਼ਸਪ੍ਤਦਣ੍ਡੈਃ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾਃ ਸਪ੍ਤ ਕੰਸਾ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਸਪ੍ਤਦੂਤਾਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼੍ਵਾਸਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕ ਆਗਤ੍ਯ ਮਾਂ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼੍ਯਾਵਦਤ੍, ਆਗੱਛਾਹੰ ਤਾਂ ਕਨ੍ਯਾਮ੍ ਅਰ੍ਥਤੋ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ੍ਯ ਭਾਵਿਭਾਰ੍ੱਯਾਂ ਤ੍ਵਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਾਮਿ|
10 Og han førde meg i åndi burt på eit stort og høgt fjell og viste meg den heilage byen Jerusalem, som steig ned frå himmelen frå Gud.
ਤਤਃ ਸ ਆਤ੍ਮਾਵਿਸ਼਼੍ਟੰ ਮਾਮ੍ ਅਤ੍ਯੁੱਚੰ ਮਹਾਪਰ੍ੱਵਤਮੇਂਕ ਨੀਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਿਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਅਵਰੋਹਨ੍ਤੀਂ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਾਖ੍ਯਾਂ ਪਵਿਤ੍ਰਾਂ ਨਗਰੀਂ ਦਰ੍ਸ਼ਿਤਵਾਨ੍|
11 Han hadde Guds herlegdom, og hans ljos var som av den kostelegaste stein, som krystallblank jaspis.
ਸਾ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਪ੍ਰਤਾਪਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾ ਤਸ੍ਯਾਸ੍ਤੇਜੋ ਮਹਾਰ੍ਘਰਤ੍ਨਵਦ੍ ਅਰ੍ਥਤਃ ਸੂਰ੍ੱਯਕਾਨ੍ਤਮਣਿਤੇਜਸ੍ਤੁਲ੍ਯੰ|
12 Og han hadde ein stor og høg mur, han hadde tolv portar, og på portarne tolv englar og innskrivne namn, som er namni på dei tolv ætter av Israels born:
ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਰੰ ਬ੍ਰੁʼਹਦ੍ ਉੱਚਞ੍ਚ ਤਤ੍ਰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਗੋਪੁਰਾਣਿ ਸਨ੍ਤਿ ਤਦ੍ਗੋਪੁਰੋਪਰਿ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਸ੍ਵਰ੍ਗਦੂਤਾ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤਤ੍ਰ ਚ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਨਾਮਾਨ੍ਯਰ੍ਥਤ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਾਨਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵੰਸ਼ਾਨਾਂ ਨਾਮਾਨਿ ਲਿਖਿਤਾਨਿ|
13 mot aust tri portar, mot nord tri portar, mot sud tri portar, mot vest tri portar.
ਪੂਰ੍ੱਵਦਿਸ਼ਿ ਤ੍ਰੀਣਿ ਗੋਪੁਰਾਣਿ ਉੱਤਰਦਿਸ਼ਿ ਤ੍ਰੀਣਿ ਗੋਪੁਰਾਣਿ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਦਿਸ਼਼ਿ ਤ੍ਰੀਣਿ ਗੋਪੁਰਾਣਿ ਪਸ਼੍ਚੀਮਦਿਸ਼ਿ ਚ ਤ੍ਰੀਣਿ ਗੋਪੁਰਾਣਿ ਸਨ੍ਤਿ|
14 Og muren um byen hadde tolv grunnsteinar, og på deim namni på dei tolv apostlar åt Lambet.
ਨਗਰ੍ੱਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਰਸ੍ਯ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਮੂਲਾਨਿ ਸਨ੍ਤਿ ਤਤ੍ਰ ਮੇਸ਼਼ਾਸ਼ਾਵਾਕਸ੍ਯ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਨਾਮਾਨਿ ਲਿਖਿਤਾਨਿ|
15 Og han som tala med meg, hadde ei gullrøyr til å mæla byen og portarne og muren hans.
ਅਨਰੰ ਨਗਰ੍ੱਯਾਸ੍ਤਦੀਯਗੋਪੁਰਾਣਾਂ ਤਤ੍ਪ੍ਰਾਚੀਰਸ੍ਯ ਚ ਮਾਪਨਾਰ੍ਥੰ ਮਯਾ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼ਮਾਣਸ੍ਯ ਦੂਤਸ੍ਯ ਕਰੇ ਸ੍ਵਰ੍ਣਮਯ ਏਕਃ ਪਰਿਮਾਣਦਣ੍ਡ ਆਸੀਤ੍|
16 Og byen ligg i ein firkant, og lengdi på honom er so stor som breiddi. Og han mælte byen med røyri: tolv tusund stadier; lengd og breidd og høgd på honom er like.
ਨਗਰ੍ੱਯਾ ਆਕ੍ਰੁʼਤਿਸ਼੍ਚਤੁਰਸ੍ਰਾ ਤਸ੍ਯਾ ਦੈਰ੍ਘ੍ਯਪ੍ਰਸ੍ਥੇ ਸਮੇ| ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਤੇਗ ਪਰਿਮਾਣਦਣ੍ਡੇਨ ਤਾਂ ਨਗਰੀਂ ਪਰਿਮਿਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪਰਿਮਾਣੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸਹਸ੍ਰਨਲ੍ਵਾਃ| ਤਸ੍ਯਾ ਦੈਰ੍ਘ੍ਯੰ ਪ੍ਰਸ੍ਥਮ੍ ਉੱਚਤ੍ਵਞ੍ਚ ਸਮਾਨਾਨਿ|
17 Og han mælte muren um honom: eit hundrad og fire og fyrti alner, etter eit menneskjemål, som og er engle-mål.
ਅਪਰੰ ਸ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਰੰ ਪਰਿਮਿਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਮਾਨਵਾਸ੍ਯਾਰ੍ਥਤੋ ਦੂਤਸ੍ਯ ਪਰਿਮਾਣਾਨੁਸਾਰਤਸ੍ਤਤ੍ ਚਤੁਸ਼੍ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦਧਿਕਾਸ਼ਤਹਸ੍ਤਪਰਿਮਿਤੰ |
18 Og muren var bygd av jaspis, og byen var av reint gull, lik reint glas.
ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਚੀਰਸ੍ਯ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਿਃ ਸੂਰ੍ੱਯਕਾਨ੍ਤਮਣਿਭਿ ਰ੍ਨਗਰੀ ਚ ਨਿਰ੍ੰਮਲਕਾਚਤੁਲ੍ਯੇਨ ਸ਼ੁੱਧਸੁਵਰ੍ਣੇਨ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਾ|
19 Og grunnsteinarne i bymuren var prydde med allslag dyre steinar: den fyrste grunnsteinen var jaspis, den andre safir, den tridje kalcedon, den fjorde smaragd,
ਨਗਰ੍ੱਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਰਸ੍ਯ ਮੂਲਾਨਿ ਚ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਮਹਾਰ੍ਘਮਣਿਭਿ ਰ੍ਭੂਸ਼਼ਿਤਾਨਿ| ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਥਮੰ ਭਿੱਤਿਮੂਲੰ ਸੂਰ੍ੱਯਕਾਨ੍ਤਸ੍ਯ, ਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਨੀਲਸ੍ਯ, ਤ੍ਰੁʼਤੀਯੰ ਤਾਮ੍ਰਮਣੇਃ, ਚਤੁਰ੍ਥੰ ਮਰਕਤਸ੍ਯ,
20 den femte sardonyx, den sette sarder, den sjuande krysolit, den åttande beryll, den niande topas, den tiande krysopras, den ellevte hyacint, den tolvte ametyst.
ਪਞ੍ਚਮੰ ਵੈਦੂਰ੍ੱਯਸ੍ਯ, ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਠੰ ਸ਼ੋਣਰਤ੍ਨਸ੍ਯ, ਸਪ੍ਤਮੰ ਚਨ੍ਦ੍ਰਕਾਨ੍ਤਸ੍ਯ, ਅਸ਼਼੍ਟਮੰ ਗੋਮੇਦਸ੍ਯ, ਨਵਮੰ ਪਦ੍ਮਰਾਗਸ੍ਯ, ਦਸ਼ਮੰ ਲਸ਼ੂਨੀਯਸ੍ਯ, ਏਕਾਦਸ਼ੰ ਸ਼਼ੇਰੋਜਸ੍ਯ, ਦ੍ਵਾਦਸ਼ੰ ਮਰ੍ਟੀਸ਼਼੍ਮਣੇਸ਼੍ਚਾਸ੍ਤਿ|
21 Og dei tolv portarne var tolv perlor; kvar ein av portarne var av ei perla, og gata i byen var reint gull som klårt glas.
ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਗੋਪੁਰਾਣਿ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਮੁਕ੍ਤਾਭਿ ਰ੍ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਾਨਿ, ਏਕੈਕੰ ਗੋਪੁਰਮ੍ ਏਕੈਕਯਾ ਮੁਕ੍ਤਯਾ ਕ੍ਰੁʼਤੰ ਨਗਰ੍ੱਯਾ ਮਹਾਮਾਰ੍ਗਸ਼੍ਚਾੱਛਕਾਚਵਤ੍ ਨਿਰ੍ੰਮਲਸੁਵਰ੍ਣੇਨ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤੰ|
22 Og eg såg ikkje noko tempel i honom; for hans tempel er Herren, Gud den allmegtige, og Lambet.
ਤਸ੍ਯਾ ਅਨ੍ਤਰ ਏਕਮਪਿ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਮਯਾ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਸਤਃ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਯੰ ਤਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ|
23 Og byen treng ikkje soli eller månen til å skina åt seg; for Guds herlegdom upplyser honom, og Lambet er hans ljos.
ਤਸ੍ਯੈ ਨਗਰ੍ੱਯੈ ਦੀਪ੍ਤਿਦਾਨਾਰ੍ਥੰ ਸੂਰ੍ੱਯਾਚਨ੍ਦ੍ਰਮਸੋਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਾਪਸ੍ਤਾਂ ਦੀਪਯਤਿ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯਾ ਜ੍ਯੋਤਿਰਸ੍ਤਿ|
24 Og folki skal ferdast i hans ljos, og kongarne på jordi ber sin herlegdom til honom.
ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਪ੍ਰਾਪ੍ਤਲੋਕਨਿਵਹਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯਾ ਆਲੋਕੇ ਗਮਨਾਗਮਨੇ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾ ਰਾਜਾਨਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਪ੍ਰਤਾਪੰ ਗੌਰਵਞ੍ਚ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯਮ੍ ਆਨਯਨ੍ਤਿ|
25 Og hans portar skal aldri verta stengde um dagen; for natt skal ikkje vera der.
ਤਸ੍ਯਾ ਦ੍ਵਾਰਾਣਿ ਦਿਵਾ ਕਦਾਪਿ ਨ ਰੋਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤੇ ਨਿਸ਼ਾਪਿ ਤਤ੍ਰ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
26 Og dei skal bera herlegdomen og æra frå folki til honom.
ਸਰ੍ੱਵਜਾਤੀਨਾਂ ਗੌਰਵਪ੍ਰਤਾਪੌ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯਮ੍ ਆਨੇਸ਼਼੍ਯੇਤੇ|
27 Og inkje ureint skal koma inn i honom, og ingen som fer med styggedom og lygn; berre dei som er innskrivne i livsens bok hjå Lambet.
ਪਰਨ੍ਤ੍ਵਪਵਿਤ੍ਰੰ ਘ੍ਰੁʼਣ੍ਯਕ੍ਰੁʼਦ੍ ਅਨ੍ਰੁʼਤਕ੍ਰੁʼਦ੍ ਵਾ ਕਿਮਪਿ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੰ ਨ ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ੍ਯ ਜੀਵਨਪੁਸ੍ਤਕੇ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਨਾਮਾਨਿ ਲਿਖਿਤਾਨਿ ਕੇਵਲੰ ਤ ਏਵ ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
