Salmenes 92

1 Ein salme, ein song til kviledagen. Det er godt å prisa Herren, og å syngja ditt namn lov, du Høgste,

Een psalm; een lied voor de Sabbat. Heerlijk is het, Jahweh te loven, Uw Naam te prijzen, Allerhoogste,

2 å kunngjera di miskunn um morgonen og din truskap um næterne,

‘s Morgens vroeg uw goedheid te roemen, En uw trouw in de nacht:

3 med tistrengs-cither og med harpa, med tankefullt spel på cither.

Op lier en harp, Met citerslag.

4 For du hev gledt meg, Herre, med ditt verk, og eg vil fegnast yver det dine hender hev gjort.

Want Gij hebt mij verblijd door uw daden, o Jahweh, En ik juich om het werk uwer handen.

5 Kor store dine gjerningar er, Herre! Ovdjupe er dine tankar.

Hoe groot zijn uw werken, o Jahweh, Hoe peilloos diep uw gedachten!

6 Ein uvitug mann kjenner ikkje til det, og ein dåre skynar det ikkje.

Dom, wie dàt niet erkent; Dwaas, wie dàt niet begrijpt.

7 Når dei ugudlege grønkar som gras, og alle illgjerningsmenner blømer, so er det til deira tyning til æveleg tid.

Wanneer dan de zondaars groeien als gras, En al de boosdoeners bloeien: Dan is het, om voor altijd te gronde te gaan,

8 Men du, Herre, er høg i all æva.

Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig verheven!

9 For sjå dine fiendar, Herre - for sjå, dine fiendar skal forgangast, alle illgjerningsmenner vert spreidde.

Ja, uw vijanden, Jahweh, lopen hun bederf tegemoet, En alle boosdoeners worden verstrooid.

10 Du lyfter upp mitt horn som hornet til villuksen, frisk olje er rent yver meg.

Maar mijn hoorn heft zich op als die van een buffel, Met verse olie word ik gezalfd;

11 Og mitt auga skal sjå med lyst på mine fiendar, og øyro mine høyra um dei vonde som stend upp imot meg.

Vol vreugde ziet mijn oog op mijn vijanden neer, Hoort mijn oor van die mij bestrijden.

12 Den rettferdige skal renna upp som palmetreet, som ceder på Libanon skal han veksa.

Maar de rechtvaardige groeit als een palm, Als de ceder op de Libanon rijst hij omhoog.

13 Dei er planta i Herrens hus og skal grønka i Guds fyregardar.

Zij worden in Jahweh’s tempel geplant, En bloeien in de voorhoven van onzen God;

14 Endå i høg alder skyt dei friske renningar, dei er groande og grønkande

Zij dragen nog vrucht als ze oud zijn, En blijven nog sappig en fris.

15 til å forkynna at Herren er rettvis, han, mitt berg, og at det ingen urett er i honom.

Zo verkondigen ze, dat Jahweh gerecht is, Mijn Rots, aan wien geen onrecht kleeft!