Salmenes 80
1 Til songmeisteren, etter «Liljor»; eit vitnemål av Asaf, ein salme. Du Israels hyrding, vend øyra til! du som fører Josef som ei hjord, du som tronar yver kerubarne, syn deg herleg!
Voor muziekbegeleiding; op de wijze: "Leliën der Wet." Een psalm van Asaf. Herder van Israël, ach, wil toch horen: Gij, die Josef leidt als een kudde; Die troont op de Cherubs, laat stralen uw licht
2 Vekk upp ditt velde for Efraim og Benjamin og Manasse, og kom oss til hjelp!
Over Efraïm, Benjamin en Manasse; Doe uw kracht weer ontwaken, En kom ons te hulp!
3 Gud, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
O God, richt ons weer op; Laat uw aanschijn lichten, dat we worden gered!
4 Herre Gud, Allhers drott! Kor lenge du frøser av harm, endå folket ditt bed!
God der heirscharen, Jahweh, Hoelang nog blijft Gij vergramd ondanks het gebed van uw volk!
5 Du gav deim tårebrød til å eta og tåror til å drikka i fullt mål.
Hoelang nog laat Gij ons tranenbrood eten, En tranen drinken bij stromen;
6 Du sette oss til eit trættemål for våre grannar, og våre fiendar spottar seg imillom.
Maakt Gij ons tot twistappel voor onze buren, En zal onze vijand de spot met ons drijven?
7 Gud, allhers drott, reis oss upp att og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
God der heirscharen, richt ons weer op; Laat uw aanschijn lichten, dat we worden gered!
8 Eit vintre flutte du frå Egyptarland, du dreiv heidningar ut og planta det.
Een wijnstok hebt Gij uit Egypte overgebracht, Volkeren uitgetrokken, om hem te planten;
9 Du rudde rom for det, og det feste rot og fyllte landet.
Gij hebt hem plaats gemaakt, zodat hij wortel kon schieten, En het hele land kon begroeien.
10 Fjell vart løynde av skuggen frå det, og Guds cedrar av greinerne.
Zijn lommer bedekte de bergen, Zijn ranken Gods ceders;
11 Det strekte sine greiner ut til havet, og sine renningar burt imot elvi.
Hij strekte zijn takken uit tot de Zee, Zijn loten naar de Rivier.
12 Kvi hev du rive ned gardarne ikring det, so alle som gjeng framum på vegen, plukkar av det?
Maar waarom hebt Gij dan zijn omheining vernield, Zodat iedereen, die voorbij gaat, hem leeg plukt,
13 Svinet frå skogen gneg på det og dyri på marki beitar i det.
Het everzwijn uit het woud hem ontwortelt, Het veldgedierte hem kaal vreet?
14 Gud, allhers drott, vend um att! skoda ned frå himmelen og sjå og vitja ditt vintre!
Jahweh der heirscharen, ach, keer toch terug, Blik neer uit de hemel, zie toe; Zoek deze wijnstok weer op,
15 og verna um det som di høgre hand hev planta, og um den son du hev valt deg ut!
De stek, die uw rechterhand heeft geplant!
16 Det er brent med eld, det er avhogge, for trugsl frå ditt andlit gjeng dei til grunnar.
Laat, die hem als vuilnis verbranden, Vergaan voor uw dreigende blik!
17 Haldt di hand yver mannen ved di høgre hand, yver menneskjesonen som du hev valt deg ut,
Maar laat uw hand op de man blijven rusten, Uw rechter op het mensenkind, dat Gij groot hebt gebracht;
18 so vil me ikkje vika frå deg! Gjer oss levande att, so vil me kalla på ditt namn!
Laat ons toch nimmermeer van U wijken, Maar doe ons weer leven, en wij eren uw Naam!
19 Herre Gud, allhers drott, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
God der heirscharen, Jahweh, richt ons weer op; Laat uw aanschijn lichten, dat we worden gered!
