Salmenes 5

1 Til songmeisteren, til Nehilot; ein salme av David. Vend øyra til mine ord, Herre, gjev gaum etter min sukk!

Ki he Takimuʻa ʻi he Nekiloti, ko e Saame ʻa Tevita. Ke ke fofonga mai ki heʻeku ngaahi lea, ʻE Sihova, tokanga ki heʻeku fakalaulauloto.

2 Lyd til mitt rop um hjelp, min konge og min Gud! For til deg bed eg.

Ke ke fanongo ki he leʻo ʻo ʻeku tangi, ʻE hoku tuʻi, mo hoku ʻOtua: he te u lotu pe kiate koe.

3 Herre, um morgonen vil du høyre mi røyst; um morgonen legg eg mi sak fram for deg og ventar.

Ko hoku leʻo te ke ongoʻi ʻE Sihova, ʻi he pongipongi; ʻi he pongipongi te u ʻohake ʻeku lotu kiate koe, pea u hanga hake.

4 For du er ikkje ein Gud som hev hugnad i ugudleg åtferd; den vonde fær ikkje bu hjå deg.

He ʻoku ʻikai ko e ʻOtua koe ʻoku fiemālie ʻi he angahala: pea ʻe ʻikai nonofo mo koe ʻae kovi.

5 Dei ovmodige kann ikkje standa seg for dine augo; du hatar alle som gjer urett.

‌ʻE ʻikai tuʻu ʻi ho ʻao ʻae kau vale: ʻoku ke fehiʻa ki he kakai fai kovi kotoa pē.

6 Du let deim som talar lygn ganga under; den blodgiruge og falske mann styggjest Herren ved.

Te ke fakaʻauha ʻakinautolu ʻoku lea loi: ʻe fakaliliʻa ʻa Sihova ki he tangata pani toto mo kākā.

7 Men eg vil ved di store miskunn ganga inn i ditt hus, vil med otte for deg falla ned framfyre ditt heilage tempel.

Ka ko au, te u hū ki ho fale ʻi he lahi ʻo hoʻo ʻaloʻofa: pea ʻi he manavahē kiate koe te u hū ʻi he faletapu ʻo hoʻo māʻoniʻoni.

8 Herre, leid meg ved di rettferd, for deira skuld som lurar på meg, jamna din veg for meg!

Tataki au, ʻE Sihova, ʻi hoʻo māʻoniʻoni koeʻuhi ko hoku ngaahi fili; fakatotonu ho hala ʻi hoku mata.

9 For det finst ikkje sanning i deira munn; det indre i deim er ein avgrunn; strupen deira er ei opi grav; tunga si gjer dei hål.

He ʻoku ʻikai ha moʻoni ʻi honau ngutu; ʻoku mātuʻaki kovi honau loto; ko honau kia ko e fonualoto kuo matangaki; ʻoku nau lapu ʻaki honau ʻelelo.

10 Gud, døm dei skuldige! Lat deim falla for sine eigne meinråder, støyt deim ned for deira mange misgjerningar! for dei hev gjort upprør mot deg.

Ke ke fakaʻauha ʻakinautolu, ʻE ʻOtua; tuku ke nau hinga ʻi heʻenau ngaahi fakakaukau ʻanautolu; ke ke lī kituʻa ʻakinautolu ʻi he lahi ʻo ʻenau talangataʻa; he kuo nau angatuʻu kiate koe.

11 Men lat alle deim gleda seg, som set si lid til deg! Lat deim til æveleg tid fagna seg høgt, av di du vil verja deim; og lat deim som elskar ditt namn frygda seg i deg!

Kae tuku ke fiefia ʻakinautolu kotoa pē ʻaia ʻoku falala kiate koe: ke nau kalanga maʻuaipē ʻi he fiefia, ko e meʻa ʻi hoʻo maluʻi ʻakinautolu: tuku ke fiefia ʻiate koe ʻakinautolu ʻoku ʻofa ki ho huafa.

12 For du, Herre, velsignar den rettferdige; du vernar honom med nåde som med ein skjold.

He ko koe, ʻE Sihova, te ke tāpuaki ʻae māʻoniʻoni; te ke kāpui ʻaki ia ʻae ʻofa ʻo hangē ko e fakaū.