Salmenes 103

1 Av David. Lova Herren, mi sjæl, og alt som i meg er, love hans heilage hamn!

گۆرانییەکی داود. ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە، هەموو ناخیشم ستایشی ناوی پیرۆزی بکە.

2 Lova Herren, mi sjæl, og gløym ikkje alle hans velgjerningar!

ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە، هیچ چاکەیەکی لەبیر مەکە:

3 Han som tilgjev all di skuld, han som lækjer alle dine brester,

ئەوەی لە هەموو گوناهێکت خۆشدەبێت، لە هەموو نەخۆشییەک چاکت دەکاتەوە،

4 han som løyser ditt liv frå gravi, han som kryner deg med nåde og miskunn,

ئەوەی ژیانت لە گۆڕ دەکڕێتەوە، خۆشەویستی نەگۆڕ و بەزەیی دەکاتە تاجی سەرت،

5 han som mettar din prydnad med godt, so du vert ung att som ørnen.

ئەوەی تەمەنت تێر دەکات بە چاکە، تاکو گەنجییەتیت وەک هەڵۆ نوێ ببێتەوە.

6 Herren gjer rettferdsverk og rett mot alle som er under trykk.

یەزدان ڕاستودروستی ئەنجام دەدات، دادپەروەری بۆ هەموو چەوساوەکان.

7 Han kunngjorde sine vegar for Moses, sine gjerningar for Israels born.

ڕێگای خۆی بە موسا ناساند، کردارەکانی بە نەوەکانی ئیسرائیل:

8 Miskunnsam og nådig er Herren, langmodig og rik på miskunn.

یەزدان میهرەبان و بە بەزەییە، پشوودرێژە و خۆشەویستی نەگۆڕی زۆرە.

9 Han trættar ikkje alltid og gøymer ikkje æveleg på vreide.

تاوانبارکردنی هەتاسەر نییە، تووڕەیی هەتاهەتایە نییە.

10 Han gjer ikkje med oss etter våre synder og gjev oss ikkje lika for våre misgjerningar.

بە گوناهی خۆمان لەگەڵ ناکات و بەگوێرەی تاوانەکانمان سزامان ناداتەوە.

11 For so høg som himmelen er yver jordi, so er hans miskunn veldug yver deim som ottast honom.

وەک بەرزی ئاسمان لەسەر زەوییەوە، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی زۆرکردووە بۆ ئەوانەی کە لێی دەترسن.

12 So langt som aust er frå vest, let han våre misgjerningar vera burte frå oss.

وەک دووری ڕۆژهەڵات لە ڕۆژئاواوە، یاخیبوونەکانمانی لێ دوورخستووینەتەوە.

13 Som ein far miskunnar borni, so miskunnar Herren deim som ottast honom.

وەک باوک چۆن بەزەیی بە منداڵەکانیدا دێتەوە، یەزدانیش ئاوا بەزەیی بەوانەدا دێتەوە کە لێی دەترسن،

14 For han veit kva slag skapning me er, han kjem i hug at me er dust.

چونکە دەزانێت ئێمە چۆن پێکهێنراوین، لەبیریەتی کە ئێمە خۆڵین.

15 Eit menneskje, som gras er hans dagar, som blomen på marki, soleis blømer han.

مرۆڤ ڕۆژگاری ژیانی وەک گیا وایە، وەک گوڵی ناو کێڵگە گوڵ دەکات،

16 Når vinden fer yver honom, er han ikkje meir, og staden hans veit ikkje meir av honom.

بایەک بەسەریدا هەڵبکات، ئیتر نامێنێت، ئاسەواریشی دیار نابێت.

17 Men Herrens miskunn er frå æva og til æva yver deim som ottast honom, og hans rettferd er mot barneborn,

بەڵام خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدان لە ئەزەلەوە و هەتاهەتایە بۆ ئەوانەیە کە لێی دەترسن، ڕاستودروستییەکەشی بۆ نەوەکانە،

18 mot deim som held hans pakt, og som kjem i hug hans fyresegner og liver etter deim.

بۆ ئەوانەی پەیمانی بەجێدەگەیەنن، ئەوانەی ڕێنماییەکانی ئەویان لەبیرە بۆ ئەوەی پەیڕەوی بکەن.

19 Herren hev sett sin kongsstol i himmelen, og hans rike råder yver alle ting.

یەزدان تەختی خۆی لە ئاسمان چەسپاندووە و پاشایەتییەکەشی بەسەر هەمووانەوە فەرمانڕەوایەتی دەکات.

20 Lova Herren, de hans englar, de velduge kjempor som set hans ord i verk, med di de lyder på røysti av hans ord!

ئەی فریشتەکانی یەزدان، ستایشی بکەن، ئەی ئەو بەهێزانەی وتەکانی بەجێدەهێنن، ئەی ئەوانەی گوێڕایەڵی وتەی ئەو دەبن.

21 Lova Herren, alle hans herar, de hans tenarar som gjer hans vilje!

ئەی هەموو سوپاکانی، ستایشی یەزدان بکەن، ئەی خزمەتکارانی کە بە ڕەزامەندی ئەو کار دەکەن.

22 Lova Herren alle hans verk på alle stader i hans rike! Lova Herren mi sjæl!

ئەی هەموو کارەکانی، ستایشی یەزدان بکەن لە هەموو شوێنێکی ژێر دەسەڵاتی. ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە.