Salomos Ordsprog 9
1 Visdomsmøyi hev bygt seg hus, hev hogge til sine stolpar sju.
智慧はその家を建て その七の柱を砍成し
2 Ho hev slagta sitt slagt og blanda sin vin og attåt duka sitt bord.
その畜を宰り その酒を混和せ その筵をそなへ
3 Sine ternor hev ho sendt ut, og ropar ovan frå haugarne i byen:
その婢女をつかはして邑の高處に呼はりいはしむ
4 «Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Til den vitlause segjer ho:
拙者よここに來れと また智慧なき者にいふ
5 «Kom, og et av mitt brød og drikk av den vin eg hev blanda!»
汝等きたりて我が糧を食ひ わがまぜあはせたる洒をのみ
6 Lat fåkunna fara so de kann liva og vandra på vegen til vit!
拙劣をすてて生命をえ 聡明のみちを行め
7 Den som refser ein spottar, fær skam yver seg, den som lastar ein gudlaus, fær seg ein flekk.
嘲笑者をいましむる者は恥を己にえ 惡人を責むる者は疵を己にえん
8 Lasta’kje spottaren, han vil hata deg! Lasta den vise, han vil elska deg!
嘲笑者を責むることなかれ 恐くは彼なんぢを惡まん 智慧ある者をせめよ 彼なんぢを愛せん
9 Gjev ein vismann, so aukar hans visdom, lær ein rettferdig, so lærar han meir.
智慧ある者に授けよ 彼はますます智慧をえん 義者を教へよ 彼は知識に監まん
10 Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.
ヱホバを畏るることは智慧の根本なり 聖者を知るは聡明なり
11 «For ved meg dine dagar skal aukast, og fleire livs-år fær du.»
我により汝の日は多くせられ 汝のいのちの年は増べし
12 Er du vis, so gagnar det deg sjølv, spottar du, so lyt du bera det åleine.
汝もし智慧あらば自己のために智慧あるなり 汝もし嘲らば汝ひとり之を負ん
13 Fru dårskap fer med ståk, fåkunnig som ho er og ingen ting veit.
愚なる婦は嘩しく且つたなくして何事をも知らず
14 Ho sit attmed husdøri si, på ein stol høgt uppe i byen,
その家の門に坐し邑のたかき處にある座にすわり
15 og bed inn dei som ferdast på vegen, som gjeng sine stigar beint fram:
道をますぐに過る往來の人を招きていふ
16 «Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Ja, til den vitlause segjer ho:
拙者よここに來れと また智慧な在りき人にむかひては之にいふ
17 «Stole vatn er søtt, og ljuvlegt er løyn-ete brød.»
竊みたる水は甘く密かに食ふ糧は美味ありと
