Lukas 23
1 Då reiste dei seg, heile hopen, og førde honom til Pilatus,
ਤਤਃ ਸਭਾਸ੍ਥਾਃ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾ ਉੱਥਾਯ ਤੰ ਪੀਲਾਤਸੰਮੁਖੰ ਨੀਤ੍ਵਾਪ੍ਰੋਦ੍ਯ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ,
2 og bar fram klagemålet sitt mot honom. «Me hev kome etter at denne mannen forvillar folket vårt, » sagde dei; «han forbyd deim å gjeva keisaren skatt, og segjer at han er Messias, ein konge.»
ਸ੍ਵਮਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੰ ਰਾਜਾਨੰ ਵਦਨ੍ਤੰ ਕੈਮਰਰਾਜਾਯ ਕਰਦਾਨੰ ਨਿਸ਼਼ੇਧਨ੍ਤੰ ਰਾਜ੍ਯਵਿਪਰ੍ੱਯਯੰ ਕੁਰ੍ੱਤੁੰ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਮਾਨਮ੍ ਏਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾ ਵਯੰ|
3 Då tok Pilatus til ords og spurde honom: «Er du kongen yver jødarne?» «Det er som du segjer, » svara han.
ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾ? ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਤ੍ਵੰ ਸਤ੍ਯਮੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
4 Pilatus sagde til øvsteprestarne og folket: «Eg finn ingi skuld hjå denne mannen.»
ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਦਿਲੋਕਾਨ੍ ਜਗਾਦ੍, ਅਹਮੇਤਸ੍ਯ ਕਮਪ੍ਯਪਰਾਧੰ ਨਾਪ੍ਤਵਾਨ੍|
5 Då tok dei sterkare i og sagde: «Han øser upp folket med læra si i heile Jødeland; han tok til med det i Galilæa, og no hev han kome alt hit.»
ਤਤਸ੍ਤੇ ਪੁਨਃ ਸਾਹਮਿਨੋ ਭੂਤ੍ਵਾਵਦਨ੍, ਏਸ਼਼ ਗਾਲੀਲ ਏਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ੇ ਸਰ੍ੱਵਾੱਲੋਕਾਨੁਪਦਿਸ਼੍ਯ ਕੁਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਗ੍ਰਾਹੀਤਵਾਨ੍|
6 Då Pilatus høyrde det, spurde han um mannen var frå Galilæa,
ਤਦਾ ਪੀਲਾਤੋ ਗਾਲੀਲਪ੍ਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਨਾਮ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਕਿਮਯੰ ਗਾਲੀਲੀਯੋ ਲੋਕਃ?
7 og so snart han vart vis med at han lydde under Herodes’ velde, sende han honom åt Herodes; for han var og i Jerusalem i dei dagarne.
ਤਤਃ ਸ ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯਹੇਰੋਦ੍ਰਾਜਸ੍ਯ ਤਦਾ ਸ੍ਥਿਤੇਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ|
8 Herodes vart svært glad då han såg Jesus; han hadde lenge ynskt at han måtte få sjå honom; for han hadde høyrt mykje um honom og gjorde seg von um å få sjå eit teikn av honom.
ਤਦਾ ਹੇਰੋਦ੍ ਯੀਸ਼ੁੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਸਨ੍ਤੁਤੋਸ਼਼, ਯਤਃ ਸ ਤਸ੍ਯ ਬਹੁਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਸ਼੍ਰਵਣਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਕਿਞਿਚਦਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮ ਪਸ਼੍ਯਤਿ ਇਤ੍ਯਾਸ਼ਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਬਹੁਕਾਲਮਾਰਭ੍ਯ ਤੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਪ੍ਰਯਾਸੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
9 Han spurde honom um mangt og mykje, men Jesus svara ikkje eit ord.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੰ ਬਹੁਕਥਾਃ ਪਪ੍ਰੱਛ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁੱਤਰੰ ਨੋਵਾਚ|
10 Øvsteprestarne og dei skriftlærde stod der og klaga på honom so sterkt dei kunde.
ਅਥ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰੋੱਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਃ ਸਾਹਸੇਨ ਤਮਪਵਦਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰੇਭਿਰੇ|
11 Og Herodes med hermennerne sine svivyrde og hædde honom, kasta ei brikjeleg kåpa um honom og sende honom so attende til Pilatus.
ਹੇਰੋਦ੍ ਤਸ੍ਯ ਸੇਨਾਗਣਸ਼੍ਚ ਤਮਵਜ੍ਞਾਯ ਉਪਹਾਸਤ੍ਵੇਨ ਰਾਜਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਪਰਿਧਾਪ੍ਯ ਪੁਨਃ ਪੀਲਾਤੰ ਪ੍ਰਤਿ ਤੰ ਪ੍ਰਾਹਿਣੋਤ੍|
12 Den dagen vart Herodes og Pilatus vener; fyrr hadde det vore fiendskap millom deim.
ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਹੇਰੋਦ੍ਪੀਲਾਤਯੋਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵੈਰਭਾਵ ਆਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੱਦਿਨੇ ਦ੍ਵਯੋ ਰ੍ਮੇਲਨੰ ਜਾਤਮ੍|
13 So kalla Pilatus i hop øvsteprestarne og rådsherrarne og folket
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪੀਲਾਤਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨ੍ ਸ਼ਾਸਕਾਨ੍ ਲੋਕਾਂਸ਼੍ਚ ਯੁਗਪਦਾਹੂਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ,
14 og dei sagde til deim: «De hev ført denne mannen fram for meg og skulda honom for at han leider folket på avveg. No hev eg lydt honom ut, so de hev høyrt på det, men eg hev’kje funne honom saka i noko av det de klagar honom for.
ਰਾਜ੍ਯਵਿਪਰ੍ੱਯਯਕਾਰਕੋਯਮ੍ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਮੇਨੰ ਮਮ ਨਿਕਟਮਾਨੈਸ਼਼੍ਟ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਯਤ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਅਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਪਿ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਾਪਵਾਦਾਨੁਰੂਪੇਣਾਸ੍ਯ ਕੋਪ੍ਯਪਰਾਧਃ ਸਪ੍ਰਮਾਣੋ ਨ ਜਾਤਃ,
15 Og det hev ikkje Herodes heller; for eg sende dykk til honom. So kann de sjå, at han hev ikkje gjort noko, som han skulde lata livet for.
ਯੂਯਞ੍ਚ ਹੇਰੋਦਃ ਸੰਨਿਧੌ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਾ ਮਯਾ ਤਤ੍ਰਾਸ੍ਯ ਕੋਪ੍ਯਪਰਾਧਸ੍ਤੇਨਾਪਿ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਃ| ਪਸ਼੍ਯਤਾਨੇਨ ਵਧਹੇਤੁਕੰ ਕਿਮਪਿ ਨਾਪਰਾੱਧੰ|
16 Difor vil eg refsa honom og so gjeva honom fri.»
ਤਸ੍ਮਾਦੇਨੰ ਤਾਡਯਿਤ੍ਵਾ ਵਿਹਾਸ੍ਯਾਮਿ|
17 Men han laut gjeva deim ein fange fri i høgtidi.
ਤਤ੍ਰੋਤ੍ਸਵੇ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋ ਮੋਚਯਿਤਵ੍ਯਃ|
18 Då ropa dei alle som ein; «Burt med honom! Gjev oss Barabbas fri!»
ਇਤਿ ਹੇਤੋਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰੋੱਚੈਰੇਕਦਾ ਪ੍ਰੋਚੁਃ, ਏਨੰ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਬਰੱਬਾਨਾਮਾਨੰ ਮੋਚਯ|
19 - so heitte ein som var sett i fengsel for eitt upprør som hadde brote ut i byen, og for manndråp -.
ਸ ਬਰੱਬਾ ਨਗਰ ਉਪਪ੍ਲਵਵਧਾਪਰਾਧਾਭ੍ਯਾਂ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧ ਆਸੀਤ੍|
20 På nytt tala Pilatus til deim; for han vilde gjerne gjeva Jesus fri.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੀਲਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਮੋਚਯਿਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਨ੍ ਪੁਨਸ੍ਤਾਨੁਵਾਚ|
21 Men dei ropa imot: «Krossfest honom, krossfest honom!»
ਤਥਾਪ੍ਯੇਨੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵ੍ਯਧ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵ੍ਯਧੇਤਿ ਵਦਨ੍ਤਸ੍ਤੇ ਰੁਰੁਵੁਃ|
22 So tala han til deim tridje gongen og sagde: «Kva vondt hev han då gjort, denne mannen? Eg hev’kje funne honom saka i noko som han kann dømast frå livet for. Difor vil eg refsa honom og so gjeva honom fri.»
ਤਤਃ ਸ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਜਗਾਦ ਕੁਤਃ? ਸ ਕਿੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍? ਨਾਹਮਸ੍ਯ ਕਮਪਿ ਵਧਾਪਰਾਧੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਃ ਕੇਵਲੰ ਤਾਡਯਿਤ੍ਵਾਮੁੰ ਤ੍ਯਜਾਮਿ|
23 Men dei braut på, og kravde med høge rop at han skulde krossfestast, og ropi deira fekk yvertaket.
ਤਥਾਪਿ ਤੇ ਪੁਨਰੇਨੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵ੍ਯਧ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋੱਚੈਰ੍ਦ੍ਰੁʼਢੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ;
24 Då dømde Pilatus so at det skulde vera som dei kravde.
ਤਤਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਦੀਨਾਂ ਕਲਰਵੇ ਪ੍ਰਬਲੇ ਸਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਰੂਪੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਪੀਲਾਤ ਆਦਿਦੇਸ਼|
25 Han løyste den som sat fengsla for upprør og manndråp, den som dei bad um, men gav Jesus yver til deim, so dei kunde gjera med honom som dei vilde.
ਰਾਜਦ੍ਰੋਹਵਧਯੋਰਪਰਾਧੇਨ ਕਾਰਾਸ੍ਥੰ ਯੰ ਜਨੰ ਤੇ ਯਯਾਚਿਰੇ ਤੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮਿੱਛਾਯਾਂ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍|
26 Då dei førde honom burt, tok dei fat på ein mann som kom frå marki; han heitte Simon, og var frå Kyrene; honom lagde dei krossen på, so han skulde bera honom etter Jesus.
ਅਥ ਤੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯਾਨ੍ਤਿ, ਏਤਰ੍ਹਿ ਗ੍ਰਾਮਾਦਾਗਤੰ ਸ਼ਿਮੋਨਨਾਮਾਨੰ ਕੁਰੀਣੀਯੰ ਜਨੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾੰਨੇਤੁੰ ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਕਨ੍ਧੇ ਕ੍ਰੁਸ਼ਮਰ੍ਪਯਾਮਾਸੁਃ|
27 Ein stor folkehop fylgde honom; bland deim var det mange kvinnor, som øya og gret for hans skuld.
ਤਤੋ ਲੋਕਾਰਣ੍ਯਮਧ੍ਯੇ ਬਹੁਸ੍ਤ੍ਰਿਯੋ ਰੁਦਤ੍ਯੋ ਵਿਲਪਨ੍ਤ੍ਯਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਯੁਃ|
28 Jesus snudde seg åt deim og sagde: «Jerusalems døtter, gråt ikkje yver meg! Gråt heller yver dykk sjølve og borni dykkar!
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਵ੍ਯਾਘੁਟ੍ਯ ਤਾ ਉਵਾਚ, ਹੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੋ ਨਾਰ੍ੱਯੋ ਯੁਯੰ ਮਦਰ੍ਥੰ ਨ ਰੁਦਿਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵਾਪਤ੍ਯਾਰ੍ਥਞ੍ਚ ਰੁਦਿਤਿ;
29 For det kjem dagar då dei skal segja: «Sæle dei som aldri bar barn under beltet! Sælt det livet som aldri hev født, og det brjostet som aldri hev fostra!»
ਪਸ਼੍ਯਤ ਯਃ ਕਦਾਪਿ ਗਰ੍ਭਵਤ੍ਯੋ ਨਾਭਵਨ੍ ਸ੍ਤਨ੍ਯਞ੍ਚ ਨਾਪਾਯਯਨ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਰ੍ਵਨ੍ਧ੍ਯਾ ਯਦਾ ਧਨ੍ਯਾ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਸ ਕਾਲ ਆਯਾਤਿ|
30 Då kjem dei til å segja til fjelli: «Fall yver oss!» og til haugarne: «Gøym oss!»
ਤਦਾ ਹੇ ਸ਼ੈਲਾ ਅਸ੍ਮਾਕਮੁਪਰਿ ਪਤਤ, ਹੇ ਉਪਸ਼ੈਲਾ ਅਸ੍ਮਾਨਾੱਛਾਦਯਤ ਕਥਾਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਲੋਕਾ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
31 For fer dei so med det grøne treet, korleis skal det då ganga med det turre?»
ਯਤਃ ਸਤੇਜਸਿ ਸ਼ਾਖਿਨਿ ਚੇਦੇਤਦ੍ ਘਟਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਸ਼ਾਖਿਨਿ ਕਿੰ ਨ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ?
32 Tvo andre, tvo illgjerningsmenn, vart og førde av stad saman med honom og skulde lata livet.
ਤਦਾ ਤੇ ਹਨ੍ਤੁੰ ਦ੍ਵਾਵਪਰਾਧਿਨੌ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਨਿਨ੍ਯੁਃ|
33 Då dei kom til den staden som kallast Skallen, krossfeste dei honom der, og like eins illgjerningsmennerne, den eine på høgre og den andre på vinstre sida.
ਅਪਰੰ ਸ਼ਿਰਃਕਪਾਲਨਾਮਕਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਵਿਧੁਃ; ਤੱਦ੍ਵਯੋਰਪਰਾਧਿਨੋਰੇਕੰ ਤਸ੍ਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਤਦਨ੍ਯੰ ਵਾਮੇ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਵਿਧੁਃ|
34 Men Jesus sagde: «Fader, forlat deim, for dei veit ikkje kva dei gjer!» So skifte dei klædi hans millom seg og drog strå um deim.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਤ੍, ਹੇ ਪਿਤਰੇਤਾਨ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਮਸ੍ਵ ਯਤ ਏਤੇ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਨ੍ ਨ ਵਿਦੁਃ; ਪਸ਼੍ਚਾੱਤੇ ਗੁਟਿਕਾਪਾਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਵਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਵਿਭਜ੍ਯ ਜਗ੍ਰੁʼਹੁਃ|
35 Folket stod og såg på; og rådsherrarne spotta og sagde: «Han hev hjelpt andre, no kann han hjelpa seg sjølv, dersom han er Guds Messias, den utvalde!»
ਤਤ੍ਰ ਲੋਕਸੰਘਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਦਦਰ੍ਸ਼; ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਾਸਕਾਸ਼੍ਚ ਤਮੁਪਹਸ੍ਯ ਜਗਦੁਃ, ਏਸ਼਼ ਇਤਰਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਯਦੀਸ਼੍ਵਰੇਣਾਭਿਰੁਚਿਤੋ (ਅ)ਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਸ੍ਤ੍ਰਾਤਾ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵਮਧੁਨਾ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤੁ|
36 Hermennerne gjorde narr av honom; dei gjekk fram og rette honom eddik og sagde:
ਤਦਨ੍ਯਃ ਸੇਨਾਗਣਾ ਏਤ੍ਯ ਤਸ੍ਮੈ ਅਮ੍ਲਰਸੰ ਦਤ੍ਵਾ ਪਰਿਹਸ੍ਯ ਪ੍ਰੋਵਾਚ,
37 «Er du kongen yver jødarne, so hjelp deg sjølv!»
ਚੇੱਤ੍ਵੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵੰ ਰਕ੍ਸ਼਼|
38 Og uppyver honom var det ei innskrift: «Dette er kongen yver jødarne.»
ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜੇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੂਨਾਨੀਯਰੋਮੀਯੇਬ੍ਰੀਯਾਕ੍ਸ਼਼ਰੈ ਰ੍ਲਿਖਿਤੰ ਤੱਛਿਰਸ ਊਰ੍ੱਧ੍ਵੇ(ਅ)ਸ੍ਥਾਪ੍ਯਤ|
39 Ein av illgjerningsmennerne som hekk der, hædde honom og sagde: «Er’kje du Messias? - hjelp deg sjølv og oss!»
ਤਦੋਭਯਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵਯੋ ਰ੍ਵਿੱਧੌ ਯਾਵਪਰਾਧਿਨੌ ਤਯੋਰੇਕਸ੍ਤੰ ਵਿਨਿਨ੍ਦ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਚੇੱਤ੍ਵਮ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵਮਾਵਾਞ੍ਚ ਰਕ੍ਸ਼਼|
40 Då tok den andre til ords, og skjemde på honom og sagde: «Ottast ikkje du heller Gud, du som er under same domen?
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਯਸ੍ਤੰ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾਵਦਤ੍, ਈਸ਼੍ਵਰਾੱਤਵ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਭਯੰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਕਿੰ? ਤ੍ਵਮਪਿ ਸਮਾਨਦਣ੍ਡੋਸਿ,
41 Og det er me med rette; for me fær berre lika for det me hev gjort. Men han hev ikkje gjort noko urett.
ਯੋਗ੍ਯਪਾਤ੍ਰੇ ਆਵਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਵਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਸਮੁਚਿਤਫਲੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਃ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨੇਨ ਕਿਮਪਿ ਨਾਪਰਾੱਧੰ|
42 Jesus, » sagde han, «kom meg i hug når du kjem i ditt rike!»
ਅਥ ਸ ਯੀਸ਼ੁੰ ਜਗਾਦ ਹੇ ਪ੍ਰਭੇ ਭਵਾਨ੍ ਸ੍ਵਰਾਜ੍ਯਪ੍ਰਵੇਸ਼ਕਾਲੇ ਮਾਂ ਸ੍ਮਰਤੁ|
43 «Det segjer eg deg for visst, » svara Jesus: «I dag skal du vera med meg i paradis.»
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਤ੍ਵਮਦ੍ਯੈਵ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਪਰਲੋਕਸ੍ਯ ਸੁਖਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਸਿ|
44 Det var no kring den sette timen; då vart det myrkt yver heile landet, alt til den niande timen,
ਅਪਰਞ੍ਚ ਦ੍ਵਿਤੀਯਯਾਮਾਤ੍ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਯਾਮਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਰਵੇਸ੍ਤੇਜਸੋਨ੍ਤਰ੍ਹਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੋ(ਅ)ਨ੍ਧਕਾਰੇਣਾਵ੍ਰੁʼਤੋ
45 og soli svartna. Forhenget i templet rivna midt i tvo.
ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਯਵਨਿਕਾ ਚ ਛਿਦ੍ਯਮਾਨਾ ਦ੍ਵਿਧਾ ਬਭੂਵ|
46 Og Jesus ropa med høg røyst: «Fader, i dine hender gjev eg mi ånd!» Då han hadde sagt det, andast han.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰੁੱਚੈਰੁਵਾਚ, ਹੇ ਪਿਤ ਰ੍ਮਮਾਤ੍ਮਾਨੰ ਤਵ ਕਰੇ ਸਮਰ੍ਪਯੇ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਜਹੌ|
47 Då hovudsmannen såg det som hende, lova han Gud og sagde: «Den mannen var sanneleg skuldlaus!»
ਤਦੈਤਾ ਘਟਨਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿਰੀਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯਮੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਯੰ ਨਿਤਾਨ੍ਤੰ ਸਾਧੁਮਨੁਸ਼਼੍ਯ ਆਸੀਤ੍|
48 Og heile folkemengdi som hadde samla seg for å sjå på dette, øya seg og gjekk burt att då dei såg kva som hende.
ਅਥ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਗਤਾਸ੍ਤੇ ਤਾ ਘਟਨਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਵਕ੍ਸ਼਼ਃਸੁ ਕਰਾਘਾਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਚੁਟ੍ਯ ਗਤਾਃ|
49 Men alle venerne hans, og dei kvinnorne som hadde fylgt honom frå Galilæa, stod langt undan og såg på.
ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਜ੍ਞਾਤਯੋ ਯਾ ਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਸ਼੍ਚ ਗਾਲੀਲਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧਮਾਯਾਤਾਸ੍ਤਾ ਅਪਿ ਦੂਰੇ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
50 Det var ein mann som heitte Josef, ein god og rettvis mann; han høyrde til det Høge Rådet,
ਤਦਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਂ ਕ੍ਰਿਯਾਞ੍ਚਾਸੰਮਨ੍ਯਮਾਨ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣੋ
51 men hadde ikkje vore med på rådi og gjerningarne deira; han åtte heime i Arimatæa, ein by i Jødeland, og var ein av deim som venta på Guds rike -
ਯਿਹੂਦਿਦੇਸ਼ੀਯੋ (ਅ)ਰਿਮਥੀਯਨਗਰੀਯੋ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ਨਾਮਾ ਮਨ੍ਤ੍ਰੀ ਭਦ੍ਰੋ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਸ਼੍ਚ ਪੁਮਾਨ੍
52 den mannen gjekk til Pilatus og bad um likamen åt Jesus,
ਪੀਲਾਤਾਨ੍ਤਿਕੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਦੇਹੰ ਯਯਾਚੇ|
53 tok honom ned, sveipte honom i lin og lagde honom i ei grav som var hoggi i berget, og som det endå ikkje var lagd nokon i.
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵਪੁਰਵਰੋਹ੍ਯ ਵਾਸਸਾ ਸੰਵੇਸ਼਼੍ਟ੍ਯ ਯਤ੍ਰ ਕੋਪਿ ਮਾਨੁਸ਼਼ੋ ਨਾਸ੍ਥਾਪ੍ਯਤ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ਼ੈਲੇ ਸ੍ਵਾਤੇ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਤਦਸ੍ਥਾਪਯਤ੍|
54 Det var då fyrebuingsdagen, og kviledagen var i kjømdi.
ਤੱਦਿਨਮਾਯੋਜਨੀਯੰ ਦਿਨੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਸ਼੍ਚ ਸਮੀਪਃ|
55 Nokre av dei kvinnorne som hadde vore med han frå Galilæa, fylgde etter; dei skoda gravi og såg korleis likamen hans vart lagd.
ਅਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਗਾਲੀਲ ਆਗਤਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦਿਤ੍ਵਾ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਤਤ੍ਰ ਯਥਾ ਵਪੁਃ ਸ੍ਥਾਪਿਤੰ ਤੱਚ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ
56 So gjekk dei heim att og laga til angande kryddor og salvar. Kviledagen heldt dei seg i ro etter lovi.
ਵ੍ਯਾਘੁਟ੍ਯ ਸੁਗਨ੍ਧਿਦ੍ਰਵ੍ਯਤੈਲਾਨਿ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਵਿਧਿਵਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮੰ ਚਕ੍ਰੁਃ|
