Johannes 1
1 I upphavet var ordet, og ordet var hjå Gud, og ordet var Gud.
ਆਦੌ ਵਾਦ ਆਸੀਤ੍ ਸ ਚ ਵਾਦ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਾਰ੍ਧਮਾਸੀਤ੍ ਸ ਵਾਦਃ ਸ੍ਵਯਮੀਸ਼੍ਵਰ ਏਵ|
2 Han var i upphavet hjå Gud.
ਸ ਆਦਾਵੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਹਾਸੀਤ੍|
3 All ting vart til ved honom, og utan honom vart ikkje ein einaste ting til av det som hev vorte til.
ਤੇਨ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵਸ੍ਤੁ ਸਸ੍ਰੁʼਜੇ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਸ੍ਤੁਸ਼਼ੁ ਕਿਮਪਿ ਵਸ੍ਤੁ ਤੇਨਾਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਨਾਸ੍ਤਿ|
4 I honom var liv, og livet var ljoset åt menneski.
ਸ ਜੀਵਨਸ੍ਯਾਕਾਰਃ, ਤੱਚ ਜੀਵਨੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਜ੍ਯੋਤਿਃ
5 Og ljoset skin i myrkret, og myrkret fekk ikkje magt med det.
ਤੱਜ੍ਯੋਤਿਰਨ੍ਧਕਾਰੇ ਪ੍ਰਚਕਾਸ਼ੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਧਕਾਰਸ੍ਤੰਨ ਜਗ੍ਰਾਹ|
6 Det stod fram ein mann, send ifrå Gud; Johannes er namnet hans.
ਯੋਹਨ੍ ਨਾਮਕ ਏਕੋ ਮਨੁਜ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
7 Den mannen kom til vitnemål, at han skulde vitna um ljoset, so alle kunde tru ved honom.
ਤਦ੍ਵਾਰਾ ਯਥਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ ਤੱਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਸ੍ਵਰੂਪੋ ਭੂਤ੍ਵਾਗਮਤ੍,
8 Det var ikkje han som var ljoset, men han skulde vitna um ljoset.
ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਤੱਜ੍ਯੋਤਿ ਰ੍ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੱਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁਮਾਗਮਤ੍|
9 Det sanne ljoset, som lyser upp kvart menneskje, var den gongen på veg til verdi.
ਜਗਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਮਨੁਜੇਭ੍ਯੋ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਦਦਾਤਿ ਤਦੇਵ ਸਤ੍ਯਜ੍ਯੋਤਿਃ|
10 Han var i verdi, og verdi hev vorte til ved honom, og verdi kjende honom ikkje.
ਸ ਯੱਜਗਦਸ੍ਰੁʼਜਤ੍ ਤਨ੍ਮਦ੍ਯ ਏਵ ਸ ਆਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਨਾਜਾਨਨ੍|
11 Han kom til sitt eige, og hans eigne tok ikkje imot honom.
ਨਿਜਾਧਿਕਾਰੰ ਸ ਆਗੱਛਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਜਾਸ੍ਤੰ ਨਾਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍|
12 Men alle som tok imot honom, deim gav han rett til å verta Guds born, deim som trur på namnet hans,
ਤਥਾਪਿ ਯੇ ਯੇ ਤਮਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਿ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍ ਤੇਭ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰਾ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਅਧਿਕਾਰਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍|
13 som ikkje er fødde av blod, og ikkje av kjøts vilje, og ikkje av manns vilje, men av Gud.
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਜਨਿਃ ਸ਼ੋਣਿਤਾੰਨ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਭਿਲਾਸ਼਼ਾੰਨ ਮਾਨਵਾਨਾਮਿੱਛਾਤੋ ਨ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਾਦਭਵਤ੍|
14 Og Ordet vart kjøt og feste bu hjå oss, og me skoda herlegdomen hans, ein sovoren herlegdom som ein einboren Son hev frå Far sin, full av nåde og sanning.
ਸ ਵਾਦੋ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਰੂਪੇਣਾਵਤੀਰ੍ੱਯ ਸਤ੍ਯਤਾਨੁਗ੍ਰਹਾਭ੍ਯਾਂ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਃ ਸਨ੍ ਸਾਰ੍ਧਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ੍ਯਵਸਤ੍ ਤਤਃ ਪਿਤੁਰਦ੍ਵਿਤੀਯਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਯੋਗ੍ਯੋ ਯੋ ਮਹਿਮਾ ਤੰ ਮਹਿਮਾਨੰ ਤਸ੍ਯਾਪਸ਼੍ਯਾਮ|
15 Johannes vitnar um honom og ropar ut: «Han var det eg sagde soleis um: Den som kjem etter meg, hev vorte fyre meg; for han var til fyrr enn eg.»
ਤਤੋ ਯੋਹਨਪਿ ਪ੍ਰਚਾਰ੍ੱਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਿਦੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਯੋ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਮੱਤੋ ਗੁਰੁਤਰਃ; ਯਤੋ ਮਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨ ਆਸੀਤ੍; ਯਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਹੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਿਦਮ੍ ਅਦਾਂ ਸ ਏਸ਼਼ਃ|
16 Ja, av hans fullnad hev me alle fenge, og det nåde på nåde;
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਪੂਰ੍ਣਤਾਯਾ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਕ੍ਰਮਸ਼ਃ ਕ੍ਰਮਸ਼ੋਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
17 for lovi vart gjevi gjenom Moses, nåden og sanningi vart til ved Jesus Kristus.
ਮੂਸਾਦ੍ਵਾਰਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਦੱਤਾ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨੁਗ੍ਰਹਃ ਸਤ੍ਯਤ੍ਵਞ੍ਚ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਦ੍ਵਾਰਾ ਸਮੁਪਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤਾਂ|
18 Aldri hev nokon set Gud; den einborne Sonen, som er i fanget åt Faderen, han hev gjort honom kjend.
ਕੋਪਿ ਮਨੁਜ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਕਦਾਪਿ ਨਾਪਸ਼੍ਯਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਿਤੁਃ ਕ੍ਰੋਡਸ੍ਥੋ(ਅ)ਦ੍ਵਿਤੀਯਃ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਤ੍|
19 So var vitnemålet Johannes gav då jødarne sende prestar og levitar frå Jerusalem, som skulde spyrja honom: «Kven er du?»
ਤ੍ਵੰ ਕਃ? ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਯਦਾ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਯਾਜਕਾਨ੍ ਲੇਵਿਲੋਕਾਂਸ਼੍ਚ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੋ ਯੋਹਨਃ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸੁਃ,
20 Då sagde han beint ut, og dulde ikkje fyre det; han sagde beint ut: «Eg er ikkje Messias.»
ਤਦਾ ਸ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਨਾਪਹ੍ਨੂਤਵਾਨ੍ ਨਾਹਮ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤ ਇਤ੍ਯਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
21 «Kva er du då?» spurde dei. «Er du Elia?» «Nei, det er eg ikkje, » sagde han. «Er du profeten?» «Nei, » svara han.
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਕੋ ਭਵਾਨ੍? ਕਿੰ ਏਲਿਯਃ? ਸੋਵਦਤ੍ ਨ; ਤਤਸ੍ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਭਵਾਨ੍ ਸ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ? ਸੋਵਦਤ੍ ਨਾਹੰ ਸਃ|
22 «Kven er du?» sagde dei då - «so me hev eit svar å gjeva deim som hev sendt oss! Kva segjer du um deg sjølv?»
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਭਵਾਨ੍ ਕਃ? ਵਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੇਰਕਾਨ੍ ਤ੍ਵਯਿ ਕਿੰ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਿੰ ਵਦਸਿ?
23 Han sagde: «Eg er røysti som ropar i heidi: «Beinka vegen åt Herren!» som profeten Jesaja segjer.»
ਤਦਾ ਸੋਵਦਤ੍| ਪਰਮੇਸ਼ਸ੍ਯ ਪਨ੍ਥਾਨੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁਤ ਸਰ੍ੱਵਤਃ| ਇਤੀਦੰ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਤਃ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ਰਵਃ| ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਸ਼ਯਿਯੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਲਿਖਿਤਵਾਨ੍ ਸੋਹਮ੍|
24 Dei som var sende, høyrde til farisæarflokken.
ਯੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਾਸ੍ਤੇ ਫਿਰੂਸ਼ਿਲੋਕਾਃ|
25 So spurde dei honom: «Kvi døyper du då, når du ikkje er Messias, og ikkje Elia, og ikkje profeten?»
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਯਦਿ ਨਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋਸਿ ਏਲਿਯੋਸਿ ਨ ਸ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦ੍ਯਪਿ ਨਾਸਿ ਚ, ਤਰ੍ਹਿ ਲੋਕਾਨ੍ ਮੱਜਯਸਿ ਕੁਤਃ?
26 «Eg døyper med vatn, » svara Johannes; «midt ibland dykk stend ein som de ikkje kjenner:
ਤਤੋ ਯੋਹਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍, ਤੋਯੇ(ਅ)ਹੰ ਮੱਜਯਾਮੀਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੰ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕੋ ਜਨੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯ ਉਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
27 han som kjem etter meg, og som eg ikkje er verdig til å løysa skobandet åt.»
ਸ ਮਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗਤੋਪਿ ਮਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨ ਆਸੀਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਪਾਦੁਕਾਬਨ੍ਧਨੰ ਮੋਚਯਿਤੁਮਪਿ ਨਾਹੰ ਯੋਗ੍ਯੋਸ੍ਮਿ|
28 Dette gjekk fyre seg i Betania, på hi sida åt Jordan, der Johannes var og døypte.
ਯਰ੍ੱਦਨਨਦ੍ਯਾਃ ਪਾਰਸ੍ਥਬੈਥਬਾਰਾਯਾਂ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ਸ੍ਥਾਨੇ ਯੋਹਨਮੱਜਯਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸਰ੍ੱਵਮੇਤਦ੍ ਅਘਟਤ|
29 Dagen etter ser han Jesus koma burt imot seg, og segjer: «Sjå der er Guds lamb, som tek burt verdsens synd!
ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਯੋਹਨ੍ ਸ੍ਵਨਿਕਟਮਾਗੱਛਨ੍ਤੰ ਯਿਸ਼ੁੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਪ੍ਰਾਵੋਚਤ੍ ਜਗਤਃ ਪਾਪਮੋਚਕਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕੰ ਪਸ਼੍ਯਤ|
30 Det er han eg sagde det um: Etter meg kjem ein mann som hev vorte fyre meg; for han var til fyrr enn eg.
ਯੋ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਮੱਤੋ ਗੁਰੁਤਰਃ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਰ੍ਮਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸੋ(ਅ)ਵਰ੍ੱਤਤ ਯਸ੍ਮਿੰਨਹੰ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਸ ਏਵਾਯੰ|
31 Eg kjende honom ikkje, men for di han skulde openberrast åt Israel, difor er det eg er komen og døyper med vatn.»
ਅਪਰੰ ਨਾਹਮੇਨੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਭਿਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾ ਏਨੰ ਯਥਾ ਪਰਿਚਿਨ੍ਵਨ੍ਤਿ ਤਦਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣਾਹੰ ਜਲੇ ਮੱਜਯਿਤੁਮਾਗੱਛਮ੍|
32 Og Johannes vitna: «Eg hev set Anden dala ned som ei duva frå himmelen, og han stana yver honom.
ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਯੋਹਨਪਰਮੇਕੰ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਵਿਹਾਯਸਃ ਕਪੋਤਵਦ੍ ਅਵਤਰਨ੍ਤਮਾਤ੍ਮਾਨਮ੍ ਅਸ੍ਯੋਪਰ੍ੱਯਵਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੰ ਚ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨਹਮ੍|
33 Eg kjende honom ikkje, men han som sende meg til å døypa med vatn, han sagde til meg: «Den du ser Anden dalar ned imot og stanar yver, han er den som døyper med den Heilage Ande.»
ਨਾਹਮੇਨੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਭਿਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਲੇ ਮੱਜਯਿਤੁੰ ਮਾਂ ਪ੍ਰੈਰਯਤ੍ ਸ ਏਵੇਮਾਂ ਕਥਾਮਕਥਯਤ੍ ਯਸ੍ਯੋਪਰ੍ੱਯਾਤ੍ਮਾਨਮ੍ ਅਵਤਰਨ੍ਤਮ੍ ਅਵਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਞ੍ਚ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਯਸਿ ਸਏਵ ਪਵਿਤ੍ਰੇ ਆਤ੍ਮਨਿ ਮੱਜਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
34 Og eg hev set det, og hev vitna at han er Guds Son.»
ਅਵਸ੍ਤੰਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤਨਯ ਇਤਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਾਮਿ|
35 Andre dagen stod Johannes der atter med tvo av læresveinarne sine.
ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਯੋਹਨ੍ ਦ੍ਵਾਭ੍ਯਾਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧੇਂ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍
36 Då ser han Jesus, som kom gangande, og segjer: «Sjå der er Guds lamb!»
ਯਿਸ਼ੁੰ ਗੱਛਨ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕੰ ਪਸ਼੍ਯਤੰ|
37 Dei tvo læresveinarne høyrde kva han sagde, og fylgde etter Jesus.
ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਦ੍ਵੌ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੌ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਈਯਤੁਃ|
38 Då snudde Jesus seg, og då han såg dei fylgde etter honom, sagde han til deim: «Kva vil de?» «Kvar bur du, rabbi?» spurde dei - rabbi tyder meister -.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤੌ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛਨ੍ਤੌ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਯੁਵਾਂ ਕਿੰ ਗਵੇਸ਼ਯਥਃ? ਤਾਵਪ੍ਰੁʼੱਛਤਾਂ ਹੇ ਰੱਬਿ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ ਭਵਾਨ੍ ਕੁਤ੍ਰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ?
39 «Kom, so skal de sjå!» svara han. So gjekk dei med honom, og såg kvar han budde, og dei vart verande hjå honom den dagen. Det var ikring tiande timen.
ਤਤਃ ਸੋਵਾਦਿਤ੍ ਏਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਯਤੰ| ਤਤੋ ਦਿਵਸਸ੍ਯ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਪ੍ਰਹਰਸ੍ਯ ਗਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੌ ਤੱਦਿਨੰ ਤਸ੍ਯ ਸਙ੍ਗੇ(ਅ)ਸ੍ਥਾਤਾਂ|
40 Andreas, bror åt Simon Peter, var ein av dei tvo som hadde høyrt ordi hans Johannes og fylgt etter Jesus.
ਯੌ ਦ੍ਵੌ ਯੋਹਨੋ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯਿਸ਼ੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗਮਤਾਂ ਤਯੋਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਾ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਃ
41 Han finn fyrst bror sin, Simon, og segjer til honom: «Me hev funne Messias!» - Messias er det same som Kristus -.
ਸ ਇਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਥਮੰ ਨਿਜਸੋਦਰੰ ਸ਼ਿਮੋਨੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਪੁਰੁਸ਼਼ੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
42 Han tok honom med seg til Jesus. Jesus såg på honom og sagde: «Du er Simon Johannesson; du skal kallast Kefas!» - Kefas er det same som Peter -.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤੰ ਯਿਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨਯਤ੍| ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਵਦਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਯੂਨਸਃ ਪੁਤ੍ਰਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵੰਨਾਮਧੇਯੰ ਕੈਫਾਃ ਵਾ ਪਿਤਰਃ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
43 Dagen etter vilde Jesus taka ut og fara til Galilæa. Han møter Filip, og segjer til honom: «Fylg meg!»
ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਯੀਸ਼ੌ ਗਾਲੀਲੰ ਗਨ੍ਤੁੰ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤਚੇਤਸਿ ਸਤਿ ਫਿਲਿਪਨਾਮਾਨੰ ਜਨੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਵੋਚਤ੍ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛ|
44 Filip var frå Betsaida, same byen som Andreas og Peter var ifrå.
ਬੈਤ੍ਸੈਦਾਨਾਮ੍ਨਿ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਗ੍ਰਾਮੇ ਪਿਤਰਾਨ੍ਦ੍ਰਿਯਯੋਰ੍ਵਾਸ ਆਸੀਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਗ੍ਰਾਮੇ ਤਸ੍ਯ ਫਿਲਿਪਸ੍ਯ ਵਸਤਿਰਾਸੀਤ੍|
45 Filip møter Natanael, og segjer til honom: «Me hev funne den som Moses hev skrive um i lovi, og som profetarne hev skrive um; det er Jesus Josefsson frå Nasaret.»
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਫਿਲਿਪੋ ਨਿਥਨੇਲੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਵਦਤ੍ ਮੂਸਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇਸ਼਼ੁ ਚ ਯਸ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤੰ ਯੂਸ਼਼ਫਃ ਪੁਤ੍ਰੰ ਨਾਸਰਤੀਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼੍ਮ ਵਯੰ|
46 «Kann det koma noko godt frå Nasaret?» sagde Natanael. «Kom og sjå!» svara Filip.
ਤਦਾ ਨਿਥਨੇਲ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਨਾਸਰੰਨਗਰਾਤ ਕਿੰ ਕਸ਼੍ਚਿਦੁੱਤਮ ਉਤ੍ਪਨ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ? ਤਤਃ ਫਿਲਿਪੋ (ਅ)ਵੋਚਤ੍ ਏਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਯ|
47 Jesus såg Natanael koma burt imot seg, og sagde um honom: «Sjå der er ein egte israelit, ein som det ikkje finst svik i!»
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਤਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਯਾਯੰ ਨਿਸ਼਼੍ਕਪਟਃ ਸਤ੍ਯ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਃ|
48 Natanael segjer til honom: «Kvar kjenner du meg ifrå?» «Eg såg deg då du var under fiketreet, fyrr Filip ropa på deg, » svara Jesus.
ਤਤਃ ਸੋਵਦਦ੍, ਭਵਾਨ੍ ਮਾਂ ਕਥੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਭਿਜਾਨਾਤਿ? ਯੀਸ਼ੁਰਵਾਦੀਤ੍ ਫਿਲਿਪਸ੍ਯ ਆਹ੍ਵਾਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯਦਾ ਤ੍ਵਮੁਡੁਮ੍ਬਰਸ੍ਯ ਤਰੋਰ੍ਮੂਲੇ(ਅ)ਸ੍ਥਾਸ੍ਤਦਾ ਤ੍ਵਾਮਦਰ੍ਸ਼ਮ੍|
49 Då tok Natanael til ords og sagde til honom: «Rabbi, du er Guds Son, du er Israels konge!»
ਨਿਥਨੇਲ੍ ਅਚਕਥਤ੍, ਹੇ ਗੁਰੋ ਭਵਾਨ੍ ਨਿਤਾਨ੍ਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋਸਿ, ਭਵਾਨ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ਸ੍ਯ ਰਾਜਾ|
50 «Trur du for di eg sagde deg at eg hadde set deg innunder fiketreet?» svara Jesus; «du skal få sjå større ting enn det.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍, ਤ੍ਵਾਮੁਡੁਮ੍ਬਰਸ੍ਯ ਪਾਦਪਸ੍ਯ ਮੂਲੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨਾਹੰ ਮਮੈਤਸ੍ਮਾਦ੍ਵਾਕ੍ਯਾਤ੍ ਕਿੰ ਤ੍ਵੰ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸੀਃ? ਏਤਸ੍ਮਾਦਪ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਾਣਿ ਕਾਰ੍ੱਯਾਣਿ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸਿ|
51 Det segjer eg dykk for visst og sant, » sagde han med honom: «De skal sjå himmelen open og Guds englar stiga upp og stiga ned yver Menneskjesonen.»
ਅਨ੍ਯੱਚਾਵਾਦੀਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਇਤਃ ਪਰੰ ਮੋਚਿਤੇ ਮੇਘਦ੍ਵਾਰੇ ਤਸ੍ਮਾਨ੍ਮਨੁਜਸੂਨੁਨਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤਗਣਮ੍ ਅਵਰੋਹਨ੍ਤਮਾਰੋਹਨ੍ਤਞ੍ਚ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
