< Jobs 39 >

1 Steingeiti, veit du når ho kidar? Vaktar du riderne åt hindi?
Аще уразумел еси время рождения коз живущих на горах каменных? Усмотрил же ли еси болезнь при рождении еленей?
2 Tel måna’rne dei gjeng med unge, og kjenner du deira fødetid?
Изчислил же ли еси месяцы их исполнены рождения их, болезни же их разрешил ли еси?
3 Dei bøygjer seg, fø’r sine ungar, so er det slutt med deira rider.
Вскормил же ли еси детищы их вне страха, болезни же их отслеши ли?
4 På marki kidi veks seg store, spring burt og kjem’kje att til deim.
Извергнут чада своя, умножатся в порождении, изыдут и не возвратятся к ним.
5 Kven let villasnet renna fritt, tok bandet av det skjerre dyr,
Кто же есть пустивый осла дивияго свободна, узы же его кто разрешил?
6 som eg gav øydemark til heim, den salte steppa til ein bustad?
Положих же жилище его пустыню и селения его сланость:
7 Det lær åt byen med sitt ståk, slepp høyra skjenn frå drivaren.
смеяйся многу народу града, стужания же данническаго не слышай,
8 Det finn seg beite millom fjell, og leitar upp kvart grøne strå.
усмотрит на горах пажить себе и вслед всякаго злака ищет.
9 Skal tru villuksen vil deg tena, og natta yver ved di krubba?
Похощет же ли ти единорог работати, или поспати при яслех твоих?
10 Kann du til fori honom tøyma, horvar han dalar etter deg?
Привяжеши ли ремением иго его, и провлечет ти бразды на поли?
11 Lit du på honom for hans styrke? Og yverlet du han ditt arbeid?
Надеешилися нань, яко многа крепость его? Попустиши же ли ему дела твоя?
12 Trur du han til å føra grøda heim og draga henne inn i løda?
Повериши же ли, яко воздаст ти семя? Внесет же ли ти в гумно?
13 Struss-hoa flaksar kåt med vengen, men viser fjør og veng morskjærleik?
Крило веселящихся нееласса, аще зачнет асида и несса?
14 Nei, ho legg sine egg på jordi, og let so sanden verma deim;
Яко оставит на земли яица своя, и на персти согреет,
15 ho gløymer at ein fot kann treda og villdyr trakka deim i kras.
и забы, яко нога разбиет, и зверие селнии поперут:
16 Hardt fer ho åt med sine ungar, som var dei ikkje hennar eigne; for fåfengt stræv ho ikkje ræddast.
ожесточися на чада своя, аки бы не ея, вотще трудися без страха,
17 For Gud let henne gløyma visdom, han ei tiletla henne vit.
яко сокры Бог ей премудрость и не удели ей в разуме:
18 Men når ho baskar seg i veg, ho lær åt både hest og mann.
во время же на высоту вознесет, посмеется коню и седящему на нем.
19 Skal tru um du gjev hesten kraft og klæder halsen hans med mån?
Или ты обложил еси коня силою, и облекл же ли еси выю его в страх?
20 Let du han som grashoppen springa alt med han frøser skræmeleg.
Обложил же ли еси его всеюружием, славу же персей его дерзостию?
21 Glad i si kraft han marki skrapar og fer so fram mot væpna flokk.
Копытом копая на поли играет и исходит на поле с крепостию:
22 Han urædd er og lær åt rædsla, for sverdet ei han vender um,
сретая стрелы посмеявается и не отвратится от железа:
23 det skranglar pilhus yver honom, det blenkjer spjot til styng og skot.
над ним играет лук и мечь,
24 Med ståk og bråk han slukar jordi, ustyrleg når stridsluren gjeng.
и гневом потребит землю и не имать веры яти, дондеже вострубит труба:
25 Han kneggjar: «Hui!» når luren læt, han verar striden langan leid, med skrik frå hovdingar og herrop!
трубе же вострубившей глаголет, благоже: издалеча же обоняет рать, со скаканием и ржанием.
26 Flyg hauken upp ved ditt forstand og spilar vengjerne mot sud?
И твоею ли хитростию стоит ястреб, распростер криле недвижимь, зря на юг?
27 Stig ørnen høgt av di du byd, og byggjer reiret sitt i høgdi?
Твоим же ли повелением возносится орел, неясыть же на гнезде своем седя вселяется,
28 Han bur på berg og held seg der, på kvasse tind og høge nut.
на версе камене и в сокровене?
29 Derfrå han spæjar etter mat, hans augo yver viddi skodar.
Тамо же сый ищет брашна, издалеча очи его наблюдают,
30 Hans ungar gløypar i seg blod; der det finst lik, der er han og.»
птичищи же его валяются в крови: идеже аще будут мертвечины, абие обретаются.

< Jobs 39 >