Jobs 11

1 Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:

Andin Naamatliq Zofar jawaben mundaq dédi: —

2 «Skal slik ei svalling ei få svar? Skal slik ein storpratar få rett?

«Gep mundaq köp tursa, uni jawabsiz qaldurghili bolmas? Sözmen kishi özini aqlisa bolamdu?

3 Skal menner for din ordflaum tegja? Skal du få spotta utan skjemsla?

Séning sepseteliring köpchilikning aghzini tuwaqlisa bolamdu? Sen mazaq qilip sözligendin kéyin, héchkim bu ishni yüzüngge salmisunmu?

4 Du segjer: «Rein er læra mi, eg skuldfri er i dine augo.»

Chünki sen: «Méning eqidilirim saptur, Men sen [Xudaning] aldida pakmen» — déding.

5 Men dersom berre Gud vil tala og opna munnen sin mot deg,

Ah, Tengri gep qilsidi! Aghzini échip séni eyiblisidi!

6 og syna deg sin løynde visdom, kor han eig vit i dobbelt mål! Då skulde du nok skyna at Gud gjev deg noko til av syndi.

Shundaq qilip U danaliqning sirlirini sanga échip bersidi! Chünki danaliq ikki terepliktur! Tengrining gunahingning xéli bir qismini kötüriwétip, ulardin ötidighanliqini obdan bilip qoy!

7 Skal tru Guds tankedjup du kjenner? Hev du nått fram til Allvalds grensa?

Sen Tengrini izdigen teqdirdimu Uni tüptin tonuyalamsen?! Hemmige Qadirning cheksizlikini chüshinip yételemsen?

8 Høgar’ enn himmelen - kva gjer du? Djupar’ enn helheimen - kva veit du? (Sheol h7585)

[Bundaq danaliq] asmandin égizdur, [uninggha érishishke] néme amaling bar? U tehtisaradin chongqurdur, sen némini bileleysen? (Sheol h7585)

9 Lenger enn jordi strekkjer seg og breidare enn havet sjølv.

Uning uzunluqi yer-zémindin uzundur, Kengliki déngiz-okyanlardin kengdur.

10 Når han skrid fram og legg i lekkjor, stemnar til doms, kven stoggar honom?

U ötüp kétiwétip, ademni qamisa, uni soraqqa chaqirsa, kimmu Uni tosalisun?

11 Han kjenner deim som talar lygn; han ser den falske utan leiting.

Chünki U saxta ademlerni obdan bilidu, U tekshürmey turupla aldamchiliqni alliqachan körüp bolghan.

12 Det tome hovud fær forstand, og asenfolen vert til mann.

«Insan tughulup bir yawa éshekning texiyige aylan’ghuche, Nadan adem dana bolur!».

13 Men vil du bu ditt hjarta rett og henderne mot honom breida

Biraq sen bolsang, eger qelbingni toghrilatsang, Qolungni Xudagha qarap sozsang,

14 og halda svik frå handa di og urett burte frå ditt tjeld,

Qolungdiki qebihlikni özüngdin néri qilsang, Chédirliringda héch yamanliqni turghuzmisangla,

15 då kann du lyt’laust hovud lyfta, då stend du fast og ræddast ikkje;

Sen u chaghda yüzüngni qusursiz kötürüp yürisen, Tewrenmes, qorqunchsiz bolisen;

16 då kann du gløyma all di møda, liksom ei elv som framum rann.

Japayingni untuysen, Hetta éqip ötüp ketken suni oylighandek ularni esleysen;

17 Klårar’ enn dagen stend ditt liv, og myrkret vert til morgongråe;

Künliring chüshtiki nurdin yoruq bolidu, Séni hazir qarangghuluq basqini bilen, tangdek parlaq bolisen.

18 då er du trygg, då hev du von, du ottelaus til kvile gjeng.

Ümiding bar bolghachqa, sen himayige ige bolisen, Sen etrapinggha xatirjem qarap aram élip olturisen.

19 Du ligg, og ingen upp deg skræmer, og mange vil deg gjerne tekkjast.

Rast, sen yatqiningda, héchkimning weswesisi bolmaydu, Eksiche nurghunlighan kishiler séning himmitingni izdep kélidu.

20 Men augo veiknar på dei vonde; dei hev’kje nokor tilflugt meir, men ventar på å anda ut.»

Biraq rezillerning közliri nuridin kétidu, Ulargha qéchishqa héch yol qalmaydu, Ularning ümidi nepisi toxtashtin ibaret bolidu, xalas».