Hebreerne 6
1 Difor vil me springa yver barnelærdomen um Kristus og skrida fram til det fullkomne, og ikkje atter leggja grunnvollen med umvending frå daude gjerningar og tru på Gud,
வயம்’ ம்ரு’திஜநககர்ம்மப்⁴யோ மந: பராவர்த்தநம் ஈஸ்²வரே விஸ்²வாஸோ மஜ்ஜநஸி²க்ஷணம்’ ஹஸ்தார்பணம்’ ம்ரு’தலோகாநாம் உத்தா²நம்
அநந்தகாலஸ்தா²யிவிசாராஜ்ஞா சைதை: புநர்பி⁴த்திமூலம்’ ந ஸ்தா²பயந்த: க்²ரீஷ்டவிஷயகம்’ ப்ரத²மோபதே³ஸ²ம்’ பஸ்²சாத்க்ரு’த்ய ஸித்³தி⁴ம்’ யாவத்³ அக்³ரஸரா ப⁴வாம| (aiōnios g166)
3 Og dette vil me gjera, um Gud gjev lov til det.
ஈஸ்²வரஸ்யாநுமத்யா ச தத்³ அஸ்மாபி⁴: காரிஷ்யதே|
4 For det er umogelegt at dei som ein gong er upplyste og hev smaka den himmelske gåva og fenge lut i den Heilage Ande
ய ஏகக்ரு’த்வோ தீ³ப்திமயா பூ⁴த்வா ஸ்வர்கீ³யவரரஸம் ஆஸ்வதி³தவந்த: பவித்ரஸ்யாத்மநோ(அ)ம்’ஸி²நோ ஜாதா
ஈஸ்²வரஸ்ய ஸுவாக்யம்’ பா⁴விகாலஸ்ய ஸ²க்திஞ்சாஸ்வதி³தவந்தஸ்²ச தே ப்⁴ரஷ்ட்வா யதி³ (aiōn g165)
6 og so fell frå, atter kann uppnyast til umvending, sidan dei på nytt krossfester Guds son for seg og gjer honom til spott.
ஸ்வமநோபி⁴ரீஸ்²வரஸ்ய புத்ரம்’ புந: க்ருஸே² க்⁴நந்தி லஜ்ஜாஸ்பத³ம்’ குர்வ்வதே ச தர்ஹி மந: பராவர்த்தநாய புநஸ்தாந் நவீநீகர்த்தும்’ கோ(அ)பி ந ஸ²க்நோதி|
7 For den jordi som drikk regnet som ofte fell på henne, og ber gagnleg grøda åt deim som ho vert dyrka for, ho fær velsigning av Gud;
யதோ யா பூ⁴மி: ஸ்வோபரி பூ⁴ய: பதிதம்’ வ்ரு’ஷ்டிம்’ பிவதீ தத்ப²லாதி⁴காரிணாம்’ நிமித்தம் இஷ்டாநி ஸா²காதீ³ந்யுத்பாத³யதி ஸா ஈஸ்²வராத்³ ஆஸி²ஷம்’ ப்ராப்தா|
8 men ber ho tornar og tistlar, so er ho udugleg og forbanning nær, og enden med henne er å verta brend.
கிந்து யா பூ⁴மி ர்கோ³க்ஷுரகண்டகவ்ரு’க்ஷாந் உத்பாத³யதி ஸா ந க்³ராஹ்யா ஸா²பார்ஹா ச ஸே²ஷே தஸ்யா தா³ஹோ ப⁴விஷ்யதி|
9 Men um dykk, kjære vener, er me visse på det som betre er, og som høyrer til frelsa, um me og talar soleis.
ஹே ப்ரியதமா: , யத்³யபி வயம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ வாக்யம்’ பா⁴ஷாமஹே ததா²பி யூயம்’ தத உத்க்ரு’ஷ்டா: பரித்ராணபத²ஸ்ய பதி²காஸ்²சாத்⁴வ இதி விஸ்²வஸாம: |
10 For Gud er ikkje urettferdig, so han skulde gløyma dykkar verk og den kjærleiken som de hev synt for hans namn, med di de hev tent og endå tener dei heilage.
யதோ யுஷ்மாபி⁴: பவித்ரலோகாநாம்’ ய உபகாரோ (அ)காரி க்ரியதே ச தேநேஸ்²வரஸ்ய நாம்நே ப்ரகாஸி²தம்’ ப்ரேம ஸ்²ரமஞ்ச விஸ்மர்த்தும் ஈஸ்²வரோ(அ)ந்யாயகாரீ ந ப⁴வதி|
11 Men me ynskjer at kvar ein av dykk må syna den same ihuge for den fulle vissa i voni alt til enden,
அபரம்’ யுஷ்மாகம் ஏகைகோ ஜநோ யத் ப்ரத்யாஸா²பூரணார்த²ம்’ ஸே²ஷம்’ யாவத் தமேவ யத்நம்’ ப்ரகாஸ²யேதி³த்யஹம் இச்சா²மி|
12 so de ikkje skal verta seinføre, men fylgja etter deim som ved tru og tolmod erver lovnaderne.
அத: ஸி²தி²லா ந ப⁴வத கிந்து யே விஸ்²வாஸேந ஸஹிஷ்ணுதயா ச ப்ரதிஜ்ஞாநாம்’ ப²லாதி⁴காரிணோ ஜாதாஸ்தேஷாம் அநுகா³மிநோ ப⁴வத|
13 For då Gud gav Abraham lovnaden, og han ingen større hadde å sverja ved, so svor han ved seg sjølv
ஈஸ்²வரோ யதா³ இப்³ராஹீமே ப்ரத்யஜாநாத் ததா³ ஸ்²ரேஷ்ட²ஸ்ய கஸ்யாப்யபரஸ்ய நாம்நா ஸ²பத²ம்’ கர்த்தும்’ நாஸ²க்நோத், அதோ ஹேதோ: ஸ்வநாம்நா ஸ²பத²ம்’ க்ரு’த்வா தேநோக்தம்’ யதா²,
14 og sagde: «Sanneleg, eg vil rikleg velsigna deg og gjera deg storleg mangfaldig.»
"ஸத்யம் அஹம்’ த்வாம் ஆஸி²ஷம்’ க³தி³ஷ்யாமி தவாந்வயம்’ வர்த்³த⁴யிஷ்யாமி ச| "
15 Og soleis vann han lovnaden, då han hadde venta med tolmod.
அநேந ப்ரகாரேண ஸ ஸஹிஷ்ணுதாம்’ விதா⁴ய தஸ்யா: ப்ரத்யாஸா²யா: ப²லம்’ லப்³த⁴வாந்|
16 For menneskje sver ved ein større, og eiden er deim ein ende på all motsegn til stadfesting.
அத² மாநவா: ஸ்²ரேஷ்ட²ஸ்ய கஸ்யசித் நாம்நா ஸ²பந்தே, ஸ²பத²ஸ்²ச ப்ரமாணார்த²ம்’ தேஷாம்’ ஸர்வ்வவிவாதா³ந்தகோ ப⁴வதி|
17 Difor lagde Gud ein eid til, då han enn meir vilde syna ervingarne til lovnaden kor ubrigdeleg hans vilje var,
இத்யஸ்மிந் ஈஸ்²வர: ப்ரதிஜ்ஞாயா: ப²லாதி⁴காரிண: ஸ்வீயமந்த்ரணாயா அமோக⁴தாம்’ பா³ஹுல்யதோ த³ர்ஸ²யிதுமிச்ச²ந் ஸ²பதே²ந ஸ்வப்ரதிஜ்ஞாம்’ ஸ்தி²ரீக்ரு’தவாந்|
18 so me ved tvo ubrigdelege ting, som Gud umogeleg kunde svika i, skulde hava ei sterk trøyst, me som flydde til å gripa den voni som ventar oss,
அதஏவ யஸ்மிந் அந்ரு’தகத²நம் ஈஸ்²வரஸ்ய ந ஸாத்⁴யம்’ தாத்³ரு’ஸே²நாசலேந விஷயத்³வயேந ஸம்முக²ஸ்த²ரக்ஷாஸ்த²லஸ்ய ப்ராப்தயே பலாயிதாநாம் அஸ்மாகம்’ ஸுத்³ரு’டா⁴ ஸாந்த்வநா ஜாயதே|
19 den me hev som eit anker for sjæli, eit som er trygt og fast og når inn um forhenget,
ஸா ப்ரத்யாஸா²ஸ்மாகம்’ மநோநௌகாயா அசலோ லங்க³ரோ பூ⁴த்வா விச்சே²த³கவஸ்த்ரஸ்யாப்⁴யந்தரம்’ ப்ரவிஷ்டா|
