< Esekiel 23 >

1 Herrens ord kom til meg; han sagde:
HIKI mai la ka olelo a Iehova ia'u, i mai la,
2 Menneskjeson! Det var tvo kvinnor, døtter åt ei mor.
E ke keiki a ke kanaka, Elua aku la wahine, na kaikamahine a ka makuwahine hookahi:
3 Og dei dreiv hor i Egyptarland, i sin ungdom dreiv dei hor; der tukla dei med brjosti deira og klemde på deira møyarbarm.
Moe kolohe laua ma Aiguipita; moe kolohe laua i ko laua wa opiopio: malaila i kaomiia ko laua mau umauma, a malaila i paopao ai lakou i na omaka o ko laua puupaa ana.
4 Og namni deira var: Åhåla, den største, og Åhåliba, syster hennar. Og dei vart mine og fødde søner og døtter. Og um namni deira er å segja: Samaria er Åhåla, og Jerusalem Åhåliba.
A o ko laua mau inoa, o Ahola ke kaikuaana, a o Aholiba kona kaikaina; a na'u no laua, a ua hanau laua i na keikikaue a me na kaikamahine. Pela hoi ko laua mau inoa, o Ahola, o Samaria ia, a o Aholiba, o Ierusalema ia.
5 Men Åhåla gav seg frå meg og dreiv hor, og ho tok til å lysta etter elskarane sine, etter assyrarane, dei våpndjerve,
Moe kolohe aku la o Ahola i kona wa na'u, a hauoli no ia i kana mau ipo, ko Asuria kona hoalauna,
6 som var klædde i blått purpur, jarlar og landshovdingar, fagre sveinar alle saman, ridarar, ridande på hestar.
I aahuia i ke kapa poni uliuli, na luna koa me na'lii, na kanaka ui e makemakeia lakou a pau, a hoohololio e holo ana maluna o na lio.
7 Og med deim heldt ho seg i hordom, med alle dei gildaste av Assurs-sønerne. Og ho sulka seg med alle ho lyste etter, og med alle deira ufysne avgudar.
Pela ia i hana'i i kona moe kolohe ana me lakou, me ko Asuria poe a pau i waeia, a me ka poe a pau ana i hauoli ai; a me ko lakou mau akuakii a pau i hoohaumia ai oia ia ia iho.
8 Og ho heldt seg ikkje frå sin hordom frå Egyptarland. For dei hadde lege med henne i hennar ungdom, og dei hadde klemt på hennar møyarbarm og helt ut yver henne sin hordom.
Aole hoi ia i haalele i kona moe kolohe ana mai Aigupita mai; no ka mea, i kona wa opiopio moe pu lakou me ia, a pepe iho la i na u o kona puupaa ana, a ua ninini aku i ko lakou moe kolohe ana maluna ona.
9 Difor gav eg henne i henderne på hennar elskarar, i henderne på Assurs-sønerne, som ho hadde lysta etter.
Nolaila i haawi aku ai au ia ia iloko o ka lima o kana poe ipo, i ka lima o ko Asuria, na mea ana i hauoli ai.
10 Dei nækte blygsli hennar. Hennar søner og døtter tok dei, og henne sjølv drap dei med sverd. Og ho vart namnspurd ibland kvinnor, og dom heldt dei yver henne.
Ua wehe lakou i kona wahi huna, a lalau hoi i kana mau kaikamahine, a pepehi iho la lakou ia ia me ka pahikaua; a kaulana aku la oia iwaena o na wahine, no ka mea, ua hoopai lakou ia ia.
11 Og endå hennar syster Åhåliba såg det, vart ho skamlausare i sine lyster enn ho, og verre i sin hordom enn syster si.
A ike aku la kona kaikaina o Aholiba ia mea, ua oi aku kona hewa i kona kuko ana mamua ona, a i kona moe kolohe ana mamua o kona kaikuaana i kona moe kolohe ana.
12 Ho lysta etter Assurs-sønerne, jarlar og landshovdingar, våpndjerve karar, gildt klædde, ridarar, ridande på sine hestar, fagre sveinar alle saman.
Hauoli iho la oia i ko Asuria kona mau hoalauna, na luna koa a me na'lii kahiko nani ia, na hoohololio, e holo ana maluna o na lio, he poe kanaka ui lakou a pau e makemakeia.
13 Og eg såg at ho vart sulka; ein og same veg gjekk dei båe.
Alaila ike aku la au ua haumia ia, hele pu hoi laua i ka aoao hookahi;
14 Og ho for endå lenger med sin hordom; då ho såg menner rita på veggen, bilæte av kaldæarar, måla med raude liter,
A ua hoomahuahua oia i kona moe kolohe ana; no ka mea, i kona ike ana i na kanaka i kakauia ma ka paia, o na kii o ko Kaledea i kakauia me ka pena ulaula,
15 gyrde med belte um lenderne, med breide huvor på hovudet, sjåande til som vognkjempor alle saman, på skap Babels-sønerne som hev Kaldæa til heimland
Kaeiia hoi me na kaei ma ko lakou puhaka, nani hoi ko lakou lole hooluuia ma ko lakou mau poo, he poe alii lakou a pau i ka nana aku, ma ke ano o ko Babulona no Kaledea, ko lakou aina hanau:
16 - då lysta ho etter deim fyrst ho såg deim for sine augo, og ho sende bod til deim i Kaldæa.
A i kona ike ana ia lakou me kona mau maka, hauoli aku la oia ia lakou, a hoouna aku la i na elele io lakou la ma Kaledea.
17 Og Babels-sønerne kom til henne og låg med henne i elskhug og sulka henne med sin hordom. Men då ho var utsulka med deim, vende hennar sjæl seg frå deim.
Hele mai la hoi ko Babela io na la iloko o ka moe aloha, a hoohaumia ia ia me ko lakou moe kolohe ana, a ua haumia oia ia lakou, a ua ku e kona manao ia lakou.
18 Og ho for berrsynt fram med sin hordom og nækte blygsli. Då vende mi sjæl seg ifrå henne likeins som mi sjæl hadde vendt seg frå syster hennar.
A pela i hoike ai oia i kona moe kolohe ana, a wehe hoi i kona wahi huna; alaila ku e ko'u manao ia ia, e like me ke ku e ana o ko'u naau i kona kaikuaana.
19 Men ho gjekk endå lenger i sin hordom, med di ho kom i hug ungdomsdagarne sine, då ho dreiv hor i Egyptarland.
Ua hoomabuahua nae oia i kona moe kolohe ana, e hoomanao ana i na la o kona opiopio ana i moe kolohe ai i ka aina o Aigupita.
20 So tok ho til å lysta etter horkallarne deira, som hadde kjøt nett som asen og fløde som hestar.
No ka mea, ua hauoli oia i kana mau ipo, o ko lakou io he like me ka io o na hoki, a o ko lakou kahe ana ua like me ko na lio kahe ana.
21 Og du trådde etter ulivnaden i din ungdom, då egyptarane klemde på barmen din medan du hadde møyarbrjost.
Pela i hoomanao ai oe i ka moe kolohe ana o kou wa opiopio, i ka pepe ana o kou mau omaka i ko Aigupita no na u o kou opiopio ana.
22 Difor, Åhåliba, so segjer Herren, Herren: Sjå, eg vekkjer upp elskarane dine imot deg, deim som sjæli di hev vendt seg frå, og let deim koma yver deg frå alle stader.
Nolaila, e Aholiba, ke i mai nei Iehova ka Haku penei; E hooku ae au i kau mau ipo e ku e ia oe, na mea a kou naau i ku e ai, a e lawe mai au ia lakou e ku e ia oe a puni;
23 Babels-sønerne og alle kaldæarar, Pekod og Sjoa og Koa, og alle Assurs-sønerne med deim, fagre sveinar, jarlar og hovdingar alle saman, vognkjempor, namnfræge menner, ridande på hestar alle saman.
I ko Babulona, a me ko Kaledea a pau, o Pekoda, a me Soa, a me Koa, a me ko Asuria a pau me lakou; he poe kanaka ui i makemakeia lakou a pau na luna koa, me na'lii, a me na haku nui, a he kaulana hoi, e holo ana lakou a pau maluna o na lio.
24 Og dei skal koma yver deg med stridsmagt, vogner og hjul, og med ein flokk med folkeslag. Store skjoldar og små-skjoldar og hjelmar skal dei setja upp imot deg rundt ikring. Og eg vil setja deim til domarar, og dei skal døma deg med domarne sine.
A e hele ku e mai lakou ia oe me na kaa kaua, a me na kaa waiwai, a me na huila, a me ke anaina kanaka, e hoonoho ku e ia oe i ka pale kaua, i ka pale umauma, a me ka mahiole a puni; a e hoonoho aku au i ka hoopai ana imua o lakou, a e hoopai aku lakou ia oe mamuli o ko lakou hoopai ana.
25 Og min brennhug skal finna deg, og dei skal fara ått med deg i vreide; nosi di og øyro dine skal dei skjera av, og det som endå er att av deg, skal falla for sverd. Dei skal taka dine søner og døtter, og dei som endå vert att av deg, skal øydast i eld.
A e hooku e au i ko'u lili ia oe, a hana lakou me ka ukiuki ia oe, a o kaili lakou i kou ihu a me kou mau pepeiao; a e haule kou koena i ka pahikaua; a e lawe lakou i kau mau keikikane a me kau mau kaikamahine; a e hoopauia kou koena i ke ahi.
26 Og dei skal draga av deg klædi dine, og dei skal taka dine prydeting.
E hemo hoi ia lakou kou mau kapa komo, a e kaili ae hoi lakou i kou mau mea nani e nani ai.
27 So vil eg gjera ende på di skjemdarferd og på din hordom frå Egyptarland, og du skal ikkje lyfta augo dine til deim, og Egyptarland skal du ikkje minnast meir.
Pela e hooki ai au i kou moe haumia ana, mai ou aku, a me kou moe kolohe ana no Aigupita mai, i ole oe e leha hou ae i kou mau maka ia lakou, aole hoi e hoomanao hou aku ia Aigupita.
28 For so segjer Herren, Herren: Sjå, eg gjev deg i henderne på deim som du hatar, og i henderne på deim som di sjæl hev vendt seg frå.
No ka mea, ke olelo nei Iehova ka Haku, penei; Aia hoi, e haawi aku au ia oe iloko o ka lima o ka poe au i hoowahawaha ai, a i ka lima o ka poe a kou naau i ku e ai.
29 Og dei skal fara åt med deg i hat og taka alt det du hev stræva i hop og lata deg etter seg naki og berr, horeblygsli di skal verta nækt, og di skjemdarferd og din hordom skal verta synberr.
A e hana aku lakou ia oe me ka inaina, a e lawe ae i kau mea i hana'i, a e waiho aku ia oe he olohelohe me ke kapa ole; a e akaka loa kou moe kolohe ana, o kou moe haumia ana a me kou hookamakama ana.
30 Dette skal dei gjera med deg, av di du for etter heidningfolk i hordom, for di du sulka deg med deira ufysne avgudar.
E hana aku au i keia mau mea ia oe no kou hele moe kolohe ana mamuli o na lahuikanaka, a no kou haumia ana i ko lakou mau akuakii.
31 På vegen åt syster di hev du gjenge; so gjev eg deg hennar staup i di hand.
Ua hele oe ma ka aoao o kou kaikuaana; nolaila e haawi aku ai au i kona kiaha iloko o kou lima.
32 So segjer Herren, Herren: Staupet åt syster di skal du drikka, det djupe og vide - til lått og til spott skal du verta - det tek mykje.
Olelo mai o Iehova ka Haku, penei; E inu no oe i ko ke kiaha o kou kaikuaana he hohonu a he nui; a e heneheneia oe a e akaakaia, no ka mea, he nui ko loko.
33 Av rus og sorg skal du verta full, eit øgjelegt tynar-staup er staupet åt di syster Samaria.
E piha auanei oe i ka ona a me ka ehaeha, me ke kiaha o ka makau a me ka neoneo, o ke kiaha o kou kaikuaana o ko Samaria.
34 Og du skal drikka det ut og suga utor det, og på broti av det skal du gnaga, og flengje brjosti dine sund, for eg hev tala, segjer Herren, Herren.
E inu no hoi oe ia mea, a e omo ae hoi, a e wahi no hoi oe i na apana ona, a e kaili ae i kou mau u ponoi; no ka mea, ua olelo au ia mea, wahi a Iehova ka Haku.
35 Difor, so segjer Herren, Herren: Etter di du gløymde meg og kasta meg attum din rygg, so ber då du med di skjemd og din hordom.
Nolaila, ke olelo mai nei Iehova, penei; No ka mea, ua hoopoina mai oe ia'u, a ua kiola oe ia'u mahope o kou kua; nolaila e halihali oe i kou moe haumia ana a me kou moe kolohe ana.
36 Og Herren sagde med meg: Menneskjeson! Vil du døma Åhåla og Åhåliba? Lat deim få vita sin styggedomen!
Olelo hou mai la o Iehova ia'u, E ke keiki a ke kanaka, e hoahewa anei oe ia Ahola, a me Aholiba? oia, e hai aku oe ia laua i ko laua mea e inainaia;
37 For dei hev drive hor, og det er blod på henderne deira og med sine ufysne avgudar hev dei drive hor, ja, jamvel borni sine, som dei hadde født åt meg, hev dei lata ganga gjenom elden, so dei skulde eta deim.
No ka mea, ua moe kolohe laua, a he koko no iloko o ko laua mau lima, a me ko laua mau akuakii i moe kolohe ai laua, a ua hoohele laua i ka laua mau keiki i hanau na'u iwaena o ke ahi i mea ai na lakou.
38 Dessforutan gjorde dei dette mot meg: Dei sulka min heilagdomen same dagen og vanhelga mine kviledagar.
Eia hoi kekahi mea a lakou i hana mai ia'u, ua hoohaumia lakou i ko'u wahi hoano ia la hookahi, a ua hehi hoi i ko'u mau Sabati.
39 Når dei hadde slagta borni sine åt sine ufysne avgudar, so kom dei inn i min heilagdom, den same dagen, og vanhelga honom; og sjå, soleis for dei åt midt i mitt hus!
No ka mea, i ko laua pepehi aua i ka laua mau keiki, no ko laua mau akuakii, alaila hele mai laua ia la no, iloko o ko'u wahi hoano, e hoohaumia ia wahi; pela hoi i hana'i laua, ea, iwaenakonu o kuu hale!
40 Ja, dei sende jamvel bod etter menner som skulde koma langt burtanfrå, ein sendemann gjekk til deim, og sjå, dei kom: for deim hadde du lauga deg, sminka deg i augo og prydt deg med prydeting.
Eia hou hoi, ua kii aku olua i na kanaka e hele mai lakou mai kahi loihi mai, ia lakou i hoounaia'ku ai ka elele, oia hoi, ua hiki mai lakou; no lakou hoi i holoi ai oe ia oe iho, a pena hoi i kou mau maka, a kahiko hoi ia oe iho me na mea e nani ai.
41 Og du sat på ein røseleg legebenk, og framanfor honom var duka eit bord, og min røykjelse og min olje hadde du sett uppå det.
A noho no oe maluna o kahi moe nui, a he papa i hoomakaukauia imua ona, maluna iho hoi i hoonoho ai oe i kuu mea ala, a me kuu aila.
42 Og ståket av ein velnøgd folkehop kunde ein høyra der inne, og attåt menner som var med utav ålmugen, fekk dei seg drykkjebrør frå øydemarki. So gav dei kvendi armband på henderne og ei prydeleg kruna på hovudet.
A o ka leo o ke anaina e nanea ana kekahi me ia, a ua lawe pu ia na makaainana me ka poe ona, mai ka waonahele mai, ua kau lakou i na kupee ma ko lakou mau lima, a me na lei nani maluna o ko lakou mau poo.
43 Då sagde eg um den utlivde skjøkja: «No fyrst driv dei ukjurskapen i det store med henne - ja, rett med henne.»
Alaila olelo iho au no ka mea kahiko ma ka moe kolohe ana, E moe kolohe anei lakou mo ia, a oia pu hoi me lakou?
44 Dei gjekk inn til henne nett som dei gjeng inn til ei skjøkja; soleis gjekk dei inn til Åhåla og Åhåliba, horkonorne.
Aka, komo iloko lakou io na la e like me ko lakou hele ana ae iloko i ka wahine hookamakama; pela e komo ai lakou iloko io Ahola la, a io Aholiba la i na wahine moe haumia.
45 So skal då rettferdige menner døma deim etter lovi um horkonor, og um kvende som renner ut blod; for horkonor er dei, og det er blod på henderne deira.
A o na kanaka pono, e hoahewa lakou ia laua e like me ka lakou hoahewa ana i na wahine moe kolohe, a mamuli hoi o ke ano o na wahine hookahe i ke koko; no ka mea, he mau wahine moe kolohe laua a he koko ko loko o ko laua mau lima.
46 For so segjer Herren, Herren: Eg vil føra fram ein mannefjølde mot deim, og eg vil gjera deim til ei skræma og eit ran.
No ka mea, ke olelo mai nei Iehova ka Haku penei; E lawe mai au i ka lehulehu maluna o laua, a e haawi aku au ia laua e laweia'ku a eha oia.
47 Mannfjølden skal steina deim i hel og hogga deim sund med sverdi sine. Deira søner og døtter skal dei drepa, og husi deira skal dei brenna upp med eld.
A e hailuku aku ke anaina ia laua me na pohaku, a e kua iho ia laua ilalo me ka lakou mau pahikaua, e luku lakou i ka laua mau keiki kane a me ka laua mau kaikamahine, a e hoopau i ko laua mau hale me ke ahi.
48 Soleis vil eg gjera ende på skjemdarferdi i landet, og alle kvinnor skal læra å vara seg, so dei ikkje fer med slik ei skjemdarferd som dei.
Pela e hoopau aku ai au i ka moe kolohe, mai ka aina aku, i aoia'ku ai na wahine a pau aole e hana mamuli o ko olua moe kolohe ana.
49 Og dei skal leggja dykkar skjemdarferd på dykk, og dykkar synder med dei ufysne avgudarne dykkar skal de bera, og de skal sanna at eg er Herren, Herren.
A e uku lakou i ko olua moe kolohe ana maluna o olua, a e halihali olua i na hewa o ko olua mau akuakii; a e ike no oukou owau no Iehova ka Haku.

< Esekiel 23 >