Esekiel 22

1 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:

HIKI mai la ka olelo a Iehova ia'u, i mai la,

2 Og du, menneskjeson! Vil du døma, vil du døma blodbyen? So lat honom få vita um all sin styggedom!

Ano hoi, e ke keiki a ke kanaka, e hoohewa anei oe, e hoohewa oe i ke kulanakauhale koko? Oia, e hoike no oe ia ia i kona mau mea a pau i inainaia.

3 Og du skal segja: So segjer Herren, Herren: Å, for ein by! som renner ut blod midt inni seg, so tidi hans må koma, og som gjer seg ufysne avgudar til å sulka seg med!

E olelo aku oe, Ke i mai nei Iehova ka Huku, penei; Ke hookahe nei ke kulanakauhale i ke koko iwaenakonu ona, i hiki mai kona manawa, a ua hana oia i na akua kii e ku e ia ia iho, e hoohaumia ia ia iho.

4 Med blodet som du hev rent ut, hev du ført skuld yver deg, og med dei ufysne avgudarne dine som du gjorde, hev du sulka deg, og du hev fenge dagarne dine til å nærma seg, og åri hev du nått. Difor gjer eg deg til spe åt folki og til spott for alle land.

I ke koko au i hookahe ai, ua hewa oe, a ma na akua kii au i hana'i, ua hoohaumia oe ia oe iho; a ua hookokoke no oe i kou mau la, a ua hiki mai hoi i kou mau makahiki; nolaila i hoolilo aku ai au ia oe i mea e hoinoia e na lahuikanaka, a i mea e henehene ai ko na aina a pau.

5 Dei som er nær og dei som er langt ifrå deg, skal hæda deg, du med ditt utskjemde namn og di vimande villa.

O ka poe kokoke mai a me ka poe mamao aku ia oe, e henehene no lakou ia oe ka mea inoa haumia, a ua hoouluhua nui ia.

6 Sjå, Israels fyrstar hjå deg leit kvar på sin arm - til å renna ut blod.

Eia hoi, o na'lii o ka Iseraela, kela mea keia mea iloko ou ma ka hookahe koko lakou me ko lakou ikaika.

7 Far og mor vanvyrde dei hjå deg, mot den framande for dei fram med vald hjå deg, den farlause og enkja var dei harde med hjå deg.

O ka makuakane a me ka makuwahine ka lakou i hoowahawaha ai iloko ou; ma ka hooluhihewa i hana aku ai lakou i ka malihini iloko ou; a maloko ou i hoopilikia ai lakou i na mea makua ole a me na wahine kanemake.

8 Heilagdomarne mine svivyrde du, og kviledagarne mine vanhelga du.

Ua hoowahawaha oe i ko'u mau mea hoano, a ua hoohaumia hoi oe i ko'u mau Sabati.

9 Baktalarar var det hjå deg til å renna ut blod, på fjelli åt dei offermat hjå deg, skjemdarverk for dei med hjå deg.

Maloko ou na kanaka holoholo olelo e hookahe i ke koko; ua ai hoi lakou maluna o na mauna iloko ou; a iwaenakonu ou ua hana lakou ma ka moe kolohe.

10 Hjå deg nækte dei fars blygsl, hjå deg skjemde dei kvende som var ureine i sine månadstider.

Maloko ou, ua wehe lakou i kahi huna o ko lakou makuakane; a maloko ou ua hoohaahaa lakou i ka wahine i hookaawaleia'e no ka heekoko.

11 Ein for med skjæmdarverk med grannekona si, ein annan skjemde ut sonekona si i skamlaus ulivnad, og endå ein annan skjemde syster si, dotter åt far sin, hjå deg.

Ua hana kekahi i ka mea inainaia me ka wahine a kona hoalauna, a ua hoohaumia kekahi i kana hunona wahine ma ka moo kolohe; a ua hoohaahaa kekahi iloko ou i kona kaikuwahine, he kaikamahine a kona makuakane.

12 Mutor tok dei hjå deg for å renna ut blod. Renta og yvermål tok du, og mot grannen din gjorde du uskil med vald, og meg gløymde du, segjer Herren, Herren.

Maloko ou ua lawe lakou i na kipe e hookahe i ke koko; ua lawe oe i ke kuala a me ka uku panee, a ua loaa ia oe me ka makee, o ka kou mau hoalauna, ma ka hooluhihewa, a ua hoopoina mai ia'u, wahi a Iehova ka Haku.

13 Og sjå, eg hev slege henderne mine i hop yver syndepengarne du hev samla, og yver blodspillet som var hjå deg.

Nolaila ea, ua pai au i kuu mau lima i kou waiwai alunu i loaa ia oe, a me kou koko i hookaheia iwaenakonu ou.

14 Kann hjarta ditt standa seg eller henderne dine vera fullsterke i dei dagarne då du fær med meg å gjera? Eg, Herren, hev tala og vil setja det i verk.

E hiki anei i kou naau ke hoomanawanui, a e ikaika anei kou mau lima i na la e lalau aku ai au ia oe? Na'u na Iehova i olelo, a na'u no ia o hana.

15 Og eg vil spreida deg millom folki og strå deg i landi, og eg skal få ureinska di av deg.

E lulu aku au ia oe iwaena o na lahuikanaka, a e hooleilei aku ia oe iwaena o na aina, a e hoopau aku i kou haumia mailoko aku ou.

16 Og du skal varta vanhelga ved deg sjølv framfor augo på folki. Då skal du sanna at eg er Herren.

A e lawe oe i kou hooilina iloko ou iho, imua i ke alo o na lahuikanaka, a e ike oe owau no Iehova.

17 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:

Hiki mai la ka olelo a Iehova ia'u, i mai la,

18 Menneskjeson! Israels-lyden vart berre til slagg for meg; alle i hop er dei kopar og tin og jarn og bly inni ein omn, dei er sylvslagg vortne.

E ke keiki a ke kanaka, ua lilo ka ohana a Iseraela i lepo ia'u nei; o lakou a pau he keleawe, he piuta, he hao, a he kepaupoka, iloko o ka umu hoohehee; he lepo no hoi o ke kala.

19 Difor, so segjer Herren, Herren: Etter di de er vortne til slagg alle saman, sjå, so vil eg samla dykk i hop midt i Jerusalem.

Nolaila, wahi a Iehova ka Haku; no ka lilo ana o oukou a pau i lepo, nolaila, ea, e hoakoakoa au ia oukou iwaenakonu o Ierusalema;

20 Likeins som ein samlar i hop sylv og kopar og jarn og bly og tin midt i ein omn og blæs upp eld på det og smelter det, soleis vil eg samla dykk i hop - i min vreide og harm - og eg vil hava dykk nedi og smelta dykk.

E like me ko lakou houluulu ana i ke kala, a me ke keleawe, a me ka hao, a me ke kepaupoka a me ka piuta iwaenakonu o ka umu hoohehee, e puhi i ke ahi maluna olaila, e hoohehee iho; pela e houluulu ai au, me ko'u huhu a me ko'u ukiuki, a e waiho iho, a e hoohehee ia oukou.

21 Ja, eg vil sanka dykk saman og blåsa min vreide-eld på dykk, og der skal de smelta.

Oia, e houluulu au ia oukou, a e puhi maluna o oukou iloko o ke ahi o ko'u ukiuki, a pau oukou i ka hooheheeia iwaenakonu ona.

22 Likeins som sylv smelter i ein omn, soleis skal de smelta der. Og de skal sanna at eg, Herren, hev rent ut min harm yver dykk.

Me he kala la i hooheheeia iwaena konu o ka umu hoohehee, pela oukou e hooheheeia'i iloko ona; a e ike oukou ua ninini aku au i ko'u huhu, maluna o oukou.

23 Og Herrens ord kom til meg; han sagde:

Hiki mai la hoi ka olelo a Iehova ia'u, i mai la,

24 Menneskjeson! seg til det: Du er eit land som ikkje er reinsa, som ikkje hev fenge regn på ein vreide-dag.

E ke keiki a ke kanaka, e olelo aku oe ia ia, O oe no ka aina i waele ole ia, a i ua ole ia i ka la i huhu ai.

25 Eit samansvore lag er deira profetar der, dei er som ei burande løva, ranande ran; sjæler et dei upp, eignaluter og dyrverdige ting tek dei, mange gjer dei der til enkjor.

He ohumu kipi o kona mau kaula iwaenakonu ona, e like me ka liona e uwo ana, e haehae ana i ka mea pio; ua ai lakou i na uhane, ua lawe lakou i ke kala, a me na mea makamae; a ua hoonui lakou nona i na wahinekanemake iwaena konu ona.

26 Prestane deira gjer vald på mi lov og vanhelgar heilagdomarne mine. Heilagt frå vanheilagt skil dei ikkje, millom ureint og reint lærer dei ikkje nokon å skilja, og for kviledagarne mine let dei att sine augo, og eg vert vanhelga midt ibland deim.

Ua hana ino kona mau kahuna pule i kuu kanawai, a ua hoohaumia lakou i kuu mea hoano; aole lakou i hookaawale iwaena o na mea hoano a me na mea haumia, aole hoi i hoakaka lakou iwaena o ka mea maemae a me ka mea maemae ole, ua huna hoi lakou i ko lakou mau maka i ko'u mau Sabati, a ua hoohaumiaia wau iwaena o lakou.

27 Fyrstarne deira er som vargar, ranande ran - med å renna ut blod, med å tyna sjæler, so dei kann auka syndepengarne sine.

O kona mau alii, iwaenakonu ona, ua like me na ilio hihiu hae e haehae ana i ka mea pio, e hookahe i ke koko, a e luku hoi i na uhane e loaa ia lakou ka waiwai alunu.

28 Profetarne stryk på kalk åt deim, med di dei skodar fåfengd og spår lygn åt deim; dei segjer: «So segjer Herren, Herren, » endå Herren ikkje hev tala.

Ua hamo aku kona mau kaula ia lakou me ka puna ikaika ole, e nana ana i ka mea lapuwale, a e wanana ana i na mea wahahee no lakou, e olelo ana, Ke i mai nei Iehova ka Haku penei, aole nae i olelo Iehova.

29 Landslyden fer med valdsverk, med flåing og ran, og med arming og fatigmann er dei harde, og mot den framande gjer dei vald og urett.

Ua hooluhihewa na kanaka o ka aina, a kaili wale i ka mea kaili, ua hookaumaha lakou i ka mea haahaa, a me ka mea nele; oia, ua hookaumaha lakou i ka malihini ma ka pono ole.

30 Og eg leita etter ein mann millom deim som vilde mura mur og standa i gapet framfor mi åsyn til vern for landet, so eg ikkje skulde leggja det i øyde, men eg fann ingen.

Imi aku la au i kahi kanaka iwaena o lakou e hana hou i ka pa, a e ku ma kahi naha imua o ko'u alo no ka aina, i ole au e luku aku ia ia; aole hoi i loaa ia'u.

31 So vil eg då renna ut min vreide, i min brennande harm gjer eg ende på deim. Åtferdi deira legg eg på deira eige hovud, segjer Herren, Herren.

Nolaila ninini aku la au i ko'u ukiuki maluna o lakou, ua hoopau au ia lakou me ke ahi o ko'u huhu; o ko lakou aoao ponoi ka'u i hoopai aku ai maluna o ko lakou mau poo, wahi a Iehova ka Haku.