Predikerens 7

1 Betre godt namn enn god salve, og betre døyande-dagen enn fødedagen.

名は美膏に愈り 死る日は生るる日に愈る

2 Betre til syrgjehus ganga enn til gjestebodshus, so visst som det er enden for alle menneskje, og den som liver, skal leggja seg det på hjarta.

哀傷の家に入は宴樂の家に入に愈る 其は一切の人の終かくのごとくなればなり 生る者またこれをその心にとむるあらん

3 Betre gremmelse enn lått, for når andlitet ser ille ut, stend vel til med hjarta.

悲哀は嬉笑に愈る 其は面に憂色を帯るなれば心も善にむかへばなり

4 Hjarta åt vismenner er i syrgjehus, men hjarta åt dårar er i gledehus.

賢き者の心は哀傷の家にあり 愚なる者の心は喜樂の家にあり

5 Betre høyra skjenn av ein vismann enn når nokon høyrer song av dårar.

賢き者の勤責を聴は愚なる者の歌詠を聴に愈るなり

6 For som tyrnerris sprakar under gryta, soleis er det når dåren lær. - Det og er fåfengd.

愚なる者の笑は釜の下に焚る荊剌の聲のごとし是また空なり

7 For urett vinning gjer vismann til dåre, og mutor skjemmer ut hjarta.

賢き人も虐待る事によりて狂するに至るあり賄賂は人の心を壊なふ

8 Betre enden på ei sak enn upphavet, betre tolmodig enn ovmodig.

事の終はその始よりも善し 容忍心ある者は傲慢心ある者に勝る

9 Ver ikkje for brå i hugen til å gremmast, for gremmelse bur i barmen på dårar.

汝氣を急くして怒るなかれ 怒は愚なる者の胸にやどるなり

10 Seg ikkje: «Korleis hev det seg at dei framfarne dagar var betre enn dei som no er?» For ikkje utav visdom spør du um det.

昔の今にまさるは伺故ぞやと汝言なかれ 汝の斯る問をなすは是智慧よりいづる者にあらざるなり

11 Visdom er jamgod med ervegods, og ei vinning for deim som ser soli.

智慧の上に財産をかぬれば善し 然れば日を見る者等に利益おほかるべし

12 For ein sit i skuggen av visdomen som i skuggen av pengar, men fyremunen med kunnskap er at visdomen held eigaren sin i live.

智慧も身の護庇となり銀子も身の護庇となる 然ど智恵はまたこれを有る者に生命を保しむ 是知識の殊勝たるところなり

13 Sjå på Guds verk! For kven kann beinka det som han hev gjort krokut?

汝神の作爲を考ふべし 神の曲たまひし者は誰かこれを直くすることを得ん

14 På ein god dag skal du vera i godlag, og på ein vond dag skal du tenkja på at Gud hev gjort den og likso vel som hin, av di at menneskja ikkje skal finna noko ulivt etter si avferd.

幸福ある日には樂め 禍患ある日には考へよ 神はこの二者をあひ交錯て降したまふ 是は人をしてその後の事を知ることなからしめんためなり

15 Alt hev eg set i dei fåfengde dagerne mine: Det hender at ein rettferdig gjeng til grunns tråss i si rettferd, og at ein gudlaus liver lenge tråss i sin vondskap.

我この空の世にありて各様の事を見たり 義人の義をおこなひて亡ぶるあり 惡人の惡をおこなひて長壽あり

16 Ver ikkje altfor rettferdig, og te deg ikkje for vis! Kvifor vil du tyna deg sjølv?

汝義に過るなかれまた賢に過るなかれ 汝なんぞ身を減ずべけんや

17 Ver ikkje altfor gudlaus, og ver ikkje ein dåre? Kvifor vil du døy fyre tidi?

汝惡に過るなかれまた愚なる勿れ 汝なんぞ時いたらざるに死べけんや

18 Det er godt at du held fast på det eine og ikkje heller slepper handi av det andre, for den som ottast Gud, han greider seg or alt dette.

汝此を執は善しまた彼にも手を放すなかれ 神を畏む者はこの一切の者の中より逃れ出るなり

19 Visdomen gjev vismannen ei sterkare vern enn ti magthavarar i ein by.

智恵の智者を幇くることは邑の豪雄者十人にまさるなり

20 For det finst ikkje eit rettferdigt menneskje på jordi som berre gjer godt og aldri syndar.

正義して善をおこなひ罪を犯すことなき人は世にあることなし

21 Agta ikkje heller på alt det som folk segjer, elles kunde du få høyra din eigen træl banna deg.

人の言出ず言詞には凡て心をとむる勿れ 恐くは汝の僕の汝を詛ふを聞こともあらん

22 For du veit med deg sjølv, at du og mange gonger hev banna andre.

汝も屡人を詛ふことあるは汝の心に知ところなり

23 Alt dette hev eg røynt ut med visdom. Eg tenkte: «Visdom vil eg vinna!» men han heldt seg langt burte frå meg.

我智慧をもてこの一切の事を試み役は智者とならんと謂たりしが遠くおよばざるなり

24 Langt burte er det som til er, og so djupt, so djupt; kven kann nå det?

事物の理は遠くして甚だ深し 誰かこれを究むることを得ん

25 Eg gav meg til, og hugen gjekk ut på å kjenna og granska og søkja visdom og ettertanke og få vita at gudløysa er dårskap og narreskapen vitløysa.

我は身をめぐらし心をもちひて物を知り事を探り 智慧と道理を崇めんとし 又惡の愚たると愚癡の狂妄たるを知んとせり

26 Då fann eg at kvinna er beiskare enn dauden, for ho er eit net, og hjarta hennar eit garn, og henderne hennar lekkjor. Den som tekkjest Gud, slepp ifrå henne, men syndaren vert hennar fange.

我了れり 婦人のその心羅と網のごとくその手縲絏のごとくなる者は是死よりも苦き者なり 神の悦びたまふ者は之を避ることを得ん罪人は之に執らるべし

27 Sjå det fann eg, segjer preikaren, då eg lagde det eine i hop med det andre og vilde koma til ei endelykt:

傅道者言ふ 視よ我その數を知んとして一々に算へてつびに此事を了る

28 Det som eg stødt hev leita etter, men ikkje funne, det er: Ein mann millom tusund hev eg funne, men ei kvinna hev eg ikkje funne millom alle deim.

我なほ尋ねて得ざる者は是なり 我千人の中には一箇の男子を得たれども その數の中には一箇の女子をも得ざるなり

29 Berre dette hev eg funne ut, skal du vita, at Gud hev skapt menneskja rett, men dei søkjer mange krokar.

我了れるところは唯是のみ 即ち神は人を正直者に造りたまひしに人衆多の計略を案出せしなり