2 Korintierne 1

1 Paulus, Jesu Kristi apostel ved Guds vilje, og broderen Timoteus til Guds kyrkjelyd som er i Korint, med alle dei heilage i heile Akaia:

Khawsa kawngaihnaak amyihna Jesu Khrih a ceityih na ak awm Paul ingkaw ningnih a naa Timote ing, Korin khaw awhkaw ak awm thlangboel ingkaw, Akhaia qam khuiawh ak awm thlakciimkhqi boeih a venawh:

2 Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Fader, og Herren Jesus Kristus!

Ningmih a Pa Khawsa ven ingkaw Boei Jesu Khrih a ven awhkaw qeennaak ingkaw ngaihdingnaak awm seh.

3 Lova vere Gud og vår Herre Jesu Kristi Fader, miskunns Fader og all trøystings Gud,

Ningmih a Bawipa Jesu Khrih a Pa ingkaw ngaihdingnaak boeih a Pa Khawsa venawh thangleeknaak awm seh,

4 han som trøystar oss i all vår trengsla, so me kann trøysta deim som er i allslags trengsla, med den trøyst som me sjølve vert trøysta med av Gud!

Khawsa venawh kawng ni huh ngaihdingnaak ingkaw kyinaak ak hukhqi ce ngaihdingnaak awi nik kqawn peeknaak thai aham, kyinaak boeih awh amah ing ngaihdingnaak ce ni pehy.

5 For liksom Kristi lidingar kjem rikleg yver oss, so er og vår trøyst rikleg ved Kristus.

Khrih ak khuikha a huhnaak ce ningnih a hqingnaak awh ang lawng lawt amyihna, Khrih ak caming ngaihdingnaak awm lawng law lawt hy.

6 Men um me lid trengsla, so er det til dykkar trøyst og frelsa; vert me trøysta, so er det dykk til ei trøyst som viser seg verksam i tolmod i dei same lidingar som me lid;

Kawseet ngaihkyinaak ham ingkaw hulnaak ahamni; kaimih ka mingngaih a ding awhtaw, nangmih naming ngaih a dingnaak aham ingkaw hulnaak ahamni; ce ing ce kaimih ing ka ming yh kyinaak ce yh thainaak ni pek khqi hy.

7 og vår von um dykk er fast, av di me veit at liksom de hev lut i lidingarne, so skal de og hava lut i trøysti.

Nangmih aham kaimih ang ngaih-unaak ve cak hy, kaimih ak khuikhanaak nami ni qup pyi adawngawh, kaimih a ngaihdingnaak awm ni qup pyi lawt kawm uk ti.

8 For me vil ikkje, brør, at de skal vera uvitande um den trengsla som kom yver oss i Asia, at me vart ovleg hardt nedtyngde, meir enn me kunde bera, so at me jamvel mistvila um livet;

Koeinaakhqi, Asia qam awh kyinaak kami huh ce a sim kaana nami awm aham am ngaih unyng. Am kami yh thai dyna, khuikhanaak ce thihhlo dyna yh unyng.

9 ja, me hadde med oss sjølve gjort upp at me laut døy, so me ikkje skulde lita på oss sjølve, men på Gud, som vekkjer upp dei daude,

Kak kawk khuiawh taw thihnaak hu hawh kawng unyng, tinawh poek unyng. Cehlai ka mimah awh ang hang kaana, thlakthi ak thawhkung Khawsa awh ka ming hangnaak thai ahamni vemyihna a awm.

10 han som fria og friar oss frå slik daude, som me vonar og vil fria oss heretter,

Anih ing cemyih thihpit dyna awmnaak awhkawng ni loet sak khqi hy, haiben awh awm ni loet sak hyn bai kaw. Anih ing ni loet sak khqi bai kaw, tinawh ngaih-unaak ce ak khanawh ta unyng,

11 med di de og kjem oss til hjelp med bøn, so det frå mange munnar må koma rikleg takk for oss, for den nåde som er oss gjeven.

nangmih ing cykcahnaak ing ni bawm uhyk ti. Thlang khawzah ak cykcahnaak ce am qeennaak ak caming thung na a awm a dawngawh kaimih ang zyngna thlang khawzah ing zeelnaak awi kqawn kawm uh.

12 For vår ros er dette: Vitnemålet i vårt samvit um at me i Guds heilagdom og reinleik, ikkje i kjøtleg visdom, men i Guds nåde hev ferdast i verdi, og serleg hjå dykk.

Ve ve kaimih a zoeksangnaak na awm hy: ka mimah awhkaw ak che ak leek simnaak kawlung ing Khawsa ven awhkaw ciimcaihnaak, kawlung tang ing khawmdek awh, awipui na nangmih mi tuqunaak awh ak nep na khaw sa unyng tice ni sim sak hy. Khawmdek cyihnaak ing cemyihna bi am bi unyng saw Khawsa am qeennaak ak caming ni.

13 For me skriv ikkje anna til dykk enn det som de les eller skynar, og eg vonar at de og skal skyna det til enden

Ikawtih nangmih ing am nami noet thai ingkaw am naming zaksim ce am qee law nyng.

14 - liksom de og til deils hev skyna oss - at me er dykkar ros, liksom de og er vår på Herren Jesu dag.

Kaimih ve ak kek am tai awm nami ning zaksim hawh dawngawh, Bawipa Jesu a nyn awh nangmih awh ka zoeksang qu aham a awm amyihna, kaimih awh awm nangmih zoeksang qu kawm uk ti, tice ak soep cana zasim bit kawm uk ti tinawh ngaih-u unyng.

15 Og i denne tillit rådde eg meg til å koma til dykk fyrst, so de kunde få endå ein nåde,

Ikawtih vawhkaw yp qunaak ka taak dawngawh, nangmih hih voei na nami hawihkhangnaak ham, lamma na nangmih a venawh law aham cai nyng.

16 og fara frå dykk til Makedonia, og so koma frå Makedonia til dykk att og få fylgje av dykk til Judæa.

Makedonia na ka ceh awh nangmih hqip pahoei aham cai nyng, cekcoengawh Makedonia awhkawng nangmih a venna law tlaih aham cai nyng, cawhkawng Judah dyna nangmih ing ni thak uh, ti nyng.

17 Då eg no tok denne rådi, for eg då kann henda fram med lauslynde, eller er det etter kjøtet eg tek dei råder som eg tek, so det hjå meg skulde vera både ja, ja og nei, nei?

Vemyihna kang cai awh, a zanghoep cana nu kang cai? Kang hqi ing, “Oeih, oeih” am awhtaw “Am, am” ka tinaak ham khawmdek phung na nu kang cai?

18 So visst som Gud er trufast, so er vårt ord til dykk ikkje ja og nei.

Cehlai Khawsa taw a yp a awm dawngawh, kaimih ak awithang ve nangmih a venawh, “Oeih” ingkaw “Am” amni.

19 For Guds Son, Kristus Jesus, som vart forkynt hjå dykk ved oss, ved meg og Silvanus og Timoteus, han var ikkje ja og nei, men ja hev det vorte i honom.

Ikawtih Khawsa Capa, Jesu Khrih, nangmih a venawh kai, Sila ingkaw Timote mi ing kamik khypyi ce, “Am” ingkaw “Oeih” amni, Cehlai amah awhtaw a poepa na “Oeih” na awm hy.

20 For so mange som Guds lovnader er, so hev dei i honom sitt ja og fær og i honom sitt amen, Gud til æra ved oss.

Ikawtih Khawsa ing iqyt awi taaknaak sai mai seiawm, Khrih awh cemyihkhqi boeih ce “Oeih” na awm hy. Anih ak caming Khawsa thangleeknaak aham ningnih ing “Amen” ni ti uhy.

21 Men den som held oss faste saman med dykk i Kristus og salva oss, det er Gud,

Khawsa ing ni kaimih ingkaw nangmih ve Khrih awh ak cak na a ning dyih sak khqi. Anih ing situi ni syp khqi nawh,

22 han som sette sitt innsigle på oss og gav Anden til pant i våre hjarto.

amah a koena ni awmnaak tacik ce ni deng sih khqi nawh, Ciim Myihla ce nipek khqi hy.

23 Men eg kallar Gud til vitne for mi sjæl, at det var for di eg vilde spara dykk at eg ikkje endå er komen til Korint;

Nangmih hlyn aham ka ngaih awh ni Korin khaw na am kang hlat hy, tice anik sim pyikung na Khawsa ta nyng.

24 ikkje at me er herrar yver dykkar tru, men me er medverkande til dykkar gleda; for de stend i trui.

Nangmih ak cangnaak awh ak cak na naming dyih dawngawh, nangmih a zeelnaak ahamni nangmih mi bi ni bi haih uh hy.