မဿဲ 3
ସଃଡେବଃଳ୍ ବାପ୍ତିସମ୍ ଦେତା ଜହନ୍ ଜିଉଦା ଦେସାର୍ ସୁକ୍ଲା ବଃଟାୟ୍ ଆସି ପର୍ଚାର୍ କଃରୁକେ ଆରୁମ୍ କଃଲା,
“ତୁମାର୍ ହାହ୍ଚାଡା, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସଃର୍ଗ୍ ରାଇଜ୍ ଚଃମେ ଅୟ୍ଲିନି ।”
3 ၃ ပရောဖက်ဟေရှာယဟောဘူးသည်ကား၊ တော၌ဟစ်ကျော်သောသူ၏အသံမှာ၊ ထာဝရဘုရား ကြွ တော်မူရာလမ်းကို ပြင်ကြလော့။ လမ်းခရီးတော်ကို ဖြောင့်စေကြလော့ဟူသောအချက်၌ ထိုယောဟန်ကို ဆိုလို သတည်း။
ଜିସାୟ୍ ବାବ୍ବାଦି ଜାର୍ କଃତା କୟ୍ରିଲା, ଇରି ସେ ମାନାୟ୍, “ସୁକ୍ଲା ବଃଟାୟ୍ ଉଲ୍ଗାଟ୍ ଅୟ୍ କଃଉତିରିଲା ଗଟ୍ ଲକାର୍ ଟଣ୍ଡ୍, ‘ମାପ୍ରୁର୍ ଗିନେ ବାଟ୍ ତିଆର୍ କଃରା; ତାର୍ ବାଟ୍ ସଃଳ୍କ୍ କଃରା ।’”
4 ၄ ယောဟန်သည် ကုလားအုပ်အမွေးနှင့်ရက်သော အဝတ်ကိုဝတ်လျက်၊ ခါး၌သားရေခါးပန်းကို စည်း လျက်၊ ကျိုင်းကောင်နှင့် တော၌ဖြစ်သော ပျားရည်ကို စားလျက်နေ၏။
ଜହନ୍ ଉଟ୍ ରମେ ବୁଣ୍ଲା ବଃସ୍ତର୍ ହିନ୍ଦ୍ତି ରିଲା ଆର୍ ତାର୍ ଅଃଟାୟ୍ ଚାମାର୍ ଅଃଟାବାନ୍ଦୁଣ୍ ବାନ୍ଦ୍ତି ରିଲା । ଆରେକ୍ ସେ ଜିଟ୍କା ଆର୍ ବଃନାର୍ ମଃଉଁ କାତିରିଲା ।
5 ၅ ထိုအခါ ယေရုရှလင်မြို့မှစ၍ ယုဒပြည်သူပြည်သား၊ ယော်ဒန်မြစ်နားမှာနေသောသူအပေါင်းတို့သည် ယောဟန်ထံသို့ ထွက်သွား၍၊
ସଃଡେବଃଳ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ ଗଃଳାର୍ ଆର୍ ଜିଉଦା ରାଜିର୍, ଆରେକ୍ ଜର୍ଦନ୍ ଗାଡ୍ ଚଃମେ ରିଲା ସଃବୁ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜହନ୍ ଲଃଗେ ଆସୁକ୍ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
ଆର୍ ସେମଃନ୍ ନିଜେ ନିଜେ କଃରିରିଲା ହାହ୍ ଆର୍ ଦସ୍ ସଃବୁ ମାନ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜହନ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଜର୍ଦନ୍ ଗାଡେ ବାପ୍ତିସମ୍ ନିଲାୟ୍ ।
7 ၇ ဖာရိရှဲနှင့် ဗဒ္ဒုကဲအများတို့သည် ဗတ္တိဇံကို ခံအံ့သောငှာလာကြသည်ကို ယောဟန်သည်မြင်လျှင်၊ အချင်းမြွေဆိုးအမျိုးတို့၊ ရောက်လုသောသေဒဏ်မှ ပြေးသွားစိမ့်သောငှာ၊ အဘယ်သူသည် သင်တို့ကိုသတိပေး ဘိသနည်း။
ମଃତର୍ ପାରୁସି ଆର୍ ସାଦୁକିମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ ବାପ୍ତିସମ୍ ନେଉଁକେ ଆସ୍ତାର୍ ଦଃକି ଜହନ୍ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଏ ନାଗ୍ ସାହ୍ ଆର୍ ତାର୍ ବଃଉଁସ୍ମଃନ୍, ଇସ୍ୱର୍ ତୁମିକେ ଜୁୟ୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ ଦେଉଁକେ ଜଃଉଁଲା, ସେତିହୁଣି ବଚୁ ହାରାସ୍ ବଃଲି କେ ତୁମିକେ କୟ୍ଲା?
ଜଦି ତୁମିମଃନ୍ ସଃତ୍କଃରି ହାହେ ହୁଣି ମଃନ୍ ବାଦ୍ଲାୟ୍ ଆଚାସ୍, ତଃବେ ନିକ କାମ୍ କଃରି ଦଃକାଉଆ ।
9 ၉ အာဗြဟံသည် ငါတို့အဘဖြစ်သည်ဟူ၍ စိတ်ထဲ၌မအောက်မေ့ကြနှင့်။ ဘုရားသခင်သည် ဤကျောက်ခဲတို့မှ အာဗြဟံတို့ကို ထုတ်ဘော်ဖန်ဆင်းနိုင်တော်မူသည်ဟု ငါအမှန်ဆို၏။
ମଃନେ ବାବା ନାୟ୍ ଜେ, ଅବ୍ରାହାମ୍ ତ ଅଃମାର୍ ଉବା ବଃଲି କୟ୍ଲେକ୍, ତୁମିମଃନ୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ମୁକ୍ଳୁ ହାରାସ୍ । ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ଇସ୍ୱର୍ ଇ ଟେଳାମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ହେଁ ଅବ୍ରାହାମାର୍ ଗିନେ ହିଲାମଃନ୍ ଉବ୍ଜାଉଁ ହାରେ ।
10 ၁၀ သစ်ပင်အမြစ်နားမှာ ပုဆိန်ထားလျက်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ကောင်းသောအသီးမသိးသောအပင် ရှိသမျှတို့ကို ခုတ်လှဲ၍ မီးထဲသို့ ချလိုက်ရ၏။
ଆର୍ ଅଃବେ ହେଁ ଗଃଚ୍ମଃନାର୍ ବୁନ୍ଦେ କୁରାଡି ଲାଗି ଆଚେ; ବଃଲେକ୍ ଜୁୟ୍ ଗଃଚେ ନିକ ହଃଳ୍ ନଃହେଳେ, ସେ ଗଃଚ୍କେ କାଟିକଃରି ଜୟେ ହଃକା ଅୟ୍ଦ୍ ।
11 ၁၁ ငါသည်နောင်တအဘို့အလိုငှါ သင်တို့ကို ရေနှင့်ဗတ္တိဇံပေး၏။ ငါ့နောက်ကြွလာသောသူသည် ငါ့ထက် တတ်စွမ်းနိုင်၏။ ထိုသူ၏ခြေနင်းတော်ကိုမျှဆောင်ခြင်းငှာ ငါမထိုက်။ ထိုသူသည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော် နှင့်၎င်း၊ မီးနှင့်၎င်း၊ သင်တို့ကို ဗတ္တိဇံပေးမည်။
ମୁଁୟ୍ ସିନା ତୁମିକେ ହାହେ ହୁଣି ମଃନ୍ ବାଦ୍ଲାୟ୍ ଆଚାସ୍ ବଃଲି ହାଣାୟ୍ ବାପ୍ତିସମ୍ ଦେଉଁଲେ, ମଃତର୍ ମର୍ ହଃଚେ ଜେ ଆସୁଲା, ସେ ମର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ବଃଡ୍, ତାର୍ ହାଦାର୍ ହାଣ୍ଡାୟ୍ ବଃଉଁକେ ମୁଁୟ୍ ଜୟ୍ଗ୍ ନାୟ୍; ସେ ତୁମିମଃନ୍କେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଆର୍ ଜୟେ ବାପ୍ତିସମ୍ ଦଃୟ୍ଦ୍ ।
12 ၁၂ လက်တော်တွင် စံကောပါလျက်၊ မိမိကောက်နယ်တလင်းကို ရှင်းလင်းစေသဖြင့်၊ မိမိဂျုံစပါးကို ကျီ၌ စုသိမ်းသွင်းထား၍၊ အဖျင်းကိုကား မငြိမ်းနိုင်သောမီးနှင့် ရှိတော်မူလတံ့ဟု ယောဟန်ဟောပြော၏။
ଅଃହ୍ଣାର୍ କଟାର୍ ହଃର୍ଚାଳ୍ କଃରୁକେ ଆର୍ ସଃବୁ ନିକ ଗଅଁକେ ରୁଣ୍ଡାୟ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗଃଦ୍ୟାୟ୍ ସଃଙ୍ଗାଉଁକ୍ ତାର୍ ଆତେ କୁଲା ଆଚେ, ମଃତର୍ ସଃବୁ ହଃଲମଃନ୍କେ ନଃଲିବ୍ତା ଜୟେ ହଡାୟ୍ ହଃକାୟ୍ଦ୍ ।”
ସଃଡେବଃଳ୍ ଜିସୁ ଜହନ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବାପ୍ତିସମ୍ ନେଉଁକେ ଗାଲିଲି ହୁଣି ଜର୍ଦନ୍ ଗାଡେ ଆୟ୍ଲା ।
14 ၁၄ ယောဟန်ကလည်း၊ အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်ထံ၌ ဗတ္တိဇံကိုခံရမည် အကြောင်းရှိပါသည်ဖြစ်၍၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်ထံသို့ ကြွလာတော်မူသလောဟု ယေရှုကိုဆီးတားလေ၏။
ମଃତର୍ ଜହନ୍ ମଃନାକଃରି ଜିସୁକେ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ସିନା ତର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବାପ୍ତିସମ୍ ହାଉତା କଃତା, ଆର୍ ତୁୟ୍ ମର୍ ତଃୟ୍ ଆସି ଆଚ୍ସି ।”
15 ၁၅ ယေရှုကလည်း အလုံးစုံသောတရားတို့ကို အကုန်အစင်ကျင့်သင့်သည်ဖြစ်၍ ယခုအခွင့်ပေးပါဟု ပြန်ပြောတော်မူ၏။ ထိုအခါ ယောဟန်သည် ဝန်ခံလေ၏။
ମଃତର୍ ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ଅଃବେ ମର୍ କଃତାୟ୍ ରାଜି ଅଃଉ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଅଃମି ଇବାନ୍ୟା ସଃବୁ ଦଃର୍ମ୍କାମ୍ କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍ ଇଚା ହୁରୁଣ୍ କଃର୍ତାର୍ ଲଳାଆଚେ ।” ତଃବେ ଜହନ୍ ତାକ୍ ବାପ୍ତିସମ୍ ଦେଉଁକେ ରାଜି ଅୟ୍ଲା ।
16 ၁၆ ယေရှုသည်ဗတ္တိဇံကိုခံတော်မူပြီးလျှင် ရေမှပေါ်ထစဉ်တွင်၊ ကောင်းကင်ဖွင့်လှစ်သဖြင့်၊ ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်သည် ချိုးငှက်ကဲ့သို့ ဆင်းသက်၍ ကိုယ်တော်အပေါ်၌ နားတော်မူသည်ကိုမြင်ရ၍၊
ଜିସୁ ବାପ୍ତିସମ୍ ନଃୟ୍ ହାଣାୟ୍ ହୁଣି ବାରାୟ୍ଲା, ଆର୍ ସଃର୍ଗ୍ ଉଗାଳି ଅୟ୍ଲି, ଆରେକ୍ ସେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଆତ୍ମାକ୍ ହାଣ୍ଡ୍କା ହର୍ ଅୟ୍ ତାର୍ ଉହ୍ରେ ଉତ୍ରି ଆସ୍ତାର୍ ଦଃକ୍ଲା ।
ଆର୍ ସଃଡେବଃଳ୍ ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ଗଟେକ୍ କଃତା ସୁଣା ଅୟ୍ଲି, “ଏ ଅଃମାର୍ ଲାଡାର୍ ହଅ, ଆର୍ ତଃୟ୍ ଅଃମି ବଃଡେ ସଃନ୍ମତ୍ ।”
