< မဿဲ 2 >

1 ယုဒပြည်ဗက်လင်မြို့၌ ဟေရုဒ်မင်းကြီးလက်ထက်၊ ယေရှုသည် ဘွားမြင်ခြင်းကိုခံတော်မူပြီးမှ၊ မာဂု ပညာရှိတို့သည် အရှေ့ပြည်က ယေရုရှလင်မြို့သို့ ရောက်လာကြလျှင်။
ହେରଦ୍‌ ରଃଜା ରାଇଜ୍‌ କଃର୍ତାବଃଳ୍‌ ଜିଉଦା ରାଜିର୍‌ ବେତ୍‌ଲିହିମ୍‌ ଗଃଳେ ଜିସୁ ଜଃଲମ୍‌ ଅୟ୍‌ଲା ହଃଚେ, ଦଃକା, ହୁର୍ବ ଦେସାର୍‌ କଃତିଗଟ୍‌ ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ମଃନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍‌ ଆୟ୍‌ଲାୟ୍‌,
2 ယခု ဘွားမြင်သောယုဒရှင်ဘုရင်သည်၊ အဘယ်မှာရှိတော်မူသနည်း။ အရှေ့ပြည်၌ သူ၏ကြယ်ကို ငါ တို့မြင်ရသည်ဖြစ်၍ ဖူးတွေ့ပူဇော်ခြင်းငှါ ရောက်လာပြီဟု မေးမြန်းပြောဆိုကြ၏။
ଆର୍‌ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍‌, “ଜୁୟ୍‌ ହିଲା ଜିଉଦିମଃନାର୍‌ ରଃଜା ଅଃଉଁକେ ଜଃଲମ୍‌ ଅୟ୍‌ଆଚେ, ସେ କୁୟ୍‌ତି ଆଚେ? କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌ ହୁର୍ବ୍‌ ଦେସାର୍‌ ଅଃଗାସେ ତାର୍‌ ତାରା ଦଃକି ତାକ୍‌ ଜୁଆର୍‌ କଃରୁକେ ଆସିଆଚୁ ।”
3 ထိုစကားကိုကြားလျှင် ဟေရုဒ်မင်းကြီးသည် ယေရုရှလင်မြို့သူမြို့သားအပေါင်းတို့နှင့်တကွ စိတ်ပူပန် ခြင်းသို့ ရောက်သဖြင့်၊
ଇରି ସୁଣି ହେରଦ୍‌ ରଃଜା ଆର୍‌ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜିରୁସାଲମାର୍‌ ସଃବୁ ଲକ୍‌ମଃନ୍ କାବା ଅୟଃଲାୟ୍‌ ।
4 ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးတို့နှင့်လူတို့တွင် ကျမ်းပြုဆရာရှိသမျှတို့ကို စုဝေးစေ၍ ခရစ်တော်ကို အဘယ် အရပ်မှာ ဘွားမြင်လိမ့်မည်နည်းဟု မေးမြန်းတော်မူ၏။
ସେତାକ୍‌ ହେରଦ୍‌ ରଃଜା ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ସଃବୁ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍‌ ଆର୍‌ ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ ମଃନ୍‌କେ କୁଦି ସେମଃନ୍‌କେ ହଃଚାର୍ଲା, “ମଃସିଆ ଜେ କି କ୍ରିସ୍ଟ, ସେ କୁୟ୍‌ତି ଜଃଲମ୍‌ ଅୟ୍‌ଦ୍‌?”
5 ထိုဆရာတို့ကလည်း၊ ပရောဖက်တဦး ရေးထားသောအချက်ဟူမူကား၊
ସେମଃନ୍ ଉତୁର୍‌ ଦିଲାୟ୍‌, “ଜିଉଦା ରାଜିର୍‌ ବେତ୍‌ଲିହିମ୍‌,” କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଇ କଃତା ଗଟେକ୍‌ ବାବ୍‌ବାଦି ଲେକିଆଚେ-
6 အိုယုဒပြည်ဗက်လင်မြို့၊ အစိုးရသောယုဒမြို့တို့တွင်သင်သည် မြို့ငယ်မြို့ယုတ်မဟုတ်။ အကြောင်း မူကား၊ ငါ၏လူစုဣသရေလအမျိုးကို အုပ်စိုးရသောသခင်သည် သင်၏အထဲမှာပေါ်ထွန်းလတံ့ဟု ကျမ်းလာ ရှိပါ၏။ ထို့ကြောင့် ယုဒပြည်ဗက်လင်မြို့၌ ခရစ်တော်ကိုဘွားမြင်ရပါမည်ဟု မင်းကြီးအား ပြန်ကြားလျှောက် ထားကြ၏။
“ଏଗା ଜିଉଦା ରାଜିର୍‌ ବେତ୍‌ଲିହିମ୍‌, ତୁୟ୍‌ ଜିଉଦା ରାଜିର୍‌ ବଃଡ୍ ଗଃଳ୍‌ମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ କୁୟ୍‌ ଗୁଣେ ହେଁ ସାନ୍ ନାୟ୍‌, କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଅଃମାର୍‌ ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ଚାଲାଉଁକ୍‌, ଗଟେକ୍‌ ଚାଲାଉତା ଲକ୍‌ ତର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଆସେଦ୍‌ ।”
7 ထိုအခါ ဟေရုဒ်မင်းကြီးသည်၊ မာဂုပညာရှိတို့ကိုမထင်မရှားခေါ်၍ ကြယ်ပေါ်ထွန်းသောအချိန် ကာလကို စေ့စေ့မေးမြန်းပြီးမှ၊
ଇରି ସୁଣି ହେରଦ୍‌ ହୁର୍ବ ଦେସାର୍‌ ସେ ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ମଃନ୍‌କେ ଲୁକ୍‌ଣେ କୁଦି, ସେ ତାରା କଃଡେବଃଳ୍‌ ଡିସ୍‌ଲି, ଇରି ସେମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ନିକ କଃରି ବୁଜ୍‌ଲା ।
8 သင်တို့သွား၍ ထိုသူငယ်ကိုကြိုးစားရှာကြပါ။ တွေ့လျှင် ငါ့ထံသို့ပြန်လာ၍ ငါလည်း ထိုသူငယ်ကို ဖူးတွေ့ပူဇော်ရအောင် ကြားပြောကြပါဟု မှာထားတော်မူလျက်၊ ဗက်လျင်မြို့သို့ စေလွှတ်လေ၏။
ତାର୍‌ହଃଚେ ହେରଦ୍‌ ରଃଜା ସେମଃନ୍‌କେ ବେତ୍‌ଲିହିମ୍‌ ହଃଟାୟ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ଜାୟ୍‌ ସେ ହିଲାକ୍‌ ନିକକଃରି ଲଳା ଆର୍‌ ତାକ୍‌ ବେଟ୍‌ ହାୟ୍‌ଲା ଦାହ୍ରେ ମକ୍‌ ଜାଣାଉଆ, ଜଃନ୍‌କଃରି ମୁଁୟ୍‌ ହେଁ ଜାୟ୍‌ ତାକ୍‌ ଜୁଆର୍‌ କଃରିନ୍ଦ୍‌ ।”
9 ထိုသူတို့သည် မင်းကြီးစကားကိုနာခံပြီးလျှင်ထွက်သွားကြ၍ အရှေ့ပြည်၌မြင်ရသောကြယ်သည် သူတို့ ရှေ့ကသွားသဖြင့် သူငယ်တော်ရှိရာအရပ်အပေါ်သို့ရောက်၍ တည်လျက်နေ၏။
ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ମଃନ୍ ରଃଜାର୍‌ କଃତା ସୁଣି ସେତିହୁଣି ଗଃଳାୟ୍‌, ଆର୍‌ ସେମଃନ୍ ହୁର୍ବ୍‌ ଦେସେ ଜୁୟ୍‌ ତାରା ଦଃକି ରିଲାୟ୍‌, ସେ ତାରା ସେମଃନାର୍‌ ଆଗେ ଆଗେ ଜାୟ୍‌, ଜୁୟ୍‌ ଗଃରେ ହିଲା ରିଲା ସେ ଗଃର୍‌ ଉହ୍ରେ ଜାୟ୍‌ ତେବଃଲି ।
10 ၁၀ ထိုကြယ်ကိုမြင်ပြန်သောအခါ အလွန်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာခြင်းရှိ၍၊
ସେମଃନ୍ ସେ ତାରାକେ ଦଃକି ବଃଡେ ସଃର୍ଦା ଅୟଃଲାୟ୍‌ ।
11 ၁၁ အိမ်သို့ဝင်လေသော်၊ မယ်တော်မာရိနှင့်တကွ သူငယ်တော်ကိုတွေ့မြင်လျှင် ပြပ်ဝပ်ကိုးကွယ်၍၊ မိမိတို့ ဘဏ္ဍာဥစ္စာတို့ကိုဖွင့်ပြီးမှ လောဗန်နှင့်မုရန် တည်းဟူသောနံ့သာမျိုးကို၎င်း၊ ရွှေကို၎င်း ဆက်ကပ်ပူဇော်ကြ၏။
ଆର୍‌ ଗଃର୍‌ ବିତ୍ରେ ହୁରି ସେ ହିଲାକ୍‌ ତାର୍‌ ଆୟ୍‌ସି ମରିୟମ୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଦଃକ୍‌ଲାୟ୍‌ ଆର୍‌ ତାକ୍‌ ହାଦେ ଡୁଳି ଜୁଆର୍‌ କଃଲାୟ୍‌, ଆରେକ୍‌ ନିଜାର୍‌ ନିଜାର୍‌ ହେଳି ଉଗାଳି ସନା, ବୁତେକ୍‌ ମଲାର୍‌ ଦୁହ୍‌ଣି ଆର୍‌ ବାସ୍ନା ଚିକଣ୍‌ ସେ ହିଲାକ୍‌ ଦିଲାୟ୍‌ ।
12 ၁၂ နောက်မှ ဟေရုဒ်မင်းကြီးထံသို့ မပြန်ရမည်အကြောင်းကိုအိပ်မက်တွင် ဗျာဒိတ်တော်ကိုရ၍ မိမိတို့ ပြည်သို့ အခြားသောလမ်းဖြင့်ပြန်သွားကြ၏။
ଇତାର୍‌ହଃଚେ ହେରଦ୍‌ ରଃଜାର୍‌ ଲଃଗେ ବାଉଳି ନଃଜଃଉଁକେ ଇସ୍ୱର୍‌ ସେମଃନ୍‌କେ ଚଃହ୍ନେ ଆଡର୍‌ ଦିଲାକ୍‌, ସେମଃନ୍ ବିନ୍ ବାଟ ଅୟ୍‌ ନିଜାର୍‌ ଦେସେ ବାଉଳି ଗଃଳାୟ୍‌ ।
13 ၁၃ ထိုသူတို့ သွားကြသည်နောက်၊ ယောသပ်သည်အိပ်မက်ကိုမြင်သည်မှာ၊ ထာဝရဘုရား၏ ကောင်းကင် တမန်သည်ထင်ရှား၍၊ သင်ထလော့။ မယ်တော်နှင့် သူငယ်တော်ကိုဆောင်ယူပြီးလျှင်၊ အဲဂုတ္တုပြည်သို့ပြေး၍၊ တဖန် ငါပြောဆိုသည်တိုင်အောင် ထိုပြည်၌နေလော့။ ဟေရုဒ်မင်းကြီးသည် သူငယ်တော်ကို သတ်အံ့သောငှာ ရှာလိမ့်မည်ဟုဆိုလေ၏။
ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ମଃନ୍ ଗଃଲା ହଃଚେ, ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଦୁତ୍‌ ଜସେପ୍‌କେ ଚଃହ୍ନେ ଦଃକାୟ୍‌ଅୟ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ଉଟ୍‌, ହିଲାକ୍‌ ଆର୍‌ ତାର୍‌ ଆୟ୍‌ସିକ୍‌ ଦଃରି ମିସର୍‌ ଦେସେ ହଃଳାଉ, ଆରେକ୍‌ ଅଃମି ନଃକଉତା ହଃତେକ୍‌ ସେତି ରିଆ, କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ହେରଦ୍‌ ରଃଜା ହିଲାକ୍‌ ମଃର୍ନେ ମାରୁକ୍‌ ଲଳେଦ୍‌ ।”
14 ၁၄ ထိုအခါ ယောသပ်သည် ထ၍ မယ်တော်နှင့်သူငယ်တော်ကို ညဉ့်အချိန်၌ ဆောင်ယူပြီးလျှင် အဲဂုတ္တု ပြည်သို့ ထွက်သွား၍၊
ସେତାକ୍‌ ଜସେପ୍ ଉଟି ହିଲାକ୍‌ ଆର୍‌ ମରିୟମ୍‌କ୍ ଦଃରି ସେ ରାତି ମିସର୍‌ ଦେସେ ହଃଳାୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
15 ၁၅ ဟေရုဒ်မင်းကြီး အနိစ္စရောက်သည်တိုင်အောင် ထိုပြည်၌နေလေ၏။ ဤအကြောင်းအရာကား၊ ငါ့သား ကို အဲဂုတ္တုပြည်မှငါခေါ်ခဲ့ပြီဟု ထာဝရဘုရားသည် ပရောဖက်ဖြင့်ထားတော်မူသောဗျာဒိတ်တော် ပြည့်စုံမည် အကြောင်းတည်း။
ଆର୍‌ ହେରଦ୍‌ ମଃର୍ତା ହଃତେକ୍‌ ସେତି ରିଲାୟ୍‌, ଜଃନ୍‌କଃରି ବାବ୍‌ବାଦି କୟ୍‌ରିଲା ମାପ୍ରୁର୍‌ ଇ କଃତା ହୁରୁଣ୍ ଅୟ୍‌ଦ୍‌, “ମିସର୍‌ ଦେସେ ହୁଣି ମୁଁୟ୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ହଅକେ କୁଦି ଆଣ୍‌ଲେ ।”
16 ၁၆ ထိုအခါ ဟေရုဒ်မင်းကြီးသည် မာဂုပညာရှိတို့ လှည့်ဖြားသည်ကိုသိလျှင်၊ ပြင်းစွာအမျက်ထွက်၍ လူကို စေလွှတ်သဖြင့်၊ မာဂုပညာရှိတို့၌ စေ့စေ့မေးမြန်းပြီးသော ကြယ်၏အချိန်ကာလကိုထောက်၍၊ ဗက်လင်မြို့မှ စသော ကျေးလက်ရှိသမျှတို့၌ နှစ်နှစ်အရွယ်မှစ၍ ထိုအရွယ်အောက်ယုတ်သော သူငယ်ယောက်ျားအပေါင်း တို့ကို သတ်စေ၏။
ଇତାର୍‌ହଃଚେ ହୁର୍ବ୍‌ ଦେସେ ହୁଣି ଆସିରିଲା ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ମଃନ୍ ତାକ୍‌ ଜଃଟିକଃରି ଗଃଳାୟ୍‌ ବଃଲି ହେରଦ୍‌ ଜାଣୁ ହାରି ବଃଡେ ରିସା ଅୟ୍‌ଲା, ଆର୍‌ ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଜୁୟ୍‌ ବେଳାୟ୍‌ ତାରା ଉଦିରିଲି ସେରି ନିକକଃରି ବୁଜିରିଲା, ସେ ହଃର୍କାରେ ଦୁୟ୍‌ ବଃର୍ସ୍‌ ଆର୍‌ ତାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ସାନ୍ ବଃର୍ସାର୍‌ ଜଃତେକ୍‌ ଅଃଣ୍ଡ୍ରା ହିଲାମଃନ୍ ବେତ୍‌ଲିହିମ୍‌ ଆର୍‌ ତାର୍‌ ଲଃଗାଲଃଗିର୍‌ ଗଃଳେ ରିଲାୟ୍‌, ସଃଇନ୍‌ମଃନ୍‌କେ ହଃଟାୟ୍‌ ସେ ସଃବ୍‌କେ ମଃର୍ନେ ମାରାୟ୍‌ଲା ।
17 ၁၇ ပရောဖက်ယေရမိဟောဘူးသည်ကား၊
ସଃଡେବଃଳ୍‌ ଜିରିମିୟ ବାବ୍‌ବାଦିର୍‌ ଇ କଃତା ହୁରୁଣ୍ ଅୟ୍‌ଲି,
18 ၁၈ ရာမအရပ်၌ သည်းစွာသောညည်းတွားငိုကြွေး၊ မြည်တမ်းခြင်းအသံကိုကြားရ၍၊ ရာခေလသည် မိမိ သားတို့ မရှိသောကြောင့်ငို၍ စိတ်မပြေနိုင်ဟူသောစကားသည် ထိုအခါ၌အမှန်ကျသတည်း။
“ରାମା ଗଃଳେହୁଣି ଗଟେକ୍‌ ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ ସୁଣୁକ୍‌ ଅୟ୍‌ଲି, ସେରି ଏତାୟ୍‌ ଏତାୟ୍‌ କାନ୍ଦ୍‌ତାର୍‌ । ରାହେଲ୍‌ ତାର୍‌ ହିଲାମଃନାର୍‌ ଗିନେ କାନ୍ଦୁଲି; ହିଲାମଃନ୍ ଆର୍‌ ନାୟ୍‌ନି ବଃଲି, ସେ ତାର୍‌ ଦୁକ୍‌ ହାସ୍ରାଉତା କଃତା ନଃମାନ୍‌ଲି ।”
19 ၁၉ ဟေရုဒ်မင်းကြီး အနိစ္စရောက်သည်နောက်၊ ယောသပ်သည် အဲဂုတ္တုပြည်၌ အိပ်မက်ကိုမြင်ပြန်သည် မှာ၊ ထာဝရဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန်သည်ထင်ရှား၍၊
ହେରଦ୍‌ ମଃଲା ହଃଚେ, ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଦୁତ୍‌ ଜସେପ୍‌କେ ମିସରେ ଚଃହ୍ନେ ଦଃକାୟ୍‌ ଅୟ୍‌ କୟ୍‌ଲା,
20 ၂၀ သင်ထလော့။ မယ်တော်နှင့် သူငယ်တော်ကိုဆောင်ယူပြီးလျှင် ဣသရေလတိုင်းသို့သွားလော့။ သူငယ် တော်ကိုသတ်အံ့သောငှါ ရှာသောသူတို့သည် သေကြပြီဟုဆိုလေ၏။
“ଉଟ୍‌, ହିଲାକ୍‌ ଆର୍‌ ତାର୍‌ ଆୟ୍‌ସିକ୍‌ ଦଃରି ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ ଦେସେ ବାଉଳି ଜାହା । କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ହିଲାକ୍‌ ଜିବନ୍‌ ନେଉଁକେ ମଃନ୍‌ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍‌, ସେମଃନ୍ ମଃଲାୟ୍‌ ।”
21 ၂၁ ထိုအခါ ယောသပ်သည် ထ၍ မယ်တော်နှင့်သူငယ်တော်ကို ဆောင်ယူပြီးလျှင် ဣသရေလတိုင်းသို့ သွား၍ ရောက်သည်ရှိသော်၊
ସେତାକ୍‌ ଜସେପ୍ ଉଟି ଜିସୁ ହିଲାକ୍‌ ଆର୍‌ ତାର୍‌ ଆୟ୍‌ସିକ୍‌ ଦଃରି ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ ଦେସେ ବାଉଳି ଗଃଲା ।
22 ၂၂ ဟေရုဒ်မင်းကြီး၏ အရာ၌ သားတော်အာခေလသည် ယုဒပြည်တွင်မင်းပြုကြောင်းကို ကြားရလျှင်၊ ထိုပြည်သို့ မသွားဝံ့၍ အိပ်မက်၌ ဗျာဒိတ်တော်ကိုရပြန်ပြီးမှ ဂါလိလဲပြည်သို့သွား၍၊
ମଃତର୍‌ ହେରଦ୍‌ ମଃଲା ହଃଚେ ତାର୍‌ ହୟ୍‌ସି ଆର୍କିଲାୟ ଜିଉଦା ରାଇଜାର୍‌ ରଃଜା ଅୟ୍‌ଆଚେ ବଃଲି ସୁଣି ଜସେପ୍ ସେତି ଜଃଉଁକେ ଡିର୍‌ଲା, ମଃତର୍‌ ଚଃହ୍ନେ ଆଡର୍‌ ହାୟ୍‌ ଗାଲିଲି ଗଃଲା ।
23 ၂၃ ခရစ်တော်ကို နာဇရက်လူဟုခေါ်ဝေါ်ကြလတံ့ဟူသော ပရောဖက်တို့၏ နှုတ်ထွက်နှင့်အညီ၊ နာဇရက် အမည်ရှိသောမြို့သို့ရောက်၍ အမြဲနေလေ၏။
ମଃତର୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ ତାକ୍‌ ଚଃହ୍ନେ କୟ୍‌ଲାକ୍‌, ସେ ଗାଲିଲି ରାଇଜ୍‌ ହାକ୍‌ ହଃଳାୟ୍‌ଲା । ଆର୍‌ ନାଜରିତ୍‌ ନାଉଁଆର୍‌ ଗଃଳେ ଜାୟ୍‌ ବାସା କଃଲାୟ୍‌ । ଜଃନ୍‌କଃରି ବାବ୍‌ବାଦିମଃନାର୍‌ ଇ ବଃଚନ୍ ହୁରୁଣ୍ ଅୟ୍‌ଦ୍‌, “ସେ ନାଜରିତିୟ ବଃଲି ଡାକେ ହୁଟେଦ୍‌ ।”

< မဿဲ 2 >