တမန်တော်ဝတ္ထု 22
1 ၁ ညီအစ်ကို၊ အဘတို့၊ အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်အပြစ်ဖြေရာ စကားကို သင်တို့ရှေ့မှာ ယခုပြောစဉ်တွင် နားထောင်ကြပါဟု ဆိုလေသော်၊
“ଏ ବାୟ୍ ଆର୍ ଉବାମଃନ୍, ମୁୟ୍ଁ ଅଃବେ ତୁମିମଃନାର୍ ଚଃମେ ଜୁୟ୍ ମର୍ ନିଜାର୍ କଃତା କଃଉଁଲେ ସୁଣା ।”
ପାଉଲ ସେମଃନାର୍ ଚଃମେ ଏବ୍ରି ବାସାୟ୍ କଃତା କଃଉଁଲା ବଃଲି ସୁଣି ସେମଃନ୍ ଅଃଦିକ୍ ତୁନ୍ହଃଳ୍ଲାକ୍ ।
3 ၃ ပေါလုကလည်း၊ အကျွန်ုပ်သည် ကိလိကိပြည် တာရှုမြို့၌ မွေးဘွားသော ယုဒလူဖြစ်ပါ၏။ ဤမြို့မှာ လည်း၊ ဂေါမလျေလအမည် ရှိသော ဆရာ၏ ခြေရင်း၌ ကျွေးမွေးခြင်းကိုခံ၍ မိစဉ်တဆက်ကျင့်သော တရားကို သေချာစွာသိနားလည်ခြင်းငှါ နည်းဥပဒေသကိုခံပါပြီ။ သင်တို့ ရှိသမျှသည်ယနေ့တိုင်အောင် ဘုရားသခင်ဘက် ၌ စိတ်အားကြီးသည် နည်းတူ၊ အကျွန်ုပ်လည်း စိတ်အားကြီးသဖြင့်၊
ସେତାକ୍ ସେ କୟ୍ଲା, “ମୁୟ୍ଁ ଗଟେକ୍ ଜିଉଦି, କିଲିକିଆର୍ ତାର୍ସୁସ୍ ଗଃଳେ ମର୍ ଜଃଲମ୍, ମଃତର୍ ମୁୟ୍ଁ ଇ ଗଃଳେ ବାଡି ଆଚି ଅଃମିମଃନାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନାର୍ ବିଦି ବିଦାନ୍ ହଃର୍କାରେ ଗମଲିଏଲାର୍ ଚେଲା ରିଲେ, ସଃର୍ଦାୟ୍ ତୁମିମଃନ୍ ସଃବୁ ଆଜି ଜଃନ୍କଃରି ବିସ୍ୱାସି ଆଚାସ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ଁ ହେଁ ସେନ୍ ଦଃରିବଃସି ବିସ୍ୱାସି ଅୟ୍ ଆଚି ।
4 ၄ ယောက်ျားမိန်းမတို့ကို ချည်နှောင်၍ ထောင်ထဲမှာ လှောင်ထားလျက် အသေသတ်ခြင်းသို့ တိုင်အောင်၊ ထိုဘာသာကိုညှဉ်းဆဲပါပြီ။
ମୁୟ୍ଁ ମାପ୍ରୁ ବାଟ୍ ଜାତା ଅଃଣ୍ଡ୍ରା ଆର୍ ମାୟ୍ଜିମଃନ୍କେ ବାନ୍ଦି ଜଃଇଲେ ହୁରାୟ୍ ମଃର୍ନ୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ ଦେତି ରିଲେ ।
5 ၅ ထိုကဲ့သို့ပင်ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းမှစ၍ လူအကြီးအကဲအပေါင်းတို့သည်လည်း အကျွန်ုပ်သည် ညီအစ်ကိုတို့ထံသိမှာစာကို ခံပြီးမှ၊ ဒမာသက်မြို့၌ရှိသော ထိုဘာသာဝင်သူတို့ကို ဒဏ်ခံစေခြင်းငှါ ချည်နှောင်၍ ယေရုရှလင် မြို့သို့ပို့မည်ဟု ဒမာသက်မြို့သို့အကျွန်ုပ်သွားပါ၏။
ମର୍ ଇ କଃତା ସଃତ୍, ମୁଳ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ପାରାଚିନ୍ ସଃବୁ ଲକ୍ ମର୍ ସାକି, ସେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ମୁୟ୍ଁ ବାୟ୍ ମଃନାର୍ ଚଃମେ ଚିଟି ହାୟ୍ ଦମେସକ୍ ରେତା ଲକ୍ମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ଡଃଣ୍ଡ୍ ହାଉତି ଇତାକ୍ ସେମଃନ୍କେ ହେଁ ସିକ୍ଳାୟ୍ ବାନ୍ଦି ଜିରୁସାଲମାର୍ ବେରାଣେ ଆଣୁକେ ସେଟାଣେ ଜାୟ୍ରିଲେ ।”
6 ၆ လမ်း၌သွား၍ ဒမာသက်မြို့အနီးသို့ ရောက်သောအခါ၊ မွန်းတည့်အချိန်တွင် ကောင်းကင်ထဲက ကြီးသောအလင်းသည် အကျွန်ုပ် ပတ်လည်၌ ရုတ်ခနဲ ထွန်းတောက်ပါ၏။
ମଃତର୍ ମୁୟ୍ଁ ଜଃଉଁଜଃଉଁ ଦମେସକ୍ ଚଃମେ ଆୟ୍ଲାକ୍ ମଃୟ୍ଦାନ୍ ବଃଳ୍ ତଃତ୍କାଣ୍ ମର୍ ଚାରି ବେଳ୍ତ୍ ଅଃଗାସେ ହୁଣି ବଃଡେ ଉଜାଳ୍ ଜଃଲ୍କି ଗଃଲି ।
7 ၇ အကျွန်ုပ်သည် မြေပေါ်မှလဲ၍ နေစဉ်၊ ရှောလု၊ ရှောလု၊ အဘယ်ကြောင့်ငါ့ကို ညှဉ်းဆဲသနည်းဟု အကျွန်ုပ်အား ပြောသောစကားသံကိုကြားလျှင်၊
ସେତାକ୍ ମୁୟ୍ଁ ବୁୟେଁ ଅଦୁର୍ଲେ ଆର୍ ମର୍ ଗିନେ ଇ କଃତା ସୁଣା ଗଃଲି, “ସାଉଲ୍, ସାଉଲ୍, କାୟ୍ତାକ୍ ମକ୍ କଃସ୍ଟ୍ ଦେଉଁଲିସ୍?”
8 ၈ သခင်၊ ကိုယ်တော်သည်အဘယ်သူနည်းဟု အကျွန်ုပ်ပြန်၍ မေးလျှောက်သော်၊ ငါကား၊ သင်ညှင်းဆဲ သော နာဇရက်မြို့သားယေရှုဖြစ် သတည်းဟု မိန့်တော်မူ၏။
“ମୁୟ୍ଁ ହଃଚାର୍ଲେ, ମାପ୍ରୁ ତୁୟ୍ କେ? ସେତାକ୍ ସେ ମକ୍ କୟ୍ଲା, ତୁୟ୍ ଜୁୟ୍ ନାଜରିତାର୍ ଜିସୁକେ କଃସ୍ଟ୍ ଦେଉଁଲିସ୍, ମୁୟ୍ଁ ସେ ।”
9 ၉ အကျွန်ုပ်နှင့်ပါသောသူတို့သည် ထိုအလင်းကို မြင်၍ကြောက်ရွံ့ခြင်းသို့ရောက်သော်လည်း၊ အကျွန်ုပ် အားပြောသောသူ၏ စကားသံကို မကြားမသိရကြ။
ଜୁୟ୍ମଃନ୍ ମର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ରିଲାୟ୍ ସେମଃନ୍ ସେ ଉଜାଳ୍ ଦଃକ୍ଲାୟ୍ ସଃତ୍, ମଃତର୍ ଜେ ମକ୍ କଃତା କୟ୍ଲା, ତାର୍ ଟଣ୍ଡ୍ ନଃସୁଣ୍ତି ।
10 ၁၀ ထိုအခါအကျွန်ုပ်ကလည်း၊ သခင်၊ အကျွန်ုပ်သည် အဘယ်သို့ ပြုရပါမည်နည်းဟု လျှောက် လျှင်၊ သခင်ဘုရားက၊ ထလော့။ ဒမာသက်မြို့ သို့သွား လော့။ သင်ဆောင်ရွက်စရာတို့ ခွဲခန့်စီမံသမျှတို့ကို ထိုမြို့၌ ပြောလိမ့်မည်ဟုမိန့်တော်မူ၏။
ସେତାକ୍ ମୁୟ୍ଁ ହଃଚାର୍ଲେ, ମାପ୍ରୁ ମୁୟ୍ଁ କାୟ୍ରି କଃରିନ୍ଦ୍, ସେତାକ୍ ମାପ୍ରୁ କୟ୍ଲା, “ଉଟ୍ ଦମେସକ୍ ଜାଆ, ଆର୍ ସଃବୁ ଇସ୍ୱରାର୍ କାମ୍ କଃରୁକେ ତର୍ ଗିନେ ଟିକ୍ କଃରା ଅୟ୍ଆଚେ ସେ ସଃବୁ ତକ୍ ସେତି କଃଉଆ ଅୟ୍ଦ୍
11 ၁၁ ထိုအလင်း၏ရောင်ခြည်အရှိန်အားဖြင့် အကျွန်ုပ်သည် မျက်စိကန်းသောကြောင့်၊ အကျွန်ုပ်နှင့် ပါ သော သူတို့၏ လက်ဆွဲခြင်းခံရ၍ ဒမာသက်မြို့သို့ ရောက်ပါ၏။
ସେ ଉଜାଳାର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ଁ ଦଃକୁ ନଃହାର୍ଲାକ୍ ମର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ରେତା ଲକ୍ମଃନାର୍ ମକେ ଆତେ ଦଃରି ଦମେସକ୍କେ ଆଣ୍ଲାୟ୍ ।”
12 ၁၂ ထိုအခါ ပညတ်တရားနှင့်အညီ ဘုရားဝတ်၌မွေ့လျော်သောသူဖြစ်၍၊ ထိုမြို့မှ နေသောယုဒလူ အပေါင်းတို့တွင် အသရေရှိသောသူ အာနနိသည်၊
“ସେତି ରିଲା ସଃବୁ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ଚଃମେ ଡାକ୍ ହୁଟା ହନନିଅ ନାଉଁଆର୍ ବିଦି ହଃର୍କାରେ ଗଟେକ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ହୁଜା କଃର୍ତା ଲକ୍, ସେତିରିଲା ଜିଉଦି ଲକ୍ ମଃନ୍ ତାକେ ମାୟ୍ନ୍ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
13 ၁၃ အကျွန်ုပ်ဆီသို့လာ၍ အနား၌ရပ်လျက်၊ ညီရှောလု၊ တဖန်မျက်စိမြင်ခြင်းသို့ ရောက်လော့ဟုဆို၏။ ထိုခဏ၌အကျွန်ုပ်သည် သူ့ကိုကြည့်ရှု၍မြင်ရ၏။
ସେ ମର୍ ଚଃମେ ଆସି ଟିଆଅୟ୍ ମକ୍ କୟ୍ଲା, ସାଉଲ୍ ବାୟ୍ ଆକି ଦଃକ୍, ସେଦାହ୍ରେ ମୁୟ୍ଁ ତାକେ ଦଃକ୍ଲେ ।
14 ၁၄ သူကလည်း၊ သင်သည်မြင်လေသမျှ၊ ကြားလေသမျှ တို့ကို လူအပေါင်းတို့အားပြော၍ သခင်ဘုရား၏ သက်သေခံဖြစ်ရမည် အကြောင်း၊
ଆରେକ୍ ସେ କୟ୍ଲା, ‘ଅଃମିମଃନାର୍ ଦାଦିବାବୁର୍ ଇସ୍ୱର୍ ତାର୍ ମଃନ୍ ଜାଣୁକେ ଆର୍ ସେ ଦଃର୍ମି ଲକ୍କେ ଦଃକୁକ୍ ଆରେକ୍ ତାର୍ ମୁଆଁର୍ କଃତା ସୁଣୁକ୍ ତକ୍ ବାଚି ଆଚେ ।’
15 ၁၅ သင်သည်ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို သိစေခြင်းငှါ၎င်း၊ ဖြောင့်မတ်တော်မူသောသူကိုမြင်၍ နှုတ်တော်ထွက်ကို ကြားစေခြင်းငှါ၎င်း၊ ငါတို့ဘိုးဘေးများ၏ ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို ခန့်ထားတော်မူ၏။
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁୟ୍ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି ଦଃକି ଆଚ୍ସି ଆର୍ ସୁଣି ଆଚ୍ସି, ସେ ସଃବୁ କଃତା ସଃବୁ ଲକମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ତାର୍ ସାକି ଅଃଉସି ।
16 ၁၆ ယခုလည်းသင်သည်အဘယ်ကြောင့် ဆိုင်းလင့်၍ နေသနည်း။ ထလော့။ သခင်ဘုရားကို ပဌနာပြုလျက် ဗတ္တိဇံကိုခံ၍၊ သင်၏အပြစ်များကို ဆေးကြောလော့ဟု ဆိုပါ၏။
ଆର୍ ଅଃବେ ତୁୟ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ବେଳା କଃରୁଲିସ୍, ଉଟ୍ ବାପ୍ତିସମ୍ ହାଉ, ଆରେକ୍ ତାର୍ ନାଉଁଏ ପାର୍ତ୍ନା କଃରି ନିଜାର୍ ହାହ୍ ସଃବୁ ଦଃଉ ।”
“ଇତାର୍ ହଃଚେ ମୁୟ୍ଁ ଜିରୁସାଲମ୍କେ ବାଉଳି ଆସି, ମନ୍ଦିରେ ପାର୍ତ୍ନା କଃର୍ତା ବଃଳ୍ ଦଃର୍ସନ୍ ଦଃକ୍ଲେ,
18 ၁၈ သခင်ဘုရားက၊ သင်သည်ကြိုးစား၍ ယေရုရှလင်မြို့မှ အလျင်အမြန်ထွက်သွားလော့။ ငါ၏ အကြောင်းကို သင်သည်ပြော၍ သက်သေခံသော စကား ကို ဤလူတို့သည် မခံဘဲနေကြလိမ့်မည်ဟု မိန့်တော် မူလျက်ရှိသည်ကို အကျွန်ုပ်မြင်လေ၏။
ସେ ଦଃର୍ସନେ ମୁୟ୍ ମାପ୍ରୁକେ ଦଃକ୍ଲେ, ସେ ମକ୍ କୟ୍ଲା, ବେଳ୍ ନଃକେରି ‘ବେଗି ଜିରୁସାଲମ୍କେ ଜାଆ’ କାୟ୍ତାକ୍ ବଃଲେକ୍ ସେମଃନ୍ ଅଃମାର୍ ବିସୟେ ତର୍ ସାକି ନଃମାନ୍ତି ।
19 ၁၉ အကျွန်ုပ်ကလည်း၊ သခင်၊ ကိုယ်တော်ကို ယုံကြည်သော သူတို့ကို အကျွန်ုပ်ထောင်ထဲ၌ လှောင် ထား၍၊ တရားစရပ်များ၌ ရိုက်သည်အကြောင်းကို သူတို့သိကြပါ၏။
ସେତାକ୍ ମୁୟ୍ଁ କୟ୍ଲେ, ‘ମାପ୍ରୁ ମୁୟ୍ଁ ଜେ ତର୍ ତଃୟ୍ ବିସ୍ୱାସି ମଃନ୍କେ ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରେ ଦଃରି ଜଃଇଲେ ହୁରାଉତି ରିଲେ, ଇରି ସେମଃନ୍ ନିଜେ ଜାଣି ଆଚ୍ତି ।’
20 ၂၀ ကိုယ်တော်၏ သက်သေခံဖြစ်သော သတေဖန်၏ အသွေးကို သွန်းသောအခါ အကျွန်ုပ်သည် အနား၌ နေလျက်၊ ကွပ်မျက်ခြင်း အမှုကို ဝန်ခံ၍၊ ကွပ်မျက်သော သူတို့၏ အဝတ်ကိုစောင့်နေပါ၏ဟု၊
ଆର୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ ତୁମାର୍ ସାକି ସ୍ତିପାନ୍ ମାଡ୍ କାତି ରିଲା, ସଃଡେବଃଳ୍ ମୁୟ୍ଁ ହେଁ ସେ ଚଃମେ ଟିଆ ଅୟ୍ ସେରି ରାଜି ଅୟ୍ରିଲେ, ଆର୍ ଅଃତ୍ୟା କଃର୍ତା ଲକ୍ମଃନାର୍ ବଃସ୍ତର୍ ଜାଗ୍ତି ରିଲେ ।
21 ၂၁ လျှောက်ဆိုလျှင်၊ သခင်ဘုရားက၊ သွားလော့။ ငါသည်တပါး အမျိုးသားတို့ရှိရာသို့ သင့်ကိုဝေးလှစွာ လွှတ်မည်ဟုအကျွန်ုပ်အား မိန့်တော်မူသည်ဟု ပေါလု မြွက်ဆို၏။
ସେତାକ୍ ପର୍ବୁ ମକ୍ କୟ୍ଲା, ‘ଜାଆ,’ କାୟ୍ତାକ୍ ବଃଲେକ୍ ଦୁର୍କେ ଅଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ହଃଟାୟ୍ନ୍ଦ୍ ।”
22 ၂၂ ထိုမျှတိုင်အောင် ပေါလု၏ စကားကို နားထောင်ပြီးလျှင်၊ ထိုသူတို့သည်အော်ဟစ်၍၊ ထိုသို့သောသူကို မြေကြီးပြင်မှ သုတ်သင်ပယ်ရှင်းလော့။ သူသည် အသက် မရှင်သင့်ဟု ဆိုကြ၏။
ପାଉଲ୍ ଇ କଃତା କଃଉତା ହଃତେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ସୁଣ୍ତିରିଲାୟ୍ ଆର୍ ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ କଃରି କୟ୍ଲାୟ୍, “ଅଃନ୍କା ଲକ୍କେ ହୁର୍ତିବି ହୁଣି ଦୁର୍ କଃରା, କାୟ୍ତାକ୍ ବଃଲେକ୍ ସେ ଜିବନ୍ ରେତାର୍ ନିକ ନାୟ୍ ।”
23 ၂၃ ထိုသို့အော်ဟစ်ခြင်း၊ ကိုယ်အဝတ်ကိုချွတ်ခြင်း၊ မြေမှုန့်ကို မိုဃ်းကောင်းကင်သို့ ပစ်လိုက်ခြင်းကို ပြုကြ စဉ်တွင်၊
ଆର୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ ସେମଃନ୍ ଉରାଟୁ କଃରି ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ବଃସ୍ତର୍ ହିଙ୍ଗି ଅଃଗାସେ ଦୁଳି ହଃକାଉଁକ୍ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
24 ၂၄ ပေါလုကိုအဘယ်ကြောင့် ထိုသို့အော်ဟစ်ကြ သည်ကိုစစ်သူကြီးသည် သိလို၍၊ ပေါလုကို ရဲတိုက်ထဲသို့ သွင်းစေ။ ရိုက်၍ စစ်ကြောစေဟုစီရင်လေ၏။
ସଃଡେବଃଳ୍ ସଃଇନ୍ ଅଃଦିକାରି ତାକେ ଗଃଳ୍ ବିତ୍ରେ ନେଉଁକ୍ କୟ୍ଲା, ଆରେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତାର୍ ବିରଦେ କାୟ୍ତାକ୍ ଅଃନ୍କାର୍ ଉରାଟୁ କଃରୁଲାୟ୍ ସେରି ଜାଣୁକ୍ କୁଆଳ୍ ବିତ୍ରେ ନଃୟ୍ ସାଟ୍ଣି ମାରାୟ୍ ତାର୍ କଃଟ୍ହାଳ୍ ବୁଜୁକ୍ କୟ୍ଲା ।
25 ၂၅ သားရေကြိုးနှင့်ဆွဲတင်ကြသောအခါ၊ ပေါလုက၊ ရောမလူဖြစ်သောသူကို ဓမ္မသတ်အတိုင်း မစီရင်ဘဲလျက်၊ သင်တို့သည် ရိုက်ရသလောဟု နား၌ရပ်နေသော တပ်မှူး အားဆို၏။
ସେମଃନ୍ ତାକେ କର୍ଡା ମାରୁକ୍ ବାନ୍ଦ୍ଲା ହଃଚେ, ପାଉଲ୍ ଚଃମେ ଟିଆ ଅୟ୍ରିଲା ହାଁଚ୍ କଳି ସଃୟ୍ନ୍ ଉହ୍ରାର୍ ମୁଳିକା ସଃଇନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଗଟେକ୍ ରମିୟ ଲକାର୍ ବିଚାର୍ ନଃକେରି ତାକେ ସାଟ୍ଣି ସଃଙ୍ଗ୍ ମାର୍ତାର୍ ତୁମାର୍ ତଃୟ୍ କାୟ୍ ବିଦି ଆଚେ?”
26 ၂၆ တပ်မှူးသည်ကြားလျှင် စစ်သူကြီးထံသို့သွား၍၊ အဘယ်သို့ပြုမည်ကို သတိထားပါလော့။ ဤသူသည် ရောမလူဖြစ်ပါသည်ဟု ကြားလျှောက်၏။
ସେ ସଃଇନ୍ ଅଃଦିକାରି ଇରି ସୁଣି ସଃଇନ୍ ଅଃଦିକାରି ଚଃମେ ଜାୟ୍ ଇ କଃତା କୟ୍ଲା, “ତୁୟ୍ କାୟ୍ରି କଃରୁକେ ଜଃଉଁଲିସ୍? ଇ ଲକ୍ ତ ଗଟେକ୍ ରମିୟ ଲକ୍ ।”
27 ၂၇ စစ်သူကြီးသည်လည်း၊ ပေါလုထံသို့လာ၍၊ သင်သည်ရောမလူမှန်သလော၊ ငါ့အား ပြောလော့ဟုဆိုလျှင် မှန်ပါသည်ဟု ပေါလုဆို၏။
ସେତାକ୍ ସେ ସଃଇନ୍ ଅଃଦିକାରି ଆସି ତାକେ ହଃଚାର୍ଲା, “ମକ୍ କଃଉ, ତୁୟ୍ କାୟ୍ ଗଟେକ୍ ରମିୟ?” ସେ କୟ୍ଲା, “ହେଁ ।”
28 ၂၈ စစ်သူကြီးကလည်း၊ အကျွန်ုပ်သည်ငွေအများကို ပေး၍ ရောမလူ၏ အရိပ်အရာကိုရသည်ဟုဆိုလျှင်၊ ပေါလုက၊ အကျွန်ုပ်သည် ဇာတိအားဖြင့် ရပါသည်ဟု ဆို၏။
ସଃଇନ୍ ଅଃଦିକାରି କୟ୍ଲା, “ବୁତେକ୍ ଟଃକା ଦଃୟ୍ ମୁୟ୍ଁ ଇ ରମିୟ ଲକ୍ ଅୟ୍ ଆଚି ।” ମଃତର୍ ପାଉଲ୍ କୟ୍ଲା, ମୁୟ୍ଁ ଜଃଲମେ ହୁଣି ରମିୟ୍ ।
29 ၂၉ ထိုအခါစစ်ကြောမည်ပြုသောသူတို့သည် ပေါလုထံမှချက်ခြင်း သွား၍၊ သူသည်ရောမလူ ဖြစ်သည်ကို၎င်း၊ ရောမလူကိုချည်နှောင်မိသည်ကို၎င်း၊ စစ်သူကြီးသိလျှင် ကြောက်ခြင်းသို့ရောက်လေ၏။
ତଃବେ ଜୁୟ୍ମଃନ୍ ତାକେ କଃଟ୍ହାଳ୍ ବୁଜୁକ୍ ମଃନ୍ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍ ସେମଃନ୍ ତଃତ୍କାଣ୍ ସେତି ହୁଣି ତୁନ୍ହାଳ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ଗଟେକ୍ ଅଃଜାର୍ ସଃଇନାର୍ ମୁଳିକା ହେଁ ସେ ଗଟେକ୍ ରମିୟ, ଇରି ଜାଣ୍ଲାକ୍ ପାଉଲ୍କ୍ ବାନ୍ଦ୍ଲାର୍ ଗିନେ ଡିରି ଗଃଲା ।
30 ၃၀ နက်ဖြန်နေ့တွင်အဘယ်အပြစ်ကို ယုဒလူတို့သည် ပေါလု၌ တင်ကြသည်ကို စစ်သူကြီးသည် အမှန် သိလိုသောကြောင့်၊ ပေါလု၌ ချည်နှောင်သောသံကြိုးကို ချွတ်၍၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးတို့နှင့် လွှတ်အရာရှိ အပေါင်းတို့ကို စည်းဝေးစေခြင်းငှါစီရင်ပြီးလျှင်၊ ပေါလု ကိုခေါ်၍ သူတို့ရှေ့၌ထားလေ၏။
ମଃତର୍ ସେ କାୟ୍ତାକ୍ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଦସି କଃରି ଆଚ୍ତି, ସେରି ନିଜ୍କଃରି ଜାଣୁକେ ସେ ଆର୍କ ଦିନ୍ ତାର୍ ବାନ୍ଦ୍ଲାର୍ ଇଟାୟ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ସଃବୁଲକ୍ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ବେରାଣ୍ ମଃଣ୍ଡାୟ୍ ସଃଙ୍ଗେ ଆସୁକ୍ କୟ୍ଲା, ଆର୍ ପାଉଲ୍କେ ନଃୟ୍ ସେମଃନାର୍ ଚଃମେ ଟିଆ କଃରାୟ୍ଲା ।
