တမန်တော်ဝတ္ထု 16
1 ၁ ထိုနောက်မှ ပေါလုသည် ဒေရဗေမြို့နှင့် လုတ္တရမြို့သို့ရောက် လေ၏။ လုတ္တရမြို့၌ တိမောသေ အမည်ရှိသော တပည့်တော်တယောက် ရှိ၏။ သူ၏ အမိကား၊ ယုံကြည်သောယုဒမိန်းမဖြစ်၏။ အဘကား၊ ဟေလသလူဖြစ်၏။
ହଃଚେ ପାଉଲ୍ ଦର୍ବି ଆର୍ ଲୁସ୍ତ୍ରା ହେଁ ଆୟ୍ଲା ଆର୍ ସେଟାଣେ ତିମତି ନାଉଁଆର୍ ଗଟେକ୍ ଚେଲା ରିଲା, ସେ ଗଟେକ୍ ବିସ୍ୱାସି ଜିଉଦି ମାୟ୍ଜିର୍ ହୟ୍ସି, ମଃତର୍ ତାର୍ ଉବାସି ଗ୍ରିକ୍ ଲକ୍ ରିଲା ।
ଲୁସ୍ତ୍ରା ଆର୍ ଇକନିଆୟ୍ ରେତା ବାୟ୍ବେଣି ତିମତିକେ ନିକଲକ୍ ବଃଲି ସାକି ହାୟ୍ ରିଲାୟ୍ ।
3 ၃ ပေါလုသည် ထိုသူကိုခေါ်ခြင်းငှါအလိုရှိ၍၊ သူ၏အဘသည် ဟေလသလူဖြစ်သည်ကိုထိုအရပ်တို့၌ ရှိသောယုဒလူအပေါင်းတို့သည် သိသောကြောင့်၊ အရေဖျားလှီးခြင်းကို သူ့အားပေးလေ၏။
ତାକେ ସଃଙ୍ଗେ ନେଉଁକ୍ ପାଉଲ୍ ମଃନ୍କଃଲା ଆର୍ ସେ ସଃବୁ ହଲିୟେ ରିଲା ଜିଉଦିମଃନାର୍ ଗିନେ ତାକେ ନଃୟ୍ ସୁନତି କଃଲା । କାୟ୍ତାକ୍ ବଃଲେକ୍ ତାର୍ ଉବାସି ଗଟେକ୍ ଗ୍ରିକ୍ ଲକ୍ ବଃଲି ସଃବୁ ଜାଣି ରିଲାୟ୍ ।
4 ၄ သူတို့သည် မြို့များကို ရှောက်သွားစဉ်တွင်၊ ယေရုရှလင်မြို့၌ နေသောတမန်တော်တို့နှင့် သင်းအုပ် တို့သည် စီရင်သောပညတ်တို့ကို အသင်းများ ကျင့်စောင် ဘို့ရာ အပ်ပေးကြ၏။
ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍ ବିନ୍ବିନ୍ ଗଃଳ୍ମଃନ୍କେ ଜଃଉଁଜଃଉଁ ଜିରୁସାଲମାର୍ ପେରିତ୍ମଃନାର୍ ଆର୍ ପାରାଚିନ୍ମଃନାର୍ ଟିକ୍ କଃରି ତିର୍ କଃଲା ବଲ୍ ମାନୁକ୍ ସେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ସଃହ୍ରିଦିଲା ।
5 ၅ ထိုသို့အသင်းတော်တို့သည် ယုံကြည်ခြင်း၌ တည်ကြည် မြဲမြံသည်ဖြစ်၍၊ အရေအတွက် အားဖြင့် တနေ့ထက်တနေ့တိုးပွားများပြား ကြ၏။
ଅଃନ୍କଃରି ମଣ୍ଡ୍ଳିମଃନ୍ ବିସ୍ୱାସେ ତିର୍ ଅୟ୍ ଦିନ୍ ଦିନ୍କେ ବୁତେକ୍ ଅଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
6 ၆ ဖြူဂိပြည်၊ ဂလာတိပြည်ကို ရှောက်သွားပြီးမှ အာရှိပြည်၌ နှုတ်ကပတ်တရားတော်ကို မဟောစေခြင်းငှါ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ် တော်သည်မြစ်တားတော်မူသဖြင့်၊
ସେତାକ୍ ସେମଃନ୍ ଆସିଆ ତଃୟ୍ ମାପ୍ରୁର୍ କଃତା ପର୍ଚାର୍ କଃରୁକେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମଃନ୍ ନଃକେଲାକ୍ ପ୍ରୁଗିଆ ଆର୍ ଗାଲାତି ବାଟ୍ ଅୟ୍ଗଃଲାୟ୍
ଆର୍ ସେମଃନ୍ ମୁସିଆ ତଃୟ୍ ହଚି ବିତୁନିଆ ଜଃଉଁକେ ମଃନ୍ କଃଲାୟ୍, ମଃତର୍ ଜିସୁର୍ ଆତ୍ମା ସେମଃନ୍କେ ଜଃଉଁକେ ନଃଦିଲି ।
ସେତାକ୍ ସେମଃନ୍ ମୁସିଆ ବାଟଅୟ୍ ତ୍ରୟା ହଚ୍ଲାୟ୍ ।
9 ၉ ညဉ့်အခါပေါလုသည် ဗျာဒိတ်ရူပါရုံကိုမြင်ရ၍၊ မာကေဒေါနိ လူတယောက်က၊ မာကေဒေါနိပြည်သို့ ကူးပါ။ ငါတို့ကိုမစပါဟုရပ်လျက် တောင်းပန်၏။
ଆର୍ ରାତିବଃଳ୍ ପାଉଲ୍ ଗଟେକ୍ ଦଃର୍ସନ୍ ଦଃକ୍ଲା, ମାକିଦନିଆର୍ ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ଟିଆଅୟ୍ ତାକେ ଗଃଉଆରିକଃରି କଃଉଁଲା । “ମାକିଦନିଆ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃମାର୍ ତଃୟ୍ ଆସି ଅଃମାର୍ ଉହ୍କାର୍ କଃର୍ ।”
10 ၁၀ ထိုဗျာဒိတ်ရူပါရုံကို မြင်ရလျှင်၊ မာကေဒေါနိ ပြည်၌ ဧဝံဂေလိတရားကို ဟောစေခြင်းငှါ သခင်ဘုရားသည် ငါတို့ကိုခေါ တော်မူသည်ဟု ငါတို့သဘောကျသဖြင့်၊ ထိုပြည်သို့သွားခြင်းငှာ ချက်ခြင်း ရှာကြံကြ၏။
ସେ ଦଃର୍ସନ୍ ଦଃକ୍ଲା ହଃଚେ ଆମିମଃନ୍ ତଃତ୍କାଣ୍ ମାକିଦନିଆକେ ଜଃଉଁକେ ତିଆର୍ ଅୟ୍ଲୁ କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସେମଃନାର୍ ଚଃମେ ସେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ନିକ କବୁର୍ ପର୍ଚାର୍ କଃରୁକେ ଇସ୍ୱର୍ ଆମିମଃନ୍କେ କୁଦି ଆଚେ ବଃଲି ଆମିମଃନ୍ ବୁଜ୍ଲୁ ।
11 ၁၁ ထိုကြောင့်၊ တရောမြို့မှ သင်္ဘောလွှင့်၍ သာမောသရက် ကျွန်းသို့တည့်တည့်သွားသဖြင့်၊ နက်ဖြန် နေ့၌ နာပေါလိမြို့သို့ ရောက်ကြ၏။
ସେତାକ୍ ତ୍ରୟା ତଃୟ୍ହୁଣି ହାଣି ଜାଜେ ଅଃମିମଃନ୍ ସାମତ୍ରାକିକେ ଆର୍ ଆର୍କ ବିନ୍ ନିଆପଲିକେ ହଚ୍ଲୁ ।
12 ၁၂ ထိုမြို့မှထွက်ပြန်လျှင် မင်းမှုလွတ်သော မြို့ တည်း ဟူသော မာကေဒေါနိပြည်တပိုင်းကို အစိုးရသော ဖိလိပ္ပိမြို့သို့ရောက်၍ ကာလ အတန်အရာနေကြ၏။
ସେତି ହୁଣି ପିଲିପକେ ଗଃଲୁ, ଇରି ମାକିଦନିଆ ଜିଲାର୍ ଗଟେକ୍ ବଃଡ୍ ଗଃଳ୍ ଆର୍ ରମ୍ ଦେସାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଆସି ବାସା କଃର୍ତା ଗଟେକ୍ ଟାଣ୍, ସେ ଗଃଳେ ଆମିମଃନ୍ ବୁତେକ୍ ଦିନ୍ ରିଲୁ ।
13 ၁၃ ဥပုသ်နေ့၌ ငါတို့သည် မြို့ပြင်သို့ထွက်လျှင်၊ ပဌနာစရပ် ရှိတတ်ရာမြစ်နားသို့သွား၍ ထိုင်ပြီးမှ၊ ထိုအရပ်၌စည်းဝေးသော မိန်းမတို့အားဟောပြောကြ၏။
ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନ୍ ଗଃଳ୍ ଦୁଆରେ ହୁଣି ବାରାୟ୍ ଗାଡ୍କଃଣ୍ଡାୟ୍ ଗଃଲୁ, ସେତି ପାର୍ତ୍ନା କଃର୍ତା ଟାଣ୍ ଆଚେ ବଃଲି ଆମିମଃନ୍ ମଃନେ ବାବ୍ତି ରିଲୁ ଆର୍ ଅଃମିମଃନ୍ ବଃସି ରୁଣ୍ଡିରିଲା ମାୟ୍ଜିମଃନ୍କେ କଃତା ଅଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲୁ ।
14 ၁၄ ထိုအခါ နီမောင်သောအထည်အလိပ်ကို ရောင်းသော သွာတိုရဲမြို့သူ လုဒိအမည်ရှိသော မိန်းမတယောက်သည် ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်သောသူဖြစ်၍၊ တရားနာစဉ်တွင် ပေါလုဟောပြောသော အရာကို မှီဝဲဆည်းကပ်စေခြင်းငှါ သူ၏စိတ်နှလုံးကို သခင်ဘုရား ဖွင့်တော်မူ၏။
ଆରେକ୍ ତୁୟତିରା ଗଃଳାର୍ କଃଚା ହଃତ୍ରିଆ ବଃସ୍ତର୍ ବିକ୍ତା ଲୁଦିଆ ନାଉଁଆର୍ ଗଟେକ୍ ମାୟ୍ଜି ସେ ଇସ୍ୱର୍କେ ମାନ୍ତି ରିଲି, ସେ ଅଃମାର୍ କଃତା ସୁଣ୍ତି ରିଲି । ସେ ଜଃନ୍କଃରି ପାଉଲାର୍ କୟ୍ଲା କଃତାମଃନ୍ ଦିଆନ୍ ଦେତିରିଲି ଇତାର୍ ଗିନେ ମାପ୍ରୁ ତାର୍ ମଃନ୍ ଉଗାଳ୍ଲା ।
15 ၁၅ ထိုမိန်းမသည် အိမ်သူအိမ်သားတို့နှင့်တကွ ဗတ္တိဇံကို ခံပြီးမှ၊ ကျွန်မသည် သခင်ဘုရား၌ အမှန် ယုံကြည်သည်ကို သင်တို့သည် ထင်မှတ်လျှင်၊ ကျွန်မအိမ်သို့ ဝင်၍ နေကြပါဟုတောင်းပန်လျက် ငါတို့ကို အနိုင် သွေးဆောင်လေ၏။
ଆରେକ୍ ସେ ଆର୍ ତାର୍ ଗଃର୍କୁଟୁମ୍ ବାପ୍ତିସମ୍ ନିଲା ହଃଚେ, ସେମଃନଃକେ ଗଃଉଆରି କଃରି କୟ୍ଲି, ତୁମିମଃନ୍ ଜଦି ମକ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ବିସ୍ୱାସି ଲକ୍ ବଃଲି ବିଚାର୍ କଃରୁଲାସ୍, “ତଃବେ ମର୍ ଗଃରେ ଆସି ରିଆ ବଃଲି ସେ ଆମିମଃନ୍କେ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲି ।”
16 ၁၆ ထိုနောက်မှ ငါတို့သည် ပဌာနာစရပ်သို့ သွား စဉ်တွင် နတ်ဝင်ဖြစ်၍ အနာဂတ်ကိုဟောသဖြင့်၊ မိမိ သခင်တို့အား စီးပွားများကို ပြုတတ်သော မိန်းမငယ် တယောက်သည် ငါတို့ကိုဆီးကြိုလေ၏။
ଗଟ୍ଦିନ୍ ଆମିମଃନ୍ ପାର୍ତ୍ନା ଟାଣେ ଜଃଉଁଜଃଉଁ ସୟ୍ତାନ୍ ସଃକ୍ତି ରିଲା ଗଟେକ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳି ଆମିମଃନ୍କେ ବେଟ୍ ଅୟ୍ଲି । ସେ ଲକ୍ମଃନାର୍ ହାଞ୍ଜି ଦଃକ୍ତି ରିଲି । ସେତାକ୍ ତାର୍ ସାଉକାରାର୍ ବଃଡେ ଲାବ୍ ହାଉତିରିଲା ।
17 ၁၇ ထိုမိန်းမငယ်သည် ပေါလုနှင့် ငါတို့နောက်သို့ လိုက်၍၊ ဤသူတို့ကား အကျွတ်တရားလမ်းကို ငါတို့အား ဟောပြောပြသသော အမြင့်ဆုံးသော ဘုရားသခင်၏ ကျွန်ဖြစ်ကြ၏ဟု ဟစ်ကြော်လေ၏။
ସେ ପାଉଲ୍ ଆର୍ ଅଃମାର୍ ହଃଚେ ହଃଚେ ଆସି ଉଲ୍ଗାଟ୍ ଅୟ୍ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲି “ଇ ଲକଃମଃନ୍ ସଃବ୍କେ ବଃଡ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନ୍, ସେମଃନ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ମୁକ୍ଳାଉତା ବାଟ୍ ଦଃକାଉଁଲାୟ୍ ।”
18 ၁၈ ထိုသို့ အဖန်များစွာပြုသောကြောင့် ပေါလုသည် စိတ်မသာ လျက်လှည့်ကြည့်၍၊ သင်သည်သူ၏ အထဲမှ ထွက်သွားလော့။ ယေရှုခရစ်၏နာမတော်ကို အမှီပြု၍ ငါအမိန့်ရှိ၏ဟု ထိုနတ်ကိုဆိုသောခဏခြင်းတွင် နတ်သည်ထွက်သွား၏။
ସେ ବୁତେକ୍ ଦିନ୍ ହଃତେକ୍ ଇରି କଃଲି, ମଃତର୍ ପାଉଲ୍ ରିସା ଅୟ୍ ଉଲ୍ଟି ଦଃକି ସେ ଆତ୍ମାକେ କୟ୍ଲା, “ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟର୍ ନାଉଁଏ କଃଉଁଲେ, ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବାରୟ୍ଜାଆ ।” ଇତାକ୍ ସେଦାହ୍ରେ ବାରାୟ୍ ଗଃଲି ।
19 ၁၉ သူ၏သခင်တို့သည် နောက်တဖန် စီးပွားဖြစ်လိမ့်မည်ဟု မြော်လင့်စရာအကြောင်းမရှိသည်ကို သိမြင်လျှင်၊ ပေါလုနှင့် သိလတို့ကို ဘမ်းဆီးဆွဲငင်၍ ရုံးတော်သို့ပို့ကြ၏။
ମଃତର୍ ତାର୍ ସାଉକାର୍ମଃନ୍ ତାକାର୍ ଲାବାର୍ ବଃର୍ସା ଗଃଲି ବଃଲି ପାଉଲ୍ ଆର୍ ସିଲାକ୍ ଦଃରି ଗଃଳାର୍ ବଃଜାରାର୍ ମଃଜିଟାଣେ ସେମଃନ୍କେ ସଃର୍କାରି ଅଃଦିକାରିମଃନାର୍ ଚଃମେ ନିଲାୟ୍ ।
ଆର୍ ସେମଃନ୍ ସେମଃନ୍କେ ରମିୟ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଲକାର୍ ତଃୟ୍ ଆଣି କୟ୍ଲାୟ୍, “ଇ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜିଉଦି, ଇମଃନ୍ ଅଃମାର୍ ଗଃଳେ ଗଲ୍ମାଲ୍ କଃରୁଲାୟ୍ ।
21 ၂၁ ရောမလူဖြစ်သောငါတို့သည် မခံမယူ မကျင့်အပ်သော ဘာသာထုံးတမ်းများကို ဟောပြောသွန်သင် တတ်ပါ၏ ဟုလျှောက်ဆိုကြလျှင်၊
ଅଃମାର୍ ରମିୟ୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ଜୁୟ୍ ସଃବୁ ତିରିବିଦି ମାନ୍ତାର୍ ବିଦି ନାୟ୍ ସେରି ଇମଃନ୍ ସିକାଉଁଲାୟ୍ ।
22 ၂၂ စုဝေးသောလူတို့သည် သူတို့တဘက်၌ တပြိုင်နက်ထကြ၏။ စစ်ကဲမင်းတို့လည်း သူတို့၏ အဝတ်ကိုချွတ်၍ကြိမ်လုံးနှင့်ရိုက်စေခြင်းငှါ စီရင်ကြ၏။
ସେତାକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ହେଁ ସେମଃନାର୍ ବିରଦେ ଉଟ୍ଲାୟ୍ । ଆରେକ୍ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଲକ୍ମଃନ୍ ସେମଃନାର୍ ବଃସ୍ତର୍ କାଡି ସେମଃନ୍କେ ବେତ୍ଡାଙ୍ଗ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମାରୁକ୍ କୟ୍ଲାୟ୍ ।
23 ၂၃ ရိုက်၍ဒဏ်ချက်များရှိပြီးမှ၊ လုံခြုံစွာ စောင့်စေ ဟု ထောင်မှူးကို မှာလိုက်၍ ထောင်ထဲမှာ လှောင်ထား ကြ၏။
ସେମଃନ୍ ସେମଃନ୍କେ ଜଃବର୍ ମାର୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜଃଇଲ୍ ଗଃରେ ହୁରାୟ୍ କଃରି ଜଃଇଲାର୍ ଅଃଦିକାରିକ୍ ସେମଃନ୍କେ ଜାଗ୍ରତେ ଜାଗିରେଉଁକେ କୟ୍ଲାୟ୍ ।”
ସେ ଅଃନ୍କାର୍ ଆଦେସ୍ ହାୟ୍ ସେମଃନ୍କେ ଜଃୟ୍ଲ୍ ଜାଗ୍ଉଆଳି ବିତୁର୍ ଜଃଇଲେ ହୁରାୟ୍ ସେମଃନାର୍ ଗଡେ ବଃଡ୍ କଟ୍ଲା ବାନ୍ଦ୍ଲାୟ୍ ।
25 ၂၅ သန်းခေါင်အချိန်၌ ပေါလုနှင့်သိလတို့သည် ပဌနာပြု၍ ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းလျက်သီခြင်း ဆိုလေ၏။ ထောင်ထဲမှာ နှောင်ဖွဲ့ခြင်း ကိုခံရသော သူတို့သည် နားထောင်ကြ၏။
ମଃତର୍ ମଃଜାରାତି ପାଉଲ୍ ଆର୍ ସିଲା ଇସ୍ୱର୍ ତଃୟ୍ ପାର୍ତ୍ନା ଆର୍ ପ୍ରସଂସାର୍ ଗିତ୍ କଃଉତି ରିଲାୟ୍, ଆର୍ ବିନ୍ କଃୟ୍ଦିମଃନ୍ ସୁଣ୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
26 ၂၆ ထိုခဏခြင်းတွင် မြေကြီးသည်ပြင်းစွာ လှုပ်သောကြောင့် ထောင်ခြေရင်းလည်းလှုပ်ရှား၏။ တံခါးရှိသမျှတို့သည် ချက်ခြင်းပွင့်၍ လူအပေါင်းတို့သည် နှောင်ဖွဲ့ခြင်းနှင့်လွတ်ကြ၏။
ସଃଡେବଃଳ୍ ତଃତ୍କାଣ୍ ଦଃର୍ତି ଲଃଦ୍ବଃଦ୍ଲି ଆର୍ ଜଃଇଲ୍ ଗଃରାର୍ କୁନାଦି ଦଃଲ୍କି ଜଃଉଁକେ ଆରୁମ୍ ଅୟ୍ଲି ଆର୍ ତଃତ୍କାଣ୍ ସଃବୁ ଦୁଆର୍ ଉଗାଳି ଅୟ୍ଲି ଆର୍ ହଃତି ଲକାର୍ ଆତ୍ଦଃଣ୍ଡା ଇଟ୍ଲି ।
27 ၂၇ ထောင်မှူးသည်နိုး၍ ထောင်တံခါးများ ပွင့်လျက်ရှိသည်ကို မြင်လျှင်၊ နှောင်ဖွဲ့ခြင်းကို ခံရသော သူတို့သည် ထွက်ပြေးကြပြီဟု ထင်မှတ်သည်နှင့်၊ ထားကို အိမ်မှဆွဲထုတ်၍ ကိုယ်အသက်ကိုသတ်မည် ပြုလေ၏။
ଇତାକ୍ ଜୁୟ୍ ଜଃଇଲ୍ ଅଃଦିକାରି ନିଦେ ହୁଣି ଉଟି ଜଃଇଲାର୍ ଦୁଆର୍ ଉଗାଳି ଅୟ୍ଲାର୍ ଦଃକି କଃୟ୍ଦିମଃନ୍ ହଃଳାୟ୍ ଜାୟ୍ ଆଚ୍ତି ବଃଲି ମଃନେ ବାବି କଃଣ୍ଡା ବାର୍କଃରି ନିଜେ ମାରିଅଃଉଁକେ ଜାତି ରିଲା ।
ମଃତର୍ ପାଉଲ୍ ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ କଃରି କୟ୍ଲା, “ତର୍ ନିଜାର୍ କାୟ୍ରି କଃର୍ ନାୟ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଅଃମିମଃନ୍ ସଃବୁ ଇତି ଆଚୁ ।”
29 ၂၉ ထောင်မှူးသည် ညှိထွန်းသောမီးကို တောင်းပြီး မှ ပြေးဝင်၍၊ ပေါလုနှင့် သိလတို့၏ခြေရင်း၌ တုန်လှုပ် လျက် ပြပ်ဝပ်လေ၏။
ଜଃୟ୍ଲ୍ ଜାଗୁ ଅଳା ଆଣୁକେ କୟ୍ ଡଃଗାୟ୍ ଡିର୍କେ ତଃର୍ତଃରି ପାଉଲ୍ ଆର୍ ସିଲାର୍ ଚଃମେ ହଃଳାୟ୍ ଆସି ହାଦ୍ ତଃଳେ ଡୁଳ୍ଲା ।
30 ၃၀ သူတို့ကို ပြင်သို့ထုတ်ပြီးလျှင်လည်း၊ သခင်တို့၊ အကျွန်ုပ်သည် ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်အံ့သောငှါ အဘယ်သို့ပြုရပါမည်နည်းဟု မေးလျှောက်လေ၏။
ଆର୍ ସେମଃନ୍କେ ହଃଦାୟ୍ ଆଣି କୟ୍ଲା, “ମାପ୍ରୁ, ହାହେ ହୁଣି ମୁକ୍ଳୁକ୍ ମକ୍ କାୟ୍ କଃରୁକେ ଅୟ୍ଦ୍ ।”
31 ၃၁ ထိုသူတို့ကလည်း၊ သခင်ယေရှုခရစ်ကို ယုံကြည်လော့။ ယုံကြည်လျှင်သင်နှင့်သင်၏အိမ်သူ အိမ်သား တို့သည် ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်ကြလိမ့်မည်ဟု ပြောဆိုလျက်၊
ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ମାପ୍ରୁ ଜିସୁ ତଃୟ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃର୍ ତଃନ୍ଅୟ୍ଲେକ୍ ତୁମି ଗଃରାର୍ ସଃବୁ ଲକ୍ ହାହେ ହୁଣି ମୁକ୍ଳାସ୍ ।”
ହଃଚେ ସେମଃନ୍ ତାକେ ଆର୍ ତାର୍ ଗଃରେ ରିଲା ସଃବ୍କେ ମାପ୍ରୁର୍ କଃତା କୟ୍ଲାୟ୍ ।
33 ၃၃ ထိုညဉ့်၊ ထိုအချိန်နာရီ၌ပင်၊ ထောင်မှူးသည် ပေါလုနှင့်သိလ တို့ကိုယူ၍ဒဏ်ချက်ရာများကို ဆေး ကြောပြီးလျှင်၊ မိမိလူအပေါင်းတို့နှင့် တကွဗတ္တိဇံကို ချက်ခြင်းခံလေ၏။
ଆର୍ ଜଃୟ୍ଲ୍ ଜାଗୁ ସେମଃନ୍କେ ରାତି ବଃଳ୍ ନଃୟ୍ ସେମଃନାର୍ ମାଡ୍ କାୟ୍ଲା ଗାଉ ସଃବୁ ହାଣାୟ୍ ଦୟ୍ଦିଲା, ଆରେକ୍ ସେ ଆର୍ ତାର୍ ଗଃର୍ କୁଟୁମ୍ ସେଦାହ୍ରେ ବାପ୍ତିସମ୍ ନିଲାୟ୍ ।
34 ၃၄ တဖန်ပေါလုနှင့် သိလတို့ကို မိမိအိမ်သို့ ခေါ်ပင့်ပြီးမှ သူတို့ကို လုပ်ကျွေး၍၊ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်လျက် အိမ်သူအိမ်သားအပေါင်းတို့နှင့်တကွ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသို့ရောက်လေ၏။
ତାର୍ହଃଚେ ସେ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗଃରେ ନଃୟ୍ କାଉଁକେ ଦିଲା ଆର୍ ସଃବୁ ଗଃର୍ କୁଟୁମ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍କେ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରି ବଃଡେ ସଃର୍ଦା ଅୟ୍ଲାୟ୍ ।
ସଃକାଳ୍ ଅୟ୍ଲାକ୍ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ରମିୟ ଅଃଦିକାରି ସଃଇନ୍ମଃନ୍କେ ଇରି କୟ୍ ହଃଟାୟ୍ଲାୟ୍ “ସେ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଚାଡି ଦିଆସ୍ ।”
36 ၃၆ ထိုစကားကိုထောင်မှူးသည် ပေါလုအား ကြားပြော၍၊ ကိုယ်တော်တို့ကို လွှတ်စေခြင်းငှါ စစ်ကဲ တို့သည် စေလွှတ်ကြပါပြီ။ ထိုကြောင့်ယခုထွက်၍ ငြိမ်ဝပ်စွာ ကြွသွားတော်မူကြပါဟု လျှောက်လျှင်၊
ସେତାକ୍ ଜଃଇଲ୍ ଅଃଦିକାରି ପାଉଲ୍କେ ଇ କଃତା ଜାଣାୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍କେ ଚାଡି ଦେଉଁକେ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଅଃଦିକାରିମଃନ୍ ହଃଟାୟ୍ ଆଚ୍ତି, ଇତାକ୍ ବାରୟ୍ ଆସି ସୁସ୍ତାୟ୍ ଜାହା ।”
37 ၃၇ ပေါလုက၊ ရောမလူဖြစ်သော ငါတို့ကို ဓမ္မသတ်အတိုင်း မစီရင်ဘဲလျက်၊ စစ်ကဲတို့သည် ထင်ရှား စွာ ရိုက်၍ ထောင်ထဲမှာ လှောင်ထားပြီးမှ၊ တိတ် ဆိတ်စွာနှင့် ထုတ်ကြမည်လော။ ထိုသို့မပြုသင့်။ ကိုယ်တိုင်လာ၍ ငါတို့ကို နှုတ်ယူကြစေဟု ရုံးလုလင်တို့ အားပြောဆို၏။
ମଃତର୍ ପାଉଲ୍ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ରମିୟ୍ ଲକ୍ ଜେ ଅଃମିମଃନ୍ ଅଃମାର୍ ବିଚାର୍ ନଃକେରି ସେମଃନ୍ ସଃବ୍କାର୍ ମୁଏଁ ଅଃମିକ୍ ମାଡ୍ ମାର୍ଲା ହଃଚେ ଜଃଇଲେ ହୁରାୟ୍ ଆଚ୍ତି ଆର୍ ଅଃବେ କି ଲୁକ୍ଣେ କି ଆମିମଃନ୍କେ ଚାଡି ଦେଉଁଲାୟ୍? ସେରି ନାୟ୍ ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ ନିଜେ ଆସି ଆମିମଃନ୍କେ ବାର୍କଃରତ୍ ।”
38 ၃၈ ထိုစကားကိုရုံးလုလင်တို့သည် စစ်ကဲတို့အား ကြားလျှောက်၍၊ ပေါလုနှင့်သိလတို့သည် ရောမလူ ဖြစ်ကြောင်းကို စစ်ကဲတို့သည် ကြားသိသောအခါ ကြောက်ခြင်းသို့ရောက်၍၊
ସେତାକ୍ ସଃଇନ୍ ମଃନ୍ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ମୁଳିକାମଃନ୍କେ ଇ ସଃବୁ କଃତା ଜାଣାୟ୍ଲାୟ୍ ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍ ଜେ ରମିୟ ଲକ୍ ଇରି ସୁଣି ଡିରି ଗଃଲାୟ୍ ।
39 ၃၉ ကိုယ်တိုင်လာပြီးလျှင် ချော့မော့သောစကားနှင့် သူတို့ကို နှုတ်ယူ၍၊ ထိုမြို့မှထွက်သွားပါမည် အကြောင်း တောင်းပန်ကြ၏။
ଆର୍ ସେମଃନ୍ ଆସି ସେମଃନ୍କେ ଗଃଉଆରି କଃଲାୟ୍, ଆର୍ ସେମଃନ୍କେ ବାର୍କଃରି ଆଣି ଗଃଳେ ହୁଣି ବାରାୟ୍ ଜଃଉଁକେ ସେମଃନ୍କେ ଗଃଉଆରି କଃଲାୟ୍ ।
40 ၄၀ ထိုအခါ ပေါလုနှင့် သိလတို့သည် ထောင်မှ ထွက်၍ လုဒိအိမ်သို့ ဝင်သဖြင့်၊ ညီအစ်ကိုများကို တွေ့မြင်၍ သက်သာစေပြီးမှထွက်သွား ကြ၏။
ସେତାକ୍ ପାଉଲ ଆର୍ ସିଲା ଜଃଇଲେ ହୁଣି ବାର୍ଅୟ୍ ଜାୟ୍ ଲୁଦିଆର୍ ଗଃରେ ଗଃଲାୟ୍ । ଆର୍ ବାୟ୍ ମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମିସି ସେମଃନ୍କେ ବଃର୍ସା କଃତା କୟ୍ଲା ହଃଚେ ସେତି ହୁଣି ଗଃଲାୟ୍ ।
