< Whakatauki 31 >

1 Ko nga kupu a Kingi Remuera; ko te poropititanga i whakaakona ai ia e tona whaea.
Palabras de Lemuel rey: la profecía con que le enseñó su madre.
2 He aha, e taku tama? He aha, e te tama a toku kopu? A he aha, e te tama a aku kupu taurangi?
¿Qué, hijo mío? ¿Y qué, hijo de mi vientre? ¿y qué, hijo de mis deseos?
3 Kaua e hoatu tou kaha ki nga wahine, ou ara hoki ki te mea whakangaro o nga kingi.
No des a las mujeres tu fuerza, ni tus caminos, que es para destruir a los reyes.
4 Ehara ma nga kingi, e Remuera, ehara ma nga kingi te inu waina; ehara hoki ma nga rangatira te mea, Kei hea he wai kaha?
No es de los reyes, o! Lemuel, no es de los reyes beber vino, ni de los príncipes la cerveza:
5 Kei inu ratou, a ka wareware ki te ture, a ka whakapeau ke i te whakawa o te tangata e tukinotia ana.
Porque no beban, y olviden la ley; y perviertan el derecho de todos los hijos afligidos.
6 Hoatu he wai kaha ma te tangata e tata ana te marere, he waina hoki ki nga wairua pouri:
Dad la cerveza al que perece, y el vino a los de amargo ánimo.
7 Tukua ia kia inu, kia wareware ai ki tona rawakore, a kore ake he mahara ki ona mate.
Beban, y olvídense de su necesidad, y de su miseria no se acuerden más.
8 Kia puaki tou mangai mo te wahangu, i te whakawakanga o te hunga katoa kua waiho mo te mate.
Abre tu boca por el mudo, en el juicio de todos los hijos de muerte.
9 Kia puaki tou mangai, whakaritea te whakawa i runga i te tika, tohea te tohe a te ware, a te rawakore.
Abre tu boca, juzga justicia, y el derecho del pobre, y del menesteroso.
10 Ko wai e kite i te wahine e u ana tona pai? Ko tona utu hoki kei runga noa atu i to nga rupi.
¿Mujer valiente quién la hallará? porque su valor luengamente pasa al de las piedras preciosas.
11 Ka whakapono te ngakau o tana tane ki a ia, a kahore ona hapanga i te taonga.
El corazón de su marido está en ella confiado, y de despojo no tendrá necesidad.
12 He pai tana e mea ai ki a ia, kahore hoki he kino, i nga ra katoa e ora ai ia.
Dárle ha bien, y no mal, todos los días de su vida.
13 E kimi ana ia i te huruhuru hipi, i te muka, a ka ngakau nui te mahi a ona ringa.
Buscó lana y lino; y de voluntad trabajó con sus manos.
14 Ko tona rite kei nga kaipuke o nga kaihokohoko; e mauria mai ana e ia tana kai i tawhiti.
Fue como navío de mercader, que trae su pan de lejos.
15 E maranga ana hoki ia i te mea e po tonu ana, a hoatu ana e ia he kai ma tona whare, he mahi hoki e rite ana ma ana kotiro.
Levantóse aun de noche; y dio comida a su familia; y ración a sus criadas.
16 E whakaaroaro ana ia ki tetahi mara, a ka hokona e ia: whakatokia ana e ia he mara waina, he hua na ona ringa.
Consideró la heredad, y compróla; y plantó viña del fruto de sus manos.
17 E whitiki ana ia i tona hope ki te kaha, e mea ana i ona takakau kia pakari.
Ciñó sus lomos de fortaleza, y esforzó sus brazos.
18 Ka kite ia he pai tana i hokohoko ai: e kore tana rama e mate i te po.
Gustó que era buena su granjería; su candela no se apagó de noche.
19 Ka totoro atu ona ringa ki te mea takai miro, ka pupuri ona ringa ki te pou muka.
Aplicó sus manos al huso; y sus manos trataron la rueca.
20 Ka wherahia tona ringa ki te ware; ae ra, ka totoro atu ona ringa ki te rawakore.
Su mano extendió al pobre; y al menesteroso extendió sus manos.
21 E kore ia e wehi i te hukarere mo tona whare; no te mea kua kakahuria tona whare katoa ki te ngangana.
No tendrá temor de la nieve por su familia, porque toda su familia está vestida de ropas dobladas.
22 Oti ake i a ia te whatuwhatu he whariki mona; he rinena pai, he papura ona kakahu.
Ella se hizo tapices: de lino fino y púrpura es su vestido.
23 E mohiotia ana tana tane i nga kuwaha, ina noho tahi ia ki nga kaumatua o te whenua.
Conocido es su marido en las puertas, cuando se asienta con los ancianos de la tierra.
24 E hanga ana e ia he rinena pai, a hokona atu ana; e hoatu ana e ia he whitiki ki nga kaihoko.
Hizo telas, y vendió; y dio cintas al mercader.
25 He kaha, he honore ona kakahu; a e kata ana ia ki nga ra o muri atu.
Fortaleza y hermosura es su vestido; y en el día postrero reirá.
26 He nui ona whakaaro ina puaki tona mangai; kei tona arero te ture o te atawhai.
Abrió su boca con sabiduría; y la ley de clemencia está en su boca.
27 Ka ata tirohia e ia nga ara o tona whare, e kore ano ia e kai i te taro o te mangere.
Considera los caminos de su casa; y no comió el pan de balde.
28 Ka whakatika ana tamariki, a he kupu manaaki ta ratou mona; Tana tane hoki, ka whakamoemiti ano ia ki a ia, ka mea:
Levantáronse sus hijos, y llamáronla bienaventurada; y su marido también la alabó.
29 He tokomaha nga tamahine i u te pai o ta ratou mahi, otiia hira ake tau i a ratou katoa.
Muchas mujeres hicieron riquezas, mas tú las sobrepujaste a todas.
30 He mea teka noa te manako, he mea horihori te ataahua: tena ko te wahine e wehi ana i a Ihowa, ko ia e whakamoemititia.
Engañosa es la gracia, y vana la hermosura: la mujer que teme a Jehová, esa será alabada.
31 Hoatu ki a ia o nga hua o ona ringa; a ma ana mahi ia e whakamoemiti i nga kuwaha.
Dádla del fruto de sus manos; y alábenla en las puertas sus hechos.

< Whakatauki 31 >