Hopa 36
1 I korero ano a Erihu, i mea,
Addens quoque Eliu, hæc locutus est:
2 Tukua ahau, kia iti nei, a ka whakaatu ahau ki a koe; he kupu ano hoki aku mo ta te Atua.
Sustine me paululum, et indicabo tibi: adhuc enim habeo quod pro Deo loquar.
3 Ka tikina atu e ahau toku mohio i tawhiti, ka whakatikaia e ahau ta toku Kaihanga.
Repetam scientiam meam a principio, et operatorem meum probabo iustum.
4 E kore rawa hoki aku kupu e teka: tenei kei a koe te tangata kua tino nui tona matauranga.
Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi.
5 Nana, he pakari te Atua, e kore ano ia e whakahawea: pakari tonu te kaha o tona matauranga.
Deus potentes non abiicit, cum et ipse sit potens.
6 E kore te tangata kino e whakaorangia e ia; mana te hunga mate e whiwhi ai ki nga mea e tika ana ma ratou.
Sed non salvat impios, et iudicium pauperibus tribuit.
7 E kore e mutu tana titiro ki te tangata tika; engari ka whakanohoia ngatahitia ratou e ia me nga kingi ki runga ki te torona ake ake, a ka whakanekehia ake hoki ratou.
Non auferet a iusto oculos suos, et reges in solio collocat in perpetuum, et illi eriguntur.
8 Ki te mea kua herea ratou ki te mekameka, mau pu i te rahiri, ara i nga mate,
Et si fuerint in catenis, et vinciantur funibus paupertatis.
9 Na ka whakakitea e ia ki a ratou ta ratou mahi, me o ratou he, i mea ai ratou i nga mea whakapehapeha.
Indicabit eis opera eorum, et scelera eorum, quia violenti fuerunt.
10 Ka whakapuaretia ano e ia o ratou taringa ki te ako, a ka ki kia hoki i te kino.
Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat: et loquetur, ut revertantur ab iniquitate.
11 Ki te rongo ratou, a ka mahi ki a ia, ka pau o ratou ra i runga i te pai, o ratou tau i runga i nga ahuareka.
Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono, et annos suos in gloria:
12 Otira ki te kore ratou e rongo, ka ngaro ratou i te hoari, hemo iho ratou, kahore hoki he matauranga.
Si autem non audierint, transibunt per gladium, et consumentur in stultitia.
13 Ko te hunga whakaponokore o ratou ngakau, puranga rawa i a ratou te riri; kahore a ratou karanga awhina ina herea ratou e ia.
Simulatores et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cum vincti fuerint.
14 Ka mate ratou i te taitamarikitanga, a ka ngaro to ratou ora i roto i te hunga poke.
Morietur in tempestate anima eorum, et vita eorum inter effeminatos.
15 Ko tana he whakaora i te rawakore ina mate, e whakapuaretia ana e ia o ratou taringa ina tukinotia.
Eripiet de angustia sua pauperem, et revelabit in tribulatione aurem eius.
16 Ae ra, me koe ano, tera koe e riro i a ia i roto i te kuititanga ki te wahi whanui; a ki tonu i te ngako te mea e whakatakotoria ki runga ki tau tepu.
Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se: requies autem mensæ tuæ erit plena pinguedine.
17 Otiia ki tonu koe i te tikanga a te tangata kino; a mau pu koe i nga tikanga, i te whakarite whakawa.
Causa tua quasi impii iudicata est, causam iudiciumque recipies.
18 Na i te mea he riri tenei, kia tupato kei riro koe i te nui o au rawa; aua hoki koe e whakapeautia e te nui o te utu.
Non te ergo superet ira, ut aliquem opprimas: nec multitudo donorum inclinet te.
19 E ranea ranei ou rawa, e kore ai koe e taka he? nga uaua katoa ranei o tou kaha?
Depone magnitudinem tuam absque tribulatione, et omnes robustos fortitudine.
20 Kaua e hiahiatia te po, te wa e riro ai nga tangata i runga i to ratou whai.
Ne protrahas noctem, ut ascendant populi pro eis.
21 Kia tupato, kaua e tahuri ki te kino; ki tau hoki he pai ake tenei i nga mate.
Cave ne declines ad iniquitatem: hanc enim cœpisti sequi post miseriam.
22 Nana, ko te Atua, ko tona kaha hei whakanui, ko wai te kaiwhakaako hei rite mona?
Ecce, Deus excelsus in fortitudine sua, et nullus ei similis in legislatoribus.
23 Ko wai te kaitohutohu i te ara mona? Ko wai hei mea, Kua he tau mahi?
Quis poterit scrutari vias eius? aut quis potest ei dicere: Operatus es iniquitatem?
24 Kia mahara kia whakanuia e koe tana mahi, e waiatatia nei e te tangata.
Memento quod ignores opus eius, de quo cecinerunt viri.
25 Kua tirohia nei e nga tangata katoa e matakitakina mai nei e te tangata i tawhiti.
Omnes homines vident eum, unusquisque intuetur procul.
26 Nana, he nui te Atua, e kore ano e mohiotia e tatou; e kore ano hoki te maha o ona tau e taea te rapu atu.
Ecce, Deus magnus vincens scientiam nostram: numerus annorum eius inæstimabilis.
27 Ko ia nei hei ngongo ake i nga pata wai, ka tauia i tona kohu hei awha:
Qui aufert stillas pluviæ, et effundit imbres ad instar gurgitum.
28 Ka ringihia iho nei e nga kapua, a ka maturuturu nui ki runga ki te tangata.
Qui de nubibus fluunt, quæ prætexunt cuncta desuper.
29 Ae ra, e mohiotia ana ranei e tetahi nga horahanga o nga kapua, te ngangau o tona tapenakara?
Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum,
30 Nana, e horahia ana e ia tona marama a tawhio noa i a ia; e hipokina ana hoki e ia te takere o te moana.
Et fulgurare lumine suo desuper, cardines quoque maris operiet.
31 Ko ana mea hoki ena hei whakawa mo nga iwi, nui tonu te kai e homai ana e ia.
Per hæc enim iudicat populos, et dat escas multis mortalibus.
32 E hipokina ana e ia ona ringa ki te uira, a whakahaua iho e ia te wahi e pa atu ai.
In manibus abscondit lucem, et præcepit ei ut rursus adveniat.
33 Hei kaiwhakaatu i a ia tona haruru, e waitohu ana hoki ki nga kararehe i te tupuhi meake puta mai.
Annunciat de ea amico suo, quod possessio eius sit, et ad eam possit ascendere.
