< Hopa 22 >

1 Ano ra ko Eripata Temani; i mea ia,
Então Elifaz, o temanita, respondeu, dizendo:
2 E whai pai ano ranei te Atua i te tangata? He pono e whai pai te tangata i a ia ano ki te mea he ngakau mohio tona.
Por acaso o homem será de [algum] proveito a Deus? Pode ele se beneficiar de algum sábio?
3 He oranga ngakau ranei ki te Kaha Rawa tou tika? Hei taonga ranei ki a ia, ki te meinga e koe ou ara kia tino tika?
É útil ao Todo-Poderoso que sejas justo? Ganha ele algo se os teus caminhos forem íntegros?
4 He wehi ranei nou i a ia i whakahe ai ia i a koe, i whakawa ai i a koe?
Acaso ele te repreende [e] vem contigo a juízo por causa da tua reverência?
5 He teka ianei he nui tou he? Kahore hoki he pito whakamutunga o ou kino.
[Ou] não será por causa de tua grande malícia, e de tuas maldades que não têm fim?
6 I tangohia noatia hoki e koe nga mea a tou teina hei taunaha, huia ana e koe nga kakahu o te hunga e noho tahanga ana.
Porque tomaste penhor a teus irmãos sem causa, e foste tu que tiraste as roupas dos nus.
7 Kihai i whakainumia e koe ki te wai te hunga ngenge; kaiponuhia ana e koe he taro ki te hunga e matekai ana.
Não deste de beber água ao cansado, e negaste o pão ao faminto.
8 Ko te tangata marohirohi, i a ia te whenua; ko te tangata honore, noho ana ia i reira.
Porém o homem poderoso teve a terra; e o homem influente habitava nela.
9 Ko nga pouaru, unga rawakoretia atu ana e koe, whatiwhatiia ana nga ringa o nga pani.
Às viúvas despediste vazias, e os braços dos órfãos foram quebrados.
10 Na reira karapotia putia ana koe e nga mahanga, raruraru ana koe i te wehi pa whakarere;
Por isso que há laços ao redor de ti, e espanto repentino te perturbou;
11 I te pouri ranei, e kore ai koe e kite; a nui atu te wai e taupoki na i a koe.
Ou trevas, para que não vejas; e inundação de água te cobre.
12 He teka ianei kei te wahi tiketike o te rangi te Atua? Tirohia atu ano hoki a runga o nga whetu, to ratou teitei!
Por acaso Deus não está na altura dos céus? Olha, pois, para o cume das estrelas, como estão elevadas.
13 A e mea na koe, He aha ta te Atua e mohio ai? E puta mai ranei tana whakawa i roto i te kapua pouri?
Porém tu dizes: O que Deus sabe? Como ele julgará por entre a escuridão?
14 Ko tona wahi ngaro ko nga kapua matotoru, te kite ia; kei te taiawhio ano ia i nga rangi.
As nuvens são seu esconderijo, e ele não vê; ele passeia pela abóbada do céu.
15 Ka mau tonu ranei koe ki te ara o mua, i haerea ra e nga tangata kikino?
Por acaso deste atenção para o velho caminho que pisaram os homens injustos?
16 I kapohia atu nei i te mea kahore ano i rite o ratou ra; tahoroa ana to ratou turanga ano he awa:
Tais foram cortados antes de tempo; [sobre] o fundamento deles foi derramada uma enchente.
17 I mea nei ki te Atua, Mawehe atu i a matou; a, He aha e taea e te Kaha Rawa mo matou?
Eles diziam a Deus: Afasta-te de nós! O que o Todo-Poderoso pode fazer por nós?
18 Heoi i whakakiia e ia o ratou whare ki nga mea papai: ko te whakaaro ia o te hunga kino e matara atu ana i ahau.
Sendo ele o que havia enchido suas casas de bens. Seja, porém, longe de mim o conselho dos perversos.
19 E kite ana te hunga tika, a koa ana: kataina iho ratou e te hunga harakore:
Os justos virão e se alegrarão; e o inocente os escarnecerá,
20 Me te ki, He pono kua haukotia te hunga i tahuri mai ki a tatou, pau ake i te ahi te toenga o ratou.
[Dizendo]: Certamente nossos adversários foram destruídos, e o que sobrou deles o fogo consumiu.
21 Waiho ia hei hoa mou, katahi koe ka ata noho; ma reira ka tae mai ai te pai ki a koe.
Reconcilia-te, pois, com [Deus], e terás paz; assim o bem virá a ti.
22 Tahuri mai ra ki te ture a tona mangai, rongoatia hoki ana kupu ki roto ki tou ngakau.
Aceita, pois, a instrução de sua boca, e põe suas palavras em teu coração.
23 Ki te hoki koe ki te Kaha Rawa, tera koe e hanga; ki te nekehia atu e koe te kino kia mamao i ou teneti.
Se te converteres ao Todo-Poderoso, serás edificado; se afastares a maldade de tua tenda,
24 A ka whakapuranga koe i tau taonga ki te puehu, te koura o Opira ki waenga i nga kohatu o nga awa;
E lançares [teu] ouro no pó, o [ouro] de Ofir junto às rochas dos ribeiros,
25 A ko te Kaha Rawa hei taonga mou, hei hiriwa utu nui ki a koe.
Então o próprio Todo-Poderoso será teu ouro, e tua prata maciça.
26 Ko reira hoki koe ahuareka ai ki te Kaha Rawa, a ka ara ake tou mata ki te Atua.
Porque então te deleitarás no Todo-Poderoso, e levantarás teu rosto a Deus.
27 Ka inoi ano koe ki a ia, a ka whakarongo mai ia ki a koe; ka whakamana ano e koe au kupu taurangi.
Orarás a ele, e ele te ouvirá; e tu [lhe] pagarás teus votos.
28 Ka whakatakotoria hoki e koe he tikanga, a ka whakapumautia ki a koe; ka whiti ano te marama ki runga ki ou ara.
Aquilo que tu determinares se cumprirá a ti, e em teus caminhos a luz brilhará.
29 Ki te maka koe e ratou ki raro, ka ki koe, Tenei ano he whakaarahanga ake; ka whakaorangia ano e ia te ngakau whakaiti.
Quando [alguém] for abatido, e tu disseres: Haja exaltação, Então [Deus] salvará ao humilde.
30 Ka whakaorangia e ia te tangata ahakoa ehara i te harakore: ae ra, ka whakaorangia ia e te ma o ou ringa.
Ele libertará até ao que não é inocente, que será livrado pela pureza de tuas mãos.

< Hopa 22 >