< 2 Mpanjaka 25 >

1 Ie tamy taom-paha-sive’ i fifehea’ey, amy andro faha-folo’ i ­volam-paha-folo’ey te nivotrak’ eo t’i Nebokadnetsare mpanjaka’ i Bavele, ie naho o lahindefo’e iabio, haname Iero­sa­la­ime naho nitobe ama’e vaho nandranjy rafim-pamofohañe niarikatok’ aze.
W dziewiątym roku jego panowania, dziesiątego miesiąca, dziesiątego [dnia tego] miesiąca, Nabuchodonozor, król Babilonu, wraz z całym swoim wojskiem wyruszył przeciw Jerozolimie, rozbił obóz pod nią i zbudował przeciwko niej szańce dokoła.
2 Le niarikatoheñe pak’ amy taom-paha-folo-raik’ ambi’ i Tsidkiày i rovay.
I miasto było oblężone aż do jedenastego roku króla Sedekiasza.
3 Ie tamy andro faha-sive’ i volam-pah’ efatseiy, lineveleve’ ty hasalikoañe o an-drovao, naho tsy ama’ mahakama ondati’ i taneio.
A w dziewiątym dniu [czwartego] miesiąca wzmógł się głód w mieście i nie było chleba dla ludu [tej] ziemi.
4 Niboroboñafeñe i rovay le fonga nipolititse amy haleñey o lahin-defoñeo nimb’ amy lalañe añivo’ ty kijoly roe marine’ i go­lobom-panjakaiy mb’eo, f’ie natretrè’ o nte-Kasdy nañarikatoke i rovaio te nomb’ an-dala’ i montoñey mb’eo.
Kiedy zrobiono wyłom [w murze] miasta, wszyscy wojownicy [uciekli] w nocy przez bramę między dwoma murami obok królewskiego ogrodu. Chaldejczycy zaś znajdowali się dokoła miasta, a [król] uszedł w stronę pustyni.
5 Nihoridañe’ o lahindefoñe nte-Kasdio i mpanjakay le nitrà’ iereo amonto’ Ierikoo ey; vaho fonga niparaitake ama’e o lahindefo’eo.
I wojsko Chaldejczyków ścigało króla, i dogoniło go na równinach Jerycha, a całe jego wojsko rozpierzchło się od niego.
6 Aa le nasese’ iareo amy mpanjaka’ i Baveley e Riblà ao i mpanjakay, le zinaka’e.
Pojmali więc króla i przyprowadzili go do króla Babilonu, do Ribla, gdzie ten wydał na niego wyrok.
7 Zinevo’ iereo añatrefam-pihaino’e o ana-dahi’ i Tsidkiào naho napoliti’ iareo o fihaino’ i Tsidkiào naho vinahotse torisike vaho nasese mb’e Bavele añe.
I synów Sedekiasza zabili na jego oczach, a Sedekiaszowi wyłupili oczy, zakuli go spiżowymi łańcuchami i uprowadzili do Babilonu.
8 Ie amy androm-paha-fito’ i volam-paha-limeiy, ty taom-paha-folo-sive’ ambi’ i Nebokadnetsare mpanjaka’ i Bavele, le nivotrake e Ierosalaime ao t’i Nebo­zara­dane, mpifehem-piambeñe, mpitoro’ i mpanjaka’ i Baveley;
W piątym miesiącu, siódmego [dnia] tego miesiąca – był to dziewiętnasty rok Nabuchodonozora, króla Babilonu – do Jerozolimy przybył Nebuzaradan, dowódca gwardii, sługa króla Babilonu;
9 le finoro­toto’e ty anjomba’ Iehovà naho ty anjomba’ i mpanjakay naho ze hene anjomba e Ierosalaime ao; fonga nampangotomomohe’e añ’ afo ze anjomba’ ondaty bey.
I spalił dom PANA i dom króla; wszystkie domy Jerozolimy i wszystkie wielkie budowle spalił ogniem.
10 Le rinotsa’ o lahindefo nte-Kasdý nindre amy talem-piambeñeio o kijoli’ Ierosalaime nañariary azeo.
Całe wojsko Chaldejczyków, które było z dowódcą gwardii, zburzyło mury wokół Jerozolimy.
11 Hene nendese’ i Nebozaradane an-drohy ze sehanga’ ondaty amy rovay ao, naho ze nikapotrake, o nivalike mb’amy mpanjaka’ i Baveleo, vaho o honkahonka’ i valobohòkeio.
Resztę ludu, która pozostała w mieście, zbiegów, którzy przeszli do króla Babilonu, oraz resztę pospólstwa Nebuzaradan, dowódca gwardii, uprowadził do niewoli.
12 Fe nenga’ i talem-piambeñey o rarake amy taneio ho mpañalahalam-bahe vaho mpihare.
Lecz dowódca gwardii pozostawił niektórych spośród ubogich tej ziemi, aby byli winogrodnikami i rolnikami.
13 Dinemodemo’ o nte-Kasdio o fahañe torisike añ’ anjom­ba’ Iehovào naho i sajoa tori­sike reke-tombo’e añ’anjomba’ Iehovày, vaho nente’ iareo mb’e Bavele mb’eo i torisikey.
Chaldejczycy rozbili kolumny z brązu, które były w domu PANA, podstawy i morze z brązu, które było w domu PANA, a brąz z nich przenieśli do Babilonu.
14 Nendeseñe añe ka o valàñeo naho o endraendrao, o fampikipe­hañeo, naho o fingao, naho o fonga fanake torisike fitoroñañeo.
Zabrali też kotły, szufle, nożyce, miski oraz wszystkie naczynia z brązu, których używano do służby.
15 Nendese’ i talem-piambeñey añe o fañembohañeo naho o kovetao, ze raha volamena ty ami’ty volamena’e, naho ze volafoty ty ami’ty vola­foti’e.
Dowódca gwardii zabrał kadzielnice, miednice i to, co było ze złota, jako złoto, i to, co było ze srebra, jako srebro;
16 I fahañe roe rey, i sajoa-beiy, naho o kalesy niranjie’ i Selomò ho a i anjomba’ Iehovàio; tsy nionin-danja ty torisike amo fanake iabio.
Dwie kolumny, jedno morze, podstawy, które wykonał Salomon dla domu PANA, a nie było można [zmierzyć] wagi brązu tych wszystkich przedmiotów.
17 Folo kiho valo’ amby ty haabo’ ty fahañe raike, le tama’e i satro’e torisikey; telo kiho i satro’ey; tsin­gara­karake naho dagoa ty nañarikatoke i satro’ey, fonga torisike; nihambañe ama’e i fahañe faharoey naho i tsin­gara­kara’ey.
Osiemnaście łokci wysokości miała jedna kolumna, a głowica na niej była z brązu. Wysokość głowicy wynosiła trzy łokcie, a siatka i jabłka granatu naokoło głowicy – wszystko było z brązu. Tak samo było na siatce drugiej kolumny.
18 Rinambe’ i talem-pañambeñey t’i Seraià mpisorom-bey naho i Tsefanià mpisorom-paharoe, naho ty mpitan-dalañe telo;
Dowódca gwardii zabrał też najwyższego kapłana Serajasza, drugiego kapłana Sofoniasza i trzech stróżów progu.
19 le rinambe’e ty vosi’e nanoeñe mpifehe’ o lahindefoñeo, naho ondaty lime mpiatreke i mpanjakay nizoeñe an-drovao naho i mpanoki’ i mpiaolom-balobohòke mpikoike ondati’ i taneioy, reketse ty lahilahy enempolo am’ ondati’ i taney nitendrek’ an-drovao.
Z miasta zaś zabrał dworzanina, który był przełożonym nad wojownikami, pięciu spośród tych, którzy stawali przed królem, a znaleziono ich w mieście, naczelnego pisarza wojskowego dokonującego poboru ludu tej ziemi oraz sześćdziesięciu mężczyzn spośród ludu tej ziemi, których znaleziono w mieście.
20 Nendese’ i Nebozaradane talèm-piambeñe iereo naho nasese’e mb’amy mpanjaka’ i Baveley e Riblà ao,
Tych pojmał Nebuzaradan, dowódca gwardii, i zaprowadził do króla Babilonu do Ribla.
21 vaho zinevo’ i mpanjaka’ i Baveley, zinama’e e Riblà an-tane’ Kamate. Aa le nakareñe an-tane’e vaho nasese an-drohy añe t’Iehodà.
I król Babilonu pobił ich, i uśmiercił w Ribla, w ziemi Chamat. Tak został uprowadzony Juda ze swojej ziemi.
22 Aa ty am’ondaty nengañe an-tane’ Iehodào, o napò’ i Nebokadnetsare mpanjaka’ i Baveleo, le nanoe’e ho mpifehe’ iareo t’i Gedalià, ana’ i Akikame, ana’ i Safane.
Nad ludem zaś, który jeszcze pozostał w ziemi Judy, a który Nabuchodonozor, król Babilonu, zostawił, ustanowił on Gedaliasza, syna Achikama, syna Szafana.
23 Ie hene nahajanjiñe o mpiaolo lahindefoñeo naho on­dati’eo te nanoe’ i mpanjaka’ i Baveley mpifehe t’i Gedalià, le nimb’ amy Gedalià e Mitspà mb’eo t’Ismaele, ana’ i Netanià, naho Iohanane, ana’ i Kareàke, naho i Seraià, ana’ i Tanko­mete nte-Netofà, vaho Ia’azanià, ana’ ty nte-Makà rekets’ ondati’ iareoo.
A gdy wszyscy dowódcy wojska usłyszeli, oni i ich ludzie, że król Babilonu ustanowił Gedaliasza namiestnikiem, przyszli do Gedaliasza do Mispy. Byli to: Izmael, syn Netaniasza, Jochanan, syn Kareacha, Serajasz, syn Tanchumeta Netofatyta, i Jaazaniasz, syn Maakatczyka, oni i ich ludzie.
24 Le nifañina am’ iereo t’i Gedalià naho am’ondati’eo, nanao ty hoe: Ko hembañe amo mpitoro’ o nte-Kasdioo; imoneño o taneo vaho toroño i mpanjaka’ i Baveley, fa zay ty hahasoa anahareo.
Wtedy Gedaliasz przysiągł im i ich ludziom: Nie bójcie się służyć Chaldejczykom. Mieszkajcie w ziemi i służcie królowi Babilonu, a będzie wam dobrze.
25 Fe ami’ty volam-paha-fito, le nimb’eo t’Ismaele, ana’ i Netanià, ana’ i Elisama tirim-panjaka rekets’ ondaty folo le zinevo’ iareo t’i Gedalià, vinono’ iereo naho o nte-Iehoda naho nte-Kasdý nitrao­k’ ama’e e Mitspào.
Lecz w siódmym miesiącu przybył Izmael, syn Netaniasza, syna Eliszamy, z rodu królewskiego, a z nim dziesięciu ludzi, i pobili Gedaliasza, i umarł, a także Żydów i Chaldejczyków, którzy byli z nim w Mispie.
26 Niongak’ amy zao ondaty iabio, ty kede naho ty bey, naho o mpifehe lahindefoñeo nimb’e Mitsraime mb’eo amy t’ie nihembañe amo nte-Kasdio.
Wówczas cały lud, od najmniejszego do największego, oraz dowódcy wojsk powstali i poszli do Egiptu, bo się bali Chaldejczyków.
27 Ie amy taom-paha-telopolo-fito’ ambi’ ty naha mpirohi’ Iehoiakine mpanjaka’ Iehoda, amy andro faha-roapolo-fito’ ambi’ i vo­lam-pahafitoiy, te naonjo’ Ivil-merodake mpanjaka’ i Bavele amy taom-pamotoram-pifeleha’ey ty añambone’ Iehoiakine mpanjaka Iehoda boak’ am-porozò ao,
A w trzydziestym siódmym roku uprowadzenia Joachina, króla Judy, dwunastego miesiąca dwudziestego siódmego [dnia] tego miesiąca, Ewil-Merodak, król Babilonu, w pierwszym roku jego panowania, ułaskawił Joachina, króla Judy, i [wypuścił go] z więzienia.
28 le namere aze vaho napo’e ambone’ o fiambesam-panjaka mpindre ama’e e Baveleo i fiambesa’ey.
Rozmawiał z nim łaskawie i wystawił jego tron ponad tron innych królów, którzy [byli] z nim w Babilonie.
29 Sinolo’e o sikim-pan­­drohiza’eo, le nikama añ’ atrefa’ i mpanjakay nainai’e amo hene andro niveloma’eo.
Zdjął też jego szaty więzienne i jadł chleb zawsze w jego obecności przez wszystkie dni swego życia.
30 Le i fiveloma’ey, nampama­hane’ i mpanjakay aze ty anjara mifanoitoy, ty anjara boak’ andro amo hene andro niveloma’eo.
Codziennie otrzymywał od króla stałe utrzymanie, przez wszystkie dni swego życia.

< 2 Mpanjaka 25 >