Yobu 3

1 Oluvannyuma lw’ebyo, Yobu n’ayasamya akamwa ke n’akolimira olunaku kwe yazaalirwa.

Potem Hiob otworzył swoje usta i przeklinał swój dzień.

2 N’agamba nti,

Hiob odezwał się i zawołał:

3 “Olunaku kwe nazaalirwa luzikirire, n’ekiro lwe kyalangirirwa nti omwana mulenzi.

Niech zginie dzień, w którym się urodziłem, i noc, [w którą] powiedziano: Poczęty mężczyzna.

4 Olunaku olwo lubuutikirwe ekizikiza, omusana guleme okulwakako, Katonda aleme okulufaako.

Niech ten dzień stanie się ciemnością, niech o niego nie troszczy się Bóg z wysokości i nie oświetla go światłość.

5 Ekizikiza n’ekisiikirize eky’okufa birujjule, ekire kirutuuleko, ekizikiza kikankanye ekitangaala kyalwo.

Niech go pokryje ciemność i cień śmierci, niech go ogarnie obłok i przerazi mrok dnia.

6 Ekizikiza ekikutte be zigizigi kirunyage, luleme okubalirwa awamu n’ennaku eziri mu mwaka, wadde okuyingizibwa mu ezo eziri mu mwezi.

Niech tą nocą zawładnie ciemność, niech nie będzie liczona wśród dni roku [i] nie wejdzie w liczbę miesięcy.

7 Yee, lubeere lugumba, waleme okuba eddoboozi lyonna ery’essanyu eririwulirwako.

Niech ta noc będzie samotna, niech nie będzie w niej radosnego śpiewu.

8 Abo abakolimira ennyanja n’ennaku balukolimire, n’abo abamanyi okuzuukusa agasolo galukwata mu nnyanja, balukolimire.

Niech przeklną ją ci, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi podnieść swój lament.

9 Emmunyeenye ez’omu matulutulu gaalwo zibe ekizikiza, lulindirire ekitangaala kirubulwe, luleme okulaba ebikowe by’oku nkya.

Niech gwiazdy zaćmią się [o] zmierzchu, niech nie doczeka się światła ani nie zobaczy zorzy porannej;

10 Kubanga terwaggala nzigi za lubuto lwa mmange, nneme okulaba obuyinike.

Bo nie zamknęła drzwi łona mej [matki] i nie ukryła smutku przed moimi oczami.

11 “Lwaki saafa nga nzalibwa, oba ne nfa nga nva mu lubuto lwa mmange?

Czemu nie umarłem w łonie? [Czemu] nie zginąłem, kiedy wyszedłem z łona?

12 Lwaki amaviivi ganzikiriza okugatuulako era n’amabeere okugayonka?

Czemu przyjęły mnie kolana? Czemu [przyjęły mnie] piersi, abym mógł [je] ssać?

13 Kaakano nandibadde ngalamidde nga neesirikidde, nandibadde neebase nga neewummulidde,

Teraz bowiem leżałbym i trwał w spokoju, spałbym i odpoczywał;

14 wamu ne bakabaka n’abakungu ab’ensi, abezimbira embiri kaakano amatongo,

Z królami i z doradcami ziemi, którzy sobie budowali opustoszałe miejsca;

15 oba n’abalangira abaalina zaabu, abajjuzanga ffeeza mu nnyumba zaabwe.

Albo z książętami, którzy mieli złoto i napełnili swe domy srebrem;

16 Oba lwaki saaziikibwa ng’omwana azaaliddwa ng’afudde, atalabye ku kitangaala?

Albo [czemu] nie stałem się jak ukryty, martwy płód, jak niemowlęta, [które] nie widziały światła?

17 Eyo ababi gye batatawaanyizibwa, era n’abakooye gye bawummulira.

Tam bezbożni przestają straszyć, tam pozbawieni siły odpoczywają.

18 Abasibe gye bawummulira awamu, gye batawulirira kiragiro ky’oyo abaduumira.

Tam więźniowie razem wypoczywają i nie słyszą głosu ciemięzcy.

19 Abakopi n’abakungu gye babeera; abaddu gye batatuntuzibwa bakama baabwe.

Mały i wielki [są] tam sobie równi i niewolnik jest wolny od swego pana.

20 “Lwaki omuyinike aweebwa ekitangaala, ne kimulisiza oyo alumwa mu mwoyo,

Czemu nędznemu dane jest światło, a życie [tym], którzy są rozgoryczeni na duszy;

21 era lwaki yeegomba okufa naye ne kutajja, n’akunoonya okusinga obugagga obuziikiddwa,

Którzy z tęsknotą wypatrują śmierci, a [ta] nie przychodzi, choć jej szukają pilniej niż ukrytych skarbów;

22 abajaguza ekisukkiridde, ne basanyuka ng’atuuse ku ntaana?

Którzy wielce się radują i cieszą, kiedy grób znajdują?

23 Lwaki okuwa ekitangaala oyo, atayinza kulaba kkubo, Katonda gw’akomedde?

[Czemu dane jest światło] człowiekowi, którego droga jest ukryta i którego Bóg osaczył?

24 Kubanga nkaaba mu kifo ky’okulya, n’okusinda kwange kufukumuka ng’amazzi.

Kiedy bowiem mam jeść, przychodzi moje wzdychanie, a moje jęki rozchodzą się jak woda;

25 Ekintu kye nantiiranga ddala era kye nakyawa kye kyantukako.

Bo to, czego się bałem, spotkało mnie, a to, czego się obawiałem, spadło na mnie.

26 Siwummudde wadde okusiriikirira wadde okuba n’emirembe, wabula buzibu bwereere bwe bunzijidde.”

Nie byłem bezpieczny, nie miałem spokoju ani odpoczynku, a jednak nadeszła trwoga.