< Banzembo 104 >

1 Eh molimo na ngai, pambola Yawe! Yawe, Nzambe na ngai, ozali monene! Olata kongenga mpe lokumu,
Halleluja! Loof Jahweh, mijn ziel: Jahweh, mijn God, hoog zijt Gij verheven! Gij hebt U met glorie en luister omkleed,
2 omifinika moyi lokola kazaka, otanda likolo lokola ndako ya kapo.
En hult U in het licht als een mantel; Gij spant de hemelen uit als een tent,
3 Opika makonzi na yango na mayi ya likolo, okomisaka mapata shar na Yo, otambolaka na mapapu ya mopepe.
En legt op de wateren uw opperzalen. Gij maakt van de wolken uw wagen, Zweeft op de vleugels van de wind;
4 Okomisaka bantoma na Yo mipepe, mpe basali na Yo, ndemo ya moto.
Stelt de stormen aan tot uw boden, Laaiend vuur tot uw knechten.
5 Otia mokili na likolo ya miboko na yango mpo ete eningana te seko na seko.
Gij hebt de aarde op haar pijlers gegrond, Zodat ze voor eeuwig niet wankelt.
6 Ozipa yango na mayi monene lokola elamba; mayi ezalaki kovanda na likolo ya bangomba.
De Oceaan bedekte haar als een kleed, Nog boven de bergen stonden de wateren:
7 Kasi na pamela na Yo, mayi ekimaki; na lokito ya kake na Yo, mayi etiolaki,
Maar ze namen de vlucht voor uw dreigen, Rilden van angst voor de stem van uw donder;
8 emataki na likolo ya bangomba, ekitaki na mabwaku, na bisika oyo obongisaki mpo na yango.
Toen rezen de bergen, en zonken de dalen Op de plaats, die Gij hun hadt bestemd.
9 Otiaki mondelo oyo ekoki koleka te; ekozonga lisusu te kozipa mokili.
Gij hebt ze grenzen gesteld, die ze niet overschreden, Ze mochten niet meer de aarde bedekken;
10 Obimisaka mayi ya bitima mpo na kosopa yango na mayi minene oyo elekaka na kati-kati ya bangomba;
Gij zendt de bronnen in de dalen, En tussen de bergen stromen ze voort;
11 ekomaka mayi ya komela mpo na banyama nyonso ya bilanga mpe mpo na ba-ane ya zamba.
Ze laven al de wilde dieren, En de woudezel lest er zijn dorst;
12 Bandeke ya likolo evandaka pembeni ya mayi yango mpe eyembaka kati na makasa.
Daar nestelen de vogels uit de lucht, En fluiten er tussen de struiken.
13 Wuta na bandako na Yo ya likolo, onokisaka mvula na likolo ya bangomba; mokili etondi na mbuma ya misala na Yo.
Uit uw zalen drenkt Gij de bergen, Door het sap van uw nevel wordt de aarde verzadigd;
14 Matiti ebotaka mpo na bibwele, mpe milona ya bato ekolaka mpo ete mabele ebotela bango bilei,
Gij laat voor het vee het gras ontspruiten, En het groen voor wat de mensen dient. Gij roept het graan uit de aarde te voorschijn,
15 vino mpo na kosepelisa mitema na bango, mafuta mpo na kongengisa bilongi na bango, mpe mapa mpo na kolendisa mitema na bango.
En de wijn, die het hart van de mensen verheugt; Olie, om het gelaat te doen glanzen, Brood, dat het hart van de mensen verkwikt.
16 Banzete ya Yawe etondi na mayi; ndenge wana nde ezali, banzete ya sedele ya Libani, oyo Yawe alona.
Jahweh’s bomen drinken zich vol, De Libanon-ceders, die Hij heeft geplant:
17 Bandeke esalaka bazala na yango kuna, mpe nkoko evandaka na banzete ya sipele.
Waar de vogels zich nestelen, In wier toppen de ooievaar woont.
18 Bangomba milayi ezali ekimelo mpo na bantaba ya zamba, mpe madusu ya mabanga ezali bibombamelo mpo na bampanya ya zamba.
De hoogste bergen zijn voor de gemzen, De klippen een schuilplaats voor bokken.
19 Osala sanza mpo na koyeba mikolo ya bafeti. Moyi eyebi tango na yango ya kolala.
Gij schiept de maan, om de tijd te bepalen, De zon weet, wanneer ze onder moet gaan.
20 Otindaka molili, mpe butu ekomaka. Bongo banyama nyonso ya zamba ekomaka kotambola-tambola.
Maakt Gij het donker, dan wordt het nacht, En sluipen de wilde beesten rond,
21 Bana ya nkosi egangaka sima na nyama mpe esengaka bilei epai ya Nzambe.
Brullen de leeuwen om buit, En vragen God om hun voedsel.
22 Soki moyi ebimi, nkosi elongwaka, ezongaka mpo na kolala na bisika na yango;
De zon gaat op: ze kruipen weg, En leggen zich neer in hun holen;
23 kasi moto abimaka mpo na kokende na mosala na ye mpe asalaka kino na pokwa.
Maar de mens tijgt aan zijn werk, En aan zijn arbeid tot aan de avond.
24 Oh Yawe, misala na Yo ezali ebele! Osalaki nyonso na bwanya; mokili etondi na biloko oyo okela.
Hoe ontzaglijk zijn uw werken, o Jahweh: Gij hebt ze allen met wijsheid gewrocht! De aarde is vol van uw schepselen,
25 Tala ndenge ebale monene ezali molayi mpe epanzana, etonda na banyama oyo tokoki kotanga te, kobanda na oyo eleki mike kino na oyo eleki minene.
Niet minder de zee; Die is groot en geweldig, En het wemelt daarin zonder tal: Beesten, kleine en grote,
26 Kuna, bamasuwa ekendeke mpe ezongaka; bongo Leviatani oyo osala mpo ete esakanaka kuna.
Monsters trekken er door, Liwjatan dien Gij hebt geschapen, Om er mede te spelen.
27 Nyonso etalelaka Yo mpo ete opesa yango bilei na tango oyo ekoki.
Allen zien naar U uit, Om voedsel, elk op zijn tijd.
28 Opesaka bilei, mpe ezwaka yango; ofungolelaka yango loboko na Yo, mpe etondaka na biloko.
Geeft Gij het: ze eten het op; Gij opent uw hand: ze worden van het goede verzadigd.
29 Tango obombaka elongi na Yo, somo ekangaka yango; tango olongolaka yango pema, ekufaka mpe ezongaka na putulu;
Maar verbergt Gij uw aanschijn: Ze verstarren van schrik; Gij ontneemt hun de adem: Ze sterven en keren terug tot hun stof.
30 tango otindaka pema Yo, ezwaka bomoi; mpe okomisaka mokili sika.
Maar Gij zendt weer uw geest: en ze worden geschapen, En Gij vernieuwt het aanschijn der aarde!
31 Tika ete nkembo ya Yawe ewumela libela na libela! Tika ete Yawe asepela na misala na Ye!
Eeuwig dure de glorie van Jahweh, En blijve Jahweh Zich in zijn werken verheugen;
32 Soki atali mokili, mokili elengaka; soki asimbi bangomba, ebimisaka milinga.
Hij, die de aarde beziet: en ze beeft; Die de bergen aanraakt: ze roken!
33 Nakoyembela Yawe bomoi na ngai mobimba; nakoyembela Nzambe na ngai tango nyonso nazali na bomoi.
Heel mijn leven zal ik zingen voor Jahweh, Mijn God blijven loven, zolang ik besta!
34 Tika ete maloba na ngai esepelisa Ye! Tika ete Yawe azala esengo na ngai!
Moge mijn zang Hèm behagen, En ìk mij in Jahweh verblijden;
35 Tika ete bato ya masumu basila na mokili, mpe bato mabe bazala lisusu te! Oh molimo na ngai, pambola Yawe! Aleluya, bokumisa Yawe!
Maar mogen de zondaars van de aarde verdwijnen, En de goddelozen niet blijven bestaan! Loof Jahweh, mijn ziel!

< Banzembo 104 >