Otra Samuela 9
1 Un Dāvids sacīja: vai vēl ir kāds, kas atlicies no Saula nama, ka es tam žēlastību parādu Jonatāna dēļ?
Pea naʻe pehē ʻe Tevita, “ʻOku kei toe ni ha tokotaha ʻi he fale ʻo Saula, koeʻuhi ke u fakahā ha ʻofa ki ai koeʻuhi ko Sonatane?”
2 Un Saula namam bija kalps, Cībus vārdā, un tas tapa aicināts Dāvida priekšā. Un ķēniņš uz to sacīja: vai tu esi Cībus? Un viņš sacīja: esmu, tavs kalps.
Pea naʻe ʻi he fale ʻo Saula ʻae tamaioʻeiki ʻaia naʻe hingoa ko Sipa. Pea ʻi heʻenau ui mai ia [ke haʻu ]kia Tevita, naʻe pehē ʻe he tuʻi kiate ia, “Ko Sipa koe?” Pea naʻe pehē mai ʻe ia, “Ko hoʻo tamaioʻeiki au.”
3 Un ķēniņš sacīja: vai vēl kāds nav no Saula nama, ka es Dieva žēlastību tam parādu? Un Cībus sacīja uz ķēniņu: Vēl ir viens Jonatāna dēls, tizls uz abām kājām.
Pea naʻe pehē ʻe he tuʻi, “ʻOku ʻikai toe koā ha tokotaha ʻoe fale ʻo Saula, koeʻuhi ke u fakahā kiate ia ʻae ngāue lelei fakaʻotua kiate ia?” Pea naʻe pehē ʻe Sipa ki he tuʻi, “ʻOku kei [moʻui ]ha foha ʻo Sonatane ʻoku ketu.”
4 Un ķēniņš uz to sacīja: kur tas ir? Un Cībus sacīja uz ķēniņu: redzi, viņš ir Mahira, Amiēļa dēla, namā, Lodabarā.
Pea naʻe pehē ʻe he tuʻi kiate ia, “ʻOku nofo ia ki fē?” Pea naʻe pehē ʻe Sipa ki he tuʻi, “Vakai, ʻoku nofo ia ʻi he fale ʻo Makili, ko e foha ʻo ʻAmieli ʻi Lotipale.”
5 Tad ķēniņš Dāvids nosūtīja un to ņēma no Mahira, Amiēļa dēla, nama, no Lodabaras.
Pea naʻe toki fekau ʻe Tevita ke ʻomi ia mei he fale ʻo Makili, ko e foha ʻo ʻAmieli, mei Lotipale.
6 Kad nu Mefibošets, Jonatāna dēls, Saula dēla dēls, pie Dāvida nāca tad viņš metās uz savu vaigu un klanījās. Un Dāvids sacīja: Mefibošet! Un viņš sacīja: redzi, še tavs kalps.
Pea ko eni, ʻi heʻene haʻu kia Tevita, ʻa Mifiposeti ko e foha ʻo Sonatane, ko e foha ʻo Saula, naʻa ne tō hifo ki hono mata, ʻo ne fai fakaʻapaʻapa. Pea naʻe pehē ʻe Tevita, “Mifiposeti.” Pea naʻe tali ʻe ia, ʻo pehē, “Vakai ko hoʻo tamaioʻeiki au!”
7 Un Dāvids uz to sacīja: nebīsties, es tiešām tev parādīšu žēlastību tava tēva Jonatāna dēļ, un tev atdošu visus tava tēva Saula tīrumus, un tev būs vienmēr maizi ēst pie mana galda.
Pea naʻe pehē ʻe Tevita kiate ia, “ʻOua naʻa ke manavahē: he te u fakahā moʻoni kiate koe ʻae ʻofa, koeʻuhi ko Sonatane ko hoʻo tamai, pea te u toe ʻange kiate koe ʻae fonua kotoa pē ʻo Saula ko hoʻo tamai; pea te ke maʻu hoʻo meʻakai mei hoku keinangaʻanga maʻuaipē.”
8 Un tas paklanījās un sacīja: kas tavs kalps tāds ir, ka tu uzlūko nomirušu suni, kāds es esmu?
Pea naʻa ne punou hifo ia, ʻo ne pehē, “Ko e hā hoʻo tamaioʻeiki ke ke sio ai ki ha kulī mate ʻo hangē ko au?
9 Tad ķēniņš aicināja Cību, Saula kalpu, un uz to sacīja: visu, kas Saulam un viņa namam piederēja, to es esmu devis tava kunga dēlam.
Pea naʻe toki ui ʻe he tuʻi kia Sipa ko e tamaioʻeiki ʻa Saula, ʻo ne pehē kiate ia, “Kuo u foaki ki he foha ʻo hoʻo ʻeiki, ʻae meʻa kotoa pē naʻe ʻo Saula pea mo hono fale kotoa pē.
10 Tāpēc strādā tu viņam to zemi, tu ar saviem dēliem un ar saviem kalpiem, un savāc, ka tava kunga dēlam ir maizes ko ēst, un Mefibošets, tava kunga dēls, lai vienmēr ēd maizi pie mana galda. Bet Cībum bija piecpadsmit dēli un divdesmit kalpi.
Pea ko ia te ke ngoueʻi ʻae fonua maʻana, ʻe koe mo hoʻo ngaahi foha, pea mo hoʻo kau tamaioʻeiki, pea te ke utu mai, koeʻuhi ke ai ha meʻakai ki he foha ʻo hoʻo ʻeiki: ka ʻe kai ʻe Mifiposeti ko e foha ʻo hoʻo ʻeiki, ʻi hoku keinangaʻanga maʻuaipē.” Pea ko eni naʻe ʻia Sipa ʻae fānau tangata ʻe toko hongofulu ma nima, mo e kau tamaioʻeiki ʻe toko uofulu.
11 Un Cībus sacīja uz ķēniņu: visu, ko mans kungs, tas ķēniņš, savam kalpam pavēl, to tavs kalps darīs. Un Mefibošets lai ēd pie mana galda tāpat, kā viens no ķēniņa bērniem.
Pea naʻe toki pehē ai ʻe Sipa ki he tuʻi, “ʻO hangē ko ia kotoa pē kuo fekau ʻe hoku ʻeiki ko e tuʻi ki heʻene tamaioʻeiki, ʻe pehē hono fai ʻe hoʻo tamaioʻeiki.” [Ka naʻe pehē ʻe he tuʻi, ]“ʻE kai ʻa Mifiposeti ʻi hoku keinangaʻanga ʻoʻoku ʻo hangē ko ha tokotaha ʻi he ngaahi foha ʻoe tuʻi.”
12 Un Mefibošetam bija mazs dēls, vārdā Miha, un visi, kas Cībus namā dzīvoja, tie Mefibošetam bija par kalpiem.
Pea naʻe maʻu ʻe Mifiposeti ʻae foha siʻi ʻaia naʻe ui ko Mika. Pea ko kinautolu kotoa pē naʻe nofo ʻi he fale ʻo Sipa naʻa nau tauhi kia Mifiposeti.
13 Un Mefibošets dzīvoja Jeruzālemē, tāpēc ka viņš vienmēr ēda pie ķēniņa galda. Un viņš bija tizls uz abām kājām.
Ko ia naʻe nofo ai ʻa Mifiposeti ki Selūsalema; he naʻa ne kai maʻuaipē ʻi he keinangaʻanga ʻoe tuʻi; pea naʻe ketu hono vaʻe fakatouʻosi.
