< Psalmorum 147 >

1 alleluia Aggei et Zacchariae laudate Dominum quoniam bonum psalmus Deo nostro sit iucunda decoraque; laudatio
Monkamfo Awurade. Ɛyɛ sɛ wɔto ayɛyie dwom ma yɛn Onyankopɔn, ɛyɛ fɛ na ɛfata sɛ wɔkamfo no!
2 aedificans Hierusalem Dominus dispersiones Israhel congregabit
Awurade kyekyere Yerusalem; Ɔboaboa Israel nnommumfoɔ ano.
3 qui sanat contritos corde et alligat contritiones illorum
Ɔsa wɔn a wɔn akoma abotoɔ yadeɛ na ɔkyekyere wɔn akuro.
4 qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocans
Ɔnim nsoromma no dodoɔ na ɔde obiara din frɛ no.
5 magnus Dominus noster et magna virtus eius et sapientiae eius non est numerus
Yɛn Awurade so, na ne tumi yɛ kɛseɛ; yɛrente nʼase nwie.
6 suscipiens mansuetos Dominus humilians autem peccatores usque ad terram
Awurade wowa ahobrɛasefoɔ na ɔtoto amumuyɛfoɔ hwe fam.
7 praecinite Domino in confessione psallite Deo nostro in cithara
Monto aseda nnwom mma Awurade. Momfa sankuo nto dwom mma yɛn Onyankopɔn.
8 qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam qui producit in montibus faenum et herbam servituti hominum
Ɔde omununkum kata ɔsoro ani; ɔde osutɔ ma asase ma ɛserɛ nyini wɔ nkokoɔ so.
9 et dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum
Ɔma anantwie aduane na sɛ anene mma su a, ɔma wɔn aduane.
10 non in fortitudine equi voluntatem habebit nec in tibiis viri beneplacitum erit ei
Ɛnyɛ ɔpɔnkɔ ahoɔden na nʼani sɔ na ɛnyɛ onipa ahoɔden nso.
11 beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis qui sperant super misericordia eius
Na mmom, Awurade ani sɔ nnipa a wɔsuro no, wɔn a wɔde wɔn ho to nʼadɔeɛ a ɛnsa da no so no.
12 alleluia lauda Hierusalem Dominum lauda Deum tuum Sion
Momma Awurade so, Ao Yerusalem; kamfo wo Onyankopɔn, Ao Sion,
13 quoniam confortavit seras portarum tuarum benedixit filiis tuis in te
ɔma wʼapono akyi adaban yɛ den na ɔhyira wo nkurɔfoɔ a wɔte wo mu.
14 qui posuit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te
Ɔma wʼahyeɛ so dwo na ɔde ayuo amapa ma wo.
15 qui emittit eloquium suum terrae velociter currit sermo eius
Ɔsoma nʼahyɛdeɛ kɔ asase so; nʼasɛm tu mmirika ntɛm so.
16 qui dat nivem sicut lanam nebulam sicut cinerem spargit
Ɔtrɛ sukyerɛmma mu sɛ odwan ho nwi, na ɔpete obosuo nsukyeneeɛ sɛ nsõ.
17 mittit cristallum suum sicut buccellas ante faciem frigoris eius quis sustinebit
Ɔtoto asukɔtweaa gu fam sɛ mmosea. Hwan na ɔbɛtumi agyina nʼawɔ denden no ano?
18 emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius et fluent aquae
Ɔsoma nʼasɛm no ma ɛnane no; ɔhwanyane ne mframa, na nsuo tene.
19 qui adnuntiat verbum suum Iacob iustitias et iudicia sua Israhel
Wada nʼasɛm adi akyerɛ Yakob, ne mmara ne ɔhyɛ nsɛm akyerɛ Israel.
20 non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis
Ɔnyɛɛ yei mmaa aman foforɔ biara; wɔnnim ne mmara. Monkamfo Awurade!

< Psalmorum 147 >