Iohannem 16

1 haec locutus sum vobis ut non scandalizemini

«Dette hev eg tala til dykk, av di eg vil at de ikkje skal koma til å styggjast.

2 absque synagogis facient vos sed venit hora ut omnis qui interficit vos arbitretur obsequium se praestare Deo

Dei kjem til å støyta dykk ut or synagogorne; ja, det kjem ei tid då kvar den som drep dykk, trur at han tener Gud med det,

3 et haec facient quia non noverunt Patrem neque me

og det gjer dei av di dei ikkje kjenner Faderen og ikkje meg heller.

4 sed haec locutus sum vobis ut cum venerit hora eorum reminiscamini quia ego dixi vobis

Men dette hev eg tala til dykk, so de, når den tidi kjem, skal koma i hug eg hev sagt dykk det; eg sagde det ikkje med dykk frå det fyrste, av di eg var hjå dykk.

5 haec autem vobis ab initio non dixi quia vobiscum eram at nunc vado ad eum qui me misit et nemo ex vobis interrogat me quo vadis

Men no gjeng eg til den som hev sendt meg, og ingen av dykk spør meg: «Kvar gjeng du av?»

6 sed quia haec locutus sum vobis tristitia implevit cor vestrum

men for di eg hev tala dette til dykk, er hjarta dykkar fullt av sorg.

7 sed ego veritatem dico vobis expedit vobis ut ego vadam si enim non abiero paracletus non veniet ad vos si autem abiero mittam eum ad vos

Men eg segjer dykk som sant er: Det er til bate for dykk at eg gjeng burt. For gjeng eg ikkje burt, kjem målsmannen ikkje til dykk; men gjeng eg burt, so skal eg senda honom til dykk.

8 et cum venerit ille arguet mundum de peccato et de iustitia et de iudicio

Og når han kjem, skal han yvertyda verdi um synd og um rettferd og um dom.

9 de peccato quidem quia non credunt in me

Um synd av di dei ikkje trur på meg;

10 de iustitia vero quia ad Patrem vado et iam non videbitis me

um rettferd av di eg gjeng til Faderen, og de ikkje ser meg meir;

11 de iudicio autem quia princeps mundi huius iudicatus est

um dom av di hovdingen yver denne verdi er dømd.

12 adhuc multa habeo vobis dicere sed non potestis portare modo

Endå hev eg mykje å segja dykk, men de kann ikkje bera det no.

13 cum autem venerit ille Spiritus veritatis docebit vos in omnem veritatem non enim loquetur a semet ipso sed quaecumque audiet loquetur et quae ventura sunt adnuntiabit vobis

Men når han kjem, Sannings-Anden, skal han leida dykk fram til heile sanningi; for han skal ikkje tala av seg sjølv, men alt det han høyrer, skal han tala, og det som skal koma, skal han gjera kunnigt for dykk.

14 ille me clarificabit quia de meo accipiet et adnuntiabit vobis

Han skal herleggjera meg; for det er av mitt han tek og lærer dykk.

15 omnia quaecumque habet Pater mea sunt propterea dixi quia de meo accipit et adnuntiabit vobis

Alt det Faderen hev, er mitt; difor sagde eg, at han tek av mitt og lærer dykk.

16 modicum et iam non videbitis me et iterum modicum et videbitis me quia vado ad Patrem

Um ei lita stund ser de meg ikkje, og um ei liti stund att skal de få sjå meg.»

17 dixerunt ergo ex discipulis eius ad invicem quid est hoc quod dicit nobis modicum et non videbitis me et iterum modicum et videbitis me et quia vado ad Patrem

Då sagde nokre av læresveinarne seg imillom: «Kva meiner han med dette som han segjer til oss: «Um ei liti stund ser de meg ikkje, og um ei liti stund att skal de få sjå meg, » og: «Eg gjeng til Faderen?»

18 dicebant ergo quid est hoc quod dicit modicum nescimus quid loquitur

Kva meiner han med det: ei liti stund, » sagde dei; «me veit ikkje kva han talar um.»

19 cognovit autem Iesus quia volebant eum interrogare et dixit eis de hoc quaeritis inter vos quia dixi modicum et non videbitis me et iterum modicum et videbitis me

Jesus skyna at dei vilde spyrja honom, og han sagde til deim: «Er det det de dryfter med kvarandre, at eg sagde: «Um ei liti stund ser de meg ikkje, og um ei liti stund att skal de få sjå meg?»

20 amen amen dico vobis quia plorabitis et flebitis vos mundus autem gaudebit vos autem contristabimini sed tristitia vestra vertetur in gaudium

Det segjer eg dykk for visst og sant: De skal gråta og øya, men verdi skal gleda seg. De skal syrgja, men sorgi dykkar skal vendast til gleda.

21 mulier cum parit tristitiam habet quia venit hora eius cum autem pepererit puerum iam non meminit pressurae propter gaudium quia natus est homo in mundum

Når ei kona skal eiga barn, er ho sutfull av di timen hennar er komen; men når ho hev fenge barnet, kjem ho ikkje lenger i hug kor vondt ho hev lide, so glad er ho for di eit menneskje er født til verdi.

22 et vos igitur nunc quidem tristitiam habetis iterum autem videbo vos et gaudebit cor vestrum et gaudium vestrum nemo tollit a vobis

Soleis er de og sutfulle no; men eg skal sjå dykk att; då vert de hjarteglade, og ingen tek gleda dykkar frå dykk.

23 et in illo die me non rogabitis quicquam amen amen dico vobis si quid petieritis Patrem in nomine meo dabit vobis

Den dagen skal de ikkje spyrja meg um noko. Det segjer eg dykk for visst og sant: Bed de Faderen um noko, so skal han gjeva dykk det i mitt namn.

24 usque modo non petistis quicquam in nomine meo petite et accipietis ut gaudium vestrum sit plenum

Til dessa hev de ikkje bede um noko i mitt namn - bed, so skal de få, so gleda dykkar kann vera fullkomi!

25 haec in proverbiis locutus sum vobis venit hora cum iam non in proverbiis loquar vobis sed palam de Patre adnuntiabo vobis

Dette hev eg tala til dykk i likningar. Det kjem ei tid då eg ikkje skal tala til dykk i likningar lenger, men fortelja dykk ope og endefram um Faderen.

26 illo die in nomine meo petetis et non dico vobis quia ego rogabo Patrem de vobis

Den dagen skal de beda i mitt namn, og eg segjer dykk ikkje at eg vil beda Faderen for dykk;

27 ipse enim Pater amat vos quia vos me amastis et credidistis quia ego a Deo exivi

for Faderen sjølv elskar dykk for di de hev elska meg og trutt at eg hev gjenge ut frå Gud.

28 exivi a Patre et veni in mundum iterum relinquo mundum et vado ad Patrem

Eg hev gjenge ut frå Faderen og er komen hit til verdi; no fer eg burt frå verdi att og gjeng til Faderen.»

29 dicunt ei discipuli eius ecce nunc palam loqueris et proverbium nullum dicis

Segjer so læresveinarne: «Sjå, no talar du endefram, og segjer ingi likning.

30 nunc scimus quia scis omnia et non opus est tibi ut quis te interroget in hoc credimus quia a Deo existi

No veit me at du veit alt, og ikkje treng at nokon skal spyrja deg; difor trur me at du er komen frå Gud.»

31 respondit eis Iesus modo creditis

«No trur de!» svara Jesus;

32 ecce venit hora et iam venit ut dispergamini unusquisque in propria et me solum relinquatis et non sum solus quia Pater mecum est

«sjå, det kjem ei stund - ja, ho er alt komi - då de skal spreidast, kvar til sin heim, og lata meg vera att åleine. Men eg er ikkje åleine; far min er med meg.

33 haec locutus sum vobis ut in me pacem habeatis in mundo pressuram habetis sed confidite ego vici mundum

Dette hev eg tala til dykk, so de skal hava fred i meg. I verdi hev de trengsel; men ver hugheile! eg hev vunne yver verdi.»