< Job 13 >

1 ecce omnia et vidit oculus meus et audivit auris mea et intellexi singula
Ecco, l'occhio mio ha vedute tutte [queste cose], L'orecchio mio le ha udite, e le ha intese.
2 secundum scientiam vestram et ego novi nec inferior vestri sum
Quanto sapete voi, so anch'io; Io non son da men di voi.
3 sed tamen ad Omnipotentem loquar et disputare cum Deo cupio
E pure io parlerò all'Onnipotente; Io avrò a grado di venire a ragione con lui.
4 prius vos ostendens fabricatores mendacii et cultores perversorum dogmatum
Ma certo, quant'è a voi, voi siete rappezzatori di menzogna; Voi [siete] medici da nulla tutti quanti.
5 atque utinam taceretis ut putaremini esse sapientes
Oh! vi taceste pur del tutto, Ciò vi sarebbe [reputato] in saviezza!
6 audite ergo correptiones meas et iudicium labiorum meorum adtendite
Deh! ascoltate la difesa della mia ragione, Ed attendete agli argomenti delle mie labbra.
7 numquid Deus indiget vestro mendacio ut pro illo loquamini dolos
Convienvisi in favor di Dio parlar perversamente, E per rispetto suo parlar frodolentemente?
8 numquid faciem eius accipitis et pro Deo iudicare nitimini
Convienvisi aver riguardo alla qualità sua? Convienvisi litigar per Iddio?
9 aut placebit ei quem celare nihil potest aut decipietur ut homo vestris fraudulentiis
[Sarebbe egli] ben [per voi] ch'egli vi esaminasse? Gabberestelo voi come si gabba un uomo?
10 ipse vos arguet quoniam in abscondito faciem eius accipitis
Egli del certo vi arguirà, Se di nascosto avete riguardo alla qualità delle persone.
11 statim ut se commoverit turbabit vos et terror eius inruet super vos
La sua altezza non vi sgomenterà ella? Lo spavento di lui non vi caderà egli addosso?
12 memoria vestra conparabitur cineri et redigentur in lutum cervices vestrae
I vostri [detti] memorandi [son] simili a cenere; [Ed] i vostri sublimi [ragionamenti] a mucchi di fango.
13 tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit
Tacetevi, e lasciatemi stare, ed io parlerò; E passimi addosso che che sia.
14 quare lacero carnes meas dentibus meis et animam meam porto in manibus meis
Perchè mi strappo io la carne co' denti, E [perchè] tengo l'anima mia nella palma della mia mano?
15 etiam si occiderit me in ipso sperabo verumtamen vias meas in conspectu eius arguam
Ecco, uccidami egli pure; sì spererò in lui; Ma tuttavia difenderò le mie vie nel suo cospetto.
16 et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita
Ed egli stesso mi [sarà] in salvazione; Perciocchè l'ipocrita non gli verrà davanti.
17 audite sermonem meum et enigmata percipite auribus vestris
Ascoltate attentamente il mio ragionamento; Ed [entrivi] negli orecchi la mia dichiarazione.
18 si fuero iudicatus scio quod iustus inveniar
Ecco ora, [quando] io avrò esposta per ordine la mia ragione, Io so che sarò trovato giusto.
19 quis est qui iudicetur mecum veniat quare tacens consumor
Chi è colui che voglia litigar meco? Conciossiachè di presente mi tacerò, e spirerò.
20 duo tantum ne facias mihi et tunc a facie tua non abscondar
Sol non farmi due cose, [Ed] allora io non mi nasconderò dal tuo cospetto.
21 manum tuam longe fac a me et formido tua non me terreat
Allontana la tua mano d'addosso a me, E non mi spaventi il tuo terrore.
22 et voca me et respondebo tibi aut certe loquar et tu responde mihi
E poi chiama, ed io risponderò; Ovvero, io parlerò, e tu rispondimi.
23 quantas habeo iniquitates et peccata scelera mea et delicta ostende mihi
Quante iniquità e peccati ho io? Mostrami il mio misfatto, e il mio peccato.
24 cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tuum
Perchè nascondi la tua faccia, E mi reputi tuo nemico?
25 contra folium quod vento rapitur ostendis potentiam tuam et stipulam siccam persequeris
Stritolerai tu una fronda sospinta? O perseguiterai tu della stoppia secca?
26 scribis enim contra me amaritudines et consumere me vis peccatis adulescentiae meae
Che tu mi sentenzii a pene amare, E mi faccia eredar l'iniquità della mia fanciullezza!
27 posuisti in nervo pedem meum et observasti omnes semitas meas et vestigia pedum meorum considerasti
E metta i miei piedi ne' ceppi, E spii tutti i miei sentieri, [E] stampi le tue pedate in su le radici de' miei piedi!
28 qui quasi putredo consumendus sum et quasi vestimentum quod comeditur a tinea
Onde costui si disfa come del legno intarlato, Come un vestimento roso dalle tignuole.

< Job 13 >