< Mattheum 9 >

1 Et ascendens Iesus in naviculam, transfretavit, et venit in civitatem suam.
И влез в корабль, прейде и прииде во Свой град.
2 Et ecce offerebant ei paralyticum iacentem in lecto. Et videns autem Iesus fidem illorum, dixit paralytico: Confide fili, remittuntur tibi peccata tua.
И се, принесоша Ему разслаблена (жилами), на одре лежаща: и видев Иисус веру их, рече разслабленному: дерзай, чадо, отпущаются ти греси твои.
3 Et ecce quidam de Scribis dixerunt intra se: Hic blasphemat.
И се, нецыи от книжник реша в себе: Сей хулит.
4 Et cum vidisset Iesus cogitationes eorum, dixit: Ut quid cogitatis mala in cordibus vestris?
И видев Иисус помышления их, рече: вскую вы мыслите лукавая в сердцах своих?
5 Quid est facilius dicere: Dimittuntur tibi peccata tua: an dicere: Surge, et ambula?
Что бо есть удобее рещи: отпущаются ти греси: или рещи: востани и ходи?
6 Ut autem sciatis, quia filius hominis habet potestatem in terra dimittendi peccata, tunc ait paralytico: Surge, tolle lectum tuum, et vade in domum tuam.
Но да увесте, яко власть имать Сын Человеческий на земли отпущати грехи: тогда глагола разслабленному: востани, возми твой одр и иди в дом твой.
7 Et surrexit, et abiit in domum suam.
И востав, (взем одр свой, ) иде в дом свой.
8 Videntes autem turbae timuerunt, et glorificaverunt Deum, qui dedit potestatem talem hominibus.
Видевше же народи чудишася и прославиша Бога, давшаго власть таковую человеком.
9 Et, cum transiret inde Iesus, vidit hominem sedentem in telonio, Matthaeum nomine. Et ait illi: Sequere me. Et surgens, secutus est eum.
И преходя Иисус оттуду, виде человека седяща на мытнице, Матфеа глаголема: и глагола ему: по Мне гряди. И востав по Нем иде.
10 Et factum est discumbente eo in domo, ecce multi publicani, et peccatores venientes discumbebant cum Iesu, et discipulis eius.
И бысть Ему возлежащу в дому, и се, мнози мытари и грешницы пришедше возлежаху со Иисусом и со ученики Его.
11 Et videntes Pharisaei, dicebant discipulis eius: Quare cum publicanis, et peccatoribus manducat Magister vester?
И видевше фарисее, глаголаху учеником Его: почто с мытари и грешники Учитель ваш яст и пиет?
12 At Iesus audiens, ait: Non est opus valentibus medicus, sed male habentibus.
Иисус же слышав рече им: не требуют здравии врача, но болящии:
13 Euntes autem discite quid est: Misericordiam volo, et non sacrificium. Non enim veni vocare iustos, sed peccatores.
шедше же научитеся, что есть: милости хощу, а не жертвы? Не приидох бо призвати праведники, но грешники на покаяние.
14 Tunc accesserunt ad eum discipuli Ioannis, dicentes: Quare nos, et Pharisaei ieiunamus frequenter: discipuli autem tui non ieiunant?
Тогда приступиша к Нему ученицы Иоанновы, глаголюще: почто мы и фарисее постимся много, ученицы же Твои не постятся?
15 Et ait illis Iesus: Numquid possunt filii sponsi lugere, quamdiu cum illis est sponsus? Venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus: et tunc ieiunabunt.
И рече им Иисус: еда могут сынове брачнии плакати, елико время с ними есть жених? Приидут же дние, егда отимется от них жених, и тогда постятся.
16 Nemo autem immittit commissuram panni rudis in vestimentum vetus: tollit enim plenitudinem eius a vestimento: et peior scissura fit.
Никтоже бо приставляет приставления плата небелена ризе ветсе: возмет бо кончину свою от ризы, и горша дира будет.
17 Neque mittunt vinum novum in utres veteres. alioquin rumpuntur utres, et vinum effunditur, et utres pereunt. Sed vinum novum in utres novos mittunt: et ambo conservantur.
Ниже вливают вина нова в мехи ветхи: аще ли же ни, то просадятся меси, и вино пролиется, и меси погибнут: но вливают вино ново в мехи новы, и обое соблюдется.
18 Haec illo loquente ad eos, ecce princeps unus accessit, et adorabat eum, dicens: Domine, filia mea modo defuncta est: sed veni, impone manum tuam super eam, et vivet.
Сия Ему глаголющу к ним, се, князь некий пришед кланяшеся Ему, глаголя, яко дщи моя ныне умре: но пришед возложи на ню руку Твою, и оживет.
19 Et surgens Iesus, sequebatur eum, et discipuli eius.
И востав Иисус по нем иде, и ученицы Его.
20 Et ecce mulier, quae sanguinis fluxum patiebatur duodecim annis, accessit retro, et tetigit fimbriam vestimenti eius.
И се, жена кровоточива дванадесяте лет, приступльши созади, прикоснуся воскрилию ризы Его,
21 Dicebat enim intra se: Si tetigero tantum vestimentum eius: salva ero.
глаголаше бо в себе: аще токмо прикоснуся ризе Его, спасена буду.
22 At Iesus conversus, et videns eam, dixit: Confide filia, fides tua te salvam fecit. Et salva facta est mulier ex illa hora.
Иисус же обращься и видев ю, рече: дерзай, дщи, вера твоя спасе тя. И спасена бысть жена от часа того.
23 Et cum venisset Iesus in domum principis, et vidisset tibicines et turbam tumultuantem, dicebat:
И пришед Иисус в дом княжь, и видев сопцы и народ молвящь,
24 Recedite: non est enim mortua puella, sed dormit. Et deridebant eum.
глагола им: отидите, не умре бо девица, но спит. И ругахуся Ему.
25 Et cum eiecta esset turba, intravit: et tenuit manum eius, et dixit: Puella surge: Et surrexit puella.
Егда же изгнан бысть народ, вшед ят ю за руку: и воста девица.
26 Et exiit fama haec in universam terram illam.
И изыде весть сия по всей земли той.
27 Et transeunte inde Iesu, secuti sunt eum duo caeci, clamantes, et dicentes: Miserere nostri, fili David.
И преходящу оттуду Иисусови, по Нем идоста два слепца, зовуща и глаголюща: помилуй ны, (Иисусе) сыне Давидов.
28 Cum autem venisset domum, accesserunt ad eum caeci. Et dicit eis Iesus: Creditis quia hoc possum facere vobis? Dicunt ei: Utique, Domine.
Пришедшу же Ему в дом, приступиста к Нему слепца, и глагола има Иисус: веруета ли, яко могу сие сотворити? Глаголаста Ему: ей, Господи.
29 Tunc tetigit oculos eorum, dicens: Secundum fidem vestram fiat vobis.
Тогда прикоснуся очию их, глаголя: по вере ваю буди вама.
30 Et aperti sunt oculi eorum: et comminatus est illis Iesus, dicens: Videte ne quis sciat.
И отверзостася очи има: и запрети има Иисус, глаголя: блюдита, да никтоже увесть.
31 Illi autem exeuntes, diffamaverunt eum in tota terra illa.
Она же изшедша прослависта Его по всей земли той.
32 Egressis autem illis, ecce obtulerunt ei hominem mutum, daemonium habentem.
Тема же исходящема, се, приведоша к Нему человека нема беснуема.
33 Et eiecto daemonio, locutus est mutus, et miratae sunt turbae, dicentes: Numquam apparuit sic in Israel.
И изгнану бесу, проглагола немый. И дивишася народи, глаголюще, яко николиже явися тако во Израили.
34 Pharisaei autem dicebant: In principe daemoniorum eiicit daemones.
Фарисее же глаголаху: о князи бесовстем изгонит бесы.
35 Et circuibat Iesus omnes civitates, et castella, docens in synagogis eorum, et praedicans evangelium regni, et curans omnem languorem, et omnem infirmitatem.
И прохождаше Иисус грады вся и веси, учя на сонмищих их, и проповедая Евангелие Царствия, и целя всяк недуг и всяку язю в людех.
36 Videns autem turbas, misertus est eis: quia erant vexati, et iacentes sicut oves non habentes pastorem.
Видев же народы, милосердова о них, яко бяху смятени и отвержени, яко овцы не имущыя пастыря.
37 Tunc dicit discipulis suis: Messis quidem multa, operarii autem pauci.
Тогда глагола учеником Своим: жатва убо многа, делателей же мало:
38 Rogate ergo Dominum messis, ut mittat operarios in messem suam.
молитеся убо Господину жатвы, яко да изведет делатели на жатву Свою.

< Mattheum 9 >