< Marcum 4 >

1 Et iterum coepit docere ad mare: et congregata est ad eum turba multa, ita ut navim ascendens sederet in mari, et omnis turba circa mare super terram erat:
И паки начат учити при мори: и собрася к Нему народ мног, якоже Самому влезшу в корабль, седети в мори: и весь народ при мори на земли бяше.
2 et docebat eos in parabolis multa, et dicebat illis in doctrina sua:
И учаше их притчами много и глаголаше им во учении Своем:
3 Audite: ecce exiit seminans ad seminandum.
слышите: се, изыде сеяй сеяти:
4 Et dum seminat, aliud cecidit circa viam, et venerunt volucres caeli, et comederunt illud.
и бысть егда сеяше, ово паде при пути, и приидоша птицы, и позобаша е:
5 Aliud vero cecidit super petrosa, ubi non habuit terram multam: et statim exortum est, quoniam non habebat altitudinem terrae:
другое же паде при камени, идеже не имяше земли многи, и абие прозябе, зане не имяше глубины земныя:
6 et quando exortus est sol, exaestuavit: et eo quod non habebat radicem, exaruit.
солнцу же возсиявшу присвяде, и зане не имяше корене, изсше:
7 Et aliud cecidit in spinas: et ascenderunt spinae, et suffocaverunt illud, et fructum non dedit.
и другое паде в тернии, и взыде терние, и подави е: и плода не даде:
8 Et aliud cecidit in terram bonam: et dabat fructum ascendentem, et crescentem, et afferebat unum trigesimum, unum sexagesimum, et unum centesimum.
и другое паде на земли добрей, и даяше плод восходящь и растущь, и приплодоваше на тридесять, и на шестьдесят, и на сто.
9 Et dicebat: Qui habet aures audiendi, audiat.
И глаголаше: имеяй ушы слышати да слышит.
10 Et cum esset singularis, interrogaverunt eum hi, qui cum eo erant duodecim, parabolam.
Егда же бысть един, вопросиша Его, иже бяху с Ним, со обеманадесяте о притчи.
11 Et dicebat eis: Vobis datum est nosse mysterium regni Dei: illis autem, qui foris sunt, in parabolis omnia fiunt:
И глаголаше им: вам есть дано ведати тайны Царствия Божия: онем же внешним в притчах вся бывают,
12 ut videntes videant, et non videant: et audientes audiant, et non intelligant: nequando convertantur, et dimittantur eis peccata.
да видяще видят, и не узрят: и слышаще слышат, и не разумеют: да не когда обратятся, и оставятся им греси.
13 Et ait illis: Nescitis parabolam hanc? et quomodo omnes parabolas cognoscetis?
И глагола им: не весте ли притчи сея? И како вся притчи уразумеете?
14 Qui seminat, verbum seminat.
Сеяй, слово сеет.
15 Hi autem sunt, qui circa viam, ubi seminatur verbum, et cum audierint, confestim venit satanas, et aufert verbum, quod seminatum est in cordibus eorum.
Сии же суть, иже при пути, идеже сеется слово, и егда услышат, абие приходит сатана и отемлет слово сеянное в сердцах их.
16 Et hi sunt similiter, qui super petrosa seminantur: qui cum audierint verbum, statim cum gaudio accipiunt illud:
И сии суть такожде иже на каменных сеемии, иже егда услышат слово, абие с радостию приемлют е:
17 et non habent radicem in se, sed temporales sunt: deinde orta tribulatione et persecutione propter verbum, confestim scandalizantur.
и не имут корения в себе, но привременни суть: таже бывшей печали или гонению словесе ради, абие соблажняются.
18 Et alii sunt, qui in spinas seminantur: hi sunt, qui verbum audiunt,
А сии суть, иже в тернии сеемии, слышащии слово:
19 et aerumnae saeculi, et deceptio divitiarum, et circa reliqua concupiscentiae introeuntes suffocant verbum, et sine fructu efficitur. (aiōn g165)
и печали века сего, и лесть богатства, и о прочих похоти входящыя подавляют слово, и безплодно бывает. (aiōn g165)
20 Et hi sunt, qui super terram bonam seminati sunt, qui audiunt verbum, et suscipiunt, et fructificant, unum trigesimum, unum sexagesimum, et unum centesimum.
И сии суть, иже на земли добрей сеяннии, иже слышат слово и приемлют, и плодствуют на тридесять, и на шестьдесят, и на сто.
21 Et dicebat illis: Numquid venit lucerna ut sub modo ponatur, aut sub lecto? nonne ut super candelabrum ponatur?
И глаголаше им: еда светилник приходит, да под спудом положат его или под одром? Не да ли на свещнице положен будет?
22 Non est enim aliquid absconditum, quod non manifestetur: nec factum est occultum, quod non in palam veniat.
Несть бо тайно, еже не явится, ниже бысть потаено, но да приидет в явление:
23 Si quis habet aures audiendi, audiat.
аще кто имать ушы слышати, да слышит.
24 Et dicebat illis: Videte quid audiatis. In qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis, et adiicietur vobis.
И глаголаше им: блюдите что слышите: в нюже меру мерите, возмерится вам, и приложится вам слышащым:
25 Qui enim habet, dabitur illi: et qui non habet, etiam quod habet auferetur ab eo.
иже бо аще имать, дастся ему: а иже не имать, и еже имать, отимется от него.
26 Et dicebat: Sic est regnum Dei, quemadmodum si homo iaciat sementem in terram,
И глаголаше: тако есть (и) Царствие Божие, якоже человек вметает семя в землю,
27 et dormiat, et exurgat nocte et die, et semen germinet, et increscat dum nescit ille.
и спит, и востает нощию и днию: и семя прозябает и растет, якоже не весть он:
28 Ultro enim terra fructificat, primum herbam, deinde spicam, deinde plenum frumentum in spica.
от себе бо земля плодит прежде траву, потом клас, таже исполняет пшеницу в класе:
29 Et cum ex se produxerit fructus, statim mittit falcem, quoniam adest messis.
егда же созреет плод, абие послет серп, яко наста жатва.
30 Et dicebat: Cui assimilabimus regnum Dei? aut cui parabolae comparabimus illud?
И глаголаше: чесому уподобим Царствие Божие? Или коей притчи приложим е?
31 Sicut granum sinapis, quod cum seminatum fuerit in terra, minus est omnibus seminibus, quae sunt in terra:
Яко зерно горушично, еже егда всеяно будет в земли, мнее всех семен есть земных:
32 et cum natum fuerit, ascendit in arborem, et fit maius omnibus oleribus, et facit ramos magnos, ita ut possint sub umbra eius aves caeli habitare.
и егда всеяно будет, возрастает, и бывает более всех зелий, и творит ветви велия, яко мощи под сению его птицам небесным витати.
33 Et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum, prout poterant audire:
И таковыми притчами многими глаголаше им слово, якоже можаху слышати.
34 sine parabola autem non loquebatur eis. seorsum autem discipulis suis disserebat omnia.
Без притчи же не глаголаше им словесе: особь же учеником Своим сказаше вся.
35 Et ait illis in illa die, cum sero esset factum: Transeamus contra.
И глагола им в той день, вечеру бывшу: прейдем на он пол.
36 Et dimittentes turbam, assumunt eum ita ut erat in navi: et aliae naves erant cum illo.
И отпущше народы, пояша Его якоже бе в корабли: и инии же корабли бяху с Ним.
37 Et facta est procella magna venti, et fluctus mittebat in navim, ita ut impleretur navis.
И бысть буря ветрена велика: волны же вливахуся в корабль, яко уже погружатися ему.
38 Et erat ipse in puppi super cervical dormiens: et excitant eum, et dicunt illi: Magister, non ad te pertinet, quia perimus?
И бе Сам на корме на возглавнице спя. И возбудиша Его и глаголаша Ему: Учителю, не радиши ли, яко погибаем?
39 Et exurgens comminatus est vento, et dixit mari: Tace, obmutesce. Et cessavit ventus: et facta est tranquillitas magna.
И востав запрети ветру и рече морю: молчи, престани. И улеже ветр, и бысть тишина велия.
40 Et ait illis: Quid timidi estis? necdum habetis fidem?
И рече им: что тако страшливи есте? Како не имате веры?
41 et timuerunt timore magno, et dicebant ad alterutrum: Quis, putas, est iste, quia et ventus et mare obediunt ei?
И убояшася страхом велиим и глаголаху друг ко другу: кто убо Сей есть, яко и ветр и море послушают Его?

< Marcum 4 >