Galatas 4
1 Dico autem: Quanto tempore heres parvulus est, nihil differt a servo, cum sit dominus omnium:
Vbvritola ngo mintung nga mimbv jire—yvvgv kuunyilo vv abu gv yikungyira nga laarwk sikwng lachin, hv ajwng bv ribvla riredw ho nyira aingbv ridu, vbvrijvka hv jvjvklv ogumvnwng gv atubv ridu.
2 sed sub tutoribus, et actoribus est usque ad praefinitum tempus a patre:
Vdwlo gobv ajwngbv ribv ridw, hoka ninyia oogv nyi kaayatayanv okv ninyigv ogumvnwng nga nyingyapaya jinv vv abu gv mvkimvak pvvnam aluv aamadw gobv ninyia kaayataya jinv nyi lo doodu.
3 ita et nos cum essemus parvuli, sub elementis mundi eramus servientes.
Oogv apiabv, ngonuka dow lo kaama dwv aama dvdvbv riyilo chinggomooku sokv rigvnv dow vdwgv nyira bv rito.
4 At ubi venit plenitudo temporis, misit Deus Filium suum factum ex muliere, factum sub lege,
Vbvritola vdwlo tarwkbak jvbv anyung ngv aaku namv, Pwknvyarnv ninyigv Atubogv Kuunyilo akina vngmu jitoku. Hv nyia anv gv kuunyilo bv rila aatoku okv Jius vdwgv Pvbv arwng lo riming gvvtola,
5 ut eos, qui sub lege erant, redimeret, ut adoptionem filiorum reciperemus.
yvvdw oogv Pvbv ara lo doonv vdwa laalin dukubv, ogulvgavbolo Pwknvyarnv gv kuunyilo bv ngonua rila modu kubv vla rito.
6 Quoniam autem estis filii, misit Deus Spiritum filii Dei sui in corda vestra clamantem: Abba, Pater.
Kaakanamv nonua ninyigv kuunyilo bv rilanam lvgabv, Pwknvyarnv ngonugv haapok aralo “Abu, ngoogv Abu,” vla minggv nvnv Dow am, ninyigv kuunyilo lokv Dow am jilwk jito.
7 Itaque iam non est servus, sed filius: Quod si filius: et heres per Deum.
Vbvrikunamv, no nyira kuma, vbvritola kuunyilo jvjv ngvku. Okv no ninyigv kuunyilo bv rikunam lvgabv, Pwknvyarnv ninyigv kuunyilo lvgabv jidubv vla vvpvnam um nam yabv jireku.
8 Sed tunc quidem ignorantes Deum, iis, qui natura non sunt dii, serviebatis.
Kvvlo nonuno Pwknvyarnvnyi chimabv riyilo, okv vbvrinamv pwknvyarnv kaamanv vdwgv pakbu bv rila rito.
9 Nunc autem cum cognoveritis Deum, immo cogniti sitis a Deo: quomodo convertimini iterum ad infirma, et egena elementa, quibus denuo servire vultis?
Vbvritola vjak nonuno Pwknvyarnvnyi chinduku—vmalo minla rungdu, vjak Pwknvyarnv nonua chinduku—vbvrigvrila, nonuno ogubv turkulvvku manam okv aiamar kaapabv Dow am vngkur gvtv dukunv? Ogubv oogv nyira gobv lvko rikur dukunv?
10 Dies observatis, et menses, et tempora, et annos.
Nonu alvnv alu bv, poolu am okv anying am, okv jedwmodw am daadwvrw alu bv mvngap nyadu,
11 Timeo, ne forte sine causa laboraverim in vobis.
Ngo nonu lvkwng bv mvnglum Pakdu! nonu lvgabv ngoogv kudungkua rinam mvnwng ngv ogu anyung kaama nvgobv riji mari mvngdu?
12 Estote sicut ego, quia et ego sicut vos: fratres obsecro vos. Nihil me laesistis.
Ngo nonua kumdu, ngoogv ajin vdwa, ngo jvbv ritoka, ogulvgavbolo, ngooka nonu jvbv ridu. Nonu ngam ogu rinying richunam kaamadu.
13 Scitis autem quia per infirmitatem carnis evangelizavi vobis iampridem: et tentationem vestram in carne mea
Nonu mvngpa tvka ngo nonugv so aacho hinga oguaingbv gamlv japtujapke bv japcho bvdw; ho ngo lvvma kimu nam lvgabv rito.
14 non sprevistis, neque respuistis: sed sicut Angelum Dei excepistis me, sicut Christum Iesum.
Vbvritola ngoogv awgv adung lokv nonua kairungbv hirukaya dubv rikubvka nonu nga minala rima vbvmajeka, tulatua laka rimato. Vbvmayabv, nonu ngam nyidomooku lokv ila, nyidogindung aingbv naarwk sito; Jisu kristo aingbv naarwk sila rito.
15 Ubi est ergo beatitudo vestra? Testimonium enim perhibeo vobis, quia, si fieri posset, oculos vestros eruissetis, et dedissetis mihi.
Nonu vdwv himpu nyato! nonu ogu rito? Ngo minla dunv nonu atubogv nyik aka naalin nyola nvgobolo, naalin gvrila, okv ngam ya jiya donvpv.
16 Ergo inimicus vobis factus sum, verum dicens vobis?
Vjak nonua jvjv ngam minji tvvnam lvgabv ngo nonugv nyiru namgobv ridukunv?
17 Aemulantur vos non bene: sed excludere vos volunt, ut illos aemulemini.
Kvvbi vkvnv nyi ngv dinchikochi yaungbv gwngtamritam gvvdu, vbvritola bunugv dinchi adung ngv alvmadu, bunu mvnwng ngv rigvdogv namv ngoogv lokv nonua naapin sidubv vla mvngnyadu, vkvlvgavbolo bunu oguaingbv dinchikochi pvdw vbvching nonua aka bunua dinchikochi minggv modubv vla ridu.
18 Bonum autem aemulamini in bono semper: et non tantum cum praesens sum apud vos.
Vjak, rigv donam soogv ridung ngv alvnvgobv ridubolo vbv dinchi bv rinamv alvdo—so si jvjv rungnv gobv ribvre okv ngoogv nonu lvkobv vdwlo riming gvvpvdw ho rinam mvngchik lo ribv mvngchik riyoka.
19 Filioli mei, quos iterum parturio, donec formetur Christus in vobis.
Ngoogv umvuu vdwv! lvkin godv, anv vdwgv kuunyilo bvngtv tvvrinyi oguaingbv ochi chidudw, vbv chinam aingchingbv, Kristo gv singdung ngv nonu gvlo dooma tvvbv ngooka nonu lvgabv achi chiiria la ridu.
20 Vellem autem esse apud vos modo, et mutare vocem meam: quoniam confundor in vobis.
Ngo nonuno lvkwng bv maatar alvbv mvngdwk yadu, ogulvgavbolo ngo vjak nonu riku ho rila nvgo bolo, rikurdokur am angusibv rigvdubv mvnglare!
21 Dicite mihi qui sub lege vultis esse: legem non legistis?
Yvvbunudw Pvbv gv aralo risodoso mvngnv vdwv nonua ngo tvvka svgo doodu; Pvbv ngv oguv vla mindudw nonu tvvka manv vlare?
22 Scriptum est enim: Quoniam Abraham duos filios habuit: unum de ancilla, et unum de libera.
Abraham gv kuunyilo ngv anyi guyu vla so vbv minto, akonv hvngchi nyira lokv okv akonv hvngtv lokv ngv.
23 Sed qui de ancilla, secundum carnem natus est: qui autem de libera, per repromissionem:
Ninyigv kuunyilo gonv mvvga nyira gv adwnamar lokv bvngto vbvritola hvngtv lokv kuunyilo vv Pwknvyarnv gv milvpvvnam lokv bvngto.
24 quae sunt per allegoriam dicta. Haec enim sunt duo testamenta. Unum quidem in monte Sina, in servitutem generans: quae est Agar:
Sikvnv vdwsi aba baagonv kaaringkachi sinv dubv ridu; so mvvga anyi si mingkimiyak pvvnam anyi gobv ridu. Soogv nyira bv kuunyilo bvngnv angv si anv mvvga Hagar vnamv, okv hv sinai moodw lo mingkimiyak pvvnam aingbv ridu.
25 Sina enim mons est in Arabia, qui coniunctus est ei, quae nunc est Ierusalem, et servit cum filiis suis.
Hagar, oogv Arabia aralo Sinai Moodw ngv Jerusalem gv Pamtv nga kaaring sinv nvngv, nyi mvnwng gv nyira lo rinv ngv.
26 Illa autem, quae sursum est Ierusalem, libera est, quae est mater nostra.
Vbvritola nyido ao gv Jerusalem vv ajarabi do, okv hv ngonugv anv ngv.
27 Scriptum est enim: Laetare sterilis, quae non paris: erumpe, et clama, quae non parturis: quia multi filii desertae, magis quam eius, quae habet virum.
Holvgabv Darwknv kitap vbv mindu, “Mvngpu tvka, kuu ubarbarka manv nyimv no! gokla okv kapla mvngpu tvka, oogv kuu bvngdubv vdwloka ochi achika manv! Holvgabv nyilo gv vdwloka kayu manam nyimv um mamsvnga oogv nyimv kayu kunam angv vv kaiyago kuu doyare.”
28 Nos autem fratres secundum Isaac promissionis filii sumus.
Vjak, nonu, ngoogv ajin vdwv, Pwknvyarnv gv umvuu ngvku, kaakunamv Isaaknyi rinam aingbv ninyigv milvpvvnam lokv ridu.
29 Sed quomodo tunc is, qui secundum carnem natus fuerat, persequebatur eum, qui secundum spiritum: ita et nunc.
Vbv riching lo bvngnam kuunyilo angv vv Pwknvyarnv gv Dow lo bvngnam um mvdwkmvku la mvtoku; okv oogv rinam aingbv vjvka vbv ribv nyadu.
30 Sed quid dicit Scriptura? Eiice ancillam, et filium eius: non heres erit filius ancillae cum filio liberae.
Vbvritola Darwknv kitap vv oguv vla mindu? Vv mindu, “nyira nyimv vla okv vkvgv kuunyilo nga vngpak la vngnga gvmu tukuka; holvgabv nyira nyimv gv kuunyilo ngv abu gv yikungyira nga hvngtv nvlo nyimv gv kuunyilo gv lvkobv laaming gvla madunv.”
31 Itaque, fratres, non sumus ancillae filii, sed liberae: qua libertate Christus nos liberavit.
Vbvrikunamv, ngoogv ajin vdwv, ngonu nyira nyimv gv kuunyilo ma vbvritola hvngtv nvlo nyimv gv kuunyilo ngvku.
